Η, Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (Β)

Η αποσιωπημένη Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Β΄

Β΄ ΜΕΡΟΣ

συνέντευξη στον εκδότη του γερμανικού ΝΕΧUS, Τhomas Kirschner

Η Φυσική και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές του Τρίτου Ράιχ

Douglas Dietrich (D.D): Όλα όσα γνωρίζω για τη Φυσική τα βλέπω με το μάτι του ιστορικού βιβλιοθηκάριου και όχι του φυσικού. Το 1935, τον ίδιο χρόνο που ο Κόνραντ Τσούζε δημιουργούσε τον πρώτο ενεργό ηλεκτρονικό υπολογιστή, ένας άνδρας ονόματι δρ. Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ - υπήκοος Ινδίας, που εκείνη την εποχή βρισκόταν υπό βρετανική κυριαρχία- παρουσίασε στη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία της Βρετανίας τις αστροφυσικές εξισώσεις του.

Είχε αποδείξει ότι οι αστέρες συγκεκριμένης μάζας, που υπολογίζεται περίπου στο 1,4 της ηλιακής μάζας, στο τέλος της ζωής τους καταρρέουν ολοκληρωτικά. Κατόρθωσε να αποδείξει μαθηματικά την ύπαρξη μαύρων οπών. Κάποιες φατρίες Βρετανών επιστημόνων τον κορόιδεψαν και, μάλιστα, μερικοί έφθασαν στο σημείο να τον αποκαλέσουν «κίτρινο νέγρο». Ωστόσο, οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες θεωρούσαν ότι ασκούσε Άρια επιστήμη. Οι Ιάπωνες θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αρίους, καταγόμενους από τη βόρειο Ινδία, μέσω μετανάστευσης δια θαλάσσης. Οι Γερμανοί, βάσει της ναζιστικής ιδεολογίας, θεωρούσαν τους εαυτούς τους Αρίους, καταγόμενους από τη βόρειο Ινδία και το Ιράν, μέσω χερσαίας μετανάστευσης στη βόρειο Ευρώπη. Και οι Ιάπωνες και οι Γερμανοί είχαν μια ρατσιστική ιδεολογία, οι οποία τους έδενε στον Άξονα με κέντρο την Ασιατική Ινδία.

Ιδίως οι Γερμανοί, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, κατόρθωσαν να πάρουν τις εξισώσεις του Τσαντρασεκάρ και να τις φορτώσουν στο ηλεκτρονικό τους σύστημα. Τις επεξεργάστηκαν για να εξάγουν ένα λογικό συμπέρασμα και, τελικά, συμπέραναν ότι ολόκληρος ο γαλαξίας μας και ουσιαστικά το κέντρο κάθε γαλαξία συγκρατείται συμπαγές από μία μαύρη οπή τεράστιας μάζας - τη μητέρα όλων των μαύρων οπών!

θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: «Γιατί οι θεωρητικοί φυσικοί έπαιξαν τόσο μεγάλο ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις;». Αυτό συνέβη επειδή το Τρίτο Ράιχ κατάφερε να κάνει ένα άλμα μισού αιώνα στη Φυσική, χάρη στις εξισώσεις του Τσαντρασεκάρ, χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική τους τεχνολογία. Έτσι έφθασαν στην έννοια της αντιβαρύτητας και στη Φυσική ανώτερου επιπέδου. Το πρόβλημα ήταν ότι βρισκόταν ακόμα σε στάδιο ανάπτυξης.

Ωστόσο, τα προγράμματα προσομοίωσης συγκρούσεων που «έτρεξαν» οι επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ έδειχναν ότι δεν μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο με συμβατικό τρόπο.

Ολόκληρος ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στον Ατλαντικό και την ηπειρωτική Ευρώπη ήταν μια τεράστια σειρά ενεργειών αναχαίτισης, μέχρι να ολοκληρωθεί η μετοίκηση του Ράιχ των Χιλίων Ετών. Γι' αυτό εξαφανίστηκαν τόσοι Γερμανοί. Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γερμανικός πληθυσμός στην Ελβετία, το Λιχτενστάιν, την Αυστρία, τη Γερμανία και τη γερμανική διασπορά ανά την Ευρώπη, ήταν 180 εκατομμύρια - κοντά στα 200 εκατομμύρια, εάν υπολογίσουμε και τους Γερμανούς στη Ρωσία και τις χώρες της Αμερικής. Σήμερα υπάρχουν περίπου 80 εκατ. Γερμανοί στην Ενωμένη Γερμανία!

(Τ.Κ.): Επομένως 120 εκατ. Γερμανοί εξαφανίστηκαν στη Νέα Σουηβία;

Douglas Dietrich (D.D): Όχι, δεν λέω αυτό. Εγώ λέω ότι μεταξύ των Γερμανών που εξαφανίστηκαν υπήρχαν χιλιάδες οι οποίοι μετοίκησαν. Ο Χίμλερ είχε αυτή την έμμονη ιδέα.

Πολλοί δεν καταλαβαίνουν τον λόγο ύπαρξης των Ες Ες. Η Βέρμαχτ πολεμούσε για το έθνος, για τη Γερμανία, και τα Ες Ες πολεμούσαν για την Άρια φυλή. Τα Ες Ες δεν ήταν μόνο μια δύναμη διατήρησης της Άριας φυλής. Ήταν και ένας πολυεθνικός στρατός. Ενέπνευσε το μοντέλο της υπερεθνικής κυριαρχίας και στις δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας και στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

Πρόθεση του Χίμλερ ήταν να οδηγήσει στη Νέα Σουηβία αυτούς που θεωρούσε καθαρόαιμους Βόρειους Αρίους, αλλά αντελήφθη ότι χρειαζόταν αρκετά μεγάλη γενετική ποικιλία, ώστε να αποφευχθεί θανάσιμη αιμομιξία σε μια σχετικά περιορισμένη πληθυσμιακή βάση.

Επιπροσθέτως, ο Χίμλερ επέμενε ότι οι στρατιώτες των Ες Ες έπρεπε να έχουν τέλεια δόντια. Οι Μυστικές Υπηρεσίες των Συμμάχων το ερμήνευσαν ως μια μανία του με την αισθητική. Η πραγματικότητα, όμως, ήταν ότι χρειαζόταν άνδρες που θα μπορούσαν να δουλέψουν στις υπό το μηδέν καιρικές συνθήκες της Ανταρκτικής, όπου τα μεταλλικά σφραγίσματα των δοντιών θα συστέλλονταν προκαλώντας βασανιστικό πόνο.

Οι Επιχειρήσεις της Ανταρκτικής

Douglas Dietrich (D.D): Πρέπει να πούμε ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας πυρηνικός πόλεμος. Το ίδιο ισχύει και για την Επιχείρηση Seawolf και για το Κούρλαντ, που προανέφερα. Οι δυνάμεις του Άξονα χρησιμοποιούσαν τόσα πυρηνικά όπλα όσα και οι Αμερικανοί, αλλά πιο αποτελεσματικά, γιατί τα χρησιμοποιούσαν στις επιχειρήσεις για να σπάσουν τις εχθρικές γραμμές.

Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1939 έγιναν διάφορες αποστολές στην Ανταρκτική, όπου οι Γερμανοί είχαν ήδη εγκαταστήσει μια βάση από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχε η Γη του Κάιζερ Γουλιέλμου Β', την οποία μπορείτε να βρείτε σε χάρτες της προ του Α' Παγκοσμίου Πολέμου εποχής.

Ύστερα, μεταξύ του 1943 και 1945, το Βασιλικό Ναυτικό της Βρετανίας, υπό την αρχηγία του Κιθ Άλεν Τζον Πιτ, έστειλε διάφορα πλοία εκεί και υπήρξε μια μυστική πολεμική επιχείρηση με το κωδικό όνομα «Τabarin» -μια αποτυχημένη προσπάθεια κατάληψης, τον χειμώνα του 1944.

Να το εξηγήσω: τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1942, ο Πλοίαρχος Αλμπέρτο Οντέρα, με το πλοίο Primero de Mayo , έδεσε στο Νησί Εξαπάτησης στο Νότιο Σέτλαντ και πολέμησε με τους Βρετανούς. Αυτός είναι ο λόγος που η Αργεντινή δεν συμμετείχε ποτέ στις πολεμικές προσπάθειες των Συμμάχων. Εάν τύχει να δείτε στον

Η εμφάνιση του Flügelrad απαρτιζόταν από ένα κεντρικό σώμα που περιέβαλλε έναν μοναδικό χειριστή, που καλυπτόταν από ημισφαιρικό θόλο. Με τη σειρά του και αυτός περιβαλλόταν από ένα περιστρεφόμενο δίσκο, του οποίου το κάτω μέρος φιλοξενούσε έναν ΒΜW 003 jet κινητήρα, δεξαμενές καυσίμου, έναν εκτροπέα Stahlrohr και έναν τροχοφόρο τετράποδο μηχανισμό προσγείωσης, χωρίς φρένα και αμορτισέρ. Η πτήση του οχήματος γινόταν με την εκτροπή των αερωθούμενων καυσαερίων σε έναν έλικα 16 πτερυγίων, με υδραυλικούς ενεργοποιητές πεπιεσμένου αέρα.

Χάρτη της ζώνη περιπολίας των Συμμάχων που εκτείνεται σε όλο το δυτικό ημισφαίριο, θα παρατηρήσετε ότι σταματά στο βόρειο τεταρτημόριο της Αργεντινής.

Η εισβολή των ΗΠΑ του 1946-47 κατέληξε σε σφαγή των Αμερικανών, εξαιτίας των περιστρεφόμενων «ιπτάμενων δίσκων» (Flügelrads) των Γερμανών. Οι περιστρεφόμενες λεπίδες ήταν εγκαταστημένες γύρω από το σώμα του σκάφους, αντί πάνω από την άτρακτο. Ήταν κάτι σαν το SR-71 Blackbird του Τρίτου Ράιχ, καθώς και αυτά είχαν σκοπό την εις βάθος αναγνώριση του εχθρικού εδάφους, αντί την ανάπτυξη ταχύτητας διασχίζοντας εχθρικό εναέριο χώρο. Σκοπός του Flügelrad ήταν η λήψη αεροφωτογραφιών και λειτουργούσε με καλύτερη ταχύτητα από ένα ελικόπτερο, λόγω του αεροδυναμικού σκελετού του, χωρίς την ίδια ανθεκτικότητα. Επειδή τα Flügelrads ήταν εξοπλισμένα με πυρσός, κατόρθωσαν να εξολοθρεύσουν τις αμερικανικές δυνάμεις εισβολής κατά την «Επιχείρηση Ηighjump»•

T.K: Η «Επιχείρηση Ηighjump» είναι ιστορικό γεγονός? 

VD.D: Βεβαίως! Το καλοκαίρι του 1946-47, ο υποναύαρχος Ρίτσαρντ Εβελιν Μπιρντ JR. ηγήθηκε της επιχείρησης του ναυτικού των ΗΠΑ. Η επιχείρηση ουσιαστικά οργανώθηκε από ανωτέρους του, εκείνος όμως έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος που κατηγορήθηκε για την αποτυχία. Ήταν μία ad hoc δύναμη που συγκεντρώθηκε βιαστικά από τον Αρχηγό Στόλου, Ναύαρχο Τσέστερ Νίμιτς.

