ΤΟΥΡΚΙΑ: NATO Rapid Deployable Corps - (Peace at home, peace in the world)

Τρία από τα πέντε συντάγματα που συμμετείχαν ενεργά στο πραξικόπημα της Τουρκίας... ανήκαν στο Ταχέως Αναπτυσσόμενο Σώμα του ΝΑΤΟ

Μία εκπληκτική είδηση που ποτέ φυσικά δεν είδε το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα είναι ότι τουλάχιστον τρία από τα πέντε συντάγματα που συμμετείχαν ενεργά στο πραξικόπημα ανήκαν στο Ταχέως Αναπτυσσόμενο Σώμα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία (NATO Rapid Deployable Corps).

Οι Έλληνες εδώ και καιρό χορεύουν στο ρυθμό μιας ξένης τεράστιας προπαγανδιστικής μηχανής που καθορίζει τη στάση τους απέναντι στη σύγχρονη Τουρκία αποφασίζοντας ποιός είναι ”καλός” ή ”κακός” εν μία νυκτί

του Χρήστου Μελίδη

Πόσο απίθανο είναι να δείτε έναν δεξιό ηγέτη στην Ελλάδα να έχει φιλική διάθεση προς την Τουρκία ή αντιστρόφως ανάλογα έναν αριστερό ηγέτη να την αντιμετωπίζει εχθρικά;

Καθόλου απίθανο. Στην πραγματικότητα, δεν έχει καν σημασία ποιος απ’ τους δύο κυβερνά.

Διότι αυτοί οι αναλώσιμοι πολιτικοί κινούνται από παράγοντες πολύ πιο ισχυρούς από τους ίδιους: τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.Η πρόσφατη κίνηση μάλιστα του ”αριστερού” έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να ”καταργήσει” τη Σαρία στη Θράκη, με κάποιους να λένε ότι στέλνει έτσι ένα μήνυμα στον Ερντογάν, έκανε πολλούς να αναρωτιούνται. Είναι όμως μόνο μια πολύ μικρή κουκίδα του παζλ. Η ανάλυση που ακολουθεί δεν επιδιώκει να υποστηρίξει καμία πλευρά, αλλά να δώσει μια εσωτερική θέαση στην ευρύτερη ξένη γεωπολιτική ατζέντα κάτω από την οποία οι Έλληνες χειραγωγούνται με ψυχολογικό πόλεμο, προπαγάνδα και διάδοση ψευδών ή ελλιπών πληροφοριών.

Ας πάμε όμως πίσω στο 2011, τότε που το περιοδικό TIME έκανε τον Ερντογάν πρόσωπο της χρονιάς και διαφημιζόταν από τις ΗΠΑ ως ”δημοκρατικός ηγέτης”. 

To CNN έγραφε ότι υπό τον Ερντογάν ”η Τουρκία μπορεί να γίνει μοντέλο δημοκρατίας για τον Αραβικό Κόσμο”. Οι ΗΠΑ, είχαν εξασφαλίσει φυσικά ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά της γι’ αυτό που θα ερχόταν στη συνέχεια.

Και ήρθε: ο πόλεμος στη Συρία, με την οποία οι Αμερικανοί ήλπιζαν ότι θα ξεμπερδέψουν σχετικά γρήγορα όπως με τη Λιβύη αλλάζοντας το καθεστώς. Ο Ερντογάν συνεργάστηκε, και παραχώρησε σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ τη βάση του Ιντσιρλίκ καθώς και άλλες περιοχές όπου ισλαμιστές ”αντάρτες” εκπαιδεύονταν μυστικά από αμερικανικές και ΝΑΤΟικές δυνάμεις εναντίον του Μπασάρ Άσαντ, του Σύριου προέδρου. Για τον έξω κόσμο ήταν φυσικά βάσεις επιχειρήσεων ”εναντίον της ISIS”. Ο Ερντογάν συνεργάστηκε, οπορτουνιστικά, παρόλο που οι σχέσεις του μέχρι τότε με τον Σύριο πρόεδρο ήταν πολύ καλές.

Κάπου στο 2013, άρχισε να διαφαίνεται το πρώτο σημείο καμπής στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας: Ο ισλαμιστής Φετουλάχ Γκιουλέν και το δίκτυό του 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ερντογάν ζητούσε την έκδοσή του από τις ΗΠΑ στην Τουρκία. Όμως, ποιός μετέφερε και πώς είχε βρεθεί εξαρχής ο Γκιουλέν στις ΗΠΑ; Ο Φετουλάχ Γκιουλέν μεταφέρθηκε το 1998 στις ΗΠΑ με αεροπλάνο της CIA. Ο υψηλόβαθμος πράκτορας της CIA, Graham Fuller (κρατήστε το όνομα), είχε μεσολαβήσει ώστε ο Γκιουλέν να βγάλει πράσινη κάρτα ενώ είχε στείλει και ένα γράμμα στο FBI με καλές συστάσεις γι’ αυτόν. Για τον Ερντογάν, το να τα βάλει με τον Γκιουλέν, σήμαινε ότι τα βάζει με την CIA. 

