ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ Γ'

Αλαφούζοι - 5. Η σκανδαλώδης σύμβαση Minerva

Ας επιστρέψουμε στις αρχές τής δεκαετίας τού '90, τότε που ο στρατηγός Γρυλλάκης κάνει ό,τι μπορεί για να βολέψει τα πράγματα ώστε οι έλληνες λεφτάδες να καρπωθούν όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι από τον ρουμανικό πλούτο, τον οποίο βγάζει στο σφυρί η ξεπουλημένη μετακομμουνιστική πολιτική εξουσία. Οι Αλαφούζοι βάζουν μπροστά τον Γιάννη, τον πρωτότοκο του Αριστείδη, ο οποίος πείθει τον τότε υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου να υπογράψει μια εξαιρετικά συμφέρουσα για το αλαφουζαίηκο σύμβαση.

Ανοίγουμε παρένθεση. Ο Μπασέσκου δεν είναι παρά ένα από τα πολλά καθοίκια που αναδείχτηκαν στην μετακομμουνιστική εποχή, επειδή στην κομμουνιστική εποχή δεν θα είχαν καμμιά τύχη. Πιο διεφθαρμένος κι από τον διαπιστωμένα διεφθαρμένο πρωθυπουργό Πέτρε Ρόμαν, ο οποίος τον έκανε υπουργό μεταφορών, έχει συνδέσει το όνομά του με έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό σκανδάλων. Για πάρτη του θα μιλήσουμε στο επόμενο σημείωμα. Κλείνει η παρένθεση.

Σύμφωνα με την σύμβαση αυτή, η Petromin και η Ermis Maritime του Γιάννη Αλαφούζου θα ίδρυαν εξ ημισείας μια νέα εταιρεία με έδρα την...Μάλτα (!), την Minerva. Προσέξτε τα ονόματα των εταιρειών (Ερμής και Μινέρβα, δηλαδή Αθηνά στα λατινικά) και θα καταλάβετε τον ρόλο του Αλαφούζου στην νέα εταιρεία. Κι αν αυτά τα συμβολικά δεν σας λένε πολλά πράγματα, σίγουρα θα σας πείσει κάτι άλλο, εξαιρετικά πρακτικό: η σύμβαση προέβλέπε ότι πρόεδρος της νέας εταιρείας θα ήταν ο Γιάννης Αλαφούζος.

Αλλά και οι υπόλοιποι όροι τής σύμβασης είναι -λιγώτερο ή περισσότερο- απίθανοι. Όπως, ας πούμε, ο όρος ότι η εταιρεία διοικείται από εξαμελές διοικητικό συμβούλιο, στο οποίο τοποθετεί 3 μέλη η Petromin και 3 μέλη η Ermis και οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος τού προέδρου. Δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, ο Μπασέσκου παραχωρεί στον Αλαφούζο το δικαίωμα να κάνει στην Minerva ό,τι θέλει!

Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση, η Petromin δέχεται να μεταβιβάσει στην Minerva όσα πλοία επιλέξουν οι επιθεωρητές της Ermis. Για κάθε πλοίο που θα αποκτά η Minerva μ' αυτόν τον τρόπο, θα συστήνει μια νέα εταιρεία με έδρα την Μάλτα και θα της αναθέτει την εκμετάλλευσή του. Οι διαχειριστές όλων αυτών των εταιρειών θα ορίζονται από την Ermis, ενώ η Petromin διατηρεί απλώς το δικαίωμα να παρακολουθεί την λειτουργία αυτού του συμπλέγματος εταιρειών και να κάνει παρατηρήσεις.