Εκείνο που πραγματικά συνέβη στις 26 Αυγούστου 3 ήταν ότι είχαν 3.500 Πεζοναύτες και όλοι σκοτώθηκαν, αλλά κανείς δεν μιλά γι' αυτό. Μιλούν για το ναυτικό τμήμα της επιχείρησης, επειδή οι περισσότεροι σώθηκαν. Το θέμα ήταν το αεροπλανοφόρο USS Philipine Sea με 100 αεροσκάφη, που δεν ανήκε σε καμία από τις ομαδες κρούσης, γιατί ήταν το στρατηγείο της πολεμικής βάσης - ένα αεροπλανοφόρο Εssex - class, μήκους ποδών, επανδρωμένο με 3.500 άνδρες και έξι μεταγωγικά αεροπλάνα τύπου Douglas C-47 Skytrain, εξοπλισμένα με σκι και με «πυραύλους-φιάλες» JAΤΟ (σύστημα απογείωσης επιβοηθούμενης με καύσιμα τζετ), συμμετείχαν επίσης και ξένα πλοία.

T.K: Επομένως πρέπει να υπήρχαν κάπου 10.000 άνδρες. 

D.D: Ναι. Υπήρχαν 4.700 άνδρες στην Τακτική Δύναμη 68 και 3.500 Πεζοναύτες που έφθασαν αεροπορικώς από τη Νέα Ζηλανδία. Η πρωταρχική τους αποστολή ήταν να εγκαταστήσουν μια αμερικανική βάση ως αντίβαρο στη βάση των Ναζί στην Ανταρκτική. Τώρα, το θέμα είναι εάν εσύ κι εγώ πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε, ούτε εάν κάποιος Αμερικανός ή Γερμανός πιστεύουμε ότι οι Ναζί είχαν εγκαταστήσει εξόριστη κυβέρνηση στην Ανταρκτική. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν πεπεισμένη ότι το Γ΄ Ράιχ είχε επανιδρυθεί στην Ανταρκτική. Γι' οι Αμερικανοί συγκέντρωσαν την Τακτική Δύναμη 68.

Ήταν τεράστια και είχε τουλάχιστον 13 Αμερικανικά πλοία μια κεντρική μάχιμη ομάδα υπό την αρχηγία του υποναύαρχου Μπιρντ. Το USS Mount Olympos ήταν η ναυρχίδα της - όχι το αεροπλανοφόρο, γιατί εκείνο πλήρωμα, καθώς και ναυτικές πολεμικές μοίρες, τορπιλοπλάνα και βόμβες βυθού Heldiver, και όλα αυτά τα αεροσκάφη ήταν στριμωγμένα στο κατάστρωμα. Κανένα από αυτά δεν μπορούσε να απογειωθεί από το αεροπλανοφόρο. Έτσι βιαστικά και απερίσκεπτα συγκεντρώθηκαν. Αυτά τα αεροσκάφη επρόκειτο να αποβιβαστούν σε λωρίδες προσγείωσης που είχαν δημιουργηθεί στον πάγο της Ανταρκτικής και ύστερα να -χρησιμοποιηθούν σε αερομαχίες από αυτές τις τεχνητές λωρίδες ( απογείωσης πάνω στον πάγο. Αυτός είναι ο λόγος που είχαν φέρει τόσα πολλά παγοθραυστικά, κάθε είδους ( υποβρύχια και ακάτους για όλα αυτά τα υδροπλάνα, στα οποία αναφέρθηκα.

Τ.Κ.: Και μόνο ένα μέρος αυτής της δύναμης γύρισε πίσω; 

Douglas Dietrich (D.D): Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι οι Πεζοναύτες που είχαν μεταφερθεί αεροπορικώς πέθαναν στον πάγο της Ανταρκτικής. Σκοτώθηκαν από τους πυραύλους που εκτόξευσαν τα Flügelrads. Μερικά από τα αεροπλάνα που είχαν μεταφερθεί δια θαλάσσης κατερρίφθησαν, αλλά μετά από αυτό που συνέβη στους Πεζοναύτες η επιχείρηση αναγκαστικά σταμάτησε και αποσύρθηκαν.

Ο Υποναύαρχος Μπιρντ έπεσε σε τόση δυσμένεια, ώστε ο αποχαιρετιστήριος λόγος που έδωσε σε μια εφημερίδα δημοσιεύθηκε μόνο στη Χιλή και ουδέποτε στις ΗΠΑ. Ο Μπιρντ είχε προειδοποιήσει για μια επικείμενη επίθεση κατά των ΗΠΑ και για την ανάγκη τήρησης κατάστασης επιφυλακής, ώστε να ληφθούν προληπτικά μέτρα άμυνας. Ο Μπιρντ ξαφνικά ανεκλήθη, το ίδιο και ολόκληρη η στρατιωτική δύναμη της αποστολής.

Ένα από τα τελευταία πράγματα που είπε αφορούσε στην τότε τρέχουσα κατάσταση: «Δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο από το να προειδοποιήσω τους συμπατριώτες μου ότι πέρασε η εποχή που μπορούσαμε να καταφύγουμε σε πλήρη απομόνωση και να επαναπαυθούμε, πιστεύοντας στην εγγύηση ασφάλειας που μας προσέφεραν η απόσταση, ο ωκεανός και οι πόλοι.» Και κατέληξε λέγοντας: «Εγκαταλείπουμε αυτή την περιοχή». Δεν δόθηκε ποτέ κάποια επίσημη εξήγηση. Ο Μπιρντ εισήλθε σε νοσοκομείο και έτσι έληξαν όλα.

Σε αυτό το σημείο, όλα για όσα είχε προειδοποιήσει ο Μπιρντ βγήκαν αληθινά. Μεταξύ των ετών 1951 και 1956, συνέβη εκείνο που τα αμερικανικά έγγραφα με τα οποία ασχολούμουν αποκαλούσαν «σφαγή του αέρος» ή «ο πόλεμος των δίσκων». Αυτό συνέβη μετά την επιχείρηση Highjump. Βασικά, το Τρίτο Ράιχ προέβη σε αντίποινα, και τα Flügelrads και άλλα ειδικά κατασκευασμένα αεροσκάφη που είχαν φέρει στην Ανταρκτική επιτέθηκαν και κατέρριψαν πολλά μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ.



Ο Υποναύαρχος Ρίτσαρντ Εβελυν Μπέρντ Τζ. , (25.10.1888 -11.3.1957), ήταν ένας αξιωματικός του Ναυτικού, ο οποίος ειδικευόταν σε εξερευνητικές αποστολές. Υπήρξε ένας πρωτοπόρος Αμερικανός αεροπόρος, πολικός εξερευνητής και διοργανωτής των πολικών επιχειρήσεων εφοδιασμού. Ο Μπέρντ ισχυρίστηκε ότι ήταν ο πρώτος που προσέγγισε δια αέρος τόσο τον Βόρειο, όσο και τον Νότιο Πόλο. Βραβεύτηκε με το Μετάλλιο της Τιμής - την υψηλότερη τιμή για ηρωισμό που δίνεται από τις ΗΠΑ.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η «Επιχείρηση Argus»,στην οποία οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν πυρηνικά όπλα το 1958, μετά από μια δεκαετία αποτυχημένων εισβολών στην Ανταρκτική, που ακολούθησαν την Επιχείρηση Highjump. Η New York Times ανέφερε ότι εκείνη την περίοδο υπήρχαν 204 καταστρεμμένα ή χαμένα πολεμικά αεροσκάφη.

Τη δεκαετία του '50, εκείνο που είχε γίνει γνωστό ως «ο εναέριος πόλεμος» τελικά καταγράφηκε στα έγγραφα, τα οποία είχα διαταγή να αποτεφρώσω. 

Υπολογιζόταν ότι, από τα μέσα της δεκαετίας του '40 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50, 2.000 πιλότοι είχαν πεθάνει στον πόλεμο των δίσκων! Γι' αυτό το λόγο οι Σύμμαχοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Τρίτο Ράιχ, και ο Τσόρτσιλ ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία το 1951.

Η Διεθνής Κομμουνιστική Ατζέντα του Στάλιν

Douglas Dietrich (D.D): Οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται πόσο πλεονεκτική ήταν η θέση του Τρίτου Ράιχ στο τέλος του πολέμου. Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ είχε πεθάνει μυστηριωδώς και ουσιαστικά, σύμφωνα με τα έγγραφα που είδα υπάρχουν σοβαρότατες υπόνοιες ότι δολοφονήθηκε από πράκτορες του Άξονα. Ο Τρούμαν ανέλαβε την Προεδρία τον Απρίλιο του 1945 και, ύστερα, τον Ιούλιο, ο Τσόρτσιλ καταψηφίστηκε.

Η αλήθεια είναι ότι το 1945 ο Στάλιν, που είχε τεράστιο επιρροή και στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία, έδωσε εντολή στους αρχηγούς των εργατικών συνδικάτων του Εργατικού Κόμματος να διώξουν τον Τσόρτσιλ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Εργατικοί θεωρούνταν κάτι ανάλογο με εκείνο που στη Βρετανία αποκαλούσαν «κομμουνιστές». Αυτοί ήταν οι σκληροπυρηνικοί συνδικαλιστές.

Για να σου δείξω πόση επιρροή είχε ο Στάλιν, θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Η εισβολή του Στάλιν στη Φινλανδία το 1939 ήταν ένα από τα γεγονότα που ξεκίνησαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Σουηδικό Ναζιστικό Κόμμα έστειλε πιλότους μαχητικών αεροπλάνων να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς στη Φινλανδία. Οι Γερμανοί έστειλαν στρατιωτικές μονάδες και ήταν πια ένας διεθνής πόλεμος ενάντια στην εισβολή των Σοβιετικών Μπολσεβίκων.

Ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα ήταν το Brewster Buffalo, ένα μαχητικό αεροπλάνο κατασκευασμένο στις ΗΠΑ, που οι Φινλανδοί είχαν αγοράσει από τους Αμερικανούς. Το Brewster Buffalo κατέρριψε τόσο πολλά σοβιετικά αεροπλάνα, ώστε ο Στάλιν έδωσε εντολή σε όλα τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ, που ήταν πολύ φιλικά προσκείμενα στο δόγμα του Σοβιετικού Κομμουνισμού, να σαμποτάρουν όλα τα Brewster Buffalo στη γραμμή συναρμολόγησης.

Ένα χρόνο μετά την εντολή αυτή του Στάλιν, οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ το 1941 και ύστερα συνέχισαν με επιθέσεις στο Χονγκ Κονγκ, τη Σιγκαπούρη και τις Φιλιππίνες. Σε όλα τα μέρη που επιτίθεντο οι Ιάπωνες, τα αμερικανικά Brewster Buffalo έπεφταν στη διάρκεια της πτήσης, γιατί τα είχαν σαμποτάρει στις ίδιες τις γραμμές συναρμολόγησης τους. Τόσο μεγάλη επιρροή είχε ο Στάλιν στα άλλα έθνη, ακριβώς λόγω αυτής της διεθνούς κομμουνιστικής ανταρσίας.

Στο τέλος αυτών των δυναμικών εχθροπραξιών στην ηπειρωτική Ευρώπη, το 1945, ο Στάλιν έδωσε εντολή στους Εργατικούς στη Βρετανία «Δεν χρειάζομαι πια τον Τσόρτσιλ στην πρωθυπουργία και τον θεωρώ απειλή». Ήταν πεπεισμένος ότι ο Τσόρτσιλ είχε δηλητηριάσει τον Ρούσβελτ. Ο Τσόρτσιλ υπέστη μια σαρωτική εκλογική ήττα. Αυτό συνέβη μετά τη γενική κατάπαυση πυρός στην Ευρώπη τον Μάιο του 1945, ακριβώς την εποχή που η Βρετανία έστρεφε τις δυνάμεις της προς μία εισβολή στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη.

