ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ
Πυρηνικό πρόγραμμα Τουρκίας και οι ευθύνες των ΗΠΑ-Ρωσίας!...
-Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από την Ινδία και το Πακιστάν παρά τον έλεγχο που υπήρχε. Άρα το επιχείρημα ότι οι ΗΠΑ δεν θα το επιτρέψουν είναι μάλλον αβάσιμο. Σύμφωνα με την ίδια πηγή η Τουρκία έχει γίνει χώρος λαθρεμπορίου πυρηνικών υλικών από το 1991
«Αθηνά» ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΟΠΛΩΝ
Θεόδωρος Ε. Λιόλιος
1 Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Τμήμα Στρατιωτικών Επιστημών
Τομέας Φυσικών Επιστημών & Εφαρμογών, Εργαστήριο Πυρηνικής-Ατομικής Φυσικής
Βάρη Αττικής, 166732 Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων, Θ. Χατζίκου 11, Θεσσαλονίκη 56122
Δευτέρα, 4 Απριλίου 2005
Εισαγωγή
Στην εργασία αυτή αναλύεται η προσπάθεια της Τουρκίας να αναπτύξει πυρηνικό οπλοστάσιο και οι λόγοι που θα την οδηγήσουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Μελετάται ακόμη η υποδομή που θα χρειαστεί, το κόστος και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα. Επίσης προτείνονται μέτρα για την αντιμετώπιση μιας τουρκικής πυρηνικοποίησης.
1. Τα στοιχεία που υπάρχουν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας και οι κίνδυνοι που
αντιμετωπίζει η χώρα μας σε μια τέτοια προοπτική.
Η Τουρκία άρχισε να φλερτάρει με την πυρηνική ενέργεια τον Ιούλιο του 1955 όταν υπέγραψε
μια διμερή συμφωνία συνεργασίας με τις ΗΠΑ για ειρηνικές χρήσεις της πυρηνικής ενέργειας. Τότε
συστάθηκε και η Τουρκική επιτροπή Ατομικής ενέργειας. Ο πρώτος ερευνητικός αντιδραστήρας ισχύος 1MW εγκαταστάθηκε στο κέντρο Πυρηνικών ερευνών και εκπαίδευσης στο Τσεκμεσέ. Μάλιστα ο αντιδραστήρας αυτός το 1993 φημολογείται ότι είχε κάποια διαρροή, μετά την αναβάθμισή του σε 5 MW στη λίμνη Κουτσούκ Τσεκμεσέ.
Επίσης και άλλοι ερευνητικοί αντιδραστήρες μικρής ισχύος έχουν εγκατασταθεί στα ερευνητικά
ινστιτούτα της Τουρκίας οι οποίοι όμως σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα αφού δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προγράμματα παραγωγής πυρηνικών όπλων.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει τρεις αποτυχημένες προσπάθειες της Τουρκίας για τη δημιουργία
πυρηνικού αντιδραστήρα ισχύος. Η πρώτη το 1965 η οποία σταμάτησε μετά το πραξικόπημα του 1971, η δεύτερη το 1974 με προτεινόμενη περιοχή εγκατάστασης το Ακιουγιού (η τοποθεσία που προτείνεται και σήμερα) η οποία και αυτή σταμάτησε μετά το πραξικόπημα του 1980. Η τρίτη έγινε το 1982 όταν έκανε την εμφάνιση της η καναδική εταιρεία ατομικής ενέργεια (AECL)
Η δομή του αντιδραστήρα CANDU προτείνοντας τη δημιουργία ενός αντιδραστήρα τύπου CANDU (δηλαδή Δευτερίου-Ουρανίου) 600 MW με προτεινόμενη τοποθεσία το Ακιουγιού. Άλλες προτάσεις ήταν της Γερμανικής Kraftwerk , 990 MW πάλι στο Ακιουγιού και βέβαια τότε έκαναν την εμφάνισή τους οι ΗΠΑ με την General Electric προτείνοντας ως τοποθεσία την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Όλες αυτές οι απεγνωσμένες προσπάθειες πυροδοτούνται από τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες
της Τουρκίας που έπονται του υψηλού ρυθμού αύξησης του πληθυσμού της. Οι ανάγκες της Τουρκίας για ηλεκτρισμό αυξήθηκαν απο 57.5 εκατομ. MWh το 1990 σε 86.2 εκατομ. MWh το 1995 (ετήσιος ρυθμός αύξησης 6%). Αξίζει να επισημάνουμε το μικρό ποσοστό ενέργειας από πετρέλαιο.
Ασφαλώς τα πετρέλαια του Αιγαίου θα έλυναν αρκετά προβλήματα της Τουρκικής κυβέρνησης.
Η πρόσφατη λοιπόν αναζωπύρωση του θέματος δεν αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη όμως είναι το
γεγονός ότι (σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσιότητας) ο πιο πιθανός αντιδραστήρας της Τουρκίας θα είναι 100% BOT (Build-Οperate-Transfer) που σημαίνει οτι οι Τούρκοι δε θα έχουν καμιά οικονομική επιβάρυνση! Οι πιθανές ανάδοχες εταιρίες είναι τρεις και όχι μόνο η καναδική AECL.
Σημειώνεται ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ διεκδικούν την κατασκευή των αντιδραστήρων μέσω των αμερικανικών εταιριών Westinghouse και Raytheon. Παράλληλα υποψήφια είναι και η Γερμανική Siemens. Γνωρίζοντας λοιπόν τη δύναμη των πολυεθνικών συμφερόντων αντιλαμβανόμαστε ότι η δημιουργία του εργοστασίου είναι δεδομένη.
Σχετικά με τους κινδύνους αξίζει να αναφέρουμε ότι η Τουρκία έχει ένα πολύ ύποπτο παρελθόν
στον τομέα των πυρηνικών όπλων.
Συγκεκριμένα η πρώτη προσπάθεια μεταφοράς πυρηνικής τεχνολογίας από την Τουρκία στο Πακιστάν έγινε το 1981 όταν οι ΗΠΑ απαγόρεψαν την μεταφορά ενός φορτίου μετατροπέων αξίας 30.000 δολ. για τον εμπλουτισμό Ουρανίου.
Εξάλλου οι σχέσεις των στρατηγών Κενάν Εβρέν και Ζια-Ουλ-Χακ του Πακιστάν ήταν δεδομένες. Η πιο ύποπτη σχέση όμως είναι αυτή της Τουρκίας με την Αργεντινή η οποία επιχείρησε το 1990 να πουλήσει στην πρώτη ένα αντιδραστήρα 25 MW που είναι πολύ μικρός για παραγωγή ενέργειας
και πολύ μεγάλος για έρευνα.
Θα ακολουθούσε και αυτός το δρόμο για το Πακιστάν αν δεν επενέβαινε ο Γερουσιαστής John Glenn καταγγέλλοντας την Τουρκία ότι βοηθάει το πρόγραμμα εμπλουτισμού Ουρανίου του Πακιστάν.
Όσον αφορά την τοποθεσία εγκατάστασης του εργοστασίου στο Ακιουγιού δέν είναι καθόλου
τυχαία. Προτάθηκε το 1974 αμέσως μετά την εισβολή στην Κύπρο και είναι στρατηγικής σημασίας.
Ασφαλώς και η περιοχή είναι σεισμογενής αφού είναι μόλις 25 χιλιόμετρα από το ενεργό ρήγμα Ετσεμί και φυσικά το εργοστάσιο είναι υποκείμενο σε μια καταστροφή λόγω σεισμού. Επίσης τα ραδιενεργά απόβλητα ενδεχομένως (τονίζεται εδώ ότι αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που χρειάζεται μελέτη) θα μπορούσαν να μεταφερθούν στην κατεχόμενη Κύπρο.
1. Technologies Underlying Weapons of Mass Destruction December 1993 OTA-BP-ISC-115
2. Atomic energy for military purposes (The official report on the development of the Atomic Bomb), by Henry
Smyth,Stanford University Press.
3. "A ballistic missile primer " by Steve Fetter ,Public Affairs Dept.,Univ.Maryland , USA
4. Σημειώσεις Πυρηνικών όπλων ,(ΑΣΠ) του Θεόδωρου Λιόλιου
5. Δελτίο ΝΑΤΟ, 1/1988
6. The CANDU Syndrome, by David H. Martinof Nuclear Awareness Project for the Campaign for Nuclear Phaseout
7. ARSENAL-Understanding weapons in the nuclear age, by Kosta Tsipis.
8. Detecting nuclear warheads, by S.Fetter at all, Science and Global security, 1990,Vol.1.,p.225
9. Defense Special Weapons Agency USA, http://www.dswa.mil/mission.htm
10. USA, National Defence University, http://www.ndu.edu/inss/insshp.html
http://krisaion.blogspot.gr/2010/09/1991.html
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
-Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από την Ινδία και το Πακιστάν παρά τον έλεγχο που υπήρχε. Άρα το επιχείρημα ότι οι ΗΠΑ δεν θα το επιτρέψουν είναι μάλλον αβάσιμο. Σύμφωνα με την ίδια πηγή η Τουρκία έχει γίνει χώρος λαθρεμπορίου πυρηνικών υλικών από το 1991
«Αθηνά» ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΟΠΛΩΝ
Θεόδωρος Ε. Λιόλιος
1 Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Τμήμα Στρατιωτικών Επιστημών
Τομέας Φυσικών Επιστημών & Εφαρμογών, Εργαστήριο Πυρηνικής-Ατομικής Φυσικής
Βάρη Αττικής, 166732 Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων, Θ. Χατζίκου 11, Θεσσαλονίκη 56122
Δευτέρα, 4 Απριλίου 2005
Εισαγωγή
Στην εργασία αυτή αναλύεται η προσπάθεια της Τουρκίας να αναπτύξει πυρηνικό οπλοστάσιο και οι λόγοι που θα την οδηγήσουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Μελετάται ακόμη η υποδομή που θα χρειαστεί, το κόστος και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα. Επίσης προτείνονται μέτρα για την αντιμετώπιση μιας τουρκικής πυρηνικοποίησης.
1. Τα στοιχεία που υπάρχουν για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας και οι κίνδυνοι που
αντιμετωπίζει η χώρα μας σε μια τέτοια προοπτική.
Η Τουρκία άρχισε να φλερτάρει με την πυρηνική ενέργεια τον Ιούλιο του 1955 όταν υπέγραψε
μια διμερή συμφωνία συνεργασίας με τις ΗΠΑ για ειρηνικές χρήσεις της πυρηνικής ενέργειας. Τότε
συστάθηκε και η Τουρκική επιτροπή Ατομικής ενέργειας. Ο πρώτος ερευνητικός αντιδραστήρας ισχύος 1MW εγκαταστάθηκε στο κέντρο Πυρηνικών ερευνών και εκπαίδευσης στο Τσεκμεσέ. Μάλιστα ο αντιδραστήρας αυτός το 1993 φημολογείται ότι είχε κάποια διαρροή, μετά την αναβάθμισή του σε 5 MW στη λίμνη Κουτσούκ Τσεκμεσέ.
