ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ Δ'

Αλαφούζοι - 8. Οικολογικές "ευαισθησίες"

Αλήθεια, την είδατε την τρέχουσα καμπάνια τού Σκάι για καινούργιες φυτεύσεις δένδρων; Αν όχι, δεν πειράζει, δεν χάνετε κάτι σημαντικό. Άλλωστε, δεν μπορεί, κάποια από τις ατελείωτες οικολογικές και φιλοπεριβαλλοντικές καμπάνιες τού σταθμού θα έχετε δει. Πότε με φυτεύσεις, πότε με διανομή οικολογικών (;;) λαμπτήρων και πότε με καθαρισμό ακτών, ο όμιλος Αλαφούζου βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο με τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες -βεβαίως- προβάλλονται και με το παραπάνω από τα έντυπα (Καθημερινή) και ηλεκτρονικά (Σκάι ραδιόφωνο-τηλεόραση-διαδίκτυο) μέσα που διαθέτει ο όμιλος. 

Γι' αυτό και το skai.gr καμαρώνει σε μια παλιότερη ανάρτησή του:

"Οι προσπάθειες που καταβάλλει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΣΚΑΪ κ. Ιωάννης Αλαφούζος για την προστασία του περιβάλλοντος αναγνωρίστηκαν, για μια ακόμη φορά, με τη βράβευση του στο πρώτο πανελλήνιο συνέδριο ''Εθελοντισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση''. Ο κ. Ιωάννης Αλαφούζος βραβεύτηκε για την προσφορά του στο περιβάλλον, στο συνέδριο που συνδιοργάνωσαν ο δήμος Αμαρουσίου και το διαδημοτικό δίκτυο υγείας και κοινωνικής Αλληλεγγύης".

Δυστυχώς, όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική και δεν επιτρέπει στον Γιάννη Αλαφούζο να καμαρώνει ούτε για τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες ούτε για την οικολογική του συμπεριφορά. Καθώς στον στόλο του συναριθμούνται αρκετά δεξαμενόπλοια μονού πυθμένα, ο ίδιος παραμένει φανατικός πολέμιος της ιδέας ότι τέτοιου είδους δεξαμενόπλοια πρέπει να πάψουν να αρμενίζουν στις θάλασσες της υφηλίου. Έτσι, καθώς ο μονός πυθμένας ευθύνεται για την συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων δεξαμενοπλοίων, τα τάνκερ τού Αλαφούζου έχουν αφήσει την πετρελαιοκηλίδα τους σε πολλά σημεία τού πλανήτη. 

Δείτε ένα δείγμα:

Στις 3 Δεκεμβρίου 2002, το υπό σημαία Μάλτας δεξαμενόπλοιο Ενάλιος Τιτάν, ιδιοκτησίας τής γνωστής μας Ermis Maritime των Αλαφούζων, επιχειρεί να πλεύσει στα νερά τής δυτικής Μεσογείου. Το ηλικίας 24 ετών πλοίο είναι μονού κύτους, γεγονός που κινητοποιεί τις αρχές τής Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Το πρόσφατο ατύχημα του -επίσης μονοπύθμενου- Prestige, το οποίο προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή στην θάλασσα της Γαλικίας, ενεργοποιεί τις αντιδράσεις τριών χωρών, οι οποίες απαιτούν από το Ενάλιος Τιτάν να μη πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων μιλίων τις ακτές τους (με άλλα λόγια, οι τρεις χώρες δεν επιτρέπουν στο πλοίο να μπει μέσα στην ΑΟΖ τους). Ο καπετάνιος δείχνει να αδιαφορεί για τις προειδοποιήσεις και αναλαμβάνει πρωτοβουλία το γαλλικό πολεμικό ναυτικό, το οποίο παίρνει "καροτσάκι" το Ενάλιος Τιτάν και το οδηγεί με την βία εκτός γαλλικής ΑΟΖ. Για το συμβάν αυτό, ο ευρωβουλευτής τού ΔΗΚΚΙ (το κόμμα τού Δημήτρη Τσοβόλα) Εμμανουήλ Μπακόπουλος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο.