Ο παγκόσμιος Πόλεμος που η Αμερική ήταν αδύνατο να κερδίσει

Douglas Dietrich (D.D): Εκείνη την εποχή οι Ιάπωνες προωθούνταν στην Ηπειρωτική περιοχή με τόση επιτυχία, που οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να θάψουν ολόκληρες αεροπορικές μοίρες Βρετανικών Spitfires στην Ταϊλάνδη και τη Βιρμανία, για να μην τα καταλάβουν οι Ιάπωνες. Τόσο απελπιστική ηταν η κατάσταση το 1945.

Σκέψου πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα για τους αμερικανούς. Ήταν τόσο ρατσιστές, που είχαν συγκεντρώσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων τους κατά των γερμανών, με το σκεπτικό: «Αυτοί είναι λευκοί, αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο». Οι Αμερικανοί διέθεσαν μόνο το 15% της συνολικής τους δύναμης για να πολεμούν τους Ιάπωνες στον Ειρηνικό.

T.K.: Αυτό σημαίνει ότι τους υποτίμησαν απόλυτα...

Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Οι Ιάπωνες είχαν εισβάλει στα νησιά της Αλάσκα για να εμποδίσουν τους Αμερικανούς να βομβαρδίσουν την Ιαπωνία από εκεί; Από το 15% των συνολικών δυνάμεων, οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να απασχολήσουν το 1 /3 στην προσπάθεια απομάκρυνσης των ινών από την περιοχή της Αλάσκας. Όχι μόνο πάνω από 90% του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού ήταν στην Κίνα όταν έπεσε η βόμβα στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945, αλλά εκείνη ακριβώς την ημέρα, μία ειδική ανάλυση του πολεμικού τμήματος των νέων Ιαπωνικών μεραρχιών που είχαν επιστρατευθεί, έφθασε στα χέρια του Επιτελάρχη του Στρατού των ΗΠΑ, Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ - του ίδιου Μάρσαλ που αναγκάστηκε να προωθήσει το Σχέδιο Μάρσαλ ως αποζημίωση για την αναστήλωση της Ευρώπης.

Αποκαλύφθηκε στον Μάρσαλ ότι, από το 1937 μέχρι 1943, ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός επιστράτευε κατά μέσον όρο οκτώ μεραρχίες τον χρόνο, αλλά μέσα στο 1944 και μόνο είχε σχηματίσει 30 για να εξασφαλίσει την ηπειρωτική Κίνα. Τους πρώτους επτά μήνες του 1945, οι Ιάπωνες κινητοποίησαν άλλες 42 τις οποίες 23 μέσα στην ίδια την Ιαπωνία) και είχαν ανθρωποδυνάμεις να κινητοποιήσουν ακόμη περισσότερες: μέχρι και 65 μεραρχίες πεζικού και 5 τεθωρακισμένες μεραρχίες, μέχρι τον Οκτώβριο 1945 που αναμενόταν η Επιχείρηση Downfall, η προγραμματισμένη Αμερικανική εισβολή στα Ιαπωνικά νησιά.

Η Ιαπωνία μόλις είχε αρχίσει να πολεμά, κι αυτή η τεράστια μαζική επιστράτευση είναι ο λόγος που τόσο λίγοι αρτιμελείς Ιάπωνες σκοτώθηκαν (αν σκοτώθηκαν στους στρατηγικούς βομβαρδισμούς, συμβατικούς πυρηνικούς σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Όλοι βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης. Σ' αυτό το σημείο οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν πως είχαν χάσει τον πόλεμο Καμία σημασία δεν είχε το γεγονός ότι μπορούσαν να επιστρατεύσουν όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό τους. Η απόλυτη πλειοψηφία των δυνάμεων τους ήταν πέρα από τον Ατλαντικό και, εάν τις μετέφεραν στον Ειρηνικά για να πολεμήσουν τους Ιάπωνες, θα άφηναν την Ευρώπη ακάλυπτη σε μία ενδεχόμενη προσπάθεια ανακατάληψης από Ναζί αντάρτες.

Οι Αμερικανοί επέλεξαν να προτείνουν ειρήνη, γιατί ο Ρούσβελτ ήταν νεκρός και ο Τσόρτσιλ είχε χάσει τη πρωθυπουργία...

Τ.Κ.: Έκαναν πρόταση ειρήνης; Σε ποιον;

Douglas Dietrich (D.D): Στον Άξονα. Και στη Γερμανία και στην Ιαπωνία. Το 1945.

Τ.Κ.: Ο κόσμος δεν έμαθε ποτέ γι' αυτό...

Το Ξεκίνημα της Κούρσας του Διαστήματος

Douglas Dietrich (D.D): Ο Αδόλφος Χίτλερ παρέμενε επιθετικός το 1944 45, γιατί είχε κάθε συμφέρον να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο έδαφος μέχρι τη μετεγκατάσταση Δεν ένιωθε καθόλου απελπισμένος γι' αυτόν τον πόλεμο που διεξαγόταν. Με τον Πόλεμο των Δίσκων- οι Αμερικανοί σύντομα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Ναζί προετοιμάζονταν για παρουσία στη σεληνιακή επιφάνεια. 

Γι' αυτό, μετά την «Επιχείρηση Highjump» επένδυσαν τόσο πολλά σε πραγματικό πυρηνικό πόλεμο εναντίον του εξόριστου Τρίτου Ράιχ Αυτό τελικά κατέληξε στην «Επιχείρηση Αργκους».

Τ.Κ.: Εννοείς ότι το Τρίτο Ράιχ ετοιμαζόταν να ιδρύσει βάση στη Σελήνη από τη βάση του στην Νέα Σουηβία; 

Douglas Dietrich (D.D): Αυτό ακριβώς. Οι Ναζί δεν χρησιμοποιούσαν συνηθισμένους πυραύλους. Χρησιμοποιούσαν την αντί βαρύτητα και τις νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας του Τέσλα. Οι Γερμανοί έσπασαν το φράγμα του ήχου και το φράγμα του Διαστήματος χρησιμοποιώντας πυραύλους, ήδη από την αρχή της δε δεκαετίας του '30. Κατάφεραν να τελειοποιήσουν τη χρήση αυτής της τεχνολογίας για τον βομβαρδισμό μεγάλου βεληνεκούς εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά όλα τα στρατηγικά βομβαρδιστικά τους λεηλατήθηκαν μετά την παύση του πυρός. Οι Αμερικανοί το έμαθαν αυτό αργότερα, μέσω των Μυστικών Υπηρεσιών τους.

Η σύγχρονη εποχή του Διαστήματος άρχισε τον Μάρτιο του 1926, όταν ο δρ. Ρόμπερτ Γκοντάρ εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο υγρών καυσίμων στις ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 1929, ο Φρίντριχ Στάμερ έκανε την πρώτη επανδρωμένη πτήση κινούμενη με πυραύλους από ένα ανεμοπλάνο που είχε κατασκευάσει ο Αλεξάντερ Λίπις.

Τον Ιούλιο του 1929 η αποτυχία της εκτόξευσης του πρώτου πυραύλου του Γκοντάρ προκάλεσε τις διαμαρτυρίες όλων των γειτόνων που πήραν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του και πέτυχαν την απαγόρευση άλλων εκτοξεύσεων στη Μασαχουσέτη. Ο Γκοντάρ υπέστη δημόσιο εξευτελισμό και κλείστηκε στον εαυτό του. Τον Νοέμβριο του 1929 κέρδισε μια επιδότηση Γκούγκενχαϊμ, με τη βοήθεια του Τσαρλς Λίντμπεργκ, η οποία χρηματοδότησε τη μεταφορά του πυραυλικού εργαστηρίου του στο Ρόσγουελ του Νέο Μεξικό.

Το 1936, οι Γερμανοί έκαναν δοκιμές στον πύραυλο Α-3. Παρά τη μυστικότητα του εγχειρήματος, οι Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ μετέφεραν τα νέα στην Ουάσιγκτον, αλλά η ηγεσία του Στρατού των ΗΠΑ έκρινε ότι δεν υπήρχε αξιόλογη απειλή. Τον Οκτώβριο του 1936, η εκτίμηση του στρατού για τον πύραυλο του Γκοντάρ ήταν ότι είχε μικρή στρατιωτική αξία. Γι' άλλη μια φορά, αυτό έφερε τους Γερμανούς πολύ μπροστά.

Το 1930, ο αναλογικός ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο διαφορικός αναλυτής, δημιουργήθηκε από τον δρ. Βάνεβαρ Μπους, καθηγητή Μηχανολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Αυτός ήταν ένας εργαστηριακός ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο πρώτος που κυκλοφόρησε στην αγορά, και χρησιμοποιήθηκε για την επίλυση περίπλοκων προβλημάτων στη Φυσική. Το σχέδιο του Μπους ήταν τόσο αποτελεσματικό, ώστε το ΜΙΤ δεν βρήκε κανένα λόγο να δοκιμάσει και τους ψηφιακούς υπολογιστές που ήταν τόσο ακριβοί και τα οικονομικά του πανεπιστημίου δεν επέτρεπαν μια τόσο πρωτοπόρο εργασία. Αυτό έγινε αλλού από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για χρήση των κρυπτογράφων που δούλευαν με κωδικούς, για τους οποίους οι αναλογικοί υπολογιστές ήταν άχρηστοι.

Ο Ρούντολφ Ες τα βάζει με Αμερικανούς και Σοβιετικούς

Douglas Dietrich (D.D): Τότε εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Ρούντολφ Ες, που πέταξε στη Βρετανία με σκοπό να πει στους Βρετανούς ότι η γερμανική έρευνα για τους ηλεκτρονικούς
υπολογιστές δεν σημείωνε καμία απολύτως πρόοδο με απώτερο σκοπό να δημιουργήσει σύγχυση.

Τ.Κ.: Νόμιζα ότι πέταξε για να κάνει μια πρόταση ειρήνης 

Douglas Dietrich (D.D): Εννοείς μια πρόταση προς τη βρετανική μοναρχία να τα βρει με το Τρίτο Ράιχ; Σίγουρα όχι. Πήγε για να πείσει τη Βρετανία να προτείνει ειρήνευση.

Τ.Κ.: Έχω μία τελείως διαφορετική ιστορία στο μυαλό μου Για πες μας, εσύ τι γνωρίζεις γι' αυτό; 

Douglas Dietrich (D.D): Ο Ες κατάφερε να πείσει τους Βρετανούς ότι έπρεπε να μιλήσει στους Αμερικανούς, γιατί είχε μάθει για την τεχνολογία ηλεκτρονικών υπολογιστών το Μάρτιν Μπάρμαν: ότι η εξέλιξη των υπολογιστών του Τρίτου Ράιχ δεν πήγαινε καθόλου καλά και ότι οι Αμερικανοί ήταν πολύ μπροστά με τους δικούς τους υπολογιστές. Έτσι, οι Βρετανοί τον μετέφεραν αεροπορικώς στη ΗΠΑ και από τότε κανείς δεν άκουσε τίποτε γι' αυτόν στ Βρετανία.

Υποτίθεται ότι οι Βρετανοί τον είχαν φυλακίσει, αλλά στην πραγματικότητα αυτός που παρουσίασαν ήτα ένας φτωχός, διανοητικά άρρωστος άνδρας, Γερμανό υπήκοος, που έμοιαζε πολύ με τον Ες - κάποιος που είχαν συμμαζέψει σε ένα μπλόκο στην Ευρώπη μετά τη παύση των εχθροπραξιών. Ο γιος του Ες, η πρώην γραμματεύς του κι όλοι όσοι κλήθηκαν να τον αναγνωρίσου είπαν ότι αυτός ο άνδρας δεν ήταν ο Ρούντολφ Ες.