Επίσης και άλλοι ερευνητικοί αντιδραστήρες μικρής ισχύος έχουν εγκατασταθεί στα ερευνητικά
ινστιτούτα της Τουρκίας οι οποίοι όμως σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα αφού δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προγράμματα παραγωγής πυρηνικών όπλων.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει τρεις αποτυχημένες προσπάθειες της Τουρκίας για τη δημιουργία
πυρηνικού αντιδραστήρα ισχύος. Η πρώτη το 1965 η οποία σταμάτησε μετά το πραξικόπημα του 1971, η δεύτερη το 1974 με προτεινόμενη περιοχή εγκατάστασης το Ακιουγιού (η τοποθεσία που προτείνεται και σήμερα) η οποία και αυτή σταμάτησε μετά το πραξικόπημα του 1980. Η τρίτη έγινε το 1982 όταν έκανε την εμφάνιση της η καναδική εταιρεία ατομικής ενέργεια (AECL)
Η δομή του αντιδραστήρα CANDU προτείνοντας τη δημιουργία ενός αντιδραστήρα τύπου CANDU (δηλαδή Δευτερίου-Ουρανίου) 600 MW με προτεινόμενη τοποθεσία το Ακιουγιού. Άλλες προτάσεις ήταν της Γερμανικής Kraftwerk , 990 MW πάλι στο Ακιουγιού και βέβαια τότε έκαναν την εμφάνισή τους οι ΗΠΑ με την General Electric προτείνοντας ως τοποθεσία την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Όλες αυτές οι απεγνωσμένες προσπάθειες πυροδοτούνται από τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες
της Τουρκίας που έπονται του υψηλού ρυθμού αύξησης του πληθυσμού της. Οι ανάγκες της Τουρκίας για ηλεκτρισμό αυξήθηκαν απο 57.5 εκατομ. MWh το 1990 σε 86.2 εκατομ. MWh το 1995 (ετήσιος ρυθμός αύξησης 6%). Αξίζει να επισημάνουμε το μικρό ποσοστό ενέργειας από πετρέλαιο.
Ασφαλώς τα πετρέλαια του Αιγαίου θα έλυναν αρκετά προβλήματα της Τουρκικής κυβέρνησης.
Η πρόσφατη λοιπόν αναζωπύρωση του θέματος δεν αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη όμως είναι το
γεγονός ότι (σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσιότητας) ο πιο πιθανός αντιδραστήρας της Τουρκίας θα είναι 100% BOT (Build-Οperate-Transfer) που σημαίνει οτι οι Τούρκοι δε θα έχουν καμιά οικονομική επιβάρυνση! Οι πιθανές ανάδοχες εταιρίες είναι τρεις και όχι μόνο η καναδική AECL.
Σημειώνεται ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ διεκδικούν την κατασκευή των αντιδραστήρων μέσω των αμερικανικών εταιριών Westinghouse και Raytheon. Παράλληλα υποψήφια είναι και η Γερμανική Siemens. Γνωρίζοντας λοιπόν τη δύναμη των πολυεθνικών συμφερόντων αντιλαμβανόμαστε ότι η δημιουργία του εργοστασίου είναι δεδομένη.
Σχετικά με τους κινδύνους αξίζει να αναφέρουμε ότι η Τουρκία έχει ένα πολύ ύποπτο παρελθόν
στον τομέα των πυρηνικών όπλων.
Συγκεκριμένα η πρώτη προσπάθεια μεταφοράς πυρηνικής τεχνολογίας από την Τουρκία στο Πακιστάν έγινε το 1981 όταν οι ΗΠΑ απαγόρεψαν την μεταφορά ενός φορτίου μετατροπέων αξίας 30.000 δολ. για τον εμπλουτισμό Ουρανίου.
Εξάλλου οι σχέσεις των στρατηγών Κενάν Εβρέν και Ζια-Ουλ-Χακ του Πακιστάν ήταν δεδομένες. Η πιο ύποπτη σχέση όμως είναι αυτή της Τουρκίας με την Αργεντινή η οποία επιχείρησε το 1990 να πουλήσει στην πρώτη ένα αντιδραστήρα 25 MW που είναι πολύ μικρός για παραγωγή ενέργειας
και πολύ μεγάλος για έρευνα.
Θα ακολουθούσε και αυτός το δρόμο για το Πακιστάν αν δεν επενέβαινε ο Γερουσιαστής John Glenn καταγγέλλοντας την Τουρκία ότι βοηθάει το πρόγραμμα εμπλουτισμού Ουρανίου του Πακιστάν.
Όσον αφορά την τοποθεσία εγκατάστασης του εργοστασίου στο Ακιουγιού δέν είναι καθόλου
τυχαία. Προτάθηκε το 1974 αμέσως μετά την εισβολή στην Κύπρο και είναι στρατηγικής σημασίας.
Ασφαλώς και η περιοχή είναι σεισμογενής αφού είναι μόλις 25 χιλιόμετρα από το ενεργό ρήγμα Ετσεμί και φυσικά το εργοστάσιο είναι υποκείμενο σε μια καταστροφή λόγω σεισμού. Επίσης τα ραδιενεργά απόβλητα ενδεχομένως (τονίζεται εδώ ότι αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που χρειάζεται μελέτη) θα μπορούσαν να μεταφερθούν στην κατεχόμενη Κύπρο.
Υπάρχει βέβαια και η πρόσφατη πρόταση του Arno Hornfeld της τουρκικής εταιρίας SIMKO, θυγατρικής της SIEMENS, να ριχτούν τα απόβλητα στα βουνά του Ταύρου στα παράλια της Μεσογείου.
Ας μην υποτιμούμε τους Τούρκους θεωρώντας τους παρανοϊκούς για την επιλογή τους. Η κατασκευή του εργοστασίου στην ενδοχώρα επιβάλλεται από τους νόμους της Φυσικής για ελαχιστοποίηση της απώλειας ενέργειας. Όπως όμως αναμένονταν δεν το έκαναν γιατί θα αδυνάτιζε την αμυντική της δύναμη απέναντι στην Ελλάδα. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για μια χώρα
να εμπλακεί σε πόλεμο όταν έχει ένα πυρηνικό αντιδραστήρα στο εσωτερικό της.
Τοποθετώντας τον κοντά στην Κύπρο ουσιαστικά εξουδετερώνουν τον κίνδυνο σε περίπτωση
πολεμικής σύρραξης. Κανείς Έλληνας επιτελικός δεν θα συμπεριλάβει το πυρηνικό εργοστάσιο στους πιθανούς στόχους όταν βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνικά νησιά . Συνεπώς αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε την κατασκευή του, τόσο για οικολογικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς ,πρέπει να πιέσουμε για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο εσωτερικό της Τουρκίας.
2. Ανησυχητικές ενδείξεις
Ο ορισμός των όπλων μαζικής καταστροφής είναι απολύτως αόριστος. Εάν ένα πυρηνικό όπλο ισχύος 0,001 ΚΤ (ισοδύναμο δηλαδή με 1000 κιλά ΤΝΤ) είναι όπλο μαζικής καταστροφής και ασφαλώς «απαγορευμένο» τότε αυτόματα και οι πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς αέρος- εδάφους AGM-142 Popeye ισχύος 360 κιλών ΤΝΤ που προετοιμάζεται να αγοράσει η Τουρκία από το Ισραήλ ανήκουν στην ίδια κατηγορία.
Η εξαιρετικά μεγάλη ισχύς του Popeye σε συνδυασμό με το μεγάλο του βεληνεκές (80 χλμ) τον κατατάσσουν στα ιδιαίτερα επικίνδυνα όπλα αφού για παράδειγμα κανένα από τα πολεμικά μας
πλοία δεν επιβιώνει μετά από τέτοια επίθεση. Η ιστορία μας διδάσκει ότι η ύπαρξη η ακόμη η εμφάνιση ενός ισχυρού όπλου παίζει αποφασιστικό ρόλο στην έκβαση ενός πολέμου. Για παράδειγμα το Βυζάντιο σώθηκε αρκετές φορές από το υγρό πυρ ενώ η εμφάνιση των κανονιών με τον Μωάμεθ τον Πορθητή οδήγησαν στην εκπόρθηση του.
Οι Τούρκοι το γνωρίζουν αυτό καλά. Οι αδελφικές σχέσεις που αναπτύσσει η Τουρκία με τις τρεις πιο ιδιόμορφες πυρηνικές χώρες (Πακιστάν, Ισραήλ, Κίνα), η αποδυνάμωση του ρόλου της Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς και η λυσσαλέα προσπάθεια κατασκευής τουρκικού πυρηνικού εργοστασίου δίπλα στο ενεργό ρήγμα Ετσεμί, παρά τους κινδύνους για την ίδια την Τουρκία, δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού .
Ακόμη οι ήττες των συμβατικών όπλων των υπερδυνάμεων στο Βιετνάμ και το Αφγανιστάν
αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο τίτλος υπερδύναμη είναι ταυτόσημος με την κατασκευή και κατοχή
πυρηνικών όπλων. Αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η έρευνα στο κέντρο πυρηνικών ερευνών της Κων/πολης δείχνει ότι όλα είναι έτοιμα για την υποδοχή της πυρηνικής ενέργειας μπορεί να καταλήξει σε πολύ ανησυχητικά συμπεράσματα με πολύ κακή πρόβλεψη για την ευρύτερη περιοχή.
Η φωνή της Aμερικής στις 7 Σεπτεμβρίου του 1998 ανακοίνωσε ότι η τουρκική αστυνομία συνέλαβε μια ομάδα Tούρκων, Kαζάκων και Aζέρων που εμπορεύονταν Ουράνιο και Πλουτώνιο από τη Ρωσία.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή η Τουρκία έχει γίνει χώρος λαθρεμπορίου πυρηνικών υλικών από το 1991 μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Η τουρκική αστυνομία ανέφερε πέρισυ 183 επεισόδια λαθρεμπορίου σχάσιμου υλικού ενώ την ίδια χρονιά συνέλαβε 215 λαθρέμπορους. Δεν υπάρχει πια καμμιά αμφιβολία ότι η γειτονική χώρα έχει ήδη προμηθευτεί τα σχάσιμα υλικά που χρειάζεται για την κατασκευή πυρηνικών όπλων στη μαύρη αγορά. H κατασκευή του εργοστασίου στο Ακιουγιού θα είναι απλά η επισφράγιση της εισόδου της Τουρκίας στον χώρο των υπερδυνάμεων.
