ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο εκφυλισμός ανά φύλο



Γράφω αυτό εδώ το κείμενο σαν θεάτρια αλλά και σαν πρωταγωνίστρια, που έχει θέμα τις ανωμαλίες στην συμπεριφορά και στον ερωτισμό των νέων, από βιώματα μου και καταστάσεις που έχω δεί σε σχέση με το παρελθόν.

Ο Έρωτας ήταν τόσο βασική και σημαντική θεότητα που οι πρόγονοι μας την είχαν σε κάποιες περιπτώσεις όχι ως καρπό της ένωσης του Άρη με την Αφροδίτη αλλά ως μία από τις πρώτες θεότητες όταν δημιουργούταν το σύμπαν. Θεωρούσαν την παρουσία του τόσο βασική για την συνέχεια και τη δημιουργία του κόσμου που χάρις την ιδιότητα του η Γή ενώθηκε με τον Ουρανό και φτιάχτηκε ο κόσμος, ο Κρόνος με την Ρέα, ο Δίας με την Ήρα (και φυσικά με όλες τις υπόλοιπες), και γενικά οποιοδήποτε στοιχείο ζωής δημιουργήθηκε και συνεχίζεται να δημιουργείται στο σύμπαν.

Σήμερα δε βλέπουμε και τόσο πολύ "έρωτα" στην εποχή μας -εννοώντας έρωτα και τον αέρα της δημιουργίας- δυστυχώς, και αυτό, σε ένα από τα πολλά που, οφείλεται και θα περιγράψω παρακάτω, είναι η καινούργια σύσταση του άνδρα και της γυναίκας.

Ο άνδρας-

Τα ΜΜΕ και οι νεοελληνικές σειρές προωθούν έναν "άνδρα" (που μόνο άνδρας δεν είναι !) ο οποίος δεν κρατάει τον λόγο του, είναι υποχειρίδιο γυναίκας (εννοείται πως εμείς οι γυναίκες είμαστε οι κολώνες του σπιτιού, αλλά πολύ μητριαρχία έχει πέσει στην Ελλάδα τελευταία), έναν υπερευαίσθητο, φλώρο ας το πούμε κι έτσι ! Σε πρόσφατη προηγούμενη εποχή ο άνδρας ήταν περισσότερο υπεύθυνος, ήταν αυτός που μίλαγε πρώτος σε μια γυναίκα, ήταν "μάγκας", και μπορεί να είχε παραπάνω από μία συντρόφους.
Σε ακόμα πιο προηγούμενες εποχές ο άνδρας ήταν αυτός που κανόνιζε τα οικονομικά στο σπίτι και πρίν κάνει οικογένεια κρατούσε πάντα το λόγο του, αυτή η εποχή είναι η εποχή των γονιών μας, για όσους είναι στην ηλικία μου.

Η γυναίκα-

Ένα ανεξάρτητο "αντράκι", γεμάτη εμπειρίες, στα 40 της χωρίς οικογένεια μα δεν της καίγεται καρφί, το γεγονός ότι είναι αντράκι απωθεί τους άντρες αλλά μπορεί και να έλκει τους θυληπρεπείς πλέον,η ανωμαλία της εποχής εδώ έχει και τα καλά της!

Σε αυτή την εποχή της απαξίωσης εισερχόμενος σε ένα κλάμπ γεμάτο με νέους, βλέπεις παντού παρέες αγοριών και κοριτσιών να κοιτάζουν το ταβάνι στεκόμενοι απαθείς με τα ποτά στο χέρι.

Αν πιάσεις συζήτηση με κάποιον νέο γιατί "δεν κάνει τίποτα", θα καταλάβεις με αυτά που θα σου πεί ότι αυτός/αυτή ψάχνει τον τέλειο ή την τέλεια ! Όμως κι ο τέλειος δεν θα ψάχνει την τέλεια; σωστά;..

Αυτή λοιπόν είναι η γεννιά της απάθειας, και της απάθειας γενικότερα όχι μόνο στις ευκαιρίες που χάνουν στην ερωτική τους ζωή....Αυτό το είδαμε και το βιώνουμε κιόλας με τις αντιδράσεις του λάου στους δυνάστες του.

Η ομοφυλοφιλία είναι και αυτό σε κάτι που ποντάρουν και υπερασπίζονται τα ΜΜΕ, και όσο μεγαλώνει τόσο πλήγεται η κοινωνία...Αυτά τα πρότυπα προωθούνται επίσης.

Σύμφωνα με τη γνώμη που έχω σχηματίσει για όλα αυτά, αυτό που έχω να πώ είναι οτι δεν υπάρχουν κολλημένα μυαλά και "ξεπερασμένες νοοτροπίες". Τα πρότυπα του άνδρα και της γυναίκας σώζονται ακόμα σήμερα σε κάποιες επαρχίες, και αν πάς μπορείς να δείς ακόμα οικογένειες με νέους γονείς που έχουν πιάσει το νοήμα και καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την χαρά της δημιουργίας !