Τ.Κ.: Αυτά αναφέρονταν στα έγγραφα που κατέστρεφες; 

Douglas Dietrich (D.D): Βεβαίως! Τελικά, αυτός ο άνδρας σκοτώθηκε. όχι επειδή υπήρχε φόβος ότι θα μιλούσε, αλλά γιατί όλοι οι άνθρωποι που έλεγαν ότι δεν ήταν ο πραγματικός Ες, θα έπαυαν πλέον να ασχολούνται μαζί του.

Τ.Κ.: Επομένως τι απόγινε ο πραγματικός Ρούντολφ Ες; 

Douglas Dietrich (D.D): Μεταφέρθηκε αεροπορικώς στις ΗΠΑ, όπου μίλησε με τον Βάνεβαρ Μπους και ξεγέλασε τους Αμερικανούς, κάνοντας τους να υποτιμήσουν διάφορα θέματα που είχαν σχέση με τη ναζιστική πολεμική μηχανή Τελικά πίστεψαν πολλά από όσα έλεγε. Παραπλανήθηκαν, ειδικά στο θέμα της ικανότητας των Ναζί να πετάξουν στο Διάστημα. Το ποια ήταν η τελική του μοίρα στις ΗΠΑ δεν αναφερόταν πουθενά στα έγγραφα.

Ούτως ή άλλως, οι Ναζί είχαν κάνει τόσο τεράστιο άλμα στην κατασκευή πυραύλων, ώστε κατάφεραν να βομβαρδίσουν τη βιομηχανία που ο Στάλιν είχε μεταφέρει πίσω από τα Ουράλια Όρη. Ο Ρούντολφ Ες μπόρεσε να το αποσιωπήσει, λέγοντας ότι η πυραυλική τεχνολογία των Ναζί ήταν πολύ πρωτόγονη και ότι χρησιμοποιούνταν μόνο για μη-κατευθυνόμενους πυραύλους που ουσιαστικά δεν ήταν πύραυλοι. Μπόρεσε να τους πείσει ότι οι ν-1 και ν-2 δεν ήταν πύραυλοι, αλλά μηχανές τζετ με τηλεχειριστήριο, που χρησιμοποιούνταν ως όπλο εκφοβισμού στην Αγγλία.

Ο Ες κατάφερε να δηλητηριάσει τις σχέσεις Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που τελικά κατέληξε σε απίστευτες εχθροπραξίες μεταξύ τους, γιατί ο Στάλιν έλεγε στους Αμερικανούς ότι οι Γερμανοί τον είχαν βομβαρδίσει χρησιμοποιώντας διαστημική τεχνολογία.

Ας το δούμε κάτω από αυτό το πρίσμα. Το Διάστημα ένα εγγενές εχθρικό περιβάλλον για κάθε εργασία, η μισή ατμόσφαιρα της Γης εκτείνεται λιγότερο από τρία μίλια [-4,8 χλμ] πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης, Τα στρατιωτικά αεροσκάφη και διαστημόπλοια εξαρτώνται από την ύπαρξη καθαρού αέρα, σφραγισμένου Σ ΕΝΑ προστατευμένο περιβάλλον, όταν φθάσουν σε ύψος περίπου 15 μιλίων [~24 χλμ], όπου η μεταφορά θερμότητας είναι υπέρμετρη και υπάρχει δηλητηριώδες όζον. 

Οι μηχανές τούρμποτζετ δεν λειτουργούν πάνω 20 μίλια [-32 χλμ]. Τα όργανα ένδειξης ύψους παύουν να λειτουργούν περίπου στα 28 μίλια [-45 χλμ]. Οι πύραυλοί πρέπει να λειτουργήσουν πέραν αυτών των ορίων και οι Γερμανοί είχαν κατασκευάσει τέτοιου είδους πυραύλους.

Όταν ο Δρ. Γκοντάρ κατασκεύασε τον πύραυλο του και οι Γερμανοί άρχισαν να κάνουν επανδρωμένες πτήσεις πυραύλων, είχαν τη δική τους εκδοχή αστροναυτών -τους Raummenner. Οι πρώτοι άνθρωποι που έσπασαν το φράγμα του Διαστήματος δεν ήταν Ρώσοι ούτε Αμερικανοί, αλλά μέλη της Raummacht – του Διαστημικού Σώματος. Αυτό το σώμα είχε δημιουργηθεί από ένα πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ του ,Χέρμαν Γκαίρινγκ και του Χάινριχ Χίμλερ. 

Ήταν συνδυασμένο με την καλοκαιρινή επίθεση Case Blue τον Μάιο 1942, όταν οι Γερμανοί ξεκίνησαν μια εκστρατεία βομβαρδισμών με τα αποκαλούμενα Sanger. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να κτυπήσουν τη βιομηχανική βάση του Στάλιν, ανά τα Ουράλια. Εξαιρετικά υψηλά επίπεδα πτήσης περιόριζαν την αποτελεσματικότητα της εκστρατείας, αλλά με τον καιρό προκάλεσαν βαριές απώλειες και εμπόδισαν τη Σοβιετική Ένωση να προελάσει με γρήγορο ρυθμό.

Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η σοβιετική προέλαση ήταν, συγκριτικά, πολύ αργή και διήρκεσε πολλά χρόνια. Το Sanger είχε σχεδιαστεί ως περιφερόμενο βομβαρδιστικό που μπορούσε να περιφέρεται την ατμόσφαιρα γύρω από τη Γη μετά από κάθε βομβιστική επίθεση, πετώντας ψηλά πάνω από την Κεντρική Αμερική



Ο Ρούντολφ Βάλτερ Ρίχαρντ Ες (26.4.1894 17.8.1987) ήταν εθνικοσοσιαλιστής ιδεολόγος και πολιτικός. Στις 10 Μαΐου του 1941, ο Ες πετά με αεροπλάνο στη Σκοτία με σκοπό να συναντήσει τον ηγέτη (έτσι τουλάχιστον πιστεύει) του βρετανικού ειρηνικού κινήματος, τον Δούκα του Χάμιλτον. Σκοπός του να σταματήσει ο πόλεμος μεταξύ Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου, και να μπορέσει η Γερμανία να στραφεί κατά της Σοβιετικής Ένωσης, αφού αυτός είναι ο τελικός σκοπός του Εθνικοσοσιαλισμού. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο συγκεκριμένων χωρών σημαίνει για τον Ες την «αυτοκτονία της λευκής φυλής». 

Ωστόσο δεν τα καταφέρνει και συλλαμβάνεται, αφού οι Άγγλοι δεν έχουν καμία διάθεση να διαπραγματευτούν με τους εθνικοσοσιαλιστές. Δεν έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα εάν ο Ες έκανε την πτήση αυτή αυτόνομα ή με εντολή του Χίτλερ [Πηγή: wikipedia].

Και την Κίνα και να κάνει το πολύ μακρύ ταξίδι της επιστροφής στη Γερμανία. Οι Αμερικανοί δεν κατέλαβαν ούτε ένα δείγμα αυτών των βομβαρδιστικών, γιατί όλα βρίσκονταν σε θέση μάχης εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Με την παύση του πυρός, βρέθηκαν σε σοβιετικά χέρια μαζί με τον Μάγκνους, αδελφό του Βέρνερ φον Μπράουν. 

Ακριβώς όπως ο φον Μπράουν είχε επιδέξια οδηγήσει σε λάθος κατεύθυνση το διαστημικό πρόγραμμα των Αμερικανών, ο αδελφός του πέτυχε να οδηγήσει σε αδιέξοδο το Σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα. Δούλευαν, δηλαδή, ως σαμποτέρ, για να εμποδίσουν τους Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς να φθάσουν τη γερμανική τεχνολογία. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος των αμερικανικών και σοβιετικών διαστημικών προγραμμάτων έμειναν πολύ πίσω, γιατί υπονομεύθηκαν από εκπαιδευμένα στελέχη της γερμανικής επιστημονικής κοινότητας, όπως οι αδελφοί φον Μπράουν.

Οι Σύνδεσμοι των Ναζί με την Αίγυπτο και την Ισπανία

Douglas Dietrich (D.D): Ο μεγαλύτερος αριθμός των Γερμανών πυραυλικών επιστημόνων πήγαν στην Αίγυπτο. Ο Γκαμάλ Αμ-πντέλ Νάσσερ, που ως υψηλόβαθμος στρατηγός όσο πλησίαζε το τέλος του πολέμου επιχορηγούσε μυστικά αυτή την έξοδο των Ναζί επιστημόνων στην Αίγυπτο, δημιούργησε μια ολόκληρη πόλη γι' αυτούς - τη Factory 333 στην Ηλιούπολη, έξω από το Κάιρο. Εκεί υπήρχαν 400 Ναζί πυραυλικοί επιστήμονες, κι αυτοί ήταν το αποκαλούμενο νέο Africa Korps . Ήταν το θεμέλιο ενός παράλληλου αιγυπτιακού αεροδιαστημικού προγράμματος. Γι' αυτό μπόρεσε Ό Νάσσερ κάποια στιγμή να απειλήσει τις ΗΠΑ ότι θα κρατικοποιούσε το Κανάλι του Σουέζ. Ο Νάσσερ ακολούθησε το παράδειγμα του Φρανσίσκο Φράνκο της Ισπανίας, που επίσης είχε δεχθεί πολλούς Ναζί μετανάστες.

Ο Φράνκο είχε διάφορους Ναζί επιστήμονες που κατασκεύαζαν για λογαριασμό του ηλεκτρομαγνητικούς πυραύλους ΚΜ-2 σε μυστικά εργαστήρια κοντά στη Μαρμπέλα, στη νότιο ακτή της Ισπανίας, ανατολικά του Γιβραλτάρ. Είχαν πάρει το όνομα τους από τους εφευρέτες τους, καθηγητές Κnοh και ΜϋΙΙer Ο ΚΜ-2 είχε εμβέλεια 16.000 χιλιομέτρων. Μόλις το χειριστήριο του αποσυμπλεκόταν, προσελκυόταν από τις δονήσεις των στερεής μεταλλικής μάζας. Η επαφή με την πηγή που τον προσέλκυε προκαλούσε την έκρηξη.

Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φρανσίσκο Φράνκο διέθεσε χιλιάδες άνδρες για να σχηματιστεί η Ισπανική Μπλε Μεραρχία, που υπηρέτησε στο Ρωσικό Μέτωπο σε όλη τη διάρκεια του Πολέμου. Γι' αυτό τον λόγο, μεταξύ των αιχμαλώτων που συγκέντρωσαν στο τέλος του Πολέμου, οι Αμερικανοί βρήκαν πολλούς που προέρχονταν από διάφορα κράτη, τα οποία ο κόσμο δεν ήξερε καν ότι είχαν εμπλακεί στον πόλεμο. Μερικοί από αυτούς τους αιχμαλώτους ήταν Ισπανοί που κατέληξαν σε αμερικανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και είχαν σχέση με την Ισπανική Μπλε Μεραρχία. 

Οι Αμερικανοί εξαγριώθηκαν με τον Φράνκο κι είπαν: «Τώρα που ο πόλεμος τελείωσε, γιατί να μη διδάξουμε τον Φράνκο;» Το καλοκαίρι του 1946, ο Φράνκο εξαπέλυσε δύο από αυτούς τους πυραύλους και του παρακολουθούσε από το κατάστρωμα ενός από τα γιοτ του να καταρρίπτουν δύο αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα. 