Αλλά πόσο εύκολο είναι να μεταφερθεί σχάσιμο υλικό και ποια ποσότητα απαιτείται για μια πυρηνική βόμβα;
Το σχάσιμο υλικό Ουράνιο/Πλουτώνιο μπορεί να είναι χαμηλής η υψηλής καθαρότητας. Το χαμηλής
καθαρότητας υλικό χρησιμοποιείται για παραγωγή ενέργειας στους αντιδραστήρες ενώ το υψηλής
καθαρότητας για όπλα. Η ποσότητα που χρειάζεται για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου σχάσης
έχει ένα κάτω όριο (υποκρισιμότητα) και ένα πάνω όριο (υπερκρισιμότητα). Κάτω από αυτό το ελάχιστο ποσό το υλικό δεν θα εκραγεί ποτέ ενώ πάνω από το μέγιστο ποσό το υλικό θα εκραγεί τελείως αυθόρμητα.
Για το Πλουτώνιο υψηλής καθαρότητας το κάτω όριο είναι περίπου τέσσερα κιλά ενώ το πάνω όριο είναι περίπου δέκα κιλά. Δηλαδή ο λαθρέμπορος δεν μπορεί να μεταφέρει πάνω από δέκα κιλά
στην ίδια συσκευασία αλλά και η πώληση ποσότητας μικρότερη από τέσσερα κιλά δεν θα δώσει υλικό αρκετό για μία βόμβα. Εξ’ αιτίας της μεγάλης πυκνότητας του σχάσιμου υλικού, βαρύτερο κι απ’ το μόλυβδο, ο όγκος του είναι εξαιρετικά μικρός και έτσι ποσότητα τεσσάρων κιλών, έχει μέγεθος πορτοκαλιού!
Η ποσότητα αυτή δίνει έκρηξη ανάλογη με της βόμβας της Χιροσίμα και θα ήταν ικανή να εξατμίσει την Ομόνοια και να σκεπάσει όλη την Αθήνα με ένα ραδιενεργό νέφος καθιστώντας την ακατοίκητη για πολλά χρόνια. Αρκούν λοιπόν μερικές καλές αγορές για να αποκτήσει κανείς το κατάλληλο υλικό για πρωτόγονες βόμβες, πρόχειρα σχέδια των οποίων μπορεί κανείς να βρει ακόμη και στο Ιντερνέτ.
Η κατασκευή του όπλου τώρα απαιτεί οπωσδήποτε τεχνογνωσία που και αυτή ακολουθεί το
γνωστό δρόμο του λαθρεμπορίου.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι το σχάσιμο υλικό είναι εξαιρετικά τοξικό και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως δηλητήριο στις δεξαμενές ύδατος.
3. Οι πρώτες ύλες και η διαθεσιμότητά τους
Μια από τις πρώτες ύλες που απαιτούνται για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας είναι το Ουράνιο- 235 που βρίσκεται σε αναλογία 0.7% στο Ουράνιο-238 το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε αναλογία 0.2% στο φυσικό μετάλλευμα Ουρανίου.
Άρα χρειάζεται να γίνει εμπλουτισμός του ορυκτού Ουρανίου μια διαδικασία τόσο πολυδάπανη και
περίπλοκη που κόντεψε να ματαιώσει και αυτό το σχέδιο Manhattan του 1943 στο Los Alamos. Η
ύπαρξη εργοστασίου εμπλουτισμού είναι απαραίτητη όμως και στην παραγωγή ενέργειας.
Συνεπώς ο έλεγχος πρέπει να εστιαστεί στον τρόπο χρήσης του εμπλουτισμένου υλικού. Όμως αντίστοιχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη το Πλουτώνιο-239 που προκύπτει ως απόβλητο υποπροϊόν στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Συλλέγοντας αυτό το απόβλητο είναι δυνατή η κατασκευή βομβών Πλουτωνίου (Ναγκασάκι).
Ειδικότερα ένας πυρηνικός αντιδραστήρας μπορεί (χωρίς να γίνει άμεσα αντιληπτό από τους διεθνείς
οργανισμούς εποπτείας) με κατάλληλη μετατροπή να αρχίσει να παράγει Πλουτώνιο ως κύριο προϊόν εις βάρος της παραγωγής ενέργειας. Για παράδειγμα υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας μέσα σε 1-2 χρόνια μπορεί κανείς από ένα αντιδραστήρα μέσης ισχύος να συλλέξει υλικό για μία βόμβα
Πλουτωνίου(5-6 κιλά).
Ποσότητα Πλουτωνίου έτοιμη προς αποθήκευση
Όμως για να χαρακτηριστεί μια χώρα πυρηνική δύναμη δε φθάνει το υλικό μερικών μόνο βομβών αφού αυτό θα εξαντληθεί στις πρώτες δοκιμές. Χρειάζεται απαραίτητα εργοστάσιο εμπλουτισμού είτε
Ουρανίου είτε Πλουτωνίου για την αφαίρεση προσμίξεων. Ασφαλώς το λαθρεμπόριο Πλουτωνίου μπορεί να λύσει αυτό το πρόβλημα. Προφανώς το Πακισταν δεν θα είχε πολλούς ενδοιασμούς στο να
προμηθέψει Πλουτώνιο, απο τα εργοστάσια εμπλουτισμού που διαθέτει, στην Τουρκία η οποία
επιχείρησε όπως προαναφέρθηκε ( και ίσως τελικά τα κατάφερε) να προμηθεύσει πυρηνική τεχνολογία στο Πακιστάν.
Σημειώνεται δε οτι ο επικείμενος αντιδραστήρας Δευτερίου-Ουρανίου παράγει ως υποπροιόν το
ραδιενεργό στοιχείο Τρίτιο που αποτελεί πρώτη ύλη της βόμβας υδρογόνου. Ας υπογραμμίσουμε οτι όλα τα πυρηνικά όπλα πια χρησιμοποιούν Τριτιο ειτε ως ενισχυτικό (boosted fission weapons) είτε ως κύριο υλικό (thermonuclear weapons).
4. Ένα πιθανό σενάριο
4.1 Τα στάδια και το κόστος κατασκευής
Η κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα θα θέσει αυτόματα την Τουρκία κάτω από την επιτήρηση της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας εάν η πρώτη το επιτρέψει. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο
αντιδραστήρας του Ισραήλ στη Διμόνα δεν είναι κάτω από αυτό τον έλεγχο για λόγους που όλοι
γνωρίζουμε (υποστήριξη των ΗΠΑ). Εύλογα προσχήματα των γειτόνων μας θα ήταν η «απογοήτευση» τους από τη Δύση και η απειλή της Συρίας. `Ετσι θα δικαιολογούσαν την αποστασιοποίησή τους από την πάγια διεθνή τακτική των χωρών κατόχων πυρηνικών αντιδραστήρων.
Σε κάποια δεδομένη στιγμή η Τουρκία θα αρχίσει να αφαιρεί τις ακτινοβολημένες ράβδους Ουρανίου του πυρήνα που περιέχουν πια ισότοπα Πλουτωνίου (Pu-239,Pu-240,Pu-241…) από το εσωτερικό του
αντιδραστήρα . Η αφαίρεση αυτή μπορεί να γίνει είτε μετά την εξάντληση των καυσίμων των ραβδών
είτε πριν, εις βάρος της παραγωγής ενέργειας. Ειδικότερα η αύξηση του χρόνου παραμονής των ραβδών μέσα στον αντιδραστήρα αυξάνει την ποσότητα των ισοτόπων Pu-240 , Pu-241 και μειώνει την ποσότητα του Pu-239 ενώ ελλάτωση του χρόνου αυτού έχει αντίθετα αποτελέσματα.
Το υλικό που απαιτείται για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας είναι το ισότοπο Pu-239. Επειδή
όμως είναι αναμεμιγμένο στις ράβδους με τα ισότοπα Pu-240, Pu-241 που σχώνται αυθόρμητα και
εκπέμπουν νετρόνια που μπορούν να πυροδοτήσουν πρόωρα τη βόμβα με καταστροφικές συνέπειες, θα χρειαστούν και ένα εργοστάσιο εμπλουτισμού το οποίο θα αφαιρεί τις επικύνδυνες προσμίξεις.
Η κατασκευή αυτού του δεύτερου εργοστασίου θα έιναι δυστυχώς σύννομη αφού ο εμπλουτισμός έχει δυαδική χρήση. Δηλαδή δίνει πρώτη ύλη τόσο για αντιδραστήρες όσο και για βόμβες.
Ας μην υποτιμούμε τους Τούρκους θεωρώντας τους παρανοϊκούς για την επιλογή τους. Η κατασκευή του εργοστασίου στην ενδοχώρα επιβάλλεται από τους νόμους της Φυσικής για ελαχιστοποίηση της απώλειας ενέργειας. Όπως όμως αναμένονταν δεν το έκαναν γιατί θα αδυνάτιζε την αμυντική της δύναμη απέναντι στην Ελλάδα. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για μια χώρα
να εμπλακεί σε πόλεμο όταν έχει ένα πυρηνικό αντιδραστήρα στο εσωτερικό της.
Τοποθετώντας τον κοντά στην Κύπρο ουσιαστικά εξουδετερώνουν τον κίνδυνο σε περίπτωση
πολεμικής σύρραξης. Κανείς Έλληνας επιτελικός δεν θα συμπεριλάβει το πυρηνικό εργοστάσιο στους πιθανούς στόχους όταν βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνικά νησιά . Συνεπώς αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε την κατασκευή του, τόσο για οικολογικούς όσο και για στρατιωτικούς σκοπούς ,πρέπει να πιέσουμε για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο εσωτερικό της Τουρκίας.
2. Ανησυχητικές ενδείξεις
Ο ορισμός των όπλων μαζικής καταστροφής είναι απολύτως αόριστος. Εάν ένα πυρηνικό όπλο ισχύος 0,001 ΚΤ (ισοδύναμο δηλαδή με 1000 κιλά ΤΝΤ) είναι όπλο μαζικής καταστροφής και ασφαλώς «απαγορευμένο» τότε αυτόματα και οι πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς αέρος- εδάφους AGM-142 Popeye ισχύος 360 κιλών ΤΝΤ που προετοιμάζεται να αγοράσει η Τουρκία από το Ισραήλ ανήκουν στην ίδια κατηγορία.