Λίγες μέρες αργότερα, παρόμοια περιπέτεια περιμένει άλλο ένα μονοπύθμενο δεξαμενόπλοιο της Ermis Maritime, το Polar. Οι ισπανικές ακτές το ακινητοποιούν και το κάνουν φύλλο και φτερό, διαπιστώνοντας 34 παραβάσεις. Το Polar παραμένει ακινητοποιημένο επί τρεις ημέρες. Την τέταρτη μέρα οδηγείται εκτός ισπανικών υδάτων.

Στις παραπάνω περιπτώσεις τα πλοία τού Αλαφούζου εμποδίστηκαν και δεν προκάλεσαν ζημιά. Όμως, δεν είχε συμβεί το ίδιο στις 28 Φεβρουαρίου 1997. Τότε, το Νήσος Αμοργός προσάραξε στα ρηχά έξω από το Μαρακαΐμπο τής Βενεζουέλας και από τα σπλάγχνα του ξεχύθηκε μια τεράστια ποσότητα πετρελαίου, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές τέτοιου είδους. Η ποσότητα του διαρρεύσαντος πετρελαίου υπολογίστηκε σε περισσότερα από 25.000 βαρέλια. Από το ατύχημα αυτό, σχεδόν νέκρωσε ολόκληρη η βορειοδυτική Βενεζουέλα ενώ οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετώπισαν οικονομική καταστροφή. Οι αγωγές κατά της Ermis Maritime για αποζημιώσεις ξεπέρασαν τα 130 εκατ. δολλάρια.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2001, το φορτηγό Αμοργός κατευθύνεται στην Κίνα φορτωμένο σιδηρομετάλλευμα. Για άγνωστους λόγους, το Αμοργός προσαράζει στις ακτές τής Ταϊβάν και χύνονται στην θάλασσα μεγάλες ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος και πετρελαίου. Οι αρχές τής Ταϊβάν συλλαμβάνουν τον καπετάνιο και τον πρώτο μηχανικό κρατώντας τους ως ομήρους. Μ' αυτόν τον τρόπο θέλουν να πιέσουν την Ermis Maritime να καταβάλει τις επιδικασθείσες αποζημιώσεις αλλά η εταιρεία αρνείται. Το δράμα των δυο ναυτικών κρατάει επτά μήνες, ώσπου στις 14 Αυγούστου αφήνονται ελεύθεροι με υπουργική απόφαση.

Δυο μήνες νωρίτερα, ένα άλλο μονοπύθμενο πλοίο τής Ermis Maritime, το Westchester, προκαλεί άλλη μια καταστροφή στον πολύπαθο Κόλπο τού Μεξικού. Καθώς το 19 ετών δεξαμενόπλοιο πλέει στο ύψος τού Μισσισσιππή, στα ανοιχτά τής Νέας Ορλεάνης, το κύτος του ανοίγει και ποσότητα πετρελαίου ίση με 13.200 βαρέλια χύνεται στην θάλασσα.

Οι παραπάνω -αλλά και άλλες- περιπέτειες ανάγκασαν πολλές χώρες να εφαρμόσουν αυξημένα μέτρα ασφαλείας για δεξαμενόπλοια άνω των 15 ετών ενώ τα δεξαμενόπλοια μονού κύτους έχουν τεθεί υπό διωγμό. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, οι Αλαφούζοι υποχρεώνονται να εκσυγχρονίσουν τον στόλο τους. Αλλά...

Κάθε εκσυγχρονισμός χρειάζεται χρήμα και καλό χρήμα βρίσκεται κυρίως στο χρηματιστήριο. Βέβαια, τα πλοία των Αλαφούζων ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας (Μάλτας), όμως τώρα, στις αρχές της χιλιετίας, το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στα πάνω του και προσφέρεται για μια καλή αρπαχτή. Δυστυχώς, εδώ υπάρχει ένα μικρό αγκάθι: ο νόμος 2843/2000 δεν επιτρέπει στις πλοιοκτήτριες εταιρείες να μπουν στο χρηματιστήριο. Οπότε;

Οπότε, τι; Μην είσαστε αφελείς! Υπομονή ως αύριο και θα δείτε.

