Η ΣΙΩΝ ΣΤΗ ΓΗ

«Τα Πρωτόκολλα» Η Σιωνιστική Γάγγραινα της Γης!.....Ιστορικά!...

Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2014

Επί της πρωθυπουργίας του ∆αβίο Λόυο Τζώρτζ η Βρεταννική Κυβέρνησις είναι εντελώς υποτεταγµένη εις την πολιτικήν του Ισραήλ. 

Τούτο είναι αναµφισβήτητον.

Εξ Ισραηλίται είναι ιδιαίτεροι µυστικοσύµβουλοι (Privycouncillors), δυο εδρεύουσιν εις το Υπουργείον, οsir Alfred Mond και ο έντιµος Edwin Montagu, και δεν είναι ίσως αυτοί οι περισσότερον ιουδαϊζοντες εν τω Υπουργείω τούτω.

Όταν οι αρχηγοί του σιωνιστικού κινήµατος, προβλέποντες την τελικήν νίκην της Άντάντ (Entente), ηθέλησαν να στερεώσωσι καλώς την Ίδρυσιν του µελλοντικού βασιλείου της Παλαιστίνης, ο Υπουργός των Εξωτερικών Μπάλφουρ εν ονόµατι της Κυβερνήσεως της Αυτού Βρεταννικής Μεγαλειότητας, εγραψεν εις τον Λόρδον Ρώτσιλδ, ότι αναλαµβάνει την υποχρέωσιν να διευκολύνη δι' όλης της δυνάµεως του την δηµιουργίαν της «Εθνικής Ιουδαϊκής Εστίας».

Ο ισραηλίτης Λόρδος Αρχιδικαστής (Chief Justice of England) Ρήντιγκ απεστάλη εις την Ουάσιγκτών ως ύπατος αρµοστής και έκτακτος απεσταλµένος, ίνα διακανονίση εκεί µετά των ισραηλιτών του προέδρου Ουίλσωνος: ήτοι του πρεσβευτού Μοργκεντάου, του τραπεζίτου Σίφ (Jacob Schiff), του δικαστού Μπράντεϊς (Brandeis), του καθηγητού Φραγκφοϋρτερ (Francfurter), τα πλέον λεπτεπίλεπτα πολιτικά και οικονοµικά ζητήµατα, τα οποία ανέκυψαν κατά τους Τελευταίους µήνας του πολέµου, ως και τα προκαταρκτικά της ειρήνης.

Όταν η Αγγλία επέτυχε παρά της Κοινωνίας των Εθνών την προσωρινήν εντολήν επί της Παλαιστίνης, ένθα επί 700.000 κατοίκων δεν υπήρχον ίσως ούτε 65.000 Ιουδαίοι, ο ισραηλίτης Λόρδος Ερβέρτος Σαµουήλ (sir Herbert Samouel) ανέλαβε την απόλυτον εξουσίαν της διοικήσεως της Αγίας Γης και της εκεί εγκαθιδρύσεως ιουδαϊκού πολιτεύµατος.

Όταν εις την Κουϊνσλάνδην της Αυστραλίας εκενώθη η θέσις διοικητού, πάλιν ισραηλίτης, ο Λόρδος Ματθαίος Νάθαν (sir Matthew Nathan) υπεδείχθη δια να την καταλάβη!

Η Κοινωνία των Εθνών εµπιστεύεται εις την Αγγλίαν την γενικήν γραµµατείαν (= προεδρίαν- διεύθυνσιν) της διαρκούς οργανώσεως της. Ο Λόρδος Ε. Ντράµωντ (sir Εric Drummond) άµα ως έφθασεν εις Γενεύην επισκέπτεται τον µέγαν Ραββίνον της πόλεως, του συνιστά το προσωπικόν του, τον διαβεβαιοί περί του θαυµασµού του δια τους Ιουδαίους και περί της πλήρους αφοσιώσεώς του εις την υπόθεσιν των και τα ιδεώδη των. Μεταξύ των κυριωτέρων συνεργατών του ενδιαφέρει να αναφέρωµεν τον πρώην διερµηνέα λοχαγόν Mantoux, τµηµατάρχην πολιτικών υποθέσεων, βοηθούµενον υπό του ταγµατάρχου Abraham και της κ. Ν. Spiller.