Η εξαιρετικά μεγάλη ισχύς του Popeye σε συνδυασμό με το μεγάλο του βεληνεκές (80 χλμ) τον κατατάσσουν στα ιδιαίτερα επικίνδυνα όπλα αφού για παράδειγμα κανένα από τα πολεμικά μας
πλοία δεν επιβιώνει μετά από τέτοια επίθεση. Η ιστορία μας διδάσκει ότι η ύπαρξη η ακόμη η εμφάνιση ενός ισχυρού όπλου παίζει αποφασιστικό ρόλο στην έκβαση ενός πολέμου. Για παράδειγμα το Βυζάντιο σώθηκε αρκετές φορές από το υγρό πυρ ενώ η εμφάνιση των κανονιών με τον Μωάμεθ τον Πορθητή οδήγησαν στην εκπόρθηση του.
Οι Τούρκοι το γνωρίζουν αυτό καλά. Οι αδελφικές σχέσεις που αναπτύσσει η Τουρκία με τις τρεις πιο ιδιόμορφες πυρηνικές χώρες (Πακιστάν, Ισραήλ, Κίνα), η αποδυνάμωση του ρόλου της Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς και η λυσσαλέα προσπάθεια κατασκευής τουρκικού πυρηνικού εργοστασίου δίπλα στο ενεργό ρήγμα Ετσεμί, παρά τους κινδύνους για την ίδια την Τουρκία, δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού .
Ακόμη οι ήττες των συμβατικών όπλων των υπερδυνάμεων στο Βιετνάμ και το Αφγανιστάν
αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο τίτλος υπερδύναμη είναι ταυτόσημος με την κατασκευή και κατοχή
πυρηνικών όπλων. Αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι η έρευνα στο κέντρο πυρηνικών ερευνών της Κων/πολης δείχνει ότι όλα είναι έτοιμα για την υποδοχή της πυρηνικής ενέργειας μπορεί να καταλήξει σε πολύ ανησυχητικά συμπεράσματα με πολύ κακή πρόβλεψη για την ευρύτερη περιοχή.
Η φωνή της Aμερικής στις 7 Σεπτεμβρίου του 1998 ανακοίνωσε ότι η τουρκική αστυνομία συνέλαβε μια ομάδα Tούρκων, Kαζάκων και Aζέρων που εμπορεύονταν Ουράνιο και Πλουτώνιο από τη Ρωσία.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή η Τουρκία έχει γίνει χώρος λαθρεμπορίου πυρηνικών υλικών από το 1991 μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Η τουρκική αστυνομία ανέφερε πέρισυ 183 επεισόδια λαθρεμπορίου σχάσιμου υλικού ενώ την ίδια χρονιά συνέλαβε 215 λαθρέμπορους. Δεν υπάρχει πια καμμιά αμφιβολία ότι η γειτονική χώρα έχει ήδη προμηθευτεί τα σχάσιμα υλικά που χρειάζεται για την κατασκευή πυρηνικών όπλων στη μαύρη αγορά. H κατασκευή του εργοστασίου στο Ακιουγιού θα είναι απλά η επισφράγιση της εισόδου της Τουρκίας στον χώρο των υπερδυνάμεων.
Αλλά πόσο εύκολο είναι να μεταφερθεί σχάσιμο υλικό και ποια ποσότητα απαιτείται για μια πυρηνική βόμβα;
Το σχάσιμο υλικό Ουράνιο/Πλουτώνιο μπορεί να είναι χαμηλής η υψηλής καθαρότητας. Το χαμηλής
καθαρότητας υλικό χρησιμοποιείται για παραγωγή ενέργειας στους αντιδραστήρες ενώ το υψηλής
καθαρότητας για όπλα. Η ποσότητα που χρειάζεται για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου σχάσης
έχει ένα κάτω όριο (υποκρισιμότητα) και ένα πάνω όριο (υπερκρισιμότητα). Κάτω από αυτό το ελάχιστο ποσό το υλικό δεν θα εκραγεί ποτέ ενώ πάνω από το μέγιστο ποσό το υλικό θα εκραγεί τελείως αυθόρμητα.
Για το Πλουτώνιο υψηλής καθαρότητας το κάτω όριο είναι περίπου τέσσερα κιλά ενώ το πάνω όριο είναι περίπου δέκα κιλά. Δηλαδή ο λαθρέμπορος δεν μπορεί να μεταφέρει πάνω από δέκα κιλά
στην ίδια συσκευασία αλλά και η πώληση ποσότητας μικρότερη από τέσσερα κιλά δεν θα δώσει υλικό αρκετό για μία βόμβα. Εξ’ αιτίας της μεγάλης πυκνότητας του σχάσιμου υλικού, βαρύτερο κι απ’ το μόλυβδο, ο όγκος του είναι εξαιρετικά μικρός και έτσι ποσότητα τεσσάρων κιλών, έχει μέγεθος πορτοκαλιού!
Η ποσότητα αυτή δίνει έκρηξη ανάλογη με της βόμβας της Χιροσίμα και θα ήταν ικανή να εξατμίσει την Ομόνοια και να σκεπάσει όλη την Αθήνα με ένα ραδιενεργό νέφος καθιστώντας την ακατοίκητη για πολλά χρόνια. Αρκούν λοιπόν μερικές καλές αγορές για να αποκτήσει κανείς το κατάλληλο υλικό για πρωτόγονες βόμβες, πρόχειρα σχέδια των οποίων μπορεί κανείς να βρει ακόμη και στο Ιντερνέτ.
Η κατασκευή του όπλου τώρα απαιτεί οπωσδήποτε τεχνογνωσία που και αυτή ακολουθεί το
γνωστό δρόμο του λαθρεμπορίου.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι το σχάσιμο υλικό είναι εξαιρετικά τοξικό και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως δηλητήριο στις δεξαμενές ύδατος.
3. Οι πρώτες ύλες και η διαθεσιμότητά τους
Μια από τις πρώτες ύλες που απαιτούνται για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας είναι το Ουράνιο- 235 που βρίσκεται σε αναλογία 0.7% στο Ουράνιο-238 το οποίο με τη σειρά του βρίσκεται σε αναλογία 0.2% στο φυσικό μετάλλευμα Ουρανίου.
Άρα χρειάζεται να γίνει εμπλουτισμός του ορυκτού Ουρανίου μια διαδικασία τόσο πολυδάπανη και
περίπλοκη που κόντεψε να ματαιώσει και αυτό το σχέδιο Manhattan του 1943 στο Los Alamos. Η
ύπαρξη εργοστασίου εμπλουτισμού είναι απαραίτητη όμως και στην παραγωγή ενέργειας.
Συνεπώς ο έλεγχος πρέπει να εστιαστεί στον τρόπο χρήσης του εμπλουτισμένου υλικού. Όμως αντίστοιχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη το Πλουτώνιο-239 που προκύπτει ως απόβλητο υποπροϊόν στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Συλλέγοντας αυτό το απόβλητο είναι δυνατή η κατασκευή βομβών Πλουτωνίου (Ναγκασάκι).
Ειδικότερα ένας πυρηνικός αντιδραστήρας μπορεί (χωρίς να γίνει άμεσα αντιληπτό από τους διεθνείς
οργανισμούς εποπτείας) με κατάλληλη μετατροπή να αρχίσει να παράγει Πλουτώνιο ως κύριο προϊόν εις βάρος της παραγωγής ενέργειας. Για παράδειγμα υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας μέσα σε 1-2 χρόνια μπορεί κανείς από ένα αντιδραστήρα μέσης ισχύος να συλλέξει υλικό για μία βόμβα
Πλουτωνίου(5-6 κιλά).
Ποσότητα Πλουτωνίου έτοιμη προς αποθήκευση
Όμως για να χαρακτηριστεί μια χώρα πυρηνική δύναμη δε φθάνει το υλικό μερικών μόνο βομβών αφού αυτό θα εξαντληθεί στις πρώτες δοκιμές. Χρειάζεται απαραίτητα εργοστάσιο εμπλουτισμού είτε
Ουρανίου είτε Πλουτωνίου για την αφαίρεση προσμίξεων. Ασφαλώς το λαθρεμπόριο Πλουτωνίου μπορεί να λύσει αυτό το πρόβλημα. Προφανώς το Πακισταν δεν θα είχε πολλούς ενδοιασμούς στο να
προμηθέψει Πλουτώνιο, απο τα εργοστάσια εμπλουτισμού που διαθέτει, στην Τουρκία η οποία
επιχείρησε όπως προαναφέρθηκε ( και ίσως τελικά τα κατάφερε) να προμηθεύσει πυρηνική τεχνολογία στο Πακιστάν.
Σημειώνεται δε οτι ο επικείμενος αντιδραστήρας Δευτερίου-Ουρανίου παράγει ως υποπροιόν το
ραδιενεργό στοιχείο Τρίτιο που αποτελεί πρώτη ύλη της βόμβας υδρογόνου. Ας υπογραμμίσουμε οτι όλα τα πυρηνικά όπλα πια χρησιμοποιούν Τριτιο ειτε ως ενισχυτικό (boosted fission weapons) είτε ως κύριο υλικό (thermonuclear weapons).
4. Ένα πιθανό σενάριο
4.1 Τα στάδια και το κόστος κατασκευής
Η κατασκευή του πυρηνικού αντιδραστήρα θα θέσει αυτόματα την Τουρκία κάτω από την επιτήρηση της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας εάν η πρώτη το επιτρέψει. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο
αντιδραστήρας του Ισραήλ στη Διμόνα δεν είναι κάτω από αυτό τον έλεγχο για λόγους που όλοι
γνωρίζουμε (υποστήριξη των ΗΠΑ). Εύλογα προσχήματα των γειτόνων μας θα ήταν η «απογοήτευση» τους από τη Δύση και η απειλή της Συρίας. `Ετσι θα δικαιολογούσαν την αποστασιοποίησή τους από την πάγια διεθνή τακτική των χωρών κατόχων πυρηνικών αντιδραστήρων.
Σε κάποια δεδομένη στιγμή η Τουρκία θα αρχίσει να αφαιρεί τις ακτινοβολημένες ράβδους Ουρανίου του πυρήνα που περιέχουν πια ισότοπα Πλουτωνίου (Pu-239,Pu-240,Pu-241…) από το εσωτερικό του
αντιδραστήρα . Η αφαίρεση αυτή μπορεί να γίνει είτε μετά την εξάντληση των καυσίμων των ραβδών
είτε πριν, εις βάρος της παραγωγής ενέργειας. Ειδικότερα η αύξηση του χρόνου παραμονής των ραβδών μέσα στον αντιδραστήρα αυξάνει την ποσότητα των ισοτόπων Pu-240 , Pu-241 και μειώνει την ποσότητα του Pu-239 ενώ ελλάτωση του χρόνου αυτού έχει αντίθετα αποτελέσματα.