Αν, με όσα είπαμε ως εδώ, σας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο ρουμάνος υπουργός σχεδόν ξεβρακώνεται για χάρη τού Αλαφούζου, περιμένετε να δούμε και τους οικονομικούς όρους τής συμφωνίας και είμαι σίγουρος πως θα διαγράψετε την λέξη "σχεδόν". Προχωρούμε, λοιπόν:

Είπαμε πρωτύτερα ότι Petromin και Ermis θα συμμετείχαν 50-50 στο κεφάλαιο της Minerva. Πόσο θα ήταν, όμως, αυτό το κεφάλαιο; Χμμμ... Προσέξτε:

Όπως αναφέραμε ήδη, η Ermis θα διάλεγε τα πλοία που θα θεωρούσε κατάλληλα για την Minerva (τελικά διάλεξε 13 συνολικά). Αυτά τα πλοία θα πήγαιναν σε επιλεγμενα από την Ermis ναυπηγεία προς επισκευή, ώστε να πάρουν ικανοποιητική κλάση Νηογνώμονα (*). Ως κεφάλαιο της Minerva θα εθεωρείτο η αξία που θα είχαν τα πλοία μετά την επισκευή. Η Ermis θα πλήρωνε κατ' αρχάς όλη την δαπάνη επισκευής και στην συνέχεια θα πλήρωνε στην Petromin to 50% της αξίας των πλοίων μείον το κόστος επισκευής.

Παράδειγμα: Έστω ότι η επισκευή των πλοίων κόστισε 1.000 ευρώ και η αξία τους προσδιορίστηκε, μετά από την επισκευή, στα 10.000 ευρώ. Το κεφάλαιο της Minerva, λοιπόν, ορίζεται σε 10.000 ευρώ, άρα το 50% της Ermis σε 5.000 ευρώ. Έτσι, η Ermis πρέπει να παρακρατήσει το χιλιάρικο της επισκευής και να πληρώσει στην Petromin 4.000 ευρώ.

Όλα αυτά ηχούν ως απολύτως λογικά και μπεσαλήδικα. Μόνο που ο Αλαφούζος δεν είχε καμμιά διάθεση να παραστήσει τον μπεσαλή. Έτσι, έφερε τα πλοία για επισκευή στον Πειραιά και φρόντισε, μέσα από ένα όργιο υπερτιμολογήσεων και εικονικών παραστατικών, να καταγράψει λογιστικά το κόστος επισκευής πολύ πάνω από το 50% της μετεπισκευαστικής αξίας των πλοίων. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν όφειλε δεκάρα στην Petromin αλλά έβγαζε την ρουμανική εταιρεία και χρεωμένη στην Ermis (αν μπερδευτήκατε, επιστρέψτε στο προηγούμενο παράδειγμα και προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει αν το κόστος επισκευής φτάσει π.χ. τα 6.000 ευρώ). Με απλά λόγια: ο Αλαφούζος προσπάθησε να αποκτήσει 13 ρουμανικά πλοία και να πάρει και λεφτά από πάνω!!

Την εξώφθαλμη λοβιτούρα τού Αλαφούζου αποκάλυψε η ρουμανική εφημερίδα Adevărul (= Αλήθεια). Αμέσως ξέσπασε σκάνδαλο στην Ρουμανία με ευθείες βολές κατά του Μπασέσκου, οπότε οι άνθρωποι της Petromin αναγκάστηκαν να αντιδράσουν. Ο επιθεωρητής της εταιρείας παραδέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελέγξει αν όλες οι δηλωμένες επισκευές ήσαν απαραίτητες ή αν είχαν πράγματι γίνει όλες οι επισκευές που δηλώνονταν. Επίσης, δήλωσε ότι ήταν αδύνατον να ελέγξει το ακριβές κόστος των υλικών που δηλώθηκε ότι χρησιμοποιηθηκαν ή να διασταυρώσει ότι είχαν όντως πραγματοποιηθεί όλες οι υπερωριακές εργασίες που δηλώθηκαν ως γενόμενες. Στο πόρισμά του δε, ο επιθεωρητής βεβαίωσε ότι ο έλεγχος όσων στοιχείων τέθηκαν υπ' όψη του πιστοποίησε σωρεία υπερτιμολογήσεων και εικονικών τιμολογήσεων.

Το ξέσπασμα του σκανδάλου πήρε σβάρνα κι ένα σωρό ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες είχαν κόψει τιμολόγια για την επισκευή των πλοίων, καθώς ο ΣΔΟΕ άρχισε να ψάχνει τις καταγγελίες για υπερτιμολογήσεις και για εικονικά τιμολόγια (δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για ευρήματα αξίας 15 δισ. δραχμών αλλά, μιας και δεν είναι δυνατόν να το διασταυρώσω, θεωρώ το εν λόγω ποσό αρκετά φουσκωμένο).