Όταν οι απεσταλµένοι των ιουδαϊκών εταιρειών υπέβαλαν εις την Κοινωνίαν των Εθνών αίτησιν τείνουσαν εις το να εξάρτηση την παραδοχήν εν αύτη των νέων Κρατών εκ της προηγουµένης αποδοχής της ρήτρας περί µειονοτήτων—πράγµα το οποίον θα ηδύνατο τις να εκλάβη ως δικαίωµα των Ιουδαίων να σχηµατίσωσι Κράτος εν Κράτεσι— ο Λόρδος Robert Cecil προσεφέρθη να υποστήριξη την αίτησίν των!

Όταν ο πρίγκιψ της Ουαλίας έκαµε το ταξείδιον ανά τας Βρεταννικάς Κτήσεις και τον Καναδαν, οι Ιουδαίοι, διοργάνωσαν, ευθύς άµα τη επιστροφή του, υπό τον τίτλον «Αυτοκρατορική περιήγησις εις ανάµνησιν του Πολέµου» (War Memorial Empire Tour), ταξείδιον περιέχον δροµολόγιον σχεδόν παρόµοιον.

Εν ονόµατι των ιουδαϊκών και σιωνιστικών οργανώσεων, ο µέγας Ραββίνος Hertz, συνοδευόµενος υπό του Μ.Α.Μ. Woolf, µεταβαίνει και αυτός να επισκεφθή τας Βρεταννικάς Κτήσεις και τον Καναδάν δια να δώση οδηγίας εις τας διεσκορπισµένας ισραηλιτικάς Κοινότητας, να εξάψη τον θρησκευτικόν ζήλον των και να συλλέξη κεφάλαια, προοριζόµενα δια την ίδρυσιν εν Λονδίνω, ως ενθυµίου του Πολέµου, µεγάλου ισραηλιτικού ιεροδιδασκαλείου. Και ο επίσηµος χαρακτήρ, τον όποιον η Κυβέρνησις απέδωκεν εις την αποστολήν ταύτην, επικυρούται δια του συµποσίου, το οποίον προσεφέρθη εις τους ταξειδιώτας την παραµονήν της αναχωρήσεως των.

Οι υπουργοί, οι αντιπρόσωποι του Καναδά και των αποικιών αντεπροσωπεύοντο εις αυτό.

Ο επικεφαλής του συµποσίου Λόρδος Ρώτσιλο (Rothschild), ήγειρε πρόποσιν: «υπέρ της Κυβερνήσεως της Αυτού Μεγαλειότητος» και διεκήρυξεν ότι µεταξύ των Κυβερνήσεων, αίτινες διηύθυναν τας τύχας της Μεγάλης Βρεταννίας, ουδεµία, ως η σηµερινή, δεν είχε «δείξει τόσην ειλικρινή συµπάθειαν εις τα σχέδια και εις το ιδεώδες των Ιουδαίων». 

Απαντών, εν ονόµατι της Κυβερνήσεως, ο Λόρδος Μίλνερ, ηΰχαρίστησε τον πρόεδρον δια τον έπαινον και προσέθεσεν αδιστάκτως, ότι η Βρεταννική Κυβέρνησις είχεν ευρέως ανταµειφθή δια την φιλοϊουδαϊκήν πολιτικήν της!

Εις την πόλιν του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδος της Ν. Αφρικής (Cape Town oj Good Hope), εις το Ντέρµπαν (Durban) της Νατάλης Ν.Α., εις την Ιωαννούπολιν (Johannesburg), την πρωτεύουσαν του Τράνσβααλ, εις τας αυστραλιανάς πόλεις, παντού, οι απεσταλµένοι του Ισραήλ εγένοντο δεκτοί µε πριγκηπικάς τιµάς.

Αι πολιτικαί και στρατιωτικαί αρχαί ήρχοντο προς υποδοχήν των, τους ηΰχοντο το «ως ευ παρέστησαν» και ετίθεντο εις τας διαταγάς των.

Μήνας τινάς προηγουµένως ο κ. Lloyd George ειδοποιηθείς υπό τίνων, αµφιβόλου ειλικρίνειας πληροφορητών, ότι αντισηµιτικαί εξεγέρσεις (pogroms) ανεφάνησαν εις την Πολωνίαν, απέστειλεν εξ ιδίας αυτού πρωτοβουλίας εις την Βαρσοβίαν ανακριτικήν επιτροπήν, προεδρευοµένην υπό του Ιουδαίου Stuart Samuel.