Το υλικό που απαιτείται για την κατασκευή μιας πυρηνικής βόμβας είναι το ισότοπο Pu-239. Επειδή
όμως είναι αναμεμιγμένο στις ράβδους με τα ισότοπα Pu-240, Pu-241 που σχώνται αυθόρμητα και
εκπέμπουν νετρόνια που μπορούν να πυροδοτήσουν πρόωρα τη βόμβα με καταστροφικές συνέπειες, θα χρειαστούν και ένα εργοστάσιο εμπλουτισμού το οποίο θα αφαιρεί τις επικύνδυνες προσμίξεις.
Η κατασκευή αυτού του δεύτερου εργοστασίου θα έιναι δυστυχώς σύννομη αφού ο εμπλουτισμός έχει δυαδική χρήση. Δηλαδή δίνει πρώτη ύλη τόσο για αντιδραστήρες όσο και για βόμβες.
Ο κύκλος του πυρηνικού καυσίμου και οι πλάγιες οδοί που οδηγούν στην κατασκευή των πυρηνικών όπλων Nuclear fuel cycle: Κύκλος πυρηνικού καυσίμου Weapons development program:
Πρόγραμμα κατασκευής
Mining and Milling: Εξόρυξη Ουρανίου
Processing: Επεξεργασία μεταλλεύματος
Enrichment: Εμπλουτισμός
Reactor fuel fabrication: Παραγωγή καυσίμου αντιδραστήρων
Reactor: Αντιδραστήρας
Interim storage: Προσωρινή αποθήκευση
Reprocessing: Επεξεργασία αποβλήτων
Final waste disposition: Αποθήκευση άχρηστων αποβλήτων
Mining and Milling: Εξόρυξη Ουρανίου
Processing: Επεξεργασία μεταλλεύματος
Enrichment: Εμπλουτισμός
Reactor fuel fabrication: Παραγωγή καυσίμου αντιδραστήρων
Reactor: Αντιδραστήρας
Interim storage: Προσωρινή αποθήκευση
Reprocessing: Επεξεργασία αποβλήτων
Final waste disposition: Αποθήκευση άχρηστων αποβλήτων
Το πυρηνικό οπλοστάσιο της Τουρκίας αναμένεται να είναι σε πρωτόγονο στάδιο και θα έχει τις εξής συνιστώσες (τα κόστη σε δολλάρια του έτους 1990):
• Ορυχείο Ουρανίου με δυνατότητα εξόρυξης 55.000 τόνων μεταλλεύματος το χρόνο: 16,5 εκ.δολ
• Εργοστάσιο επεξεργασίας (αλέσματος) Ουρανίου που θα δίνει 100 τόνους οξειδίου του Ουρανίου το χρόνο : 9,9 εκ.δολ
• Εργοστάσιο εμπλουτισμού Ουρανίου που θα δίνει 85 τόνους μέταλλο Ουρανίου το χρόνο : 16
εκ.δολ
• Εργοστάσιο παραγωγής καύσιμου Ουρανίου που θα δίνει 85 τόνους καύσιμο το χρόνο : 11εκ.δολ
• Πυρηνικός αντιδραστήρας (τύπου Brookhaven) ισχύος τουλάχιστον 30 MWt, με προδιαγραφές που
θα αναλογούν σε ένα ελάχιστο βαθμό ασφαλείας : 110 εκ.δολ
• Εργοστάσιο PUREX. Το εργοστάσιο αυτό επεξεργάζεται τα ξοδευμένα καύσιμα του αντιδραστήρα
και διαχωρίζει το διάφορα ισότοπα του Ουρανίου και Πλουτωνίου. Στο εργοστάσιο αυτό συλλέγεται
το εμπλουτισμένο Πλουτώνιο (ισότοπο-239) που θα δώσει το απαραίτητο υλικό για την κατασκευή
μιας πυρηνικής κεφαλής σχάσης. Με την επεξεργασία 85 τόνων ξοδευμένων καυσίμων του
αντιδραστήρα θα προκύψουν περίπου 10 κιλά Πλουτώνιο ανά έτος. Τέσσερα κιλά είναι αρκετά για
μιά βόμβα τύπου Ναγκασάκι: 40 εκ.δολ
• Μελέτη , έρευνα και σχεδιασμός των παραπάνω εργοστασίων: 33 εκ.δολ
• Έναρξη εργασιών και λειτουργίας των παραπάνω εργοστασίων :50 εκ.δολ
• Σχεδιασμός και παραγωγή της πρώτης πυρηνικής βόμβας . Εδώ συμπεριλαμβάνεται το κόστος των
εργαστηρίων σχεδιασμού πυρηνικών κεφαλών και ελέγχου της συνολικής διαδικασίας καθώς επίσης
και η αγορά μη πυρηνικών υλικών (σφαιρικοί ανακλαστήρες Βυρηλλίου, πολυσημειακοί
πυροκροτητές ταυτόχρονης πυροδότησης κλπ) : 72 εκ.δολ Ολικό κόστος 342 εκ.δολ
Με το κόστος αυτό κατασκευάζονται τουλάχιστον δύο βόμβες σχάσης το χρόνο, ισχύος 20 κιλοτόνων
(δηλαδή 20.000 τόνων νιτρογλυκερίνης). Ένα αεροσκάφος F16 μπορεί να μεταφέρει περίπου 5 τόνους εκρηκτικών ενώ στοιχίζει 20 εκ. δολάρια. Συνεπώς , κατά προσέγγιση, η μικρότερη βόμβα σχάσης έχει καταστροφική ικανότητα ίση με 4.000 αεροπλάνα F16 ενώ στοιχίζει όσο 8 από αυτά.
Εάν σκεφτούμε οτι ο ετήσιος προϋπολογισμός της Τουρκίας για τις ένοπλες δυνάμεις της ξεπερνάει τα 4.3 δισεκ .δολ εύκολα αντιλαμβανόμαστε τον πειρασμό τον οποίο υφίσταται και στον οποίο υπέκυψαν η Ινδία, το Πακιστάν αλλά και όλες οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις.
4.2 Ο CANDU παράγει Τρίτιο
Ενας εύκολος τρόπος αύξησης (διπλασιασμού) της ισχύος ενός πυρηνικού όπλου είναι η τοποθέτηση 8-10 γραμμαρίων Τριτίου στο εσωτερικό της σφαίρας Πλουτωνίου.
Σήμερα δεν υπάρχει καμμία πυρηνική βόμβα χωρίς Τρίτιο στο εσωτερικό της . Ακόμη και αυτές οι
βόμβες του Πακιστάν και της Ινδίας περιείχαν αυτό το συστατικό (Με κάποιους προσεγγιστικούς
υπολογισμούς συνάγεται οτι χρησιμοποίησαν λιγότερο από ένα κιλό LiD το οποίο ακτινοβολούμενο απο τα νετρόνια της σχάσης του Πλουτωνίου έδωσε το απαραίτητο Τρίτιο) .
Σίγουρα όμως χρειάζεται Τρίτιο για την αρχική ενίσχυση της σχάσης το οποίο αποτελεί απόβλητο
υποπροιόν του αντιδραστήρα CANDU (CANADIAN DEUTERIUM URANIUM). Ο τύπος αυτός του
αντιδραστήρα υπάρχει και στην Ινδία και στο Πακιστάν.
5. Οι συνέπειες
Μετά την κατασκευή των πυρηνικών όπλων θα περίμενε κανείς να ακούσει την έκρηξη των τουρκικών δοκιμών. Αυτή η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί και διατυπώνεται ως άποψη συχνά είναι απολύτως λανθασμένη. Κανείς δεν άκουσε πυρηνικές εκρήξεις στο Ισραήλ! Και όμως η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει τουλάχιστον εκατό πυρηνικές κεφαλές που καθιστούν αυτό το μικρό κράτος μια υπερδύναμη που δεν φοβάται τον κλοιό των αραβικών κρατών .
Η Τουρκία λοιπόν ενδεχομένως θα αφήσει να διαρρεύσει στον Ελληνικό Στρατό οτι έχει πια πυρηνικά
όπλα προκαλώντας σύγχυση και ανασφάλεια. Το πυρηνικό όπλο είναι κυρίως ψυχολογικό όπλο αφού η έλλειψη πληροφόρησης γύρω από τη φύση του καθώς και οι μύθοι περί της χρήσης του ως τακτικό όπλο προκαλούν τον τρόμο.
Υπολογίζεται οτι η Τουρκία θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα χρόνο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (ενισχυμένης σχάσης) από την ημέρα που θα το αποφασίσει.
Προς το παρόν δίνει παντού την εικόνα της προετοιμασίας με οικονομικά και πολιτικά ωφέλη από τη διεθνή κοινότητα. Παράλληλα μας διαβεβαιώνει μέσω των ΗΠΑ οτι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας .
Ομως πρέπει να αναστραφεί αυτό το κλίμα ανησυχίας και σύγχυσης που οι φήμες αυτές έχουν προκαλέσει με την κατάλληλη επιμόρφωση των Ελλήνων αξιωματικών στις στρατιωτικές ακαδημίες και στις σχολές πολέμου της χώρας μας.
Μια μορφή πυρηνικών όπλων που συχνά δεν μελετάται είναι τα ραδιολογικά όπλα. Μετά την απόκτηση ικανής ποσότητας σχάσιμου υλικού στο Los Alamos το 1945 και πρίν την πρώτη δοκιμή, εκφράστηκε η άποψη ότι θα μπορούσαν να σκορπίσουν στο Τόκιο το υλικό αυτό από ένα αεροσκάφος δηλητηριάζοντας την πόλι και προκαλώντας χιλιάδες θύματα. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη για την χρήση ραδιολογικού όπλου.
Υπάρχει λοιπόν το ενδεχόμενο σε μιά σύρραξη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας η αντίπαλη χώρα να
σκορπίσει «μιά χούφτα» απόβλητα σε περιοχή όπου να μπορούν να ανιχνευτούν από τις ελληνικές
δυνάμεις. Η έλλειψη κατάλληλης επιστημονικής κατάρτισης και υποδομής θα γεννήσει την ανασφάλεια και τη σύγχυση στο ελληνικό στράτευμα. Ηδη οι κινήσεις της Τουρκίας προς την κατασκευή του υπέρτατου όπλου έχουν δημιουργήσει πλήθος ερωτηματικών στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας αποδεικνύοντας για ακόμη μιά φορά οτι τα πυρηνικά όπλα είναι το ισχυρότερο ψυχολογικό όπλο
6. Οι διεθνείς περιορισμοί
Το εμπόριο είναι υπο τον έλεγχο των πέντε δεδηλωμένων πυρηνικών δυνάμεων μέσω του Διεθνούς
οργανισμού Ατομικής Ενέργειας. Το λαθρεμπόριο δεν είναι. Κρόυσματα λαθρεμπορίου Πλουτωνίου υπήρξαν πολλά γύρω από την Ελλάδα. Στο χάρτη που παραθέτω φαίνονται τα γεωγραφικά σημεία των κρουσμάτων αυτών.
