ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ: Βασίλης Τζωρτζάτος - Τζον Κυριάκου

Το 2002, λίγο μετά τις συλλήψεις, είχε εκδοθεί ένα βιβλίο για τη 17Ν

Βασίλης Τζωρτζάτος

Το 2002, λίγο μετά τις συλλήψεις, είχε εκδοθεί ένα βιβλίο για τη 17Ν από δυο δημοσιογράφους, εκ των οποίων ο ένας είναι διευθυντής σε κανάλι.

Πραγματικοί συγγραφείς του βιβλίου ήταν οι μυστικές υπηρεσίες, αφού αυτές είχαν δώσει το υλικό.

Στόχος του ήταν να προπαγανδίσει το κατηγορητήριο προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη για τη Δίκη και τις καταδίκες. 12 χρόνια μετά εκδίδεται ο δεύτερος τόμος αυτού του βιβλίου με τους ίδιους πραγματικούς συγγραφείς διά χειρός του ήρωά μας Ντόναλτσον της 17Ν.

Στόχος του είναι να επιβεβαιώσει ότι το κατηγορητήριο ήταν σωστό, ότι δίκαια καταδικάστηκαν όλοι κι ότι η Δίκη ήταν άψογη. Επί της ουσίας και στα βασικά ζητήματα τα δυο βιβλία έχουν τις ίδιες θέσεις.

Το νέο όμως βιβλίο έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό που είναι πολύ πιο τονισμένο: Το ψέμα. Είναι γεμάτο ψέματα οφθαλμοφανή και προκλητικά. Αποκάλυψα ήδη την αλήθεια για την υπόθεση Παλαιοκρασσά στο προηγούμενο κείμενο.

Θα προσθέσω μόνο τρία αποκαλυπτικά.

Στη σελίδα 219 και 305 λέει ότι τραυματίστηκε από σφαίρα σε ενέργεια. Ο αναγνώστης συμπεραίνει λογικά ότι δέχθηκε σφαίρα αντιπάλου. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Αυτοπυροβολήθηκε κατά λάθος χωρίς να απειλείται. Κρατούσε ένα πιστόλι κι απ’ την ένταση του ξέφυγε μια σφαίρα και χτύπησε το δάκτυλό του. Γιατί λέει αυτό το προκλητικό ψέμα; Τη στιγμή που σχεδόν όλοι γνωρίζουν την αλήθεια που θα αποκαλυπτόταν και μάλιστα του είχαν βγάλει και σχετικό παρατσούκλι.

Στη σελίδα 376 διηγείται πως πήγαν να μετακινήσουν ένα απαλλοτριωμένο αυτοκίνητο κάπου στην Κοκκινιά και χάρη στη διαίσθησή του απέφυγαν την παγίδα. Κι εδώ αντιστρέφει τα γεγονότα.

Επειδή ο άλλος σύντροφος ήμουν εγώ, τα πράγματα έγιναν ως εξής:

Πηγαίνοντας να το πάρουμε, φτάνοντας στα 10 μέτρα περίπου απ’ το αμάξι, βλέπουμε πίσω απ’ το αμάξι, σε απόσταση περίπου 30 μέτρων, 4 να πλένουν ένα αυτοκίνητο, εκ των οποίων μια γυναίκα, ντυμένοι με αθλητικές φόρμες κι έχοντας τραβήξει ένα λάστιχο από μια μονοκατοικία. Με το που μας βλέπουν, τους πετάγονται τα μάτια έξω.

Του λέω: «Τους βλέπεις αυτούς πώς μας κοιτάζουν, πρέπει να είναι μπάτσοι». Απαντάει: «Όχι μωρέ, της γειτονιάς είναι, πάμε να το πάρουμε» και ήταν έτοιμος να μπει στο αυτοκίνητο.

Του λέω “Εγώ δεν πάω” και, σπρώχνοντάς τον, στρίβουμε στη γωνία. Προχωράμε λίγο και του λέω:

“Άκουσε, εγώ θα περιμένω εδώ και εσύ θα κάνεις το τετράγωνο, να ελέγξεις αν υπάρχουν κι άλλα ασφαλίτικα αμάξια”.

Έρχεται μετά από 10 λεπτά αλαφιασμένος και μου λέει: “Πάμε να φύγουμε, είχες δίκιο, μας την έχουν στημένη. Είναι άλλα δυο ασφαλίτικα αμάξια σε δυο δρόμους. Το ένα είναι κρυμμένο πίσω από μια νταλίκα. Σε καθένα είναι 4 και πίνουν καφέδες”.

Δηλ. αν το είχαμε πάρει, όπως πρότεινε, θα είχαμε την τύχη του Τσουτσουβή, αφού αυτοί ήταν 12 και εμείς 2. Του λέω έξαλλος: “Ακου να δεις. Από δω και πέρα θα κάνω έλεγχο στα αμάξια μόνο εγώ. Δεν πρόκειται να ξανάρθεις μαζί μου για έλεγχο”. Απαντάει: “Εντάξει, αλλά μην το πεις στους άλλους”.