Είπε, λοιπόν, με τον τρόπο του: «Τολμήστε να εισβάλετε στην Ισπανία και θα καταρρίψω περισσότερα αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα». Έτσι, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να κρατηθούν μακριά από τον Φράνκο.

Όταν ήρθε η σειρά του, ο Νάσσερ είπε: «Κρατικοποιώ το Κανάλι του Σουέζ. Ο Φράνκο έχει δύο Γερμανούς επιστήμονες, εγώ έχω πάνω από τετρακόσιους. Εάν με φάτε, ή προσπαθήσετε να με φάτε, θα εξαφανίσω από τους ουρανούς την αμερικανική Πολιτική Αεροπορία». Έτσι, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να πάνε με τα νερά του Νάσσερ. Σ αυτό το σημείο, το 1956, οξύνθηκε η Κρίση του Σουέζ που ήταν ακόμη πιο καταστροφική από την κρίση των κουβανικών πυραύλων. 

Η Αμερική σχεδόν ξεκίνησε πόλεμο κατά της Γαλλίας, της Βρετανίας και του Ισραήλ όταν προσπάθησαν να επανακτήσουν το Κανάλι του Σουέζ.

Αυτό ήταν ο θάνατος της Συμμαχίας, η πτώση τοι Ενωμένου Συμμαχικού Μετώπου. Τόση δύναμη ασκούσαν οι Γερμανοί επιστήμονες ανά τον κόσμο. Γι' αυτό τους αποκαλούσαν «Τρίτη Δύναμη» του επονομαζόμενου Ψυχρού Πολέμου. Όποτε αυτοί οι Ναζί επιστήμονες βρίσκονταν στη Σοβιετική Ένωση ή στις ΗΠΑ, θεωρούντο παρατηρητές ξένης κυβέρνησης.

Τ.Κ.: Μιας εξόριστης κυβέρνησης;

Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Έτσι τους έβλεπαν.

Επιχείρηση Argus

Τ.Κ.: Τι απόγινε η εξόριστη κυβέρνηση; 

Douglas Dietrich (D.D): Η εξόριστη κυβέρνηση βρίσκεται ακόμα και σήμερα εκεί. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε ακριβώς είναι τι αλλαγές έχουν συμβεί στους κόλπους της. Πριν αναφερθώ, όμως, στην κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τον Πόλεμο, πρέπει να μιλήσουμε για την «Επιχείρηση Argus».

Οι Αμερικανοί - βασιζόμενοι στον Πόλεμο των Δίσκων και τον πυραυλικό πόλεμο- είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι οι Ναζί είχαν εγκαταστήσει μια βάση στον Νότιο πόλο της Σελήνης. Ήταν μια πολύ μικρή βάση νότιο πόλο, αλλά θεωρούνταν πολύ μεγάλη απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια. Έτσι, οι Αμερικανοί ήρθαν το 1958 σε επαφή με τον Νικόλαο Χριστόφιλο, έναν ιδιοφυή τρελό, που δεν διέθετε καν πτυχίο Φυσικής. 

Δούλευε στο Lawrence Radiation Laboratory της Καλιφόρνια στο Λίβερμορ, πάνω σε τεχνικές τιθάσευσης και ελέγχου της ενέργειας που εκλυόταν στις αντιδράσεις σύντηξης υδρογόνου. Δεν υπάρχουν ανά τον κόσμο γνωστά φυσικά υλικά που να μπορούν να περιστείλουν το αφάνταστα θερμό πλάσμα που δημιουργείται, γιατί έχει την θερμοκρασία του Ήλιου. Εργαζόταν στη διαμόρφωση «μαγνητικών φιαλών», ισχυρών μαγνητικών πεδίων που θα κρατούσαν το ηλεκτρικά φορτισμένο πλάσμα. Λόγω της φύσης και του σχήματος των μαγνητικών, κάποια ποσότητα φορτισμένων μορίων θα διέρρεε από τα άκρα της μαγνητικής φιάλης - σχεδόν όπως τα εγκλωβισμένα μόρια διαρρέουν από τους πόλους της δημιουργώντας σέλας.

Ενώ συνεχιζόταν ο Πόλεμος των Δίσκων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ πλησίασε τον Χριστόφιλο και είπε: «Πρέπει να καταστρέψουμε το γερμανικό αστροναυτικό πρόγραμμα εποικισμού της Σελήνης». Στις 10 Ιανουαρίου του 1958 κείνος απάντησε δίνοντας εγγράφως όλες τις εξισώσεις του και είπε ότι, εάν ένα πυρηνικό όπλο επρόκειτο να εκραγεί στο εγγύς Διάστημα, τα ραδιενεργά θραύσματα θα παγιδεύονταν και θα κατευθύνονταν από το μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια τεχνητή ζώνη φορτισμένων σωματιδίων που θα περιέβαλλε ολόκληρη τη Γη.

Με άλλα λόγια, είπε ότι μπορούσε να δημιουργήσει μία τεχνητή ραδιενεργό ζώνη Βαν Άλεν, αρκετά ισχυρή για την καταστροφή οτιδήποτε βρισκόταν σε τροχιά.

Τ.Κ.: Αυτή η τεχνητή ζώνη Βαν Άλεν βρίσκεται ακόμα εκεί;

Δ.Δ.: Θα ήταν μια σύντομη στρατιωτική εφόρμηση που διαρκούσε αρκετά, ώστε να εξαφανίσει τα πάντα από το Διάστημα. Οι στρατιωτικοί αστροναύτες ήδη αντιμετωπίζουν ένα εχθρικό περιβάλλον. Σε περίπτωση που ο εχθρός προσωρινά κάνει το εγγύς Διάστημα ραδιενεργά θανατηφόρο, η επιβίωση σ' αυτό το περιβάλλον είναι αδύνατη. Η ζώνη θα προκαλούσε ανά τον κόσμο παράσιτα στις ραδιοφωνικές ζώνες ΗF και VΗF, των οποίων γίνεται το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής επικοινωνίας. Το σημαντικότερο είναι ότι η έκρηξη πυρηνικών όπλων θα δημιουργούσε αυτά τα τεχνητά σέλα και θα αύξανε την ένταση ακτινοβολίας στην περιοχή της ιονόσφαιρας, όπου εξερράγη η βόμβα. Αυτό θα αχρήστευε τα ραντάρ και τους αντιβαλλιστικούς

Η «Επιχείρηση Argus» ήταν μια μυστική σειρά δοκιμών που διεξήχθη στον Νότιο Ατλαντικό, 110 μίλια νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής. Αφορούσε στη διερεύνηση των επιπτώσεων των πυρηνικών εκρήξεων έξω από την ατμόσφαιρα δηλαδή του τρόπου με τον οποίο τα φορτισμένα σωματίδια και τα ραδιενεργά ισότοπα που απελευθερώνονται αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει τον εντοπισμό ραντάρ, επικοινωνιών, καθώς κα τα ηλεκτρονικά των δορυφόρων και των βαλλιστικών πυραύλων.

Πίσω από όλα βρισκόταν μια θεωρία του εκκεντρικού αλλά λαμπρού Έλληνα φυσικού Νικόλαου Χριστοφίλου που αναπτύχθηκε στο Εργαστήριο Ακτινοβολίας Laurence (LRL). Ο ίδιος είχε προβλέψει ότι στρατιωτικά σημαντικά αποτελέσματα θα παράγονται με την έγχυση φορτισμένων σωματιδίων από πυρηνικές εκρήξεις στο εγγύς Διάστημα, δημιουργώντας μια τεχνητή ζώνη Βαν Άλεν. Η «Επιχείρηση Argus» έχει χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα στον κόσμο. Οι δοκιμές επιβεβαίωσαν ουσιαστικά τις προβλέψεις του Χριστοφίλου.

Είχε πυραύλους καθοδήγησης. Θα προκαλούσε γενικό μπλακ άουτ των ραδιοεπικοινωνιών.
Η βόμβα, με ακριβείς υπολογισμούς ως προς το σημείο έκρηξης, θα μπορούσε να κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο, που να έχει επιπτώσεις σε μια συγκεκριμένη περιοχή με αρκετό ηλεκτρομαγνητικό παλμό, όχι μόνο για να καταστρέψει όλα τα αεροσκάφη που πετούσαν προς ή από την ατμόσφαιρα, αλλά και για να αποτρέψει οποιαδήποτε πυραυλικά αντίποινα. 

Ο Χριστόφιλος είπε ότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να πολεμήσουν οι Αμερικανοί το εξόριστο Τρίτο Ράιχ, με τους πυραυλικούς επιστήμονες και τους ιπτάμενους δίσκους του.

Την 1 η Αυγούστου του 1958, έκαναν δοκιμές πάνω στη θεωρία του και εκτόξευσαν μία Η-βόμβα (υδρογονοβόμβα) 3,8 μεγατόνων που εξερράγη 48 μίλια [-77 χλμ] πάνω από την Ατόλλη Τζόνστον, στον Ειρηνικό. Η έκρηξη που προκλήθηκε, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας, ήταν η πιο θεαματική βολή που είχε ριφθεί ποτέ από τις ΗΠΑ. Η πύρινη σφαίρα ανέβηκε πάνω από την ατμόσφαιρα, πυροδότησε μια μαγνητική καταιγίδα και προκάλεσε μπλακ άουτ των ασύρματων εκπομπών από το Τόκιο μέχρι το Σαν Φρανσίσκο.

Στις 27 Αυγούστου του 1958, η πρώτη από τρεις πυρηνικές βολές ρίφθηκε πάνω από την Ανταρκτική. Ένας πύραυλος μετέφερε μια πυρηνική κεφαλή χαμηλής απόδοσης 200 μίλια [322 χλμ] πάνω από τη Γη. Μετά από αυτό, οι Αμερικανοί έστειλαν 19 διαφορετικούς πυραύλους για να μετρήσουν την ακτινοβολία. Κοντά στο Γκραν Κάνυον, στην Αριζόνα, είχαν τοποθετήσει μέχρι και μια τεράστια μεταλλική σπείρα, απλωμένη κατά μήκος της ερήμου, για να μετρήσουν τις αλλαγές στον μαγνητισμό της Γης.

Παρατηρητές σε πλοία στον Βόρειο και Νότιο Ατλαντικό παρακολουθούσαν πώς όλα τα θραύσματα ακολουθούσαν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της Γης. Αμέσως μετά έπεφταν στην ατμόσφαιρα στο σημείο της έκρηξης και ύστερα έκαναν όλη τη διαδρομή μέχρι το άλλο άκρο της έκρηξης, δημιουργώντας τεχνητά σέλα. Τόσο ισχυρό ήταν. Η ακτινοβολία περικύκλωσε τη Γη και δημιούργησε μία νέα ζώνη ακτινοβολίας ύψους 40.000 μιλίων (64.440 χλμ).

Στις 30 Αυγούστου και 6 Σεπτεμβρίου, το επανέλαβαν. Αυτές οι εκρήξεις στην ιονόσφαιρα ήταν τόσο δυνατές, ώστε κατέστρεψαν όλα όσα είχε παράγει το Τρίτο Ράιχ ξοδεύοντας δισεκατομμύρια Reichsmarks (νόμισμα του Τρίτου Ράιχ) για το στρατιωτικό διαστημικό πρόγραμμα.