Επίλογος: Στην σκιά αυτού του σκανδάλου, η κυβέρνηση Ρόμαν κατέρρευσε και η Ρουμανία πήγε σε εκλογές. Η νέα κυβέρνηση έστειλε στην σύμβαση Minerva σε εξεταστική επιτροπή, η οποία διαπίστωσε την ζημιά που υπέστη το ρουμανικό κράτος. Με βάση το πόρισμα της επιτροπής, η εισαγγελεία τής Κοστάντσας άσκησε διώξεις και εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για όλους όσους εμπλέκονταν στην κατάρτιση της σύμβασης. Ένταλμα σύλληψης -το οποίο ισχύει ακόμη- εκδόθηκε και κατά του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος έκτοτε δεν μπορεί να πατήσει το πόδι του σε ρουμανικό έδαφος γιατί θα συλληφθεί.

Υστερόγραφο: Ξαναδείτε στο χτεσινό σημείωμα το βιντεάκι όπου ο Κουρής κατακεραυνώνει τον Γιάννη Αλαφούζο για εικονικά τιμολόγια. Μετά από όσα είπαμε σήμερα, οι μύδροι Κουρή αποκτούν άλλη αξία.

(*) Σύμφωνα με την Wikipedia: Νηογνώμονας είναι ναυτιλιακός τεχνικός οργανισμός που καταρτίζει κανονισμούς ασφαλείας, τόσο επί της ναυπήγησης των πλοίων όσο και επί του εξοπλισμού τους, κατατάσσοντας αυτά σε κλάση (classification). Με ειδικούς δε επιθεωρητές (surveyors) τα παρακολουθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, είτε με περιοδικές είτε με έκτακτες επιθεωρήσεις.)

***

Αλαφούζοι - 6. Δημοκρατική διαφάνεια παντού!

Πριν συνεχίσουμε, ας κάνουμε μια προσπάθεια να συμπληρώσουμε ορισμένα κενά και να φωτίσουμε μερικά κακοφωτισμένα -για να μη πω σκοτεινά- σημεία, μήπως και καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε λίγο τα διαπλεκόμενα κουβάρια πολιτικής και μπίζνας. Παρακαλώ, λοιπόν, την προσοχή σας!

Τις προάλλες, αναφέροντας το όνομα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, τον χαρακτηρίσαμε -μετά λόγου γνώσεως- ως "σκοτεινή φυσιογνωμία", όχι μόνο λόγω της σταδιοδρομίας του στην ΚΥΠ αλλά και λόγω των σχέσεών του με την πολιτειακή CIA και την ισραηλινή Mossad. 

Σημειώστε ότι ο ίδιος ο στρατηγός Γρυλλάκης δηλώνει πως CIA και Mossad τον είχαν εκπαιδεύσει στην κατασκοπεία και την αντικατασκοπεία.

Ο Γρυλλάκης αποστρατεύθηκε το 1985 και αμέσως προσελήφθη από τον Μητσοτάκη ως διευθυντής τού γραφείου ασφαλείας τής Νέας Δημοκρατίας, καθήκοντα τα οποία διευρύνθηκαν όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές τού 1990 και ο Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Λίγο πριν εκείνες τις εκλογές, η χώρα συγκλονίστηκε από ένα τεράστιο σκάνδαλο υποκλοπών, όταν αποκαλύφθηκε ότι παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα δεκάδων υψηλά ισταμένων πολιτικών προσώπων, αντιπάλων τής Νέας Δημοκρατίας κυρίως (αλλά όχι μόνο). Ως εγκέφαλος του κυκλώματος που έκανε τις υποκλοπές καταγγέλθηκε ο Νίκος Γρυλλάκης και ως κύριοι συνεργάτες του ο περιβόητος Χρήστος Μαυρίκης και ο Μανώλης Βασαλάκης. Μπορεί το τελευταίο όνομα να μη σας λέει τίποτε αλλά, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Citibank, ο Μανώλης Βασαλάκης ήταν εκείνος που ρευστοποίησε την επιταγή τού ενός εκατομμυρίου δολλαρίων, την οποία ο Αριστείδης Αλαφούζος είχε -ισχυριστεί πως είχε- δώσει στον Μητσοτάκη ως ενίσχυση.