Το CNN κάνοντας στροφή 180 μοιρών άρχισε να αναρωτιέται: ο Ερντογάν είναι ηγέτης ή δικτάτορας;

Ξαφνικά όμως προέκυψε και ένα άλλο ”πρόβλημα” για τις ΗΠΑ στο οποίο έπρεπε εκείνη τη στιγμή να στρέψουν όλη τους την προσοχή: η Ουκρανία. Στο μεταξύ, στην Συριακή σκακιέρα είχε μπει και η Ρωσία.

Και τότε ξεκίνησαν τα πραγματικά προβλήματα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας. Γιατί ο Ερντογάν όχι μόνο αφέθηκε για μια περίοδο να βγάλει μόνος του ”το φίδι από την τρύπα”, αλλά είχε ήδη σχεδόν καταστρέψει τις σχέσεις του και με άλλες αραβικές χώρες. Στην πραγματικότητα δεν ήθελε να κινηθεί εχθρικά εναντίον της Συριακής κυβέρνησης, κι αυτό γιατί ήξερε ότι θα έχανε την δημοτικότητά του στον Τουρκικό λαό, τον ενδιέφερε όμως μέγιστα το λεπτό ζήτημα των Κούρδων που ως γνωστόν είναι ”κόκκινη γραμμή” για την Τουρκία. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν του έδωσαν όσα του υποσχέθηκαν, αντίθετα, παρείχαν στρατιωτική στήριξη στους Κούρδους, το Συριακό δεν τελείωνε γρήγορα όπως νόμιζαν, ενώ δεν φαίνονταν διατεθειμένοι ούτε να εκδώσουν τον Γκιουλέν.

Μόλις τρείς ημέρες μετά την κατάρριψη του ρωσικού ελικοπτέρου από τουρκικά πυρά στη Συρία, ο Ερντογάν επεδίωξε συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν. Ήθελε να ανοίξει μια νέα πόρτα ώστε να κλείσει την προηγούμενη στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Και το κατάφερε. Ο Πούτιν, γνωρίζοντας το παιχνίδι, την άφησε ανοιχτή.

Φυσικά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είχαν καταλάβει την στροφή του Ερντογάν ο οποίος άρχισε ξαφνικά να σηκώνει ”παντιέρα” και να στρέφεται σε έναν μεγάλο τους αντίπαλο, τη Ρωσία. Δεν θα το άφηναν να συμβεί. Παραδόξως, την ίδια περίοδο δύο τρομοκρατικές επιθέσεις με δεκάδες νεκρούς, μία τον Οκτώβριο του 2015 και μία τον Μάρτιο του 2016, συγκλόνισαν την Τουρκία, ενώ ”άπλυτα” άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα (μόνο βέβαια αυτά που βολεύουν την Αυτοκρατορία).

Και λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο του 2016, γίναμε μάρτυρες ενός καταλυτικού γεγονότος: την απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν.

Μία εκπληκτική είδηση που ποτέ φυσικά δεν είδε το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα είναι ότι τουλάχιστον τρία από τα πέντε συντάγματα που συμμετείχαν ενεργά στο πραξικόπημα ανήκαν στο Ταχέως Αναπτυσσόμενο Σώμα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία (NATO Rapid Deployable Corps).

Όχι μόνο αυτό, αλλά οι πραξικοπηματίες επικοινωνούσαν μεταξύ τους σε μια ομάδα στο WhatsApp στην οποία μάλιστα χρησιμοποίησαν το έμβλημα και το κεμαλικό σύνθημα που χρησιμοποιούσε και το Ταχέως Αναπτυσσόμενο Σώμα του ΝΑΤΟ στην Τουρκία: «Ειρήνη στο σπίτι, ειρήνη στον κόσμο» (Peace at home, peace in the world).

Το έχετε λοιπόν. Πραξικόπημα με σφραγίδα.

Η απόπειρα όμως από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την CIA να ρίξουν τον Ερντογάν απέτυχε. Η ταμπέλα μάρκετινγκ του ”δημοκρατικού ηγέτη” είχε εγκαταλειφθεί ολοκληρωτικά και τώρα παιζόταν ανοιχτά το χαρτί του ”δικτάτορα”, με την εικόνα του Ερντογάν να γελοιοποιείται απ’ όλη την Ευρώπη.