Τ.Κ.: Πιστεύεις ότι μέχρι τότε το Τρίτο Ράιχ είχε επανδρώσει βάσεις στη Σελήνη;

Douglas Dietrich (D.D): Ναι, και μετά το τέλος της «Επιχείρησης Argus» συμπέραναν ότι όλο το προσωπικό της βάσης πέθανε και δεν ανεφοδιάστηκε ποτέ από τη Γη. Οι Αμερικανοί δεν έμαθαν ποτέ το όνομα της βάσης αυτής. Της έδωσαν το κωδικό όνομα «Σεληνιακή Βάση Άλφα».

Τ.Κ.: Είπες ότι βρισκόταν στον νότιο πόλο της Σελήνης. Ήταν στη σκοτεινή πλευρά ή στην πλευρά που είναι ορατή σ' εμάς;

Douglas Dietrich (D.D): Σε καμία πλευρά. Ο νότιος πόλος της Σελήνης βρίσκεται στη μισοσκότεινη ζώνη. Έτσι, η βάση μέσα σε μια κοιλάδα θα ήταν προστατευμένη από την έντονη ηλιακή ακτινοβολία που θα ήταν εξίσου καταστροφική για τις ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις όσο και οι εκρήξεις.

Οι περιοχές της έντονης ακτινοβολίας στο Διάστημα υπήρξαν ολέθριες για τα πολεμικά διαστημικά συστήματα του εξόριστου Τρίτου Ράιχ. Στο κενό του Διαστήματος δεν υπάρχει τίποτε να διασκορπίσει ή να απορροφήσει την ακτινοβολία. Όταν τα υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια κτυπήσουν οποιοδήποτε αντικείμενο, παράγουν ακτίνες Χ που είναι διεισδυτικές. Καταστρέφουν τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, σβήνουν τη μνήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών και είναι θανατηφόρες για τους αστροναύτες.

Αφού η ζώνη ακτινοβολίας ήταν παγκόσμια και εκτεινόταν προς τα έξω χιλιάδες μίλια, όλοι οι δορυφόροι που το Τρίτο Ράιχ είχε θέσει σε τροχιά, πολύ πριν τον Σπούτνικ, συνέχιζαν να περνούν μέσα από αυτές τις περιοχές έντονης ακτινοβολίας και καταστρέφονταν. Για το Τρίτο Ράιχ, οι επιπτώσεις ως προς τη χρήση του Διαστήματος ως μελλοντικού πεδίου επιχειρήσεων ήταν ολέθριες.

Τ.Κ.: Όμως η βάση στη Νέα Σουηβία συνέχισε να υπάρχει; 

Douglas Dietrich (D.D): Το εξόριστο Τρίτο Ράιχ δεν εκτόξευσε πλέον άλλες κατασκευές απόλυτου κενού. Ο αυξανόμενος ιονισμός της ανώτερης ατμόσφαιρας που προκλήθηκε από αυτές τις εκρήξεις απεδείχθη επικίνδυνος για τα βομβαρδιστικά μεγάλου ύψους και τα διαστημικά ανεμόπτερα που είχαν σχεδιαστεί από τη Sänger. Άνδρες και γυναίκες πιλότοι που πετούσαν πάνω από 50.000 πόδια μέσα από την αυξημένου ιονισμού περιοχή, δέχονταν θανατηφόρες δόσεις ακτινοβολίας πριν προλάβουν να φθάσουν στους στόχους των αντιποίνων.

Αυτή ήταν ενδεχομένως η πιο ισχυρή σειρά ατομικών επιθέσεων που έκανε ποτέ η Αμερική. Το εγγύς Διάστημα απεδείχθη ανυπεράσπιστο και μη λειτουργικό, σε περίπτωση ατομικής σύρραξης. Γι' αυτό και οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση αποφάσισαν ότι δεν θα είχαν κανενός είδους στρατιωτικό διαστημικό πρόγραμμα, ακόμη και ότι δεν επρόκειτο να προσπαθήσουν να εγκαταστήσουν βάσεις στη Σελήνη.

Στις 31 Οκτωβρίου του 1958, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ξεκίνησαν ένα μορατόριουμ στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων επί του εδάφους. Σκέφθηκαν: «Tι νόημα έχει μια διαστημική κούρσα, εκτός από λόγους προπαγάνδας, αφού εάν κηρυχθεί πόλεμος θα σαρώσουμε τις διαστημικές κατασκευές ο ένας του άλλου τόσο γρήγορα, που όλα τα χρήματα που θα έχουμε ξοδέψει θα πάνε χαμένα;»

Συναλλασσόμενοι με το Τρίτο Ράιχ

Το Τρίτο Ράιχ κινούνταν πλέον υπογείως, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Οι Αμερικανοί, μέσω των Μυστικών τους Υπηρεσιών, παρέμεναν πρόθυμοι να συνεργαστούν με το εξόριστο Τρίτο Ράιχ, γιατί είχαν Ναζί συμβούλους και μεσολαβητές, χάρη στην «Επιχείρηση Parerclip». Είχαν αρκετούς αξιωματικούς των Ες Ες εκεί, στα τέλη της δεκαετίας του '40 και τη δεκαετία 50, Γκεστάπο μέσα στη CΙΑ, για να μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα με τους Νεο-Σουηβούς. Συνεργάστηκαν με την οργάνωση Γκέλεν - όχι τόσο για την εμπειρία της στη Σοβιετική αντικατασκοπία, όσο για τη χρησιμότητα της ως μεσολαβητή με το εξόριστο Ράιχ.

Για κάποιο διάστημα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα Flϋgerlad ήταν συνηθισμένο θέαμα. Γίνονταν πτήσεις από τη Βρετανία και μεγάλες πτήσεις πάνω από τη νέα Υόρκη, που προκάλεσαν το βορειοανατολικό μπλακ άουτ του 1965, με επιπτώσεις σε αρκετές πολιτείες τών ΗΠΑ και μέρος του Καναδά. Είχαμε ένα «φυσικό κύμα UFO, μήνα παρά μήνα.

T.K.: Aυτό το μπλακάουτ προκλήθηκε από τα Flϋgerlad; 

Douglas Dietrich (D.D): Ναι. Πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας και έκαναν παρεμβολές στις ηλεκτρονικές λειτουργίες της περιοχής, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι μπορούσαν να το κάνουν. Αυτό έκανε τους Συμμάχους να μην επιτεθούν στο εξόριστο Τρίτο Ράιχ, στη διάρκεια της μετεγκατάστασης στο υπέδαφος της γης. Γι' αυτό είχαν στη διάθεσή τους τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να ανεφοδιαστούν. Εξακολουθούσαν, βέβαια, να χρειάζονται διάφορα μηχανήματα και εργαλεία, υφάσματα, φάρμακα, είδη πολυτελείας, τσιγάρα, νάιλον.

Αυτά τα έπαιρναν από τους Συμμάχους, με αντάλλαγμα απειλές που προέβαλλαν μέχρι την «Επιχείρηση Argus». 

Μην ξεχνάς ότι η «Επιχείρηση Argus» έγινε το Από το 1958. Το 1945 μέχρι το 1958, πάνω από μια δεκαετία το εξόριστο Τρίτο Ράιχ κρατούσε τους Συμμάχους σε κατάσταση άκρατου τρόμου. 

Κι αυτά που χρειάζονταν οι Νεο-Σουηβοί δεν ήταν και λίγα. Για παράδειγμα, χρειάζονταν αρκετά τρόφιμα, τα οποία δεν μπορούσαν να φυτρώσουν κάτω από το υπέδαφος της γης, μέχρι να ολοκληρωθούν οι υδρωπονικοί κήποι τους. Υπήρξε, ωστόσο, ένας επιστήμονας από την Ταϊβάν που δίδαξε τους πλοιάρχους των υποβρυχίων να καλλιεργούν βλαστούς φασολιών στα υποβρύχια τους.

Όσον αφορά τα υλικά, ο κόσμος μπορεί να αναρωτηθεί: «Τι είναι εκείνο που δεν μπορείς να εξορύξεις υπόγεια;» 

Πρόκειται για σπάνια υλικά, όπως το ταντάλιο: ένα μεταλλικό στοιχείο που, σε μορφή λεπτής ταινίας, χρησιμοποιείται ως πυκνωτής ρύθμισης τάσης στα κινητά τη τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, και συχνά προέρχεται από μετεωρίτες. Αυτή τη στιγμή υπάρχου λίγες περιοχές στην επιφάνεια της Γης, όπως το Κονγκό, όπου μπορεί να βρεθεί ταντάλιο.

Ως αποτέλεσμα, άρχισαν οι πόλεμοι του τανταλίου μεταξύ των μεγάλων εταιριών, οι οποίες στο Κονγκό χρησιμοποίησαν μισθοφόρους που σκότωσαν πάνω από ένα εκατομμύριο -ίσως και δύο εκατομμύρια- ανθρώπους. Τόσο σπάνιο και πολύτιμο είναι.

Δεν μπορείς, λοιπόν, να βρεις τέτοιου είδους υλικό κάτω από την επιφάνεια της γης. Γι αυτό διαπραγματευόταν το Τρίτο Ράιχ τουλάχιστον μέχρι το 1997.

Μέχρι το 1958, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, υπήρχε πραγματική μάχη για το θέμα αυτό. Ωστόσο, το εξόριστο Τρίτο Ράιχ εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται και να συναλλάσσεται με τους Συμμάχους, τις ΗΠΑ και άλλες κυβερνήσεις της επιφάνειας. Ως αντάλλαγμα, οι επιστήμονες του Τρίτου Ράιχ έδιναν τεχνικές πληροφορίες, φόρμουλες, εφευρέσεις για συνθετικά τρόφιμα και υλικά. Αυτός ήταν ένας τομέας, στον οποίο το Τρίτο Ράιχ βρισκόταν πολύ πιο μπροστά από τους Συμμάχους.

Αποσκιρτήσεις και Απαγωγές

Τ.Κ.: Και μπορούσαν ακόμη να κρατούν το προβάδισμα στην επιστημονική πρόοδο;

Douglas Dietrich (D.D): Γιατί όχι; Στην τεχνολογία είχαν κάνει ένα άλμα 50 ετών. Αυτό μας γυρνά πίσω στο μεγάλο πρόβλημα της αποσκίρτησης επιστημόνων στην Ανταρκτική.
Προς τη δεκαετία του '80, ο πληθυσμός της Νέας Σουηβίας φαίνεται πως είχε τετραπλασιαστεί σε πέντε εκατομμύρια «ενδογήινους Αρίους». Είχαν τη δική τους περίοδο αύξησης των γεννήσεων -το αντίστοιχο baby boom της επιφάνειας- συνεχίζοντας το πρόγραμμα Lebensborn: το πρόγραμμα αναπαραγωγής «Άνοιξη της Ζωής». Όμως οι Νεο-Σουηβοί εξακολουθούσαν να έχουν πρόβλημα με τον μικρό αριθμό του πληθυσμού αναπαραγωγής, γι' αυτό πάντοτε καλοδέχονταν νέους Καυκάσιους μετανάστες. Αυτοί οι άνθρωποι έφερναν μαζί τους και νέες επιστήμες, νέες ιδέες και πληροφορίες σχετικά με το τι γινόταν στον κόσμο της επιφάνειας.

Τ.Κ.: Πιστεύεις ότι εξακολουθούν να έχουν επικοινωνία με τον κόσμο πάνω από το έδαφος; 

Douglas Dietrich (D.D): Όχι επισήμως. Αυτοί οι επιστήμονες μπορούν να πιάσουν τις ανεξέλεγκτες και, ως εκ τούτου, «εχθρικές μεταδόσεις». Μην ξεχνάς ότι οι ΗΠΑ, νομικά, συνεχίζουν να βρίσκονται σε πόλεμο με το Τρίτο Ράιχ.