Ανάμεσα στις "δουλειές" που αναλάμβανε ο Γρυλλάκης ήταν και η παρασκηνιακή προώθηση ορισμένων υποθέσεων σε διεθνές επίπεδο. Για παράδειγμα, ο Μητσοτάκης είχε εμπιστευθεί στον Γρυλλάκη πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις σχετικά με το όνομα της ΠΓΔΜ ενώ του είχε αναθέσει και σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες εξομάλυνσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων (προφανώς, ο Μητσοτάκης δεν είχε απεριόριστη εμπιστοσύνη στον επί των εξωτερικών υπουργό του, τον Αντώνη Σαμαρά).

Εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ, όμως, είναι η εντολή Μητσοτάκη προς Γρυλλάκη να στηρίξει από το παρασκήνιο την επανεκλογή τού ρουμάνου προέδρου Ίον Ιλιέσκου, στις εκλογές τού 1992. Στα πλαίσια αυτής της βοήθειας, ο Γρυλλάκης ανέλαβε την εκτύπωση του προεκλογικού υλικού τού Ιλιέσκου και υποσχέθηκε να εξασφαλίσει στον ρουμάνο πρόεδρο οικονομική βοήθεια από έλληνες επιχειρηματίες.

Επειδή, όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ο Γρυλλάκης κλήθηκε σύντομα να αποκαλύψει τα ανταλλάγματα με τα οποία δόθηκε όλη εκείνη η βοήθεια. Η απάντηση ήταν ότι ο Ιλιέσκου, εάν επανεκλεγόταν πρόεδρος, θα στήριζε την Ελλάδα σε μια σειρά δύσκολων ζητημάτων, όπως το σκοπιανό, το κυπριακό και το βλάχικο. Είναι σαφές ότι ο Γρυλλάκης δεν λέει την αλήθεια ή, έστω, δεν την λέει όλη: όταν ένας επιχειρηματίας δίνει τα ωραία λεφτά του για να στηρίξει τον πρόεδρο μιας ξένης χώρας, μάλλον δεν το κάνει επειδή τον έχει πιάσει κόψιμο για το βλάχικο ζήτημα. Ποιά ήταν η αλήθεια, λοιπόν;

Πάμε πίσω στην Ρουμανία. Οι συμβάσεις των ελλήνων εφοπλιστών Κατούνη και Αλαφούζου για την εκμετάλλευση των ρουμανικών πλοίων έχουν υπογραφεί από τον υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου αλλά η κυβέρνηση του Πέτρε Ρόμαν έχει πέσει και ο Μπασέσκου είναι πλέον απλός βουλευτής. Μόνο που είναι ένας εξαιρετικά φιλόδοξος βουλευτής, αν και η καριέρα του είναι γεμάτη σκάνδαλα και ο ίδιος έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για διαφθορά. Μέσα σε ένα θολό πολιτικό τοπίο, όπου σχεδόν όλοι οι πολιτικοί τής μετακομμουνιστικής περιόδου φέρονται ανακατεμένοι σε μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα, ο Μπασέσκου χαράσσει τον δικό του δρόμο. Ξέρει πως στον καπιταλισμό δεν χρειάζεται να είναι κανείς καθαρός, αρκεί οι αντίπαλοί του να αποδειχτούν πιο βρόμικοι απ' αυτόν.