Τούτο δεν διελάλει ανά το σύµπαν (urdi et ordi) ότι η Αγγλία ηξίου να γίνη εις όλας τας χώρας ο πρόµαχος του Ισραήλ;

Άλλωστε, όταν ο λόρδος Chelmsford έφθασεν εις το τέρµα της αποστολής του, ως αντιβασιλεύς των Ινδιών, ο Ιουδαίος Rufus Isaacs λόρδος Reading, ο πρώην ανώτατος ∆ικαστής και ύπατος αρµοστής εις την Ουασιγκτών, εκλήθη να τον διαδεχθή εις υπούργηµα, κατά τοσούτο µάλλον λεπτον και επίφοβον. καθ' όσον αι Ινδίαι, ένεκα πολιτικών και διοικητικών µεταρρυθµίσεων, είναι εν πλήρει αναβρασµό.

Εις τας Ηνωµένας Πολιτείας, επί της προεδρείας του Ουίλσωνος, η ιουδαϊκή κατάκτησις υπήρξε τόσον έκδηλος όσον και εν Αγγλία. ∆εν πρέπει να λησµονή τις ότι τη υποβολή του Jacob Schiff και πολλών εβραιογερµανών τραπεζιτών, εν πλήρει συµφωνία µετά του Lioyd George, ο πρόεδρος Ούιλσων επέτυχε την εισαγωγήν εις την συνθήκην ειρήνης των σκοτεινών όρων των σχετικών προς τας Επανορθώσεις, προς το δηµοψήφισµα της Άνω Σιλεσίας, προς τα πολιτεύµατα τα αφορώντα την Sarre, Fiume, Dantzig.

Και όµως παρά την αποδοκιµασίαν των συµπολιτών του (αποποιηθέντων να υιοθετήσωσι την ιδεολογικήν φιλανθρωπίαν του και να την ακολουθήσωσιν εν τη επικινδύνω οδώ, εις ην είχε περιπλέξει την Ευρώπην) ο πρόεδρος των Ην. Πολιτειών εύρε τον τρόπον να εκδήλωση και πάλιν τας προς τους Ιουδαίους συµπαθείας του.

Υπέδειξε δύο Ισραηλίτας δια να τον αντιπροσωπεύσωσιν εις δύο διαιτησίας, τας οποίας τω ανέθηκεν η Κοινωνία των Εθνών, και απαντών εις εν παράπονον του φίλου του Ραββίνου Βάϊς (Wise) περί της τύχης των Ισραηλιτών της ανατολικής Ευρώπης, διετύπωσεν εις επιστολήν, δηµοσιευθείσαν την 10 Σεπτεµβρίου1920, τον θαυµασµόν του προς τους Εβραίους, ως εξής

«Ηξεύροµεν εις τας Ηνωµένας Πολιτείας, ένθα οι Ιουδαίοι, απολαύουσι της πληρεστέρας ισότητος, µε ποίαν εντιµότητα υπηρετούσι και µε ποίαν πίστιν υπερασπίζονται τα συµφέροντα και το ιδεώδες του ιδίου ηµών Έθνους».

Εάν οι Ιουδαίοι κατεδιώχθησαν άλλοτε εν Ρωσσία, η Επανάστασις, παρασκευασθείσα υπ' αυτών από πολλού χρόνου, ανέτρεψε παραδόξως τους κύκλους. Η κατάρρευσις του Τσαρισµού, η συνθήκη του Brest - Litovsk, καταπαύσασα τας εχθροπραξίας µε την Γερµανίαν, και το πολίτευµα των Σοβιέτ υπήρξαν έργον των Ιουδαίων.

Ο Kerensky, όστις εχρησίµευσε» ως γέφυρα µεταξύ της δηµοκρατικής ∆ούµας και του αιµατηρού κοµµουνισµού, είναι Ισραηλίτης.

Ο Λένιν ήτο, λέγουν, σύζυγος Ιουδαίας, ο Trotsky, ο Radek και ο Zinoview και τα τρία τέταρτα των επιτρόπων του λαού είναι Ιουδαίοι.

Ο ερυθρός στρατός, όταν κατέκλυσε την Πολωνίαν, µετεχειρίσθη ως συµµάχους τους Ισραηλίτας των καταλαµβανόµενων πόλεων και οι Ισραηλίται άλλωστε αυτοί, σχεδόν πανταχού συνηνώθησανµε τα στρατεύµατα ταύτα, οσάκις ο ερυθρός στρατός εξηναγκάζετο να υποχωρή.

Κατά την στιγµήν της ανακωχής και των πρώτων διεθνών συνεννοήσεων, οι Ιουδαίοι παρέσχον µεγίστην εκδούλευσιν εις την Γερµανίαν, µεταβαλόντες τα Κράτη της εις ∆ηµοκρατικάς ή Σοσιαλιστικάς χώρας.

