ΚΥΠΡΟΣ: Οι εντολές του Χένρυ Κίσσιγκερ και ΗΠΑ, για την εισβολή και τις δολοφονίες!.....Έγγραφα!...(Α')

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΟΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΚΑΥΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ

Επιφανειακά δεν υπήρχε τίποτα το δραματικό στη Συμμαχία την ημέρα εκείνη. Όλοι, ή σχεδόν όλοι, ασχολούνταν με οικεία θέματα, καθώς πλησίαζαν οι μέρες των διακοπών.

Αλλά κι ο υποστράτηγος Μπένζαμιν Χούηζερ έκανε την δική του «προσέγγιση» για διακοπές, τις οποίες είχε οργανώσει άψογα. Στις 10:40 επρόκειτο να έχει μια σύντομη συνεργασία με τον Βαν Γκάμπεν, το διευθυντή του γραφείου του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λούνς και κατόπιν με το βοηθό του αρχιστρατήγου. Στις 12 το μεσημέρι θα είχε τελειώσει. Μια συνεργασία με το επιτελείο του γραφείου του, διάρκειας μιας ώρας, και θα έφευγε, αφήνοντας το ΝΑΤΟ πίσω του να περιπέσει (γι’ αυτόν) στην αφάνεια που του άξιζε….Δεν έγινε όμως έτσι.

Στο χαρτί που του έδωσαν με την ένδειξη «ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ» αναφέρονταν τα παρακάτω:

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 8:30 ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ, ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ…». Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…. Οι άδειες ανακλήθηκαν αυτονόητα. Φοβόταν κάποιο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, αλλά δεν το περίμενε. Ο Μηχανισμός της Ατλαντικής συμμαχίας άρχισε να λειτουργεί σαν καλολαδωμένη μηχανή.Έτρεξε στο γραφείο του Βαν Γκάμπεν. Προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τον αδειούχο Γενικό Γραμματέα Λουνς. Σε ερώτηση του Χούηζερ απάντησε ότι δεν γνώριζε και ο ίδιος τίποτα (την ίδια νύχτα διαπιστώθηκε ότι έλεγε ψέματα).

Πέρασε από το γραφείο του αρχιστρατήγου. Ήταν πιο ειλικρινής. «Ένα πραξικόπημα πραγματοποιείται αν δεν προετοιμαστεί; …», ρώτησε, απαντώντας έτσι έμμεσε στο ερώτημα του υποστρατήγου Χούηζερ. Τα τέλεξ άρχισαν την γνώριμη δουλειά τους. Ατελείωτα τέλεξ μας ενημέρωναν για τις εξελίξεις στο Νησί.

Κάποια στιγμή έφτασε ένα σήμα σχεδόν μονολεκτικό…Πένθιμο: «Ο Μακάριος είναι νεκρός».

Στις περιπτώσεις αυτές, οι οποίες ονομάζονται κρίσεις συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από ότι πιστεύει ο κόσμος. Δηλαδή αντί να υπάρχουν συζητήσεις – αναλύσεις, εκνευρισμοί, φωνές, κλπ. Οι συζητήσεις σταματούν, οι εκνευρισμοί δίνουν τη θέση τους στην ηρεμία και οι φωνές ή συνήθεις ομιλίες αντικαθίστανται από ψιθύρους.

Σε παρόμοιες κρίσεις ένα τέλεξ προσφέρονταν (στο Χούηζερ) ΜΟΝΟ για άμεση επαφή με την ΕΠΙΤΡΟΠΗ 40 του ΛΕΥΚΟΥ ΟΙΚΟΥ, αλλά και με την Ανώτατη Ομάδα Επισκόπησης (του Λευκού Οίκου επίσης).

Αργά το μεσημέρι συμμετείχε σε μια σύσκεψη μιας ομάδας εκτάκτων καταστάσεων, στην οποία προήδρευε αρχιστράτηγος της Συμμαχίας. Το αποτέλεσμα της παραπάνω σύσκεψης ήταν σαφές….

Να μην εμπλακούν ΕΛΛΑΔΑ και ΤΟΥΡΚΙΑ σε πόλεμο!.....ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!... Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για το ΝΑΤΟ…!

Επιστέφοντας στο γραφείο του, τον περίμεναν εντολές από την Επιτροπή 40, η οποία είχε συνεδριάσει στο μεταξύ:

1ον) –Να έρθει σε επαφή με το τουρκικό Επιτελείο Στρατού με συγκεκριμένους ανθρώπους.