Έτσι, όταν ξεσπάει το σκάνδαλο με την κατάπτυστη σύμβαση Minerva και τις υπερτιμολογήσεις Αλαφούζου, ο Μπασέσκου σπεύδει να δώσει συνέντευξη, στην οποία αποκαλύπτει πως έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπηρεσιακοί παράγοντες της Ρουμανίας παρέδωσαν στον Γρυλλάκη έγγραφα σχετικά με την συμβάσεις που είχε υπογράψει η Petromin αλλά και έγγραφα σχετικά με τα δάνεια και τις χρηματοδοτήσεις τής εταιρείας. Συνεχίζοντας, ο Μπασέσκου καταγγέλλει ότι το παιχνίδι με την Petromin ήταν στημένο από τον πρωθυπουργό Νικολάε Βακαρόιου και τον υπουργό μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου, οι οποίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να πείσουν τον ρουμανικό λαό ότι η Petromin πήγαινε για φούντο και ως εκ τούτου ήταν προς το συμφέρον τής χώρας να πουληθεί.

Προκειμένου να αποσείσει κάθε ευθύνη, ο Μπασέσκου δεν διστάζει να καρφώσει τους πάντες. Σε άλλη συνέντευξή του στον διακεκριμμένο δημοσιογράφο Σορίν Στανέσκου, ο Μπασέσκου κάνει λόγο για "υπόθεση κατασκοπείας" και αναφέρει τα ονόματα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, του ιορδανού επιχειρηματία Φάτι Ταχέρ, του εφοπλιστή Στέλιου Κατούνη, του επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζου, του υπουργού μεταφορών Πάουλ Τεοντόρου καθώς και των δυο πρωθυπουργών, Βακαρόιου και Μητσοτάκη.

Δεν ξέρω αν ξεμπερδέψαμε καθόλου το κουβάρι ή αν το μπερδέψαμε περισσότερο, όμως φαίνεται πως στον καπιταλισμό δεν μπορείς να πας ψηλά αν δεν είσαι αρκούντως βρόμικος. Αυτό άλλωστε συνέβη και με τον Τράιαν Μπασέσκου, ο οποίος το 2004 εκλέχτηκε στο αξίωμα του προέδρου τής Ρουμανίας.

Και τώρα γελάμε:

Τον Απρίλιο του 2007 ο Μπασέσκου παύθηκε από το αξίωμά του, κατηγορούμενος για χρηματισμό, υποκλοπές και χρήση των μυστικών υπηρεσιών εις βάρος των πολιτικών του αντιπάλων. Κατόπιν προσφυγής του, διεξήχθη δημοψήφισμα βάσει του οποίου επανήλθε στην θέση του έναν μήνα μετά την παραίτησή του (*). Για την καθαρότητα εκείνου του δημοψηφίσματος ειπώθηκαν πολλά αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.

Το 2009 ο Μπασέσκου επανεξελέγη για λίγες ψήφους, μέσα σε έναν ορυμαγδό καταγγελιών για εκλογικές απάτες και νοθεία. Τελικά, το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας επικύρωσε την επανεκλογή του.

Το 2012 ο Μπασέσκου παύθηκε για δεύτερη φορά από το αξίωμά του, κατηγορούμενος και πάλι για διαφθορά και χρηματισμό. Όπως και το 2007, διεξήχθη και πάλι δημοψήφισμα. Αυτή την φορά το αποτέλεσμα ήταν καταπέλτης για τον πρόεδρο: 88% των ψηφοφόρων ζήτησαν την αποπομπή του. Όμως, το συνταγματικό δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επειδή η συμμετοχή σ' αυτό ήταν μικρότερη του 50% των εγγεγραμμένων εκλογέων. Έτσι ο Μπασέσκου επέστρεψε στον προεδρικό θώκο όπου θα παραμείνει (αν δεν τον ξαναξηλώσουν) μέχρι την 21η Δεκεμβρίου 2014.

(*) Μικρή λεπτομέρεια: Εκείνο τον ένα μήνα (Απρίλιος-Μάιος 2007), μέχρι να αποφασιστεί αν ο εκλεγμένος πρόεδρος ήταν διεφθαρμένος ή όχι, ως αναπληρωτής πρόεδρος της χώρας ορίστηκε ο πρόεδρος της γερουσίας. Ποιός ήταν πρόεδρος της γερουσίας; Ο Νικολάε Βακαρόιου!