Αλαφούζοι - 9. Τα καράβια της "Καθημερινής"

Για να είμαι ακριβής, οφείλω μια μικρή διευκρίνηση επί της -όντως κακοδιατυπωμένης- τελευταίας παραγράφου τού χτεσινού σημειώματος, επειδή δεν είναι απολύτως ακριβές ότι ο νόμος 2843/2000 απαγορεύει στις πλοιοκτήτριες εταιρείες να μπουν στο χρηματιστήριο. Η ορθή διατύπωση είναι ότι αυτός ο νόμος (Κεφάλαιο Β: Για την ανάπτυξη εταιρειών επενδύσεων στην ποντοπόρο ναυτιλία) θεσπίζει όρους και προϋποθέσεις για την εισαγωγή "Εταιρειών Επενδύσεων στην Ποντοπόρο Ναυτιλία" (ΕΕΠΝ) στο χρηματιστήριο.

Αυτό σημαίνει ότι για να μπει μια ναυτιλιακή εταιρεία στο χρηματιστήριο πρέπει να μετασχηματιστεί σε ΕΕΠΝ, υπό τους αυστηρούς όρους που προβλέπει ο νόμος. Για να γίνει κατανοητή η αυστηρότητα των σχετικών διατάξεων του ν.2843/2000, αρκεί να αναφέρουμε το περιεχόμενο της πρώτης παραγράφου τού άρθρου 13 (υπογραμμίσεις δικές μου): "Επιτρέπεται η σύναψη δανείων από την ΕΕΠΝ και η παροχή πιστώσεων σε αυτή, για ποσά τα οποία στο σύνολό τους δεν υπερβαίνουν το 25% των επενδύσεων σε ποντοπόρα πλοία. Τα δάνεια συνάπτονται και οι πιστώσεις παρέχονται από πιστωτικό ίδρυμα. Τα δάνεια αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οι πιστώσεις μπορούν να δοθούν μόνο για την αξιοποίηση ποντοπόρων πλοίων στα οποία έχουν επενδυθεί τα διαθέσιμα της εταιρείας".

Η αυστηρότητα των εν λόγω διατάξεων φαίνεται ξεκάθαρα από το παρακάτω δημοσίευμα του 2004: "Ο ίδιος (εννοεί τον Παναγιώτη Αλεξάκη, πρόεδρο του Χρηματιστηρίου Αθηνών), φαίνεται επίσης να έχει συζητήσει την παράλληλη διαπραγμάτευση για τις μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών, με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποκομίζοντας ουσιαστικά τη στήριξή της. Με αυτό τον τρόπο θα ξεπεραστεί ο «σκόπελος» της σύστασης ΕΕΠΝ (εταιρεία Επένδυσης Ποντοπόρου Ναυτιλίας) για την είσοδο μίας ναυτιλιακής εταιρείας στη Σοφοκλέους, διαδικασία που στην πράξη απορρίφθηκε από την επιχειρηματική ναυτιλιακή κοινότητα". Δηλαδή, οι πλοιοκτήτες θεώρησαν ασύμφορους τους όρους τού ν.2843/2000 και το σύστημα έψαχνε τρόπο να βολέψει τα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια. Σημειωτέον ότι ο αρχικός νόμος είχε ήδη τροποποιηθεί -επί το ελαστικώτερον, φυσικά- με τον ν.2992/2002.

Και τώρα που γίναμε ακριβέστεροι και σαφέστεροι, ας πάμε παρακάτω.

