ΗΠΑ: ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗ

Το φαινόμενο των σύγχρονων εκλογών: Εσείς ψηφίζετε, εμείς αποφασίζουμε!

Δημήτρης Λιάτσος

Στη δημοκρατία, λένε, δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Δεν τα πάει καλά μια κυβέρνηση; Πάει σε εκλογές, όλοι ψηφίζουμε, τελειώσαμε! Και όλα μοιάζουν «ιδανικά» και προπαντός... αμερικανικά! Στην πράξη όμως;

Πέρασε ένας μήνας και όσοι πιστοί στις δημοκρατικές αρχές αναμένουν ακόμα την επίσημη ανακήρυξη των αποτελεσμάτων από τις υπεύθυνες αμερικανικές αρχές εκλογών. Τώρα το πόσο «δημοκρατικό» είναι η λαϊκή ετυμηγορία, να περνά μέσα από τα γρανάζια της αμερικανικής δικαιοσύνης, το αφήνουμε στους φανατικούς αυτού του είδους «δημοκρατίας»! Αναμένουμε, λοιπόν, τα επίσημα αποτελέσματα. Τα αναμένουν και πολλοί σοβαροί ηγέτες χωρών ώστε να στείλουν τα παραδοσιακά συγχαρητήρια στον, επίσημα, εκλεγμένο Αμερικανό Πρόεδρο! Σε αντίθεση με εκείνους, τους... μυημένους που ήδη έσπευσαν να το κάνουν.

Και όμως, νικητής υπάρχει, από την επόμενη των εκλογών! Ποιοι τον ανακηρύξαν; Μα, τα κανάλια! Και οι αμέτρητες ΜΚΟ!

Ζούμε, λοιπόν, σε μια εποχή που έννοιες όπως, «ευνομούμενο κράτος», «κράτος Δικαίου», «αστική δημοκρατία», «λαϊκή ετυμηγορία», αποτελούν για τους πρωτοπόρους της κορυφαίας «δημοκρατίας» εν τη γη, έννοιες ξεπερασμένες! Η λαϊκή ετυμηγορία στις ΗΠΑ πνίγηκε στα κιβώτια των αμερικανικών ταχυδρομείων! Ανήλικα, πολίτες που δεν είχαν εγγραφεί ποτέ σε εκλογικούς καταλόγους, άνθρωποι που εδώ και δεκαετίες τα συζητάνε με τον βασιλιά του κάτω κόσμου, Άδη και ερωτοτροπούν με την... Περσεφόνη, ως διά μαγείας σηκώθηκαν και όρμησαν στα ταχυδρομεία!

Και, ω, του αμερικανικού εκλογικού θαύματος! Γύρω στα 100 εκατ. ψήφοι κατατέθηκαν μέσω ταχυδρομείων! Ας δούμε μόνο μια περίπτωση, αυτή της Αριζόνας: Ενώ μετά το κλείσιμο της κάλπης και στην πορεία της καταμέτρησης ο Τραμπ προηγείται του Μπάιντεν 70%-30%, δηλαδή κατά 40 ολόκληρες μονάδες, στην τελική καταμέτρηση νικά ο δεύτερος με 2,2% διαφορά! Εξηγήσεις υπάρχουν πολλές. Να, μια: το λογισμικό ιδιωτικής εταιρείας (!) καταμετρά τις ψήφους του Μπάιντεν με συντελεστή 1,3 και του Τραμπ με 0,7! Μα, τι υψηλή τεχνολογική κουλτούρα είναι αυτή; Λογισμικό, συντελεστές, ποσοστιαίες μονάδες. Κανείς, φυσικά, δεν ενδιαφέρεται γι' αυτή την έρμη ψήφο του υπαρκτού, νομοταγούς ψηφοφόρου!

Το βαθύ, αδυσώπητο κράτος του Σόρος, του Γκέιτς, του Φάουτσι, και υπολοίπων «ευεργετών» με τα χιλιάδες εργαλεία που έχει σκαρώσει, (ΜΜΕ και ΜΚΟ), δουλεύει παντού στον κόσμο μέσω τοπικών παραγόντων που έχει μυήσει και εξαγοράσει, ώστε να εξυπηρετούν τους σκοπούς του. Το αποκαλούμενο «βαθύ» κράτος δεν είναι αμιγώς αμερικανικό, στέκεται πάνω από αυτό, πάνω από όλα. Μόνο που στις ΗΠΑ, ένας απρόβλεπτος Τραμπ τους τα έκανε όλα άνω-κάτω επί τετραετία, άρα έπρεπε να... ηττηθεί. Νόμιμα δεν γινόταν. Ε και; Τι σημαίνει «νόμιμα»; Ως γνωστό, νόμος είναι το δίκαιο του ισχυρού! Νικητής είναι εκείνος που αναγορεύουν τα κανάλια μας! Οι ΜΚΟ μας!