Οι απαγωγές ήταν ένας τρόπος ανανέωσης του πληθυσμού του Τρίτου Ράιχ στην εξορία. Όταν είχαν πληθυσμιακά προβλήματα, έκαναν απαγωγές ανθρώπων και τους έφερναν κάτω, σαν στοκ αναπαραγωγής. Υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα διανόησης με τους επιστήμονες (ιδίως γενετιστές και βιολόγους) που αποσκιρτούν στη Νέα Σουηβία.

Τ.Κ.: Δηλαδή κάποιες από τις απαγωγές UFO ή και ο ακρωτηριασμός αγελάδων μπορεί να έγιναν από Νεο-Σουηβούς;

Douglas Dietrich (D.D): Θα έλεγα ναι, σίγουρα μέχρι το κομβικό σημείο του 1958, πιθανόν και κάποιο διάστημα μετά από αυτό. Δεν μιλάω για απαγωγές, κατά τις οποίες οι άνθρωποι ξυπνούν ξαφνικά και δεν μπορούν να θυμηθούν πού βρίσκονταν για έξι ώρες. Μιλάω για απαγωγές, κατά τις οποίες οι άνθρωποι εξαφανίζονται και δεν επιστρέφουν ποτέ. Γι' αυτές θα μπορούσε να ευθύνεται η Νέα Σουηβία. Όσο για τους ακρωτηριασμούς αγελάδων, όχι, δεν βλέπω να σχετίζονται με τους Νεο-Σουηβούς.

Ένα άλλο πράγμα που οι Νέο-Σουηβοί αντάλλασσαν με τον κόσμο της επιφάνειας ήταν έρευνες γενετικής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχαν είναι η θανάσιμη αιμομιξία. Επίσης, έπρεπε να ασχοληθούν και με γενετικές τροποποιήσεις που θα βελτίωναν τη δική τους προσαρμοστικότητα σε ένα σκοτεινό περιβάλλον θερμοκηπίου. Ανέπτυξαν, δε, την ικανότητα επιμήκυνσης της διάρκειας της ζωής. Δεν ξέρω πόσο αποτελεσματικό ήταν αυτό, αλλά στα έγγραφα αναφερόταν ως μία από τις συναλλαγές τους.

Η ύπαρξη ναζιστικών βάσεων στη Σελήνη και στον Βόρειο Πόλο έχει τροφοδοτήσει μύρια σενάρια ανάκτησης της επίγειας κυριαρχίας τους. Στη φωτογραφία στιγμιότυπο από μια τέτοια βάση, έτσι όπως αποτυπώθηκε στην ταινία iron sky (2012).

Οι ανακαλύψεις που αντάλλαξαν με πολιτικούς της επιφάνειας της Γης.

Μέσω αυτών των βιοτεχνολογιών, η παλιά φρουρά (ο αρχικοί Ναζί της Νέας Σουηβίας) παρέμεινε στην εξουσία για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Νέε Σουηβία άρχισε να μοιάζει με τη Βόρειο Κορέα, σε ορισμένα θέματα. Γύρω στο 1977, θεωρήθηκε ότι είχε ξεσπάσει κάποιου είδους εξέγερση και διεκόπη κάθε επικοινωνία. Δεν υπάρχει πλέον επίσημη επαφή με τη Νέα Σουηβία.

Σταμάτησα να εργάζομαι για το Υπουργείο Άμυνας το 1992 και τότε περίπου είχαν αρχίσει να ισχυρίζονται ότι, από τις αρχές της δεκαετίας του '90, η επικοινωνία έβγαζε όλο και λιγότερο νόημα. Οι Νεο-Σουηβοί γίνονταν όλο και πιο παράξενοι και υπήρχε η αίσθηση ότι εξελίσσονταν σε ένα διαφορετικό ανθρώπινο είδος, που έπαψε να επικοινωνεί με τους ανθρώπους της επιφάνειας.

Τ.Κ.: Τελικά έγιναν, δηλαδή, ένας εντελώς αποκομμένος πολιτισμός.

Douglas Dietrich (D.D): Πολύ σωστά, αλλά συνεχίζουν να προσελκύουν αποσκιρτήσεις, όπως συνέβη τον Φεβρουάριο του 2012 στη Λίμνη Βοστόκ, στην Ανταρκτική. Αυτοί οι Ρώσοι επιστήμονες, μία ομάδα έξι ανθρώπων, εξαφανίστηκαν και ύστερα οι Ρώσοι ξαφνικά είπαν ότι τους βρήκαν!

Αυτό κάνουν πάντα οι Ρώσοι. Χάνουν μια ομάδα επιστημόνων και ύστερα εμφανίζουν μια ομάδα απατεώνων που παριστάνουν τους επιστήμονες και το μόνο που λένε είναι απλώς: «Τους ξαναβρήκαμε!» Εν τω μεταξύ, η οικογένεια κάθε επιστήμονα ενημερώνεται: «Ο σύζυγος σας εξαφανίστηκε κάνοντας εξερεύνηση για το κράτος και δεν θέλουμε να ξέρει ο υπόλοιπος κόσμος τι έχει συμβεί». Εγγυημένα, αυτή είναι μια περίπτωση μαζικής αποσκίρτησης. Αυτά τα πράγματα είναι πολύ συνηθισμένα εκεί κάτω και πάντοτε τα καλύπτουν.

Τ.Κ.: Επομένως, πιστεύεις ότι μερικοί από τους επιστήμονες που εξαφανίστηκαν δεν κρατούνται καν αιχμάλωτοι, αλλά αποφάσισαν να μείνουν εκεί κατά βούληση; 

Douglas Dietrich (D.D): Απολύτως! Κυριολεκτικά πεθαίνουν να πάνε εκεί κάτω. Οι Αμερικανοί (και όπως φαίνεται και οι Βρετανοί) έφθασαν στο σημείο να σκοτώνουν τους επιστήμονες τους για να μην τους αφήσουν να φύγουν! Σύμφωνα με τα έγγραφα πάνω στα οποία δούλευα, όταν οι απογοητευμένοι επιστήμονες που ήθελαν να αποσκιρτήσουν, περνούσαν από ανάκριση, έλεγαν: «Θέλω να πάω σε ένα μέρος που δεν θα υπάρχουν παρά μόνο λευκοί!». 

Γι' αυτούς ο κόσμος της επιφάνειας είναι εφιαλτικός. Ψάχνουν για μια λογική κοινωνία, χωρίς προβλήματα μειονοτήτων.

Εκτός όλων των άλλων, θα μπορούσε να ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος στην επιφάνεια χωρίς εκείνοι να πάρουν καν είδηση.

Τ.Κ.: Υπήρξε ποτέ κάποιος που γύρισε πίσω και περιέγραψε πώς είναι εκεί κάτω;

Douglas Dietrich (D.D): Εδώ είναι το πρόβλημα. Πώς διεισδύεις σε μια κοινωνία υψίστης ασφαλείας, πέρα για πέρα στρατιωτικοποιημένη; Θα ήταν πιο δύσκολο και από το να διεισδύσεις στη Βόρειο Κορέα.

Μέχρι το 1997, υπήρχαν ακόμα αρκετοί άνθρωποι παλαιοτέρων γενεών, των οποίων η μελανίνη και το χρώμα του δέρματος συνέχιζαν να μοιάζουν με τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της επιφάνειας. Έτσι ήταν δυνατή κάποια διείσδυση. Τώρα κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Εκτός και αν έχεις αποσκιρτήσει και σχεδιάζεις να μείνεις εκεί για πάντα, πώς θα μπορούσες να διεισδύσεις; Τώρα πια, αυτοί οι άνθρωποι εκεί κάτω είναι λευκοί (κυριολεκτικά λευκοί) και τα μάτια τους έχουν προσαρμοστεί σε ένα συνεχές ημίφως.

Αυτό που μπόρεσα να αποσπάσω από πλάνα ταινίας που περιέσωσαν οι λίγες ομάδες αναγνώρισης που είχαν πάει κάτω και κατάφεραν να γυρίσουν, είναι ότι μοιάζει με ένα φουτουριστικό θεματικό πάρκο με εναέριους επιβατικούς μονότροχους σιδηροδρόμους, σαν κι αυτούς που βλέπουμε στα υπαίθρια πανηγύρια, και άπλετο τεχνητό φως. Υπάρχουν τεράστιοι κυρτοί παραβολικοί καθρέφτες που βρίσκονται παντού τοποθετημένοι ψηλά, οι οποίοι διασκορπίζουν την ακτινοβολία στατικών προβολέων, τοποθετημένων χαμηλά, στραμμένων επάνω τους - όλα γυαλίζονται συνεχώς από συνεργεία τιμωρημένων, που αποτελούνται από πολιτικά αντιφρονούντες.

Τα κτίρια των γραφείων τους είναι κατασκευασμένα με αρχιτεκτονική «ανεστραμμένου μανιταριού», με κήπους στις στέγες για να εκμεταλλεύονται τις υπόγειες βροχές. Το ανώμαλο έδαφος του δαπέδου των σπηλαίων οριοθετείται από γραμμές σιδηροτροχιών για αυτοκινούμενα σιδηροδρομικά οχήματα που, έναντι κομίστρου, τρέχουν από άκρου εις άκρον αυτών των κατασκευών και φώτα προβάλλουν διαζώματα οικιστικών συμπλεγμάτων, με ύψος ουρανοξύστη, που είναι κτισμένα πάνω στους πέτρινους τοίχους.

Αντιλαμβάνομαι ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ήταν η κυκλοφορία του αέρα, κάτι που δικαιολογεί την πληθώρα τεράστιων ανεμιστήρων βιομηχανικού τύπου που διοχετεύουν εκπομπές μέσα σε προφανώς άδεια τούνελ. Κατά τα άλλα, δεν χρειάζονται εγκαταστάσεις θέρμανσης, αντιανεμικές εγκαταστάσεις ή σκίαστρα. Αντιθέτως, χρειάζονται ημιδιαφανή υλικά για τη μέγιστη εκμετάλλευση κάθε φωταγώγησης. Έτσι, είδα μια κατασκευή τύπου «σκαλωσιάς» που χρησιμοποιούσε πλεξιγκλάς, ακρυλικές ρητίνες, υφάσματα και ελαφρύ χαρτί για την κατασκευή τοίχων σαν γιαπωνέζικα παραβάν, όλα κρεμασμένα σε ανθεκτικά πλαίσια που υψώνονται σαν σταλαγμίτες και εξυπηρετούνται από εξωτερικούς ανελκυστήρες.

Το υλικό που πήρα διαταγή να καταστρέψω αποκάλυπτε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 17 καταυλισμοί αυτού του πολιτισμού, μεγέθους Γκραν Κάνυον, και εκατοντάδες μικρότεροι σε κοιλότητες που ενώνονταν, από άκρου εις άκρον, κάτω από τον φλοιό της Γης, με ένα σύμπλεγμα στενών μονοπατιών.