Στις 20 Μαρτίου 2001 συστήνεται η ναυτιλιακή ανώνυμη εταιρεία "Νήσος Νάξος Ναυτική Α.Ε.", η οποία ενάμισυ χρόνο αργότερα, στις 10 Σεπτεμβρίου 2002, μετατρέπεται σε ΕΕΠΝ και μετονομάζεται σε "Αργοναύτης ΕΕΠΝ". Βάσει του ν.2843/2000, το κεφάλαιο της ΕΕΠΝ πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα δισ. δραχμές (περίπου 30 εκατ. ευρώ). Ποιός έβαλε αυτά τα λεφτά; Μη βιαστείτε να απαντήσετε "μα, οι εφοπλιστές-επενδυτές που έφτιαξαν την εταιρεία" γιατί θα κάνετε λάθος. 

Βλέπετε, η εταιρεία "Αργοναύτης ΕΕΠΝ" ανήκει κατά 100% στην ανώνυμη εταιρεία "Η Καθημερινή Α.Ε.".

Απαραίτητη παρένθεση. Στις οικονομικές καταστάσεις τής "Αργοναύτης ΕΕΠΝ" για την χρήση 2011 (σελ. 13) αναγράφεται η σύνθεση του Δ.Σ. της εταιρείας. Πρόεδρος δεν είναι ο Γιάννης Αλαφούζος αλλά ο πατέρας του Αριστείδης, ο ιδιοκτήτης τής Καθημερινής. Αυτό λίγο-πολύ είναι λογικό. Μήπως, όμως, μπορείτε να μαντέψετε τον αντιπρόεδρο; Μη κουράζεστε: "Παπαχελάς Αλέξανδρος του Αριστομένη". Ναι, ναι, ο "έγκριτος", "ανεξάρτητος" και "αδέσμευτος" δημοσιογράφος-αναλυτής Alexis, εκτός από διευθυντής τής εφημερίδας Καθημερινή, διαπρέπει και ως διοικητικό στέλεχος ΕΕΠΝ. Εξ αυτού και μόνου του λόγου, οι απόψεις που διατυπώνει τόσο στην εφημερίδα όσο και στον Σκάι περί κρίσεως, πολιτικής, οικονομίας κλπ αποκτούν άλλη αξία. Κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε.

"Τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης διέταξε χτες ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, Αντ. Στεργιόπουλος, με αφορμή τα δημοσιεύματα εφημερίδων («Ελεύθερου», «Ελεύθερου Τύπου» της 20ής και 21ης του Φλεβάρη) για την αγορά δύο πετρελαιοφόρων πλοίων από τον εκδότη και εφοπλιστή Αριστ. Αλαφούζο με κεφάλαια της εκδοτικής εταιρίας «Καθημερινή ΑΕ - Εκδοση Εντύπων - ΜΜΕ», κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας. Η έρευνα ανατέθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθ. Ψαρράκη, ο οποίος τις αμέσως προσεχείς μέρες θα αρχίσει να εξετάζει μάρτυρες προκειμένου να διαπιστώσει τη βασιμότητα ή μη των δημοσιευμάτων. Μεταξύ των μαρτύρων θα είναι και υπεύθυνοι του ΧΑΑ, αφού η «Καθημερινή ΑΕ» είναι εισηγμένη εταιρία στο Χρηματιστήριο, αλλά και ο πρόεδρός του, Π. Αλεξάκης, είχε ζητήσει με επιστολή του από τον Α. Αλαφούζο να μην υλοποιήσει την επένδυση στην ποντοπόρο ναυτιλία για την προστασία του επενδυτικού κοινού, με την προειδοποίηση μάλιστα αναστολής της διαπραγμάτευσης της μετοχής της «Καθημερινής» από το ΧΑΑ, στην αντίθετη περίπτωση. Οι πλοιοκτήτριες εταιρίες, σύμφωνα με το νόμο 2843/2000, δεν μπορούν να μπουν στο Χρηματιστήριο. Απαραίτητος όρος γι' αυτό είναι η ίδρυση «εταιρίας επενδύσεων στην ποντοπόρο ναυτιλία», που θα επενδύει αποκλειστικά σε μετοχές πλοιοκτητριών εταιριών ποντοπόρων πλοίων. Ομως, ο Α. Αλαφούζος, με βάση τα ερευνώμενα στοιχεία, βρήκε έναν πλάγιο τρόπο για να χρηματοδοτήσει τις επενδυτικές του δραστηριότητες στο χώρο της ναυτιλίας, αξιοποιώντας κεφάλαια που του εμπιστεύτηκαν οι επενδυτές για επενδύσεις στο χώρο των ΜΜΕ." (Ριζοσπάστης, 26/02/2002).