Στην Ελλάδα δεν έχει εντοπιστεί κάποιο τέτοιο γεγονός αλλά και να υπήρχε δεν νομίζω πως θα
γινόταν αντιληπτό αφού δυστυχώς το Πλουτώνιο , ως α-ραδιενεργό, μπορεί να κρυφτεί ακόμη και σε ένα μονωμένο χαρτοφύλακα και να μεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς καμμιά επίπτωση για το μεταφορέα.
Οι περιοχές των κρουσμάτων λαθρεμπορίου σχάσιμου υλικού.
Μετά την υπογραφή της συνθήκης (CTBT) της συνολικής απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών του
1996 συστάθηκε ένα διεθνές σύστημα ελέγχου πυρηνικών δοκιμών το οποίο πραγματικά εξασφαλίζει τον άμεσο εντοπισμό των δοκιμών αφού έχει την ικανότητα να εντοπίζει ακόμη και εκρήξεις σε λατομεία από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Το σύστημα αυτό παρέχει δεδομένα σε όποια χώρα το ζητήσει.
Απ’ ότι γνωρίζω η Ελλάδα δυστυχώς δεν χρησιμοποιεί αυτά τα δεδομένα αν και το δικαιούται αφού έχει υπογράψει τη συνθήκη. Το σύστημα αυτό όμως όπως είδαμε με την περίπτωση της Ινδίας και του Πακιστάν εντόπισε τις δοκιμές αλλά δεν τις απέτρεψε.
Επίσης το άρθρο 9 της εν λόγω συνθήκης επιτρέπει σε όποια χώρα υπέγραψε να αποσυρθεί από τη συμφωνία και να καταφύγει στη κατασκευή πυρηνικών όπλων εαν θεωρήσει οτι κινδυνεύει η εθνική της ασφάλεια. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την ελαστικότητα της ισχύος της.
7. Επιχειρήματα που συνηγορούν στην πυρηνικοποίηση της Τουρκίας.
Ασφαλώς και υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για την τελική απόφαση της Τουρκίας σχετικά με τα
πυρηνικά όπλα. Υπάρχουν όμως και σοβαρά επιχειρήματα που ενισχύουν την άποψη ότι τελικά τα ωφέλη που θα αποκομίσει θα την αποζημιώσουν για τις πιθανές συνέπειες.
Ένας περιληπτικός κατάλογος είναι:
Α) Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από την Ινδία και το Πακιστάν παρά τον έλεγχο που υπήρχε. Άρα το
επιχείρημα οτι οι ΗΠΑ δεν θα το επιτρέψουν είναι μάλλον αβάσιμο.
Β) Μετά την κατασκευή των πυρηνικών όπλων από την Τουρκία δεν υπάρχει κανένας τρόπος
κατάργησης των όπλων αυτών παρά μόνο αναστολή τους. Η τεχνογνωσία και η υποδομή παραμένουν σε υπολανθάνουσα κατάσταση.
Γ) Η Β. Κορέα και η Ν. Αφρική ολοκλήρωσαν το πυρηνικό τους οπλοστάσιο και μετά το ανέστειλαν αποκομίζοντας ως αντάλλαγμα τεράστια ποσά από τις ΗΠΑ αν και υπολογίζεται οτι η συναρμολόγηση των όπλων αυτών θα χρειαστεί λιγότερο από τρεις μήνες. Η Τουρκία ασφαλώς θα πλουτίσει από την αναστολή του δικού της πυρηνικού προγράμματος.
Δ) Η επικείμενη πυρηνικοποίηση της Τουρκίας θα αναγκάσει τις ευρωπαϊκές χώρες να δεχθούν την Τουρκία στους κόλπους της ΕΕ. Σε αντίθετη περίπτωση το κλείσιμο της πόρτας της Ευρώπης στην Τουρκία θα υπερκαλυφθεί από την έκρηξη μιας πυρηνικής δοκιμής.
Ε) Οι ΗΠΑ δέν μπορούν πλέον να τοποθετήσουν δικές τους βάσεις κοντά στη Ρωσία (τουλάχιστον όχι στον απαιτούμενο αριθμό) και πρέπει να στηριχθούν στους βαλλιστικούς τους πυραύλους. Τα πυρηνικά όπλα της Τουρκίας, που ενδεχομένως θα είναι υπό αμερικανική (βλ. ισραηλινή) επιτήρηση, θα λύσουν αυτό το πρόβλημα. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι των ΗΠΑ χρειάζονται 30 λεπτά να φτάσουν στη Ρωσία ενώ από την Τουρκία αρκούν 3 λεπτά. Στο μεσοδιάστημα οι ΗΠΑ μπορούν να εντοπίσουν και να εξουδετερώσουν τους Ρωσικούς πυραύλους.
Στ) Το πτώμα του συμφώνου της Βαρσοβίας δίνει τη θέση του σε μια εύρωστη ευρωπαϊκή δομή που αναμφίβολα θα έχει δική της στρατιωτική υπόσταση. Η προσπάθεια της ανεξαρτητοποίησης της Ευρώπης από το ΝΑΤΟ συμπεριλαμβάνει και τα πυρηνικά όπλα Γαλλίας και Αγγλίας και την υποδομή Ελβετίας, Σουηδίας και Γερμανίας που είναι ικανές σε ελάχιστους μήνες να κατασκευάσουν τέτοια όπλα. Η διαταραγμένη ισορροπία θα επανέλθει με την γέννηση μιάς αμερικανογενούς (η ισραηλογενούς) πυρηνικής δύναμης.
Ζ) Οι ινδοί και οι πακιστανοί στρατηγοί ηρωοποιήθηκαν μετά την πυρηνικοποίηση των στρατών τους.
Στην Τουρκία οι στρατηγοί θα αποδείξουν και πάλι οτι αυτοί είναι οι συνεχιστές του κεμαλικού ονείρου για την εξουδετέρωση της απειλής της Ρωσίας και των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων ενώ παράλληλα θα δώσουν ένα τέρμα στην πολυδάπανη κούρσα αγοράς άχρηστου και ξεπερασμένου πολεμικού υλικού. Οι πυρηνικές δοκιμές σε ολόκληρο τον πλανήτη
8. Προτάσεις για τη στάση της χώρας μας στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας και των άλλων δεδηλωμένων πυρηνικών δυνάμεων
Ως πρώτο βήμα θα πρέπει να ερευνηθεί η σχέση των δύο εταιριών των ΗΠΑ με το πυρηνικό
πρόγραμμα της Τουρκίας . Επίσης θα πρέπει το υπουργείο Εθν. Αμυνας θα μπορούσε να αντεπιτεθεί στην απαράδεκτη στάση των ΗΠΑ στο θέμα των S300 καταγγέλοντας την παραβίαση εκ μέρους τους της συμφωνίας (CTBT) του 1996 για τις πυρηνικές δοκιμές που μοιραία οδήγησε στις Ινδικές και
Πακιστανικές δοκιμές. Ειδικότερα μετά απο τη συλλογή των δεδομένων που χρειάζονταν για την
κατασκευή των πυρηνικών όπλων οι ΗΠΑ δίνουν το τεράστιο ποσό των 200 εκατ. δολαρίων στα
πανεπιστήμια της Αμερικής για την προσομοίωση πυρηνικών εκρήξεων μέσω των κολοσσιαίων
υπολογιστικών συστημάτων που χτίζονται γι’ αυτό ακριβώς το λόγο. Οι υπολογιστές που χτίζονται
σήμερα για τις πυρηνικές δοκιμές στις ΗΠΑ είναι 100.000 φορές ταχύτεροι των σημερινών.
Τα πανεπιστήμια που είναι οι κύριοι ανάδοχοι των προσομοιώσεων των δοκιμών αυτών είναι (California Institute of Technology, Stanford University, University of Chicago, University of Illinois at Urbana- Champaign, University of Utah) τα οποία κατόπιν μοιράζουν τα ερευνητικά προγράμματα σε δεκάδες άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Για παράδειγμα το πανεπιστήμιο του Chicago έχει αναλάβει να μελετήσει την ανάφλεξη της θερμοπυρηνικής έκρηξης. Ακόμη στο Los Alamos γίνονται πια νέου τύπου δοκιμές που ονομάζονται υποκρίσιμες διότι δεν ολοκληρώνεται η διαδικασία της έκρηξης και συνεπώς δεν υπόκεινται στους περιορισμούς της συμφωνίας Ένα πολύ σημαντικό βήμα στην πατρίδα μας είναι η επιμόρφωση στον τομέα αυτό.
Η ΑΣΠ είναι η πρώτη ανώτατη στρατιωτική σχολή που διδάσκεται η φαινομενολογία και ο έλεγχος της διασποράς των όπλων μαζικής καταστροφής. Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη οι σπουδές αυτές αποτελούν γνωστικό αντικείμενο στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και τις στρατιωτικές σχολές.
Είναι μάλλον υποτιμητικό να πηγαίνουν οι Έλληνες ανώτεροι αξιωματικοί στα σχολεία του ΝΑΤΟ και να τους απαγορεύεται η είσοδος στα σεμινάρια πυρηνικών όπλων ενώ η εκπαίδευση και η επιμόρφωση αυτή μπορεί να γίνει στην Ελλάδα από ειδικούς επιστήμονες όπως ακριβώς στις στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα δεν πρέπει να υστερούμε σ’ αυτό τον νευραλγικό τομέα της στρατιωτικής επιστήμης που
συχνά διαμορφώνει πολιτικές και παίζει αποφασιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Οι αμερικανική
εξωτερική πολιτική έχει δύο καθοριστικές συνιστώσες: Τα πυρηνικά όπλα και τους βαλλιστικούς
πυραύλους. Αυτές δεν πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες από την Ελλάδα αφού αποτελούν ισχυρότατο μοχλό διπλωματικής πίεσης.