Και τότε, τα μεγάλα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ξεκίνησαν μια εκστρατεία δημιουργίας φόβου και πολεμικού κλίματος που όμοια της δεν έχουμε ξαναδεί στην ελληνική τηλεόραση.

Ως αφορμή χρησιμοποιήθηκαν τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, που όμως συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά και αντιμετωπίζονται επιτυχώς από την ελληνική αεροπορία, αλλά και στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο. Ο Ερντογάν επεδίωκε να τσατίσει όχι τόσο την Ελλάδα, αλλά τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αμφισβητώντας την δική τους κυριαρχία στο Αιγαίο, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα λειτουργεί υπό τις εντολές τους. 

Η χρονική στιγμή, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Εάν ο Ερντογάν είχε συνεργαστεί και ήταν πλήρως υπάκουος, θα ακούγαμε για απλές ”παραβιάσεις” ή δεν θα ακούγαμε τίποτα. Τώρα όμως, είχαν γίνει επικίνδυνες ”προκλήσεις”, και ένα σενάριο πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας άρχισε να καλλιεργείται.

Ένας από τους δημοσιογράφους που ανέλαβαν ”εργολαβία” την δημιουργία του κλίματος τρόμου προς εξυπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων ήταν και ο Δήμος Βερύκιος από την τηλεόραση του Alpha. Από τον Φεβρουάριο και για αρκετούς μήνες στη συνέχεια βομβάρδιζε κάθε μέρα, και εννοούμε κάθε μέρα, το ελληνικό κοινό με προπαγανδιστικές ”αναλύσεις” που έφταναν μέχρι και τα 15 λεπτά μέσα στα δελτία ειδήσεων του Alpha.

Το πράσινο φως είχε δοθεί από τις ΗΠΑ ήδη από τον Ιανουάριο, όταν εντελώς ”συμπτωματικά” η CIA αποχαρακτήρισε μια απόρρητη έκθεση για την απειλή πολέμου μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας η οποία μοιράστηκε σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ. 

Το έχαψαν.

Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ θυμήθηκε ξαφνικά μέχρι και τον πόλεμο της Κορέας δείχνοντας αμερικανούς στρατιώτες (τι άλλο) να μιλούν με καλά λόγια για τους Έλληνες, σε μια χαμηλού επιπέδου προπαγάνδα δημιουργίας αισθημάτων κοινών στόχων με τον αμερικανικό στρατό, ενώ η εκπομπή ΙΣΤΟΡΙΕΣ με τον Αλέξης ”λέγε με και Αμερικανική πρεσβεία” Παπαχελάς και την ομάδα του, ξεδίπλωνε σενάρια πολέμου για να σιγουρευτούμε για την απειλή, σε απόλυτη γραμμή με τη CIA.

Κανένας όμως από τους παραπάνω και κανένα ελληνικό μέσο ενημέρωσης δεν ανέφερε ότι τη νύχτα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, δύο υψηλόβαθμοι πρώην πράκτορες της CIA βρισκόντουσαν σε πολυτελές ξενοδοχείο περίπου 20 λεπτά από την Κωνσταντινούπολη. 

Μαντέψτε ποιός ήταν ο ένας: Ο Graham Fuller! (το είπαμε πριν, κρατήστε το όνομα). Ο δεύτερος, ήταν ο Henri Barkey. Εκτός από τα όσα αναφέραμε πριν για τον Fuller, σημειώστε και ότι είχε ”ξεπλένει” τον Γκιουλέν με ένα άρθρο του στην ”αντικειμενική” Huffington Post που είχε τίτλο ”Το κίνημα Γκιουλέν δεν είναι αίρεση – Είναι ένα από τα πιο ενθαρρυντικά πρόσωπα του Ισλάμ σήμερα”. Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε πάλι ”συμπτωματικά” λίγες μέρες μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος. Μήπως τώρα αρχίσατε να συνδέετε τις κουκίδες;