2ον) -Να έχει επαφή με τον «ανθρωπό μας» στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, το γενικό διευθυντή του τμήματος Ελληνοτουρκικών Υποθέσεων Ετζμέλ Μπορουτσού (Πόντιος στην καταγωγή), τον υπουργό Άμυνας Χασάν Ισίκ και το στρατηγό Ρετζά Ενγκίν του τμήματος Πληροφοριών.

3ον) – Άμεση επαφή με το Σοβιετικό πρεσβευτή στην Άγκυρα Γκρουμπιάκωφ, καθώς και με τον Αμερικανό επιτετραμμένο στην Αθήνα.

4ον) –Και χαλαρή επαφή μεν άμεση δε, με το περιβάλλον του Γάλλου προέδρου Ζισκάρ Ντε Εστέν, αλλά και με τον ίδιο τον πρόεδρο, αν χρειαστεί. Ανεζήτησε τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ετσεβίτ, αλλά απουσίαζε από την Άγκυρα, του απάντησαν. Βρισκόταν στην πόλη Αφιόν, όπου και θα ανακοίνωνε την επανέναρξη της ΠΑΠΑΡΟΥΝΑΣ (οπίου). Αυτό θα είχε σημαντικό αντίκτυπο στο αμερικανικό Κονγκρέσο, επειδή είχε απαγορεύσει την καλλιέργεια οπίου.

Η επόμενη τηλεφωνική επαφή ήταν με τον Ετζμέλ Μπορουτσού. Ο «αξιότιμος» Μπορουτσού ήταν κατηγορήματικός και σταθερός στην άποψη του…. «Η Ελλάδα επιθυμεί, με την πράξη της αυτή στην Κύπρο την Ένωση!....οπότε πρέπει να γίνει άμεση επέμβαση».

«Πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας να μην γίνει..», τον προειδοποίησε.

«Τόσο η Συμμαχία όσο και ο Λευκός Οίκος δεν επιθυμούν στρατιωτική εμπλοκή ανάμεσα στις δύο χώρες. Αυτό είναι απόλυτα σαφές και θα παρακαλούσα να γίνει κατανοητό από την πλευρά σας…». Υποσχέθηκε ότι θα εισηγηθεί στην κυβέρνηση την επιθυμία αυτή και ευχήθηκε να εισακουστεί η εισήγησή του.

Κι όμως. Ο Μπορουτσού τότε είχε τεράστια επιρροή στην τουρκική κυβέρνηση. Ο Χούηζερ ήταν σίγουρος ότι η εισήγησή του θα λαμβάνονταν σοβαρά υπόψην.

Η επαφή του με το Σοβιετικό πρεσβευτή Γκρουμπιάκωφ κράτησε ελάχιστα. Η αντίδραση του ήταν σκληρή.

«Η χούντα άπλωσε το χέρι της και στην Κύπρο, σύντροφε», του είπε με βαρειά τελετουργική φωνή.Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χασάν Ισίκ υποσχέθηκε ότι θα υπακούσει στον πρωθυπουργό του μεν, αλλά ΔΕΝ θα «εισηγηθεί πόλεμο με την Ελλάδα». Ο επόμενος συνομιλητής του ήταν ο στρατηγός Ενγκίν. Ο Ενγκίν, πειθήνιος όπως πάντα στις νατοϊκές προσταγές, υποσχέθηκε ότι από την πλευρά του θα κάνει ότι είναι συνατόν για την αποτροπή του πολέμου…και αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο, θα…. Ειδοποιούσε από «παράπλευρο κανάλι» την Ατλαντική Συμμαχία.

Δεν τηλεφώνησε ο Χούηζερ στο προεδρικό περιβάλλον, αλλά τον πρόφτασε ο άνθρωπος του Γάλλου προέδρου Ντ’ Εστέν.

Του τόνισε με γαλατική ευγένεια ότι η Γαλλία επιθυμεί την ειρήνη ανάμεσα στις δύο χώρες και ευχόταν εκ μέρους του προέδρου του να λάβει σύντομα τέλος η περιπέτεια στην Κύπρο. Οπωσδήποτε επιθυμούσε συνεχή επαφή μαζί του και ρώτησε τι να αναφέρει στον Πρόεδρο μετά τη συνομιλία τους. Ήταν έτοιμος για οποιαδήποτε επίσημη σύσταση. Περιορίστηκε σε σχόλιο και στην παράκληση να ασκήσει η Γαλλία κάποια πίεση για να αποτραπεί η επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο.

Ο Γάλλος το υποσχέθηκε….Μισή ώρα αργότερα και ενώ βράδυαζε και τα νεύρα του Χούηζερ είχαν τεντωθεί επικίνδυνα, τηλεφώνησε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ΧΕΝΡΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ!....