Μετά την φυγήν του Αυτοκράτορος Γουλιέλµου εις την Ολλανδίαν, η νέα Κυβέρνησις του Ράϊχ έπεσεν εις τας χείρας του Ισραήλ.

Ο υπουργός των Εξωτερικών Haase, ο των Οικονοµικών Schiffer, ο των Εσωτερικών Preusse, ήσαν Ιουδαίοι·εις την Πρωσίαν το Υπουργείον απετελείτο από µόνον Ισραηλίτας.

Ό Kurt Eisner εκυβέρνα την Βαυαρίαν.

Εις την Ούγγαρίαν εβασίλευσεν ο Bela Kuhn η Kohen, αλλ' η τυραννία του υπήρξε τόσον φρικαλέα, ώστε έσχε µόνον εφήµερον την διάρκειαν.

Εκτός της Αυστρίας, θυσιασθείσης και καταστραφείσης, τα δηµοκρατικοποιηθέντα Κράτη προσήλκυσαν την εύνοιαν των Ιουδαίων και των Αγγλοσαξώνων Πουριτανών κυρίως διορισθέντων δια την σύνταξιν της συνθήκης της ειρήνης.

Η εις Παρισίους γερµανική αποστολή περιελάµβανε σχεδόν µόνον Εβραίους, µεταξύ των οποίων ο Oscar Oppenheimer και ο Marx Warburg, αδελφός του γαµβρού του τραπεζίτου της Ν. Υόρκης, και ο Jacob Schiff.

Τα δεκατέσσαρα άρθρα του προέδρου Ουίλσωνος—των οποίων το τελευταίον εξαπέλυε την ιδέαν της Κοινωνίας των 'Εθνών— και τα πέντε συµπληρωµατικά τοιαύτα, τα προστεθέντα εις τα προηγούµενα εις λόγον εκφωνηθέντα εις την Νέαν Υόρκην κατά Σεπτέµβριον του 1918, δια να ορίσωσι τας βάσεις αυτού, ενεπνεύσθησαν υπό του πρίγκηπος Max της Βάδης, Καγκελαρίου του Ράιχ, ευθύς ως η Γερµανία, νικηθείσα και καταρρεύσασα, εξητήσατο την είρήνην.

Η παράξενος αυτή ειρήνη, ευνοϊκή µάλλον δια τους ηττηµένους παρά δια τους νικητάς—πλην των Αγγλοσαξώνων—, µε τον λεπτοφυά και περίπλοκον µηχανισµόν, απαιτούσα έλεγχον σοβαρόν και µακροχρόνιον, κινδυνεύουσα να θραυσθή µόλις εν µόριον θα παρεισέφρυεν εντός των τροχών της, διέσωσε την ενότητα της Γερµανίας και άφηκεν εις αυτήν ευρύµέρος της δυνάµεως της, αλλ' η ειρήνη αυτή έσχε και το προνόµιον να ανταποκρίνεται προς τας επιθυµίας, προς τας φιλοδοξίας και προς το ιδεώδες των Ισραηλιτών.

Η ειρήνη αυτή, εµποδίζουσα την οικονοµικήν επανόρθωσιν των εµπολέµων Κρατών, ήτο ευµενής εις τας µεγάλας Τραπέζας, τας οποίας διευθύνουσιν Ισραηλίται, εις τα διεθνή κερδοσκοπικά συνδικάτα, τα πλουτήσαντα δια του πολέµου και τα κατέχοντα τα οικονοµικά ταµιεύµατα του κόσµου.

∆εν πρέπει να εκπλήσσεται τις αν η Κοινωνία των Εθνών εκηρύχθη «ουσιωδώς ιουδαϊκής εµπνεύσεως» υπό του Israel Zangwill. Και ο Λουκιανός Βόλφ, αντιπρόσωπος των ιουδαϊκών εταιρειών, αφού παρεστάθη εν Γενεύη εις την συνέλευσιν της Κοινωνίας των Εθνών, δεν εδίστασε να επικύρωση και αυτός ότι η

«Κοινωνία» αυτή ήτο εν αρµονίαµε τας ευγενείς και ιερωτάτας παραδόσεις του Ιουδαϊσµού και ότι όλοι οι Ισραηλίται ώφειλον να θεωρώσιν ως ιερόν καθήκον των να την υποστηρίζωσι δι' όλων των δυνατών µέσων.

http://dia-kosmos.blogspot.gr/