Προσέξτε τις ημερομηνίες: η σύσταση της ΕΕΠΝ είναι κατά εξίμισυ μήνες μεταγενέστερη του δημοσιεύματος. Επιστρέψτε τώρα στην αποστροφή με την οποία κλείσαμε το χτεσινό μας σημείωμα. Οι Αλαφούζοι θέλουν να κάνουν παιχνιδάκια με το χρηματιστήριο αλλά ο νόμος δεν τους το επιτρέπει, οπότε χρησιμοποιούν ως "δούρειο ίππο" την ήδη εισηγμένη Καθημερινή, η οποία έχει και ένα επί πλέον αβαντάζ: είναι εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Δηλαδή, ακόμη κι αν κάποιος μουρλός θελήσει να αποκαταστήσει την νομιμότητα, δύσκολα θα αποδειχθεί τόσο μουρλός ώστε να τα βάλει με τον τύπο και, μάλιστα, με την εφημερίδα ενός συγκροτήματος που διαθέτει και τον πρώτο σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικό σταθμό.

Εμείς θα συνεχίσουμε αύριο. Μέχρι τότε, όμως, ρίξτε μια ματιά στις οικονομικές καταστάσεις τής εταιρείας, ειδικά δε στην παράγραφο 7.24 της σελίδας 32. Θα καταλάβετε πόσο κομβικής σημασίας για την πάταξη της ανεργίας είναι όλα τα μέτρα που παίρνει η εκάστοτε κυβέρνηση υπέρ των εφοπλιστών. Αν έχετε όρεξη, δείτε και τις ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις τής παραγράφου 3.13 στην σελίδα 21, περί της "δυσβάσταχτης" φορολόγησης τέτοιων εταιρειών.

Αλαφούζοι - 10. Θαλασσοεπενδύσεις

Μιας και μπλέξαμε με την "Αργοναύτης ΕΕΠΝ", ας συνεχίσουμε το κολύμπι μας στα βαθειά. Όπως λένε και τα επίσημα έγγραφα της εταιρείας, "Η Αργοναύτης Εταιρεία Επενδύσεων στην Ποντοπόρο Ναυτιλία, Μητρική εταιρεία, προσφέρει διεθνώς υπηρεσίες θαλασσίων μεταφορών, μέσω της εκμετάλλευσης πλοίων των θυγατρικών της εταιρειών". Δηλαδή, η "Αργοναύτης" αποτελεί απλώς το κέλυφος, μέσω του οποίου δραστηριοποιούνται οι εξής τέσσερις εταιρείες, οι οποίες έχουν όλες έδρα στην Λιβερία: Sea Shell Enterprises Ltd, Sea Pearl Enterprises Ltd, Zenith Maritime Corp. και Bigal Shipping Corp. Κάθε μια από τις θυγατρικές εταιρείες είχε ή έχει ένα πλοίο που το εκμεταλλεύεται. Από την μια, η Sea Shell είχε το Ωκεανίς και η Sea Pearl το Θηρασιά, τα οποία έχουν πουληθεί. Από την άλλη, η Zenith έχει το νεότευκτο Nήσος Πάρος και η Bigal το δίδυμο αδερφάκι του Nήσος Δήλος.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε μια διευκρίνιση. Η τακτική τού "κάθε πλοίο κι άλλη εταιρεία" είναι πολύ συνηθισμένη και θυμίζει την τακτική τού "κάθε έργο κι άλλη εταιρεία" των κατασκευαστικών και τεχνικών εταιρειών. Σκοπός της είναι, αν κάτι πάει στραβά (π.χ. βουλιάξει ένα πλοίο ή καταρρεύσει μια κατασκευή), να φορτωθεί όλες τις ευθύνες μια θυγατρική και να μη καταστραφεί ολόκληρη η επιχείρηση. Για παράδειγμα, αν συνέβαινε κάτι κακό στο Θηρασιά, ο Όμιλος θα άφηνε την Sea Pearl να βουλιάξει, ενώ οι υπόλοιπες θυγατρικές θα συνέχιζαν αδιατάρακτα την δουλειά τους.