• Ορυχείο Ουρανίου με δυνατότητα εξόρυξης 55.000 τόνων μεταλλεύματος το χρόνο: 16,5 εκ.δολ
• Εργοστάσιο επεξεργασίας (αλέσματος) Ουρανίου που θα δίνει 100 τόνους οξειδίου του Ουρανίου το χρόνο : 9,9 εκ.δολ
• Εργοστάσιο εμπλουτισμού Ουρανίου που θα δίνει 85 τόνους μέταλλο Ουρανίου το χρόνο : 16
εκ.δολ
• Εργοστάσιο παραγωγής καύσιμου Ουρανίου που θα δίνει 85 τόνους καύσιμο το χρόνο : 11εκ.δολ
• Πυρηνικός αντιδραστήρας (τύπου Brookhaven) ισχύος τουλάχιστον 30 MWt, με προδιαγραφές που
θα αναλογούν σε ένα ελάχιστο βαθμό ασφαλείας : 110 εκ.δολ
• Εργοστάσιο PUREX. Το εργοστάσιο αυτό επεξεργάζεται τα ξοδευμένα καύσιμα του αντιδραστήρα
και διαχωρίζει το διάφορα ισότοπα του Ουρανίου και Πλουτωνίου. Στο εργοστάσιο αυτό συλλέγεται
το εμπλουτισμένο Πλουτώνιο (ισότοπο-239) που θα δώσει το απαραίτητο υλικό για την κατασκευή
μιας πυρηνικής κεφαλής σχάσης. Με την επεξεργασία 85 τόνων ξοδευμένων καυσίμων του
αντιδραστήρα θα προκύψουν περίπου 10 κιλά Πλουτώνιο ανά έτος. Τέσσερα κιλά είναι αρκετά για
μιά βόμβα τύπου Ναγκασάκι: 40 εκ.δολ
• Μελέτη , έρευνα και σχεδιασμός των παραπάνω εργοστασίων: 33 εκ.δολ
• Έναρξη εργασιών και λειτουργίας των παραπάνω εργοστασίων :50 εκ.δολ
• Σχεδιασμός και παραγωγή της πρώτης πυρηνικής βόμβας . Εδώ συμπεριλαμβάνεται το κόστος των
εργαστηρίων σχεδιασμού πυρηνικών κεφαλών και ελέγχου της συνολικής διαδικασίας καθώς επίσης
και η αγορά μη πυρηνικών υλικών (σφαιρικοί ανακλαστήρες Βυρηλλίου, πολυσημειακοί
πυροκροτητές ταυτόχρονης πυροδότησης κλπ) : 72 εκ.δολ Ολικό κόστος 342 εκ.δολ
Με το κόστος αυτό κατασκευάζονται τουλάχιστον δύο βόμβες σχάσης το χρόνο, ισχύος 20 κιλοτόνων
(δηλαδή 20.000 τόνων νιτρογλυκερίνης). Ένα αεροσκάφος F16 μπορεί να μεταφέρει περίπου 5 τόνους εκρηκτικών ενώ στοιχίζει 20 εκ. δολάρια. Συνεπώς , κατά προσέγγιση, η μικρότερη βόμβα σχάσης έχει καταστροφική ικανότητα ίση με 4.000 αεροπλάνα F16 ενώ στοιχίζει όσο 8 από αυτά.
Εάν σκεφτούμε οτι ο ετήσιος προϋπολογισμός της Τουρκίας για τις ένοπλες δυνάμεις της ξεπερνάει τα 4.3 δισεκ .δολ εύκολα αντιλαμβανόμαστε τον πειρασμό τον οποίο υφίσταται και στον οποίο υπέκυψαν η Ινδία, το Πακιστάν αλλά και όλες οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις.
4.2 Ο CANDU παράγει Τρίτιο
Ενας εύκολος τρόπος αύξησης (διπλασιασμού) της ισχύος ενός πυρηνικού όπλου είναι η τοποθέτηση 8-10 γραμμαρίων Τριτίου στο εσωτερικό της σφαίρας Πλουτωνίου.
Σήμερα δεν υπάρχει καμμία πυρηνική βόμβα χωρίς Τρίτιο στο εσωτερικό της . Ακόμη και αυτές οι
βόμβες του Πακιστάν και της Ινδίας περιείχαν αυτό το συστατικό (Με κάποιους προσεγγιστικούς
υπολογισμούς συνάγεται οτι χρησιμοποίησαν λιγότερο από ένα κιλό LiD το οποίο ακτινοβολούμενο απο τα νετρόνια της σχάσης του Πλουτωνίου έδωσε το απαραίτητο Τρίτιο) .
Σίγουρα όμως χρειάζεται Τρίτιο για την αρχική ενίσχυση της σχάσης το οποίο αποτελεί απόβλητο
υποπροιόν του αντιδραστήρα CANDU (CANADIAN DEUTERIUM URANIUM). Ο τύπος αυτός του
αντιδραστήρα υπάρχει και στην Ινδία και στο Πακιστάν.
5. Οι συνέπειες
Μετά την κατασκευή των πυρηνικών όπλων θα περίμενε κανείς να ακούσει την έκρηξη των τουρκικών δοκιμών. Αυτή η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί και διατυπώνεται ως άποψη συχνά είναι απολύτως λανθασμένη. Κανείς δεν άκουσε πυρηνικές εκρήξεις στο Ισραήλ! Και όμως η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει τουλάχιστον εκατό πυρηνικές κεφαλές που καθιστούν αυτό το μικρό κράτος μια υπερδύναμη που δεν φοβάται τον κλοιό των αραβικών κρατών .
Η Τουρκία λοιπόν ενδεχομένως θα αφήσει να διαρρεύσει στον Ελληνικό Στρατό οτι έχει πια πυρηνικά
όπλα προκαλώντας σύγχυση και ανασφάλεια. Το πυρηνικό όπλο είναι κυρίως ψυχολογικό όπλο αφού η έλλειψη πληροφόρησης γύρω από τη φύση του καθώς και οι μύθοι περί της χρήσης του ως τακτικό όπλο προκαλούν τον τρόμο.
Υπολογίζεται οτι η Τουρκία θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα χρόνο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (ενισχυμένης σχάσης) από την ημέρα που θα το αποφασίσει.
Προς το παρόν δίνει παντού την εικόνα της προετοιμασίας με οικονομικά και πολιτικά ωφέλη από τη διεθνή κοινότητα. Παράλληλα μας διαβεβαιώνει μέσω των ΗΠΑ οτι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας .
Ομως πρέπει να αναστραφεί αυτό το κλίμα ανησυχίας και σύγχυσης που οι φήμες αυτές έχουν προκαλέσει με την κατάλληλη επιμόρφωση των Ελλήνων αξιωματικών στις στρατιωτικές ακαδημίες και στις σχολές πολέμου της χώρας μας.
Μια μορφή πυρηνικών όπλων που συχνά δεν μελετάται είναι τα ραδιολογικά όπλα. Μετά την απόκτηση ικανής ποσότητας σχάσιμου υλικού στο Los Alamos το 1945 και πρίν την πρώτη δοκιμή, εκφράστηκε η άποψη ότι θα μπορούσαν να σκορπίσουν στο Τόκιο το υλικό αυτό από ένα αεροσκάφος δηλητηριάζοντας την πόλι και προκαλώντας χιλιάδες θύματα. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη για την χρήση ραδιολογικού όπλου.
Υπάρχει λοιπόν το ενδεχόμενο σε μιά σύρραξη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας η αντίπαλη χώρα να
σκορπίσει «μιά χούφτα» απόβλητα σε περιοχή όπου να μπορούν να ανιχνευτούν από τις ελληνικές
δυνάμεις. Η έλλειψη κατάλληλης επιστημονικής κατάρτισης και υποδομής θα γεννήσει την ανασφάλεια και τη σύγχυση στο ελληνικό στράτευμα. Ηδη οι κινήσεις της Τουρκίας προς την κατασκευή του υπέρτατου όπλου έχουν δημιουργήσει πλήθος ερωτηματικών στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας αποδεικνύοντας για ακόμη μιά φορά οτι τα πυρηνικά όπλα είναι το ισχυρότερο ψυχολογικό όπλο
6. Οι διεθνείς περιορισμοί
Το εμπόριο είναι υπο τον έλεγχο των πέντε δεδηλωμένων πυρηνικών δυνάμεων μέσω του Διεθνούς
οργανισμού Ατομικής Ενέργειας. Το λαθρεμπόριο δεν είναι. Κρόυσματα λαθρεμπορίου Πλουτωνίου υπήρξαν πολλά γύρω από την Ελλάδα. Στο χάρτη που παραθέτω φαίνονται τα γεωγραφικά σημεία των κρουσμάτων αυτών.
Στην Ελλάδα δεν έχει εντοπιστεί κάποιο τέτοιο γεγονός αλλά και να υπήρχε δεν νομίζω πως θα
γινόταν αντιληπτό αφού δυστυχώς το Πλουτώνιο , ως α-ραδιενεργό, μπορεί να κρυφτεί ακόμη και σε ένα μονωμένο χαρτοφύλακα και να μεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς καμμιά επίπτωση για το μεταφορέα.
Οι περιοχές των κρουσμάτων λαθρεμπορίου σχάσιμου υλικού.
Μετά την υπογραφή της συνθήκης (CTBT) της συνολικής απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών του
1996 συστάθηκε ένα διεθνές σύστημα ελέγχου πυρηνικών δοκιμών το οποίο πραγματικά εξασφαλίζει τον άμεσο εντοπισμό των δοκιμών αφού έχει την ικανότητα να εντοπίζει ακόμη και εκρήξεις σε λατομεία από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Το σύστημα αυτό παρέχει δεδομένα σε όποια χώρα το ζητήσει.
Απ’ ότι γνωρίζω η Ελλάδα δυστυχώς δεν χρησιμοποιεί αυτά τα δεδομένα αν και το δικαιούται αφού έχει υπογράψει τη συνθήκη. Το σύστημα αυτό όμως όπως είδαμε με την περίπτωση της Ινδίας και του Πακιστάν εντόπισε τις δοκιμές αλλά δεν τις απέτρεψε.
Επίσης το άρθρο 9 της εν λόγω συνθήκης επιτρέπει σε όποια χώρα υπέγραψε να αποσυρθεί από τη συμφωνία και να καταφύγει στη κατασκευή πυρηνικών όπλων εαν θεωρήσει οτι κινδυνεύει η εθνική της ασφάλεια. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την ελαστικότητα της ισχύος της.
7. Επιχειρήματα που συνηγορούν στην πυρηνικοποίηση της Τουρκίας.
Ασφαλώς και υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες για την τελική απόφαση της Τουρκίας σχετικά με τα
πυρηνικά όπλα. Υπάρχουν όμως και σοβαρά επιχειρήματα που ενισχύουν την άποψη ότι τελικά τα ωφέλη που θα αποκομίσει θα την αποζημιώσουν για τις πιθανές συνέπειες.