Στο μεταξύ, η Τουρκία έχει ήδη εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον Barkey. Εδώ πρέπει να σταθώ και σε ένα άλλο σημείο της απεχθούς χειραγώγησης του κοινού μέσω διοχέτευσης ψευδών πληροφοριών από κανάλια μυστικών υπηρεσιών. Θυμόμαστε όλοι ότι την νύχτα του πραξικοπήματος, και όταν ακόμη επικρατούσε σύγχυση για το τι συμβαίνει, όλα τα μέσα ενημέρωσης είχαν μεταδώσει την ψευδή είδηση ότι ο Ερντογάν έφυγε με αεροπλάνο από την Τουρκία αναζητώντας άσυλο στη Γερμανία. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με επιχειρήσεις πληροφοριών, γνωρίζουν ότι το πρώτο πράγμα που κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση είναι να σπάσεις το ηθικό του κόσμου λέγοντας ότι ο ηγέτης τους πέθανε, εξαφανίστηκε, αγνοείται ή, φυσικά, τους παράτησε και έφυγε για άλλη χώρα. Και εάν διαβάσετε το λινκ παραπάνω, θα δείτε ότι η αρχική πληροφορία ήρθε από το NBC το οποίο επικαλέστηκε ”αμερικανικές στρατιωτικές πηγές”. Μπίνγκο. CIA by the book.

Για να πάμε στην άλλη μέγιστη υποκρισία: τα πυρηνικά του Ιντσιρλίκ, μιας από τις καλύτερα φυλασσόμενες βάσεις στον κόσμο. Ενώ οι 50 πυρηνικές βόμβες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ βρίσκονται στο Ιντσιρλίκ εδώ και δεκαετίες αλλά δεν το έλεγαν και πολύ ανοιχτά, ξαφνικά μετά την αποτυχημένη απόπειρα του πραξικοπήματος θυμήθηκαν όχι μόνο ότι υπάρχουν αλλά ότι.. είναι και επικίνδυνες (γιατί αν δεν το ξέρατε υπάρχουν ”καλά” πυρηνικά και ”κακά” πυρηνικά). Και ξαφνικά αμερικανικά think tank φώναξαν ότι τα πυρηνικά στο Ιντσιρλίκ κινδυνεύουν να καταληφθούν από τρομοκράτες. Αυτό μας θυμίζει κάτι πολύ οικείο. Τα ”όπλα μαζικής καταστροφής” του Ιράκ. Δηλαδή μια πολύ καλή πρόφαση για εισβολή. Και να σου το λένε οι ίδιοι άνθρωποι που στην ίδια στρατιωτική βάση εκπαίδευαν τρομοκράτες, είναι έξτρα credit υποκρισίας.

Και τι γίνεται με το θέμα όλων αυτών των ακτιβιστών που η Τουρκία συλλαμβάνει και φυλακίζει; Και είναι αλήθεια ότι η Τουρκία έχει φάκελο στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόσφατα μάλιστα συζητήθηκε αρκετά η σύλληψη ενός επιχειρηματία και υπέρμαχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που τυχαίνει να έχει και ελληνική καταγωγή, του Οσμάν Καβαλά. Μια ματιά όμως στο βιογραφικό του μας πληροφορεί και το εξής: ο Οσμάν Καβαλά είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Open Society. Του ιδρύματος που ανήκει στον πολυεκατομμυριούχο υποκινητή αλλαγής καθεστώτων Τζορτζ Σόρος. Μπίνγκο. Ξανά.

Ο Ερντογάν μάλιστα αποκάλεσε τον ίδιο τον Καβαλά, ”Σόρος της Τουρκίας”.

Στον πόλεμο της προπαγάνδας επιστρατεύτηκε και το Χόλυγουντ, το οποίο ανέσυρε έναν άλλο σκελετό απ’ την ντουλάπα: την Αρμενική Γενοκτονία, με την ταινία ”Η Υπόσχεση”. Δεν έχει σημασία εάν το Χόλυγουντ το γνώριζε αυτό εδώ και δεκαετίες. Το μάρκετινγκ της Αυτοκρατορίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που ταμπελοποιούν όποιον θέλουν ανάλογα με τα γούστα τους, θα το βγάλει τώρα, γιατί τώρα τους συμφέρει. Ο Ερντογάν, απάντησε φυσικά με την δική του προπαγάνδα.

Και επιστρέφουμε από εκεί που ξεκινήσαμε, με την ανακοίνωση του έλληνα πρωθυπουργού για ”κατάργηση” της Σαρίας στη Θράκη. Γιατί τώρα; Τι τον εμπόδιζε να το κάνει τόσο καιρό; Είναι αυτή μια κίνηση που πηγάζει από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ή από κάπου αλλού; Μια ματιά στο τι άλλο ανακοίνωσε ίσως μας διαφωτίσει: ο πρωθυπουργός ”θα αναφερθεί επίσης, στη γεωπολιτική σημασία της Αλεξανδρούπολης και στο αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον με άξονα τα ενεργειακά”. Μπίνγκο, τρίτη φορά. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω πολύ για τον ”πατριωτισμό” και τον