Τ.Κ.: Ποια μπορεί να είναι τα σχέδια τους για τον κόσμο της επιφάνειας; Θα γυρίσουν ποτέ πίσω να τον διεκδικήσουν; 

Douglas Dietrich (D.D): Η αρχική θέση του Τρίτου Ράιχ πάντα ήταν ότι είχε εκλεγεί νόμιμα και, επομένως, εξακολουθούσε νομίμως να διατηρεί τον έλεγχο της Γερμανίας. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία ήταν επίπλαστες κυβερνήσεις κατοχής που είχαν φτιαχτεί στη Βόννη και το Βερολίνο υπό την απειλή των όπλων. Μέχρι το Τρίτο Ράιχ να επανιδρυθεί και να καταψηφιστεί νόμιμα, δεν επρόκειτο ποτέ να αποποιηθεί τα δικαιώματα του στην Πατρική Γη.

Αυτή ήταν και η θέση της Εθνικιστικής Δημοκρατίας της Κίνας που εγκαταστάθηκε ξανά στο νησί της Ταϊβάν, όπου έχω γεννηθεί. Η Ταϊβάν και η Κομμουνιστική Κίνα στην ηπειρωτική χώρα, νομικά, εξακολουθούν να βρίσκονται σε πόλεμο. Σήμερα, όμως, πολλοί Ταϊβανέζοι (όπως όλο και συχνότερα αποκαλούν έτσι τους εαυτούς τους, αντί Κινέζους από την Ταϊβάν) ζητούν από τα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστούν ως ανεξάρτητο κράτος. Τα Ηνωμένα Έθνη αρνούνται, γιατί η Κομμουνιστική Κίνα είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ήταν η Εθνικιστική Κίνα, όχι η Κομμουνιστική, που υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Όταν η Εθνικιστική Κίνα διαχώρισε τη θέση της και αναγνώρισε το Τρίτο Ράιχ και την Αυτοκρατορική Ιαπωνία, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί συνωμότησαν να την πετάξουν έξω από τα Ηνωμένα Έθνη. Κι αυτό τελικά έκαναν.

Σε αυτό το σημείο, όπως και οι σύγχρονοι Ταϊβανέζοι, ίσως το μόνο πράγμα που θέλει το εξόριστο Τρίτο Ράιχ είναι η αναγνώριση. Ίσως οι Νεο-Σουηβοί το μόνο που θέλουν είναι να τους αφήσουν στην ησυχία τους. Ή, με τη συνεχή διαρροή διανόησης από τον κόσμο της επιφάνειας, να έχουν αναπτύξει αρκετά προηγμένα πολεμικά συστήματα.

Η αντισημιτική πολιτική του Χίτλερ προκάλεσε το μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων από την εβραϊκή διασπορά. Το βιβλίο με τίτλο The transfer Agreement {Η συμφωνία μεταφοράς: Η ανείπωτη ιστορία του Μυστικού Συμφώνου Μεταξύ του Τρίτου Ράιχ και της εβραϊκής Παλαιστίνης) αναφέρει, όπως και ο Douglas Dietrich , τη μυστική συμφωνία μεταξύ της σιωνιστικής ηγεσίας και του Τρίτου Ράιχ, σχετικά με τη μετανάστευση Γερμανών Εβραίων υπό κάπως πιο ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες και με την υπόσχεση διμερών εμπορικών σχέσεων! 

Εις αντάλλαγμα, οι Σιωνιστές που ήλεγχαν την εβραϊκή διασπορά θα έπαυαν το παγκόσμιο μποϋκοτάζ γερμανικών προϊόντων. Ο συγγραφέας επιμένει πως οι Σιωνιστές είχαν θέσει σε προτεραιότητα τη μετανάστευση τους στην Παλαιστίνη, σε σχέση με την πιθανή προστασία της ζωής των Εβραίων.

Έχουν πολλά συστήματα και έχουν διατηρήσει αρκετή βιοποικιλία στον πληθυσμό, σχεδιάζοντας μια εισβολή στον κόσμο της επιφάνειας...

Οι Σύνδεσμοι των Ναζί με τους Σιωνιστές

Τ.Κ.: Οι ισχυρότεροι πολιτικοί στον κόσμο της επιφάνειας γνωρίζουν την ύπαρξη της Νέας Σουηβίας; 

Douglas Dietrich (D.D): Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Ο τελευταίος χρόνος που δούλεψα για το Υπουργείο Άμυνας ήταν το 1992 και ο Μπιλ Κλίντον κατέβαινε για Πρόεδρος. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Κλίντον, διεκόπη η επικοινωνία με τη Νέα Σουηβία. Αυτό που αντιλαμβάνομαι, μέσω των διασυνδέσεων που διατήρησα μέσα στο Υπουργείο Άμυνας, είναι ότι ο Κλίντον δεν είχε καν ακούσει για τη Νέα Σουηβία. Οι σημαντικότεροι πολιτικοί δεν έχουν ιδέα για την ύπαρξη της. Αυτή η γνώση μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω των Μυστικών Υπηρεσιών και μόνο οι ενεργοί πολιτικοί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα είχαν ακούσει γι' αυτήν.

Τ.Κ.: Επομένως και η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να μην το γνώριζε.

Douglas Dietrich (D.D): Σωστά. Οι μόνοι άνθρωποι που το γνώριζαν ήταν ο Ράινχαρτ Γκέλεν, η οργάνωση του, μερικοί από τους παλαιούς Ες Ες, οι Μυστικές Υπηρεσίες, όπως η CIΑ και η Μοσάντ, ή εγκληματικά δίκτυα, όπως η Οντέσσα.

Γιατί η Μοσάντ; Λοιπόν, αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακόμη και μετά την ένωση της Ανατολικής με τη Δυτική, η Γερμανία εξακολουθεί να πληρώνει εκατομμύρια δολάρια αποζημιώσεις στο Ισραήλ. Τώρα, για ποιον λόγο το ανέχονται οι Γερμανοί; Ένας από τους λόγους είναι ότι η Γερμανία ήταν εκείνη που ίδρυσε το κράτος του Ισραήλ, μέσω του Τρίτου Ράιχ.

Τ.Κ.: Τι;

Douglas Dietrich (D.D): Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα γι' αυτό, αλλά στις 20 Απριλίου 1945, αφού επισκέφθηκε τον Αδόλφο Χίτλερ να του ευχηθεί για τα γενέθλια του, ο Χάινριχ Χίμλερ οδήγησε αρκετές ώρες μόνος του για να συναντηθεί με τον Νόρμπερτ Μασούρ, αντιπρόσωπο του Παγκόσμιου Ισραηλινού Συμβουλίου. Γιατί; Επειδή σε όλη τη διάρκεια του Πολέμου υπήρχε μόνο μία ομάδα Ισραηλινών, τους οποίους ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι υποστήριζαν σθεναρά: οι Σιωνιστές.

Οι μέσοι Ευρωπαίοι Ισραηλίτες ήταν υψηλής μόρφωσης και είχαν επενδύσει πολλά στον κοινωνικό τους περίγυρο. Για ποιον λόγο θα έκαναν αυτό που ζητούσαν οι Σιωνιστές και θα μεταφέρονταν σε μια λωρίδα ερήμου στη Μεσόγειο; Οι Σιωνιστές ήταν μια ομάδα εξτρεμιστών, ένα ακτιβιστικό κίνημα που είχε δημιουργηθεί τη δεκαετία του '20, ολόψυχα αφοσιωμένο στη δημιουργία μιας εβραϊκής πατρίδας στην Παλαιστίνη. Επομένως, ποιος υποστήριζε τους Σιωνιστές; 

Οι Ναζί και οι Φασίστες, επειδή οι Σιωνιστές ήταν οι μόνοι εβραίοι που ήταν πρόθυμοι να φύγουν από την Ευρώπη!

Τα αγροτικά σχολεία των Ες Ες του Χίμλερ εκπαίδευσαν τους Σιωνιστές στην αγροτική καλλιέργεια. Ξαφνικά, όταν εγκαταστάθηκαν στο Ισραήλ, καλλιεργούσαν πορτοκάλια στην έρημο. Πώς νίκησαν τους Άραβες σε διάφορες ένοπλες συρράξεις; Είχαν εκπαιδευθεί από το επιτελείο του Ρόμελ σε τακτικές Πάντσερ. Γιατί έχουν μία απαρτχάιντ κυβέρνηση; Είναι ένα καθεστώς λευκών αποίκων. Εφαρμόζει μια πολιτική φυλετικών διακρίσεων εναντίον των Παλαιστινίων. Διατηρεί τη μεταναστευτική δουλεία, ακριβώς όπως έκανε το Τρίτο Ράιχ στη Γερμανία.

Η Τύχη της Διοίκησης των Ναζί

Τ.Κ.: Αναρωτιέμαι τι μπορεί να συνέβη στην αλυσίδα διοίκησης των Ναζί, με όλα αυτά τα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης του Τρίτου Ράιχ, όταν πήγαν στην εξορία. Παρέμεινε ο Χίμλερ, ο Γκαίρινγκ ή και ο ίδιος ο Χίτλερ στην εξουσία ή πέρασαν την εξουσία σε άλλους; 

Douglas Dietrich (D.D): Ο Μάρτιν Μπάρμαν και ο Τζόζεφ Γκαίμπελς φαίνεται ότι υπήρξαν οι εξέχοντες αρχηγοί του Ράιχ των Χιλίων Ετών στη Νέα Σουηβία, μέχρι περίπου το 1997. Φαίνεται ότι ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε κάτι σαν τον Μάο Τσε Τουνγκ προς το τέλος της ζωής του - περισσότερο παρείχε ιδεολογικά κίνητρα, παρά λειτουργούσε ως διοικητής.

Η τύχη του Χάινριχ Χίμλερ παραμένει μυστήριο. Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι αυτοκτόνησε. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε. Αγαπούσε πολύ την κόρη του και δεν θα μπορούσε ποτέ να γυρίσει στην Πατρική Γη για να την επισκεφθεί.

Αντιλαμβάνομαι ότι ο Γκαίμπελς ήταν αρκετά φανατικός, ώστε να αφήσει τη γυναίκα του και την οικογένεια του να πεθάνουν στο Βερολίνο, όταν έφυγε για να μεταστεγάσει την Εθνική Σοσιαλιστική κυβέρνηση στην εξορία. Το θεώρησε ως μέρος της θυσίας χάριν του Πολέμου, γιατί αυτός ήταν ένας ολοκληρωτικός πόλεμος και εκείνος ήταν ο ιδεολόγος του ολοκληρωτικού πολέμου για το Τρίτο Ράιχ. Η γυναίκα του ήταν Βουδίστρια, έτσι μπόρεσε να σκοτώσει τον εαυτό της και τα παιδιά της χωρίς ενοχές. Σύμφωνα με τη δική της πίστη, όλοι θα μετεμψυχώνονταν σύντομα.

Ο Χανς Κάμλερ παραμένει μυστήριο, ακόμα και στις σημειώσεις μου - έχω γράψει τόμους σημειώσεων γι' αυτόν.

Τ.Κ.: Επομένως, υπάρχει και άλλο υλικό στις σημειώσεις σου, που περιμένει να βγει στο φως; 

Douglas Dietrich (D.D): Ναι, γιατί πολλά από εκείνα για τα οποία κράτησα σημειώσεις μετά τα ξέχασα. Είναι θαύμα που θυμάμαι όσα θυμάμαι. θυμάμαι ότι έκαιγα τόνους υλικού. Είχαμε έναν αποτεφρωτή κόστους πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, παρόμοιο με εκείνον που βρίσκεται στα κεντρικά γραφεία της CIΑ, στο Λάνγκλεϊ, Βιρτζίνια. ΗΜ

* Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Douglas Dietrich : http://www.douglasdietrich.com

ΗΕLLENIC NEXUS ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012

http://ermionh.blogspot.gr/2012/11/us-homas-kirschner-douglas-dietrich-d.html