Και τώρα που κάναμε μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις, ας πάρουμε μπροστά μας τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις τής εταιρείας (2011) κι ας πάμε να γελάσουμε λιγάκι:

Το 2010, οι Αλαφούζοι δίνουν στην Κορέα (εμ, πώς;) παραγγελία -μέσω των θυγατρικών Zenith και Bigal- για την κατασκευή δυο καινούργιων πλοίων, του Νήσος Πάρος και του Νήσος Δήλος, τα οποία αναφέραμε πιο πάνω. Τα πλοία είναι δίδυμα (ίδια), χωρητικότητας λίγο κάτω από 116.000 DWT (*) το καθένα ενώ η συμβολαιακή αξία κάθε πλοίου ορίστηκε στα 54.450.000 δολλάρια. Όπως λένε τα κουτσομπολιά, η παραγγελία δόθηκε με πρωτοβουλία τού Γιάννη Αλαφούζου, ενώ τα υπόλοιπα μέλη τής οικογένειας είχαν αντιρρήσεις.

Εν πάση περιπτώσει, η παραγγελία δόθηκε και εκτελέστηκε στην ώρα της, με το Νήσος Πάρος να παραλαμβάνεται στα τέλη Ιουνίου 2012 και το Νήσος Δήλος δυο μήνες αργότερα. Μάλιστα δε, το τελικό κόστος διαμορφώθηκε σε σκάρτα 88 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν στην αξία που έγραφαν τα συμβόλαια. Μια χαρά, ε; Χμμμ... Όχι ακριβώς.

Όπως αναφέρει η έκθεση του ορκωτού ελεγκτή (σελ. 26), "τα πλοία αποτιμήθηκαν την 31η ∆εκεμβρίου 2012 από δύο ανεξάρτητους οίκους με βάση την έγκαιρη παράδοση λαμβάνοντας υπόψη και τα ναυλοσύμφωνα που έχουν ήδη κλειστεί για το πλοίο. Για τους σκοπούς των οικονομικών καταστάσεων ως αξία των πλοίων χρησιμοποιήθηκε ο μέσος όρος των δύο αυτών αποτιμήσεων". Τί έβγαλε, λοιπόν, αυτή η αποτίμηση; Ούτε λίγο ούτε πολύ, υποτίμησε την αξία των δυο πλοίων κατά 20.661.096 ευρώ! Δηλαδή, μέσα σε μισό χρόνο τα δυο καινούργια πλοία έχασαν σχεδόν το ένα τέταρτο της αξίας τους.

Παράλληλα, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ο Όμιλος αναγκάστηκε μέσα στο 2012 να αυξήσει τον τραπεζικό δανεισμό του κατά 47 εκατ. ευρώ περίπου, ενώ το συνολικό ποσό των δανειακών του υποχρεώσεων λόγω της κατασκευής των δυο πλοίων ξεπερνάει τα 60 εκατομμύρια. Κοντά σ' αυτά τα νούμερα, πρέπει να συνυπολογίσουμε άλλα 25 εκατομμύρια που είχε πάρει μέσα στο 2011 η "Καθημερινή Α.Ε.", στην οποία ας μη ξεχνάμε ότι ανήκει η "Αργοναύτης" κατά 100%.