----------------

Σημείωση: Θερμές ευχαριστίες στον πολύ καλό φίλο Νίκο Δ., για τις μεταφράσεις του από ρουμανικά ιστολόγια και ιστοσελίδες. Για όσους δεν έχουν πρόβλημα με τα ρουμανικά τους και θέλουν να ρίξουν μια ματιά σε σχετικό υλικό, παραθέτω μερικούς ενδιαφέροντες διασυνδέσμους:
- "Daca se va gasi un act se vinzare a unei nave Basescu promite ca se retrage din politica (Αν βρείτε πράξη πώλησης ενός πλοίου, ο Μπασέσκου υπόσχεται να αποσυρθεί από την πολιτική)", 20/04/2002
- "Petromin – Justiţie şi Politică (Petromin - Δικαιοσύνη και Πολιτική), 22/06/2008
- "A treia rejudecare in procesul Petromin Minerva (Για τρίτη φορά στην δικαιοσύνη η υπόθεση Petromin Minerva), 24/3/2006
- "Nava "Oltenia" a disparut in triunghiul coruptiei (Το πλοίο "Oltenia" εξαφανίζεται σε τριγωνική διαφθορά), 17/05/2004

***

Αλαφούζοι - 7. Μεγάλα κόλπα

Με τον Κουρή να έχει πάρει χαμπάρι το σκηνικό και να ρίχνει λάδι στην φωτιά (ως και δημοσιογράφο στο Βουκουρέστι έστειλε για συνεντεύξεις και ρεπορτάζ), δεν αργεί να ξεσπάσει μπάχαλο στην Ρουμανία. Η εισαγγελεία τής Κοστάντζας δεν προλαβαίνει να μοιράζει εντάλματα σύλληψης και διαταγές προφυλάκισης για απιστία, πλαστογραφίες, κατάχρηση εξουσίας, χρηματισμό, παραβιάσεις των νόμων για εξαγωγές, παράνομες πωλήσεις, απάτες κλπ. Σχεδόν όλα τα κάποτε υψηλά ιστάμενα στελέχη της Petromin βρέθηκαν με χειροπέδες: Κάλιν Μαρινέσκου (πρ. διευθύνων σύμβουλος αλλά και  πρώην υφυπουργός μεταφορών!), Ρομάνουελ Ποσεντάρου (πρ. γενικός διευθυντής), Μιχαήλ Κονσταντινέσκου (πρ. εμπορικός διευθυντής), Κονσταντίν Μπόμπετς (πρώην διευθυντής πλοίων), Βιργκίλ Τοανκίνα (πρ. διευθυντής εκμετάλλευσης) κλπ.

Φυσικά, από το κυνήγι τής δικαιοσύνης δεν γλίτωσε ούτε ο Γιάννης Αλαφούζος. Σε βάρος του, η δικαιοσύνη άσκησε ποινική δίωξη για απάτη, αδίκημα για το οποίο ο ρουμανικός κώδικας προβλέπει φυλάκιση από ένα μέχρι τρία χρόνια. Αν νομίζετε ότι, με όσα έχουμε πει ως εδώ, έχετε καταλάβει σε τι συνίσταται αυτή η απάτη, πλανάσθε πλάνην οικτράν και δείξτε λίγη υπομονή.

Μόλις ο Αλαφούζος τελείωσε με την "επισκευή" των πλοίων που συνεισέφερε η Petromin στην Minerva, πήγε και βρήκε δυο κολλητάρια του από τα παλιά, τον Γιώργο Μεσσάρη και τον Γρηγόρη Τιμαγένη. Ο πρώτος ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος της τράπεζας Barcley's, ο δεύτερος ήταν νομικός σύμβουλος της τράπεζας (αργότερα, το 2009, ο Παπαληγούρας τον έκανε -προφανώς, εκτιμώντας το ήθος και την συμπεριφορά του- πρόεδρο του ΝΑΤ!). Μεσσάρης και Τιμαγένης φρόντισαν να βγάλει η Barclay's στον Αλαφούζο ένα δανειάκι ύψους...61 εκατ. δολλαρίων. Το δάνειο δόθηκε με κάλυψη τα πλοία τής Petromin, χωρίς ποτέ η τράπεζα να ελέγξει το πού πήγαν τόσα εκατομμύρια.