Η μητριαρχική κοινωνία και ο φεμινισμός είναι κάτι έκφυλο που εξευτελίζει τη γυναίκα απομακρύνοντας την από την κανονική της φύση. Η πραγματική ευαισθησία στον άνθρωπο φαίνεται εκεί που αγαπάει, και είναι το ίδιο και για τα δύο φύλα, είτε το θέλουμε είτε όχι ο άνθρωπος αγαπάει και ερωτεύεται μια μόνο φορά και για πάντα.

Κλείνοντας θέλω να πω για να μην παρεξηγηθώ, ότι οι άνθρωποι δε γεννιούνται πανομοιότυποι σαν φωτοτυπίες και είναι φυσικό και απαραίτητο να υπάρχει πληθώρα χαρακτήρων για να βρίσκει ο καθένας αυτόν που του ταιριάζει, και η δυναμική γυναίκα είναι φυσικό και ο ευαίσθητος άνδρας, το ζήτημα είναι μη γέρνει η ζυγαριά προς αυτό που δεν ορίζει η φύση !


Η ΑΝΤΡΟΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΟΗΤΕΥΕ ΘΗΛΥΠΡΕΠΕΙΣ ΑΝΔΡΕΣ

«Είμαι κομμουνίστρια και ονομάζομαι ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΑΝΔΗ» (George Sand).. Το όνομά της ήταν Αμαντίν Ορόρ Λουσίλ Ντιπέν, αλλά όλοι τη φώναζαν Ορόρ (Αυγή).

Γυναίκα που γεννήθηκε το 1804, παντρεύτηκε στα 18 της βαρώνο, τον οποίο πριν τον εγκαταλείψει τον κεράτωνε συνεχώς με εραστές, όλοι πασίγνωστοι από το χώρο της τέχνης, και πέρασε στην Ιστορία σαν η μεγάλη συγγραφέας με ανδρικό όνομα, Γεώργιος Σαντ. Νόθο παιδί αριστοκράτη στρατηγού η Αμαντίν Ωρόρ Λουσίλ Ντυπαίν, μετά το γάμο της βαρώνη Ντυντεβάν, γνωστή ως Γεωργία Σάνδη, ντυνόταν ανδρικά, μιλούσε μόρτικα, αλανιάρικα, κάπνιζε και γενικά συμπεριφερόταν σα νά 'ναι πραγματικός άνδρας.

Στην κηδεία της σα σήμερα 8 Ιουνίου, το 1876, ο μέγας Βίκτωρ Ουγκώ την προσφώνησε ως εξής: “Κλαίω μία νεκρή, χαιρετώ μία αθάνατη!”. 

Ο θεϊκός ποιητής Σαρλ Μπωντλαίρ δεν της χαρίστηκε: “Οι άνδρες της γενιάς μου ξευτιλίζονται απ' εκείνους που γοητεύονται με τούτη την τσούλα”!

Θαρρείς πως είναι περίεργο. Μία τόσο ανεξάρτητη γυναίκα, ιδιότροπη, ο ορισμός του ασυμβατικού ατόμου, που γράφει στα απόκρυφα της την κοινωνία όλη, ανδροπρεπέστατη, να ερωτεύεται άνδρες θηλυπρεπείς. Ευαίσθητους, εύθραυστους. Είχε σχέσεις με τον ρομαντικό ποιητή Άλφρεντ Ντε Μυσαί, τον μουσικό Φραντς Λιστ, ένα σωρό άλλους.

Ο άνδρας στον οποίο δόθηκε περισσότερο από κάθε άλλον ήταν ο Πολωνός συνθέτης Φρέντερικ Σοπέν, 7 χρόνια νεώτερός της. Ήταν μαζί εννέα χρόνια. Περίεργο. 

Η ανδρογυναίκα των δημοκρατικών πεποιηθήσεων με τον μοναρχικό και θρησκόληπτο μουσικό, έναν αδύνατο, αδύναμο, με λεπτά χέρια και μελαγχολικά μάτια, που ποτέ δεν την αποκαλούσε George αλλά με το πραγματικό της όνομα, Ωρόρ. Όταν την πρωτοσυνάντησε ο Σοπέν αναρωτήθηκε “Η κυρία Σαντ είναι άνδρας;”.

Η Γεωργία Σάνδη θεωρείται αξιόλογη συγγραφέας, όμως τα μυθιστορήματά της δεν είχαν, ούτε έχουν εμπορικότητα.

http://polemosgenel.blogspot.gr/

https://www.apodytiriakias.gr/

http://dia-kosmos.blogspot.gr/