Κάπου εδώ και παρ' ότι σκεφτόμουν να πω λίγα λόγια και για την σχέση τού Γιάννη Αλαφούζου με τον Παναθηναϊκό, λέω να ολοκληρώσω για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή άρχισα να βαριέμαι το θέμα και, δεύτερον, επειδή όσο βαθύτερα σκάβω τόσο περισσότερα "διαμάντια" βρίσκω (όπως π.χ. ένα ομολογιακό δάνειο 150 εκατ. δολλαρίων που εξέδωσε εταιρεία τού Αριστείδη Αλαφούζου για να αγοράσει πλοία αλλά κατέληξε να αγοράσει πέντε πλοία από εταιρεία τού Γιάννη Αλαφούζου ενώ στο τέλος "κούρεψε" και τα ομόλογά της κατά 70%!) και δεν βλέπω να ξεμπερδεύω. Ο αναγνώστης ας βάλει το μυαλό του να σκεφτεί για την ποιότητα της ενημέρωσης που μπορούν να προσφέρουν εφημερίδες και κανάλια τα οποία ανήκουν σε τέτοιους ομίλους. 

Εγώ θα κλείσω με ένα απόσπασμα από ένα παλιότερο κείμενο αυτού του ιστολογίου ("Ζόρια", 15/07/2013):

Με την χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας απέκτησε την πλειοψηφία σ' αυτές (81,01% της Πειραιώς, 83,66% της Άλφα, 84,39% της Εθνικής και 93,55% της Γιούρομπανκ). Με τον τρόπο αυτό, όμως, το ΤΧΣ γίνεται στην ουσία "μέτοχος" ενός μεγάλου αριθμού εισηγμένων επιχειρήσεων στις οποίες οι τράπεζες είτε ήσαν βασικοί μέτοχοι (π.χ. θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες) είτε απέκτησαν ποσοστά κεφαλαιοποιώντας δάνεια που τους είχαν εκχωρήσει (π.χ. η αλλαντοβιομηχανία Νίκας, η άλλοτε πανίσχυρη βιομηχανία Μαΐλλης, η κατασκευαστική ΑΕΓΕΚ, ο κολοσσός των ιχθυοκαλλιεργειών Δίας κλπ). Η αποτίμηση είναι ότι το ΤΧΣ συμμετέχει πλέον στο μισό ελληνικό χρηματιστήριο!

Τα παραπάνω δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο τι εννοούσαν όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ήταν απαραίτητη ώστε να "πέσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία". Τώρα καταλαβαίνουμε απολύτως την έννοια της "πραγματικής οικονομίας".
Α! Και μια τελευταία λεπτομέρεια, η οποία θα μας βοηθήσει να αποκωδικοποιήσουμε ορισμένα πραγματάκια: με την προαναφερθείσα διαδικασία, το ΤΧΣ απέκτησε και το 5,1% των μετοχών τής εισηγμένης εκδοτικής εταιρείας "Καθημερινή Α.Ε.", η οποία ανήκει στον όμιλο Αλαφούζου, όπου ανήκει και ο ραδιοτηλεοπτικός "Σκάι". Ο νοών, νοήτω.

(*) DWT (Deadweight Tonnage): Μονάδα μέτρησης που δείχνει πόσο βάρος μπορεί να μεταφέρει ένα πλοίο για να πλέει με ασφάλεια. Στο βάρος αυτό περιλαμβάνονται τα πάντα: φορτίο, καύσιμα, πόσιμο νερό, τρόφιμα, επιβάτες, πλήρωμα, σαβούρα κλπ.

----------------------

Διαβάστε επίσης:

- "Οικογένεια Αλαφούζου - Η άνοδος και η σύγκρουση με τη ΝΔ" (άρθρο τού Βασίλη Νέδου στην εφημερίδα "Το Βήμα", 26/02/2006)

- "Οι «εισαγγελείς» που έγιναν «κατηγορούμενοι»" (άρθρο τής Δήμητρας Κρουστάλλη στην ίδια εφημερίδα για το παρασκήνιο της σύγκρουσης Αριστείδη Αλφούζου και Μητσοτάκη, 26/11/2006)

https://teddygr.blogspot.com/