Ένας περιληπτικός κατάλογος είναι:
Α) Οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν από την Ινδία και το Πακιστάν παρά τον έλεγχο που υπήρχε. Άρα το
επιχείρημα οτι οι ΗΠΑ δεν θα το επιτρέψουν είναι μάλλον αβάσιμο.
Β) Μετά την κατασκευή των πυρηνικών όπλων από την Τουρκία δεν υπάρχει κανένας τρόπος
κατάργησης των όπλων αυτών παρά μόνο αναστολή τους. Η τεχνογνωσία και η υποδομή παραμένουν σε υπολανθάνουσα κατάσταση.
Γ) Η Β. Κορέα και η Ν. Αφρική ολοκλήρωσαν το πυρηνικό τους οπλοστάσιο και μετά το ανέστειλαν αποκομίζοντας ως αντάλλαγμα τεράστια ποσά από τις ΗΠΑ αν και υπολογίζεται οτι η συναρμολόγηση των όπλων αυτών θα χρειαστεί λιγότερο από τρεις μήνες. Η Τουρκία ασφαλώς θα πλουτίσει από την αναστολή του δικού της πυρηνικού προγράμματος.
Δ) Η επικείμενη πυρηνικοποίηση της Τουρκίας θα αναγκάσει τις ευρωπαϊκές χώρες να δεχθούν την Τουρκία στους κόλπους της ΕΕ. Σε αντίθετη περίπτωση το κλείσιμο της πόρτας της Ευρώπης στην Τουρκία θα υπερκαλυφθεί από την έκρηξη μιας πυρηνικής δοκιμής.
Ε) Οι ΗΠΑ δέν μπορούν πλέον να τοποθετήσουν δικές τους βάσεις κοντά στη Ρωσία (τουλάχιστον όχι στον απαιτούμενο αριθμό) και πρέπει να στηριχθούν στους βαλλιστικούς τους πυραύλους. Τα πυρηνικά όπλα της Τουρκίας, που ενδεχομένως θα είναι υπό αμερικανική (βλ. ισραηλινή) επιτήρηση, θα λύσουν αυτό το πρόβλημα. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι των ΗΠΑ χρειάζονται 30 λεπτά να φτάσουν στη Ρωσία ενώ από την Τουρκία αρκούν 3 λεπτά. Στο μεσοδιάστημα οι ΗΠΑ μπορούν να εντοπίσουν και να εξουδετερώσουν τους Ρωσικούς πυραύλους.
Στ) Το πτώμα του συμφώνου της Βαρσοβίας δίνει τη θέση του σε μια εύρωστη ευρωπαϊκή δομή που αναμφίβολα θα έχει δική της στρατιωτική υπόσταση. Η προσπάθεια της ανεξαρτητοποίησης της Ευρώπης από το ΝΑΤΟ συμπεριλαμβάνει και τα πυρηνικά όπλα Γαλλίας και Αγγλίας και την υποδομή Ελβετίας, Σουηδίας και Γερμανίας που είναι ικανές σε ελάχιστους μήνες να κατασκευάσουν τέτοια όπλα. Η διαταραγμένη ισορροπία θα επανέλθει με την γέννηση μιάς αμερικανογενούς (η ισραηλογενούς) πυρηνικής δύναμης.
Ζ) Οι ινδοί και οι πακιστανοί στρατηγοί ηρωοποιήθηκαν μετά την πυρηνικοποίηση των στρατών τους.
Στην Τουρκία οι στρατηγοί θα αποδείξουν και πάλι οτι αυτοί είναι οι συνεχιστές του κεμαλικού ονείρου για την εξουδετέρωση της απειλής της Ρωσίας και των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων ενώ παράλληλα θα δώσουν ένα τέρμα στην πολυδάπανη κούρσα αγοράς άχρηστου και ξεπερασμένου πολεμικού υλικού. Οι πυρηνικές δοκιμές σε ολόκληρο τον πλανήτη
8. Προτάσεις για τη στάση της χώρας μας στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας και των άλλων δεδηλωμένων πυρηνικών δυνάμεων
Ως πρώτο βήμα θα πρέπει να ερευνηθεί η σχέση των δύο εταιριών των ΗΠΑ με το πυρηνικό
πρόγραμμα της Τουρκίας . Επίσης θα πρέπει το υπουργείο Εθν. Αμυνας θα μπορούσε να αντεπιτεθεί στην απαράδεκτη στάση των ΗΠΑ στο θέμα των S300 καταγγέλοντας την παραβίαση εκ μέρους τους της συμφωνίας (CTBT) του 1996 για τις πυρηνικές δοκιμές που μοιραία οδήγησε στις Ινδικές και
Πακιστανικές δοκιμές. Ειδικότερα μετά απο τη συλλογή των δεδομένων που χρειάζονταν για την
κατασκευή των πυρηνικών όπλων οι ΗΠΑ δίνουν το τεράστιο ποσό των 200 εκατ. δολαρίων στα
πανεπιστήμια της Αμερικής για την προσομοίωση πυρηνικών εκρήξεων μέσω των κολοσσιαίων
υπολογιστικών συστημάτων που χτίζονται γι’ αυτό ακριβώς το λόγο. Οι υπολογιστές που χτίζονται
σήμερα για τις πυρηνικές δοκιμές στις ΗΠΑ είναι 100.000 φορές ταχύτεροι των σημερινών.
Τα πανεπιστήμια που είναι οι κύριοι ανάδοχοι των προσομοιώσεων των δοκιμών αυτών είναι (California Institute of Technology, Stanford University, University of Chicago, University of Illinois at Urbana- Champaign, University of Utah) τα οποία κατόπιν μοιράζουν τα ερευνητικά προγράμματα σε δεκάδες άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια.
Για παράδειγμα το πανεπιστήμιο του Chicago έχει αναλάβει να μελετήσει την ανάφλεξη της θερμοπυρηνικής έκρηξης. Ακόμη στο Los Alamos γίνονται πια νέου τύπου δοκιμές που ονομάζονται υποκρίσιμες διότι δεν ολοκληρώνεται η διαδικασία της έκρηξης και συνεπώς δεν υπόκεινται στους περιορισμούς της συμφωνίας Ένα πολύ σημαντικό βήμα στην πατρίδα μας είναι η επιμόρφωση στον τομέα αυτό.
Η ΑΣΠ είναι η πρώτη ανώτατη στρατιωτική σχολή που διδάσκεται η φαινομενολογία και ο έλεγχος της διασποράς των όπλων μαζικής καταστροφής. Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη οι σπουδές αυτές αποτελούν γνωστικό αντικείμενο στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και τις στρατιωτικές σχολές.
Είναι μάλλον υποτιμητικό να πηγαίνουν οι Έλληνες ανώτεροι αξιωματικοί στα σχολεία του ΝΑΤΟ και να τους απαγορεύεται η είσοδος στα σεμινάρια πυρηνικών όπλων ενώ η εκπαίδευση και η επιμόρφωση αυτή μπορεί να γίνει στην Ελλάδα από ειδικούς επιστήμονες όπως ακριβώς στις στρατιωτικές ακαδημίες των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα δεν πρέπει να υστερούμε σ’ αυτό τον νευραλγικό τομέα της στρατιωτικής επιστήμης που
συχνά διαμορφώνει πολιτικές και παίζει αποφασιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Οι αμερικανική
εξωτερική πολιτική έχει δύο καθοριστικές συνιστώσες: Τα πυρηνικά όπλα και τους βαλλιστικούς
πυραύλους. Αυτές δεν πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες από την Ελλάδα αφού αποτελούν ισχυρότατο μοχλό διπλωματικής πίεσης.
Είναι καλύτερο η Ελλάδα να έχει τουλάχιστο τη γνώση ανάπτυξης ειδικών όπλων αλλά φυσικά σεβόμενη τη διεθνή νομιμότητα και ηθική να μην προβαίνει σε καμμιά ενέργεια κατασκευής παρά να μην γνωρίζει ούτε τις βασικές αρχές τους. Στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένα τεχνικό εγχειρίδιο σχετικά με τα ειδικά όπλα εκτός από κάποιες ασήμαντες μεταφράσεις αμερικανικών εγχειριδίων παλαιοτέρων δεκαετιών.
Η βάση για την κατασκευή πυραυλικών συστημάτων (Βαλλιστικών-Κρούζ) δεν έχει καν τεθεί αφού αυτό το γνωστικό αντικείμενο δεν υφίσταται καν στις στρατιωτικές σχολές μας.
Η ταχύτατη επιστημονικοποίηση της στρατιωτικής έρευνας υπό το κατάλληλο τεχνολογικό υπόβαθρο θα δώσει την απάντηση σε πολλά προβλήματα εθνικής άμυνας αντισταθμίζοντας την ποσότητα των
αντιπάλων με την ποιότητα των ενόπλων μας δυνάμεων.
Αναφορές
Η βάση για την κατασκευή πυραυλικών συστημάτων (Βαλλιστικών-Κρούζ) δεν έχει καν τεθεί αφού αυτό το γνωστικό αντικείμενο δεν υφίσταται καν στις στρατιωτικές σχολές μας.
Η ταχύτατη επιστημονικοποίηση της στρατιωτικής έρευνας υπό το κατάλληλο τεχνολογικό υπόβαθρο θα δώσει την απάντηση σε πολλά προβλήματα εθνικής άμυνας αντισταθμίζοντας την ποσότητα των
αντιπάλων με την ποιότητα των ενόπλων μας δυνάμεων.
Αναφορές
1. Technologies Underlying Weapons of Mass Destruction December 1993 OTA-BP-ISC-115
2. Atomic energy for military purposes (The official report on the development of the Atomic Bomb), by Henry
Smyth,Stanford University Press.
3. "A ballistic missile primer " by Steve Fetter ,Public Affairs Dept.,Univ.Maryland , USA
4. Σημειώσεις Πυρηνικών όπλων ,(ΑΣΠ) του Θεόδωρου Λιόλιου
5. Δελτίο ΝΑΤΟ, 1/1988
6. The CANDU Syndrome, by David H. Martinof Nuclear Awareness Project for the Campaign for Nuclear Phaseout
7. ARSENAL-Understanding weapons in the nuclear age, by Kosta Tsipis.
8. Detecting nuclear warheads, by S.Fetter at all, Science and Global security, 1990,Vol.1.,p.225
9. Defense Special Weapons Agency USA, http://www.dswa.mil/mission.htm
10. USA, National Defence University, http://www.ndu.edu/inss/insshp.html
http://krisaion.blogspot.gr/2010/09/1991.html
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ
Reviewed by diaggeleas
on
9.1.21
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!