Στη σελίδα 249 περιγράφει το επεισόδιο της μηχανής με το περιπολικό, ισχυριζόμενος ότι εσκεμμένα χτύπησε το παρμπρίζ στη μέση και το φανάρι και κατασκευάζει ολόκληρο ρομάντζο για το τελευταίο. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι ένας 25άρης πάνω σε μια μηχανή, που δεν είναι επαγγελματίας και πυροβολεί ένα αυτοκίνητο σε κάποια απόσταση, χωρίς να σημαδεύει, ρίχνει στην τύχη, στο γάμο του καραγκιόζη. Και τυχαία πήγαν οι σφαίρες εκεί που πήγαν.

Γι’ αυτό άλλωστε του έγινε και σκληρή κριτική. Γιατί θα μπορούσε να χτυπήσει τους αστυνομικούς, πράγμα που ήταν αντίθετο με τη γραμμή της οργάνωσης, να μην τους χτυπάμε αν δεν μας απειλούν. Αυτό που έπρεπε να κάνουν, είναι να φύγουν αφού είχαν δυνατή μηχανή, όπως άλλωστε έκαναν στη συνέχεια. Γιατί λοιπόν αυτά τα ψέματα; Οι αντάρτες ήταν πάντα σεμνοί και ποτέ και πουθενά δεν παρίσταναν τον Τζέιμς Μποντ. Πέρα από έναν αρρωστημένο εγωισμό, τι εξυπηρετούν; Να τον εξυψώσουν; Να προβοκάρουν; Να τσεκάρουν τι είναι αλήθεια; Να δημιουργήσουν σύγχυση; Να καλύψουν άλλα ψέματα; Να καλύψουν άλλους;

Και όταν σε τέτοια ασήμαντα γεγονότα, λέγονται τέτοια ψέματα άνευ λόγου, ο καθένας καταλαβαίνει τι σχέση με την αλήθεια έχουν τα γραφόμενα, όταν αναφέρονται σε ζητήματα με κάποιο πολιτικό ή άλλο ουσιαστικό περιεχόμενο.

https://dia-kosmos-ellas1.blogspot.com/2020/09/blog-post_72.html

Τζον Κυριάκου

Τελευταία φορά που ήρθε στην Ελλάδα ήταν το 2015, προσκεκλημένος της κυβέρνησης και συγκεκριμένα του κ. Νικολούδη –τότε υπουργού κατά της Διαφθοράς– για να δουλέψουν πάνω σε ένα σχέδιο νόμου για τους πληροφοριοδότες (για το πώς θα έπρεπε να προστατεύονται από μια κυβέρνηση και να αξιοποιούνται).

«Ήταν Ιούλιος όταν πρωτοήρθα γι’ αυτόν τον σκοπό και είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία. Επέστρεψα στο τέλος του χρόνου για να ολοκληρώσουμε τον νόμο αλλά είχε γίνει ανασχηματισμός και δεν βρήκα τα ίδια άτομα. Απλά με ενημέρωσαν πως δεν θα χρειαστούν πλέον τη βοήθειά μου. Οπότε όλη η δουλειά που είχε γίνει πήγε στα σκουπίδια».

Αφήνει να εννοηθεί πως τα τελευταία χρόνια έχει ξαναέρθει στην Ελλάδα, για αποστολές για τις οποίες, όμως, δεν μπορεί να μιλήσει. Η 17Ν, εξηγεί, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ένας κλειστός φάκελος που θα μπει στο αρχείο. 

«Ακόμα υπάρχουν κάποια μέλη της οργάνωσης που δεν γνωρίζουμε. Δεν έχουν συλληφθεί όλοι. Για παράδειγμα, ακόμα δεν ξέρουμε ποιος δολοφόνησε τον Αμερικανό πλοίαρχο Τσάντες και τον οδηγό του, δεν γνωρίζουμε ποια ήταν η κοπέλα που κρατούσε τσίλιες στη δολοφονία του Γουέλς. Το ότι μπορεί να μετάνιωσαν ή να έφυγαν για κάποιο λόγο από την οργάνωση, προφανώς και δεν σημαίνει πως θα έπρεπε να πάρουν άφεση αμαρτιών. Θα πρέπει να πληρώσουν για τις πράξεις τους», επιμένει.

Ο ίδιος είναι αποφασισμένος να γράψει ένα ακόμα βιβλίο ειδικά για την 17Ν. 

«Ξέρω πως πολλά δεν θα περάσουν από την επιτροπή “λογοκρισίας” της CIA, αλλά εγώ θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τα “βγάλω”. 

Πιστεύω ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει τα πάντα γι’ αυτό το κομμάτι της Ιστορίας του», καταλήγει.

https://dia-kosmos-ellas1.blogspot.com/2020/09/2002-17.html