Εδώ έχει πλάκα να δούμε τι αποκαλύπτει ο Σέρμπαν Μιχαηλέσκου, τότε γενικός γραμματέας εμπορικής ναυτιλίας και αργότερα κατ' επανάληψη υπουργός σε διάφορα υπουργεία:

Τον Δεκέμβριο του 1993, δηλαδή λίγο πριν ξεσπάσει το σύστριγκλο στην Ρουμανία, ο Αλαφούζος με τον Τιμαγένη επισκέφθηκαν τον Μιχαηλέσκου. Σκοπός τής επίσκεψης αυτής ήταν να παραδεχτεί ο Αλαφούζος ότι δεν είχε κάνει καλούς λογαριασμούς, ότι αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του από την σύμβαση Minerva και να ζητήσει την δρομολόγηση των διαδικασιών για την ακύρωση της σύμβασης.

Εκεί είναι που ο Μιχαηλέσκου εξοργίστηκε, διότι (ας όψεται ο Κουρής που του είχε δώσει ρεπόρτο) ο ρουμάνος υφυπουργός είχε μάθει για το δάνειο που είχε πάρει ο Αλαφούζος. "Πώς είναι δυνατόν να πάρεις 61 εκατομμύρια δολλάρια δίχως να μας ενημερώσεις, να τα εξαφανίσεις δίχως να μας δώσεις λογαριασμό, να μην έχεις αποπληρώσει ούτε μια δόση αυτού του δανείου και τώρα να έρχεσαι να ζητάς την διάλυση της συμφωνίας; Πού πήγαν τόσα λεφτά;"

Την απάντηση στο τελευταίο ερώτημα την έδωσε ο δημοσιογράφος Οκταβιάν Αντρόνικ, μέσω μιας ερωτήσεως που έκανε στον Τράιαν Μπασέσκου κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης. Συγκεκριμένα, ο Αντρόνικ ζήτησε την άποψη του Μπασέσκου για τις φήμες που έλεγαν πως ο Αλαφούζος χρησιμοποίησε τα χρήματα του δανείου για να δημιουργήσει έναν τηλεοπτικό και έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Φυσικά, ο Μπασέσκου δήλωσε άγνοια για τέτοιες φήμες. Πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά εφ' όσον αυτός ήταν που υπέγραψε την αμαρτωλή σύμβαση με τον Αλαφούζο;

Να συνοψίσουμε; Ο Αλαφούζος στήνει μια εταιρεία με την Petromin, όπου η Petromin βάζει πλοία κι αυτός υποσχέσεις ότι ΘΑ βάλει λεφτά, ανάλογα με τις επισκευές - Μέσω υπερτιμολογήσεων και εικονικών τιμολογίων βρίσκεται να κατέχει το 50% των πλοίων που έβαλε η Petromin, όχι μόνο δίχως να βάλει δεκάρα αλλά απαιτώντας από τους ρουμάνους να βάλουν από πάνω και λεφτά - Με τα πλοία τής Petromin ως εχέγγυο, παίρνει δάνειο 61 εκατ. δολλαρίων, το οποίο (σύμφωνα με φήμες, πάντα) διαθέτει για την ίδρυση και ισχυροποίηση του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού Σκάι - Ζητάει από τον Μιχαηλέσκου την λύση τής σύμβασης Minerva, αφήνοντας ουσιαστικά την Petromin να τραβιέται με την τράπεζα, εφ' όσον τα δικά της καράβια αποτελούσαν την κάλυψη του δανείου των 61 εκατ.

Μεγάλα κόλπα; Απλά πράγματα!

Σημείωση:  Όλη η ιστορία με τον ρουμανικό στόλο και τους έλληνες "επενδυτές" (μη ξεχνάμε ότι, εκτός του Αλαφούζου, στο παιχνίδι βρίσκεται και ο Κατούνης με την Forum Maritime) , με σωρεία από ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, στο εμπεριστατωμένο και μακροσκελέστατο άρθρο τού Stefan Meier "Procesul flotei va reveni la suprafata... (Ο στόλος θα επανέλθει στην επιφάνεια...)", 17/01/2005. Αν, φυσικά, δεν έχετε πρόβλημα με τα ρουμανικά.

https://teddygr.blogspot.com