«…Άκου», του είπε βαρειά. « Η Αθήνα έκανε πραξικόπημα στην Κύπρο, σκότωσε το νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο και στην θέση του τοποθέτησε ένα ανδρείκελο…(εννοούσε τον Σαμψών). Αλλά αυτό είναι πρόκληση εις βάρος της διεθνούς νομιμότητας. Οι ίδιοι φταίνε… Το βλέπεις αυτό, ….Σωστά;…».

«Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι δικτάτορες αποφάσισαν ΜΟΝΟΙ τους πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, αν δεν, ΕΙΧΑΝ τις ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟΪΚΕΣ Ευλογίες….Μη μου ζητάτε να ζω σε ονειρικές καταστάσεις υπουργέ μου…», απάντησε ο υποστράτηγος Χούηζερ.
Κίσσιγκερ: «…Καλά, προσγειώσου τότε.

Εκείνο που προέχει τώρα είναι να μην εμπλακούν σε πόλεμο η Ελλάδα και η Τουρκία.

Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε..»

Χούηζερ: «Μα πως;», αναρωτήθηκε.

«Οι Έλληνες θα νοιώσουν ταπεινωμένοι αν οι Τούρκοι επέμβουν στο νησί. Αυτό κατάλαβα σήμερα και το κατάλαβα καλά. Εννοώ ότι πρόκειται να γίνει απόβαση στην Κύπρο από τουρκικά στρατεύματα, οπότε η Ελλάδα πρέπει να πολεμήσει, αλλιώς θα το πληρώσει ακριβά για δεκαετίες…».

«…Μα αυτό προσπαθώ να σου πώ», τον διακόπτει ο Κίσσιγκερ με κάποια δόση ειρωνείας και αρκετή διάθεση να παίξει μαζί του. «Αν η Ελλάδα πολεμήσει κατά της Τουρκίας με κάποιο ανεκτό αποτέλεσμα για την ελληνική και την διεθνή κοινή γνώμη, τότε οι δικτάτορες θα μείνουν για πολλά χρόνια ακόμη, ανεξάρτητα από ποιο πρόσωπο θα προβάλλουν προς τα έξω… Μα εσύ-εσείς όλοι- φωνάζετε ότι πρέπει να φύγουν. Λοιπόν αν πολεμήσουν, θα μείνουν. ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ, ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ και μάλιστα στο πολύ άμεσα ορατό μέλλον. Αυτό που σου λέω είναι επίσημη ΔΕΣΜΕΥΣΗ…»Ο Γερμανοεβραίος μπάσταρδος γνώριζε καλά την τέχνη της πολιτικής και της διπλωματίας. Όταν κάποια χώρα-ΣΤΟΧΟΣ του βρισκόταν σε κρίση- την οποία ο ΙΔΙΟΣ είχε ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ή ωθήσει-τότε έθετε διλήμματα. Η παίρνετε αυτό και χάνετε το άλλο ή το αντίστροφο, αλλιώς τα χάνετε όλα….

Μέλημά του εκείνες τις στιγμές ήταν να κρατηθεί ο ΣΑΜΨΩΝ στην κυπριακή εξουσία, οι Έλληνες δικτάτορες να ακινητοποιηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για να γίνει πραγματικότητα η τουρκική ΑΠΟΒΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ-κυρίως αυτό- ΞΕΝΩΝ (Ελληνικών) ΔΥΝΑΜΕΩΝ….

Κατάλαβε ο Χούηζερ ότι η τουρκική απόβαση ήταν μη ανατρέψιμη.

Ο πρωθυπουργός Ετσεβίτ ήδη είχε πάρει εντολή να συνεργαστεί με τους Τούρκους στρατηγού, οι οποίοι είχαν πάρει ΕΝΤΟΛΗ από το ΝΑΤΟ και το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ.

Το ζητούμενο από τον ΧΕΝΡΥ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ ήταν: ΝΑ ΜΗΝ ΦΕΡΟΥΝ αντιρρήσεις αυτοί (εννοούσε την ομάδα στην οποία ανήκε κι ο Χούηζερ, εκείνη των αντιμονοπωλιστών και στην Μπίλντεμπεργκ) στην εφαρμογή του «σχεδίου τους», διότι θα είχαν άμεσα κέρδη με την εκδίωξη των δικτατόρων της Αθήνας.

Να μην «σπάσουν» το συμβιβασμό του ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1973 με την επιβολλή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ στην Χιλή και την δολοφονία του Αλλιέντε…(ο γράφων ήταν εκεί, και τότε, στη Χιλή και έζησε από κοντά το δράμα του Χιλιανού Λαού).

Αθανάσιος Στριγάς
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