OI ΕΘΝΟΚΤΟΝΟΙ - ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Γράφει ο: Ελευθέριος Αναστασιάδης

Εμείς έχουμε πένθος κάθε φορά που ένα αποβατικό μέσο φορτωμένο με παράνομους μετανάστες, καλύτερα θα ήταν να ονομάζονται ''εισβολείς'', φθάνει εντός των συνόρων μας. Και το πένθος μετατρέπεται σε απόλυτη αηδία για τις εικόνες ακτοφυλάκων που προσπαθούν να διευκολύνουν την εισβολή, αηδία για τις τοπικές κοινωνίες που αντί να διαμαρτυρηθούν έντονα, αντιδρούν παθητικά ή ακόμη και επιβοηθητικά.

Και είναι ακόμη πιο αηδιαστική η αφήγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης για αυτά τα γεγονότα, όταν συμβαίνει ένα ατύχημα και οι παράνομοι πνίγονται στη θάλασσα. Τότε προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο στην Ευρώπη που δεν είναι αρκετά πρόθυμη να τους υποδεχθεί. Σε κανένα από τα όχι πολύ ευφυή μυαλά των δημοσιογράφων, δεν περνά η ιδέα ότι εδώ, οι μόνοι που φταίνε είναι οι ίδιοι οι παράνομοι: αυτοί είναι που αποφάσισαν να ταξιδέψουν, αυτοί είναι που πλήρωσαν ένα σημαντικό ποσό, αυτοί είναι που αποβιβάστηκαν σε επικίνδυνα σκάφη. Αυτοί είναι που αποφάσισαν να παραβιάσουν τους νόμους ξένων χωρών. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι εκεί που πηγαίνουν δεν είναι καλοδεχούμενοι ούτε τους επιθυμεί κανένας, αλλά παραβιάζουν τις χώρες μας χρησιμοποιώντας την συμπόνια. Και λειτουργεί.

Αυτός είναι κόσμος που στο 99% των περιπτώσεων δεν έρχεται εδώ για να ξεφύγει από πολέμους, αλλά για να καλυτερεύσει την οικονομική του θέση. Θεμιτό γι’ αυτούς , βλαπτικό για εμάς που πρέπει να τους συντηρήσουμε και να υποστούμε την εγκληματικότητα και την κοινωνική παρακμή.

Στα φορτία τους οι διακινητές βάζουν πάντα καμιά γυναίκα και μερικά παιδιά : σαν ανθρώπινες ασπίδες. Και οι δημοσιογράφοι είναι πάντα έτοιμοι να κάνουν το μεγάφωνο της προπαγάνδας των διακινητών: «είναι 300 μετανάστες, μεταξύ τους υπάρχουν γυναίκες και παιδιά», είναι η τυπική φράση που συνοδεύει κάθε απόβαση. Μέσα ενημέρωσης που είναι συνένοχα αυτής της εισβολής, εξαιτίας του τρόπου που ''δίνουν'' τις ειδήσεις, κρύβοντας κάποιες και μεγαλοποιώντας άλλες.

Τα δράματα, οι πόλεμοι και οι τραγωδίες συμβαίνουν πάντα εξαιτίας της αδυναμίας, ποτέ εξαιτίας της μη ενδοτικότητας. Ρωτήστε το Ισραήλ πόσοι μετανάστες αποβιβάζονται στις ακτές του. Κανένας, διότι γνωρίζουν ότι εκεί ο συναισθηματισμός δεν περνάει. Εκεί σε στέλνουν από όπου ήλθες.

Mέθοδοι θαλάσσιας εισβολής αριστερά άοπλος, δεξιά ένοπλος

Καταλήγοντας: Για να αποφεύγονται οι τραγωδίες, ο μόνος σωστός και πρακτικός τρόπος, εάν δεν θέλουμε να μετακομίσει όλη η Αφρική στην Ευρώπη, είναι να στέλνεται πίσω όποιος εισέρχεται στα χωρικά μας ύδατα.

Δεν πρέπει να υποκύπτουμε στον εκβιασμό της συμπόνιας που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλουν 24ώρες το 24ωρο. Εάν κάποιος παράνομος μετανάστης που ταξιδεύει μέσω θαλάσσης για να εισβάλει παράνομα στο σπίτι των άλλων, πνιγεί, ο μόνος υπεύθυνος είναι ο ίδιος, οι διακινητές και οι πολιτικοί.

Χρησιμοποιούν την ευσπλαχνίας μας, που είναι ανθρώπινη, εναντίον μας. Με αυτή την έννοια, η ευσπλαχνία γίνεται ένα όπλο μαζικής καταστροφής με το οποίο επιβάλλεται στις δυτικές κοινωνίες η εισβολή. Όταν χρησιμοποιούν αυτή την τεχνική, να σκέφτεστε τι θα κάνουν μετά οι παράνομοι όταν θα φθάσουν στις πόλεις μας. Εξουδετερώστε την βόμβα που τοποθετούν στις συνειδήσεις σας.

Και φυσικά κανένας ''θεσμικός παράγοντας'' δεν απαντά στο ερώτημα: μία ξένη εισβολή γίνεται μόνον με τα όπλα; δηλαδή αν κάποιοι καταφέρουν να εισβάλουν και να κυριεύσουν κοινωνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, οικονομικά, μία επικράτεια χωρίς την χρήση όπλων, τότε αυτός δεν θεωρείται πόλεμος; δεν θεωρείται κατοχή; δεν είναι η δολοφονία ενός έθνους;

Θεόδοτος

http://theodotus.blogspot.gr/2015/05/oi-e.html

http://dia-kosmos.blogspot.gr/