Το σύστημα έχει φτιαχτεί εδώ και δεκαετίες και άπτεται εφαρμογής όπου χρειαστεί! Και η Αμερική, όπως και οι άλλες χώρες δεν είναι παρά «πεδίο βολής φτηνό που ασκούνται βρίζοντας «οι δικοί μας φαντάροι»!

Στοιχεία ξεχωριστά ή ακόμα και το σύνολο του πρότζεκτ, με την επωνυμία «έγχρωμη επανάσταση», εφαρμόζονται κατά κόρον την τελευταία εικοσαετία!

Το 2002 στην κουτσουρεμένη αλλά υπάρχουσα ακόμα Γιουγκοσλαβία, τις εκλογές κερδίζει ο Μιλόσεβιτς, ωστόσο, «παρατηρητές» διαφόρων ΜΚΟ, και αγορασμένα δημοφιλή τοπικά κανάλια έχουν άλλη γνώμη. Η ετυμηγορία των καναλιών τελικά κυριαρχεί.

Γεωργία, 2003, η παλιά σοβιετική «αλεπού» Σεβαρτνάτζε, αν και συνοδοιπόρος τους, θεωρείται ξεπερασμένος. Βάζουν το νεαρό «τσακάλι» τον Σαακασβίλι, τον ανατρέπει πραξικοπηματικά και του παίρνει την εξουσία. Η... επανάσταση, κέρδισε!

Ουκρανία, 2004. Στο δεύτερο γύρο των εκλογών, κανάλια και ΜΚΟ στο Κίεβο ανακηρύσσουν νικητή τον Γιουσένκο, εγκάθετο των εκπροσώπων των συμφερόντων του έξωθεν «βαθέως κράτους»! Έλα όμως που βγαίνουν τα αποτελέσματα των πολυπληθών περιοχών της Ανατολικής Ουκρανίας και κερδίζει ο αντίπαλός του, Γιαννουκόβιτς! Εκεί, οι νονοί της «πορτοκαλί» επανάστασης κινούν τα νήματα και εξευτελίζοντας κάθε έννοια κράτους και κυριαρχίας, σπρώχνουν τη χώρα σε... τρίτο γύρο εκλογών! Σε αυτόν, βεβαίως, κέρδισε εντέλει ο δικός τους. Προσέξτε, ο Γιαννουκόβιτς στον «τρίτο γύρο» πήρε τόσες ψήφους όσες και στο δεύτερο. Έχασε όμως γιατί ο αντίπαλός του πήρε δυο εκατομμύρια περισσότερες απ' ό,τι στο δεύτερο! Πώς; Έλα ντε...

Αξίζει να μείνουμε λίγο στην Ουκρανία. Όπου στις εκλογές τέσσερα χρόνια αργότερα ο εκλεκτός των υπερατλαντικών αφεντικών, Γιουσένκο, πήρε μόλις 5% ψήφους υποχωρώντας έναντι του παλιού αντιπάλου του, Γιαννουκόβιτς. Εκείνος, αν και εξελέγη με τη στήριξη αμερικανικής διαφημιστικής εταιρείας, άσκησε πολιτική «μια στο ρωσικό καρφί και μια στο αμερικανικό πέταλο». Τέτοιες μέρες στα τέλη του 2013, αρνήθηκε να υπογράψει τη Συμφωνία Σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ε.Ε. Αυτό ήταν. Έπεσαν πάνω του τα καλοταϊσμένα κανάλια, οι χιλιάδες ΜΚΟ που αλώνιζαν στη χώρα.

Αν και οι επόμενες εκλογές ήταν σε μόλις εννιά μήνες, ωστόσο, οι νονοί του «ελεύθερου» κόσμου πήραν το μάθημα του 2004! Την Ουκρανία, με σχετικά ελεύθερες εκλογές, δεν την κερδίζεις. Το τμήμα αριστερά του ποταμού Δνείπερου, όπως αυτός διασχίζει τη χώρα είναι το πιο πολυπληθές 65% του πληθυσμού. Εκεί κυριαρχεί το ρωσικό στοιχείο! Οι νονοί δεν περιμένουν τις εκλογές. 

Αποφασίζουν πραξικόπημα! Αυτή ήταν η ματωμένη εξέλιξη τον Φεβρουάριο 2014! Η αλήστου μνήμης ΥΦΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Βικτώρια Νούλαντ, αφού έστειλε εκεί που έστειλε τους ανίκανους να ανατρέψουν τον Γιαννουκόβιτς, Ευρωπαίους, συντόνιζε πλέον από μόνη της την... κρεατομηχανή που εξελισσόταν στο Κιέβο! Με τοποτηρητή τον μετέπειτα «δικό μας», πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ! Στην προκειμένη περίπτωση χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί το πιο ακραίο, απάνθρωπο και αιματηρό κεφάλαιο του σχεδίου των «εγχρώμων» επαναστάσεων για ανατροπή της νόμιμης εξουσίας.

Ανάλογη κατάσταση και στις εκλογές Προέδρου στη... Βενεζουέλα το 2018! Εξωτερικοί παράγοντες, ΜΚΟ, κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών ανακηρύξαν ετσιθελικά Πρόεδρο της χώρας όχι τον εκλεγμένο Μαδούρο, αλλά τον εγκάθετο Γκουαϊδό! Επιχείρησαν απανωτές επεμβάσεις, δολοφονικές επιθέσεις κατά του Μαδούρο, δολιοφθορές στο γιγάντιο υδροηλεκτρικό σταθμό. Έχασαν, προς το παρόν.

Αύγουστος 2020, Λευκορωσία. Πριν καν ανακοινωθούν αποτελέσματα των προεδρικών, ΜΚΟ, στελέχη των τοπικών ΙΤ τεχνολογιών, πολωνικοί και λιθουανικοί παράγοντες, καθολικοί μητροπολίτες κ.ά. ανακοινώνουν νικήτρια την υποψήφια που πήρε μόλις... 12%. Όλο το έμπειρο προσωπικό των πληρωμένων δωσίλογων στη γειτονική Ουκρανία, δουλεύει για τον μπάρμπα Σαμ, διαλύοντας μία-μία τις αιώνιες σχέσεις ανάμεσα στις δυο σλαβικές αδερφές δημοκρατίες. Και να συσκέψεις επί συσκέψεων στην Ε.Ε. για τη σωτηρία της Δημοκρατίας στη Λευκορωσία, και να κυρώσεις κατά του δικτάτορα Λουκασένκο! Και η Ελλάδα σέρνεται σε τέτοιου είδους αθλιότητες, όταν έχει άμεση ανάγκη στήριξης από τους συμμάχους της στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας. Για την οποία η Ε.Ε αποφεύγει να πάρει σαφή θέση.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεφεύγει της μνήμης μας ότι εφαρμογή έστω τμήματος του σχεδίου των «εγχρώμων» επαναστάσεων δεν αποκλείεται να ήταν και το αποτέλεσμα των ελληνικών βουλευτικών εκλογών το 2000! Όλες οι μετρήσεις έδειχναν ότι τις εκλογές θα κέρδιζε η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή! Τους τελευταίους μήνες πριν τις εκλογές, ανασύρθηκαν από τα συρτάρια που ήταν καταχωνιασμένες χιλιάδες αιτήσεις ελληνικής καταγωγής πολιτών και τους... δόθηκε ελληνική ιθαγένεια! Συνολικά, κοντά στις 50.000! Για όποιον δεν θυμάται, ο Σημίτης κέρδισε τις εκλογές με μια διαφορά κοντά στο 1%. Οι ψήφοι αυτοί έβαλαν τη σφραγίδα τους! Το επιτελείο Σημίτη συνέχισε το έργο ολοκλήρωσης της εισόδου στην ΟΝΕ!

Τα τεκταινόμενα στις ΗΠΑ πριν και μετά τις προεδρικές δείχνουν ανάγλυφα ότι παρά τις επιμέρους δυσκολίες και πισωγυρίσματα, οι εμπνευστές του... εμβολίου των «εγχρώμων επαναστάσεων», συνεχίζουν την επιβολή της επινοημένης ατζέντας τους. 

https://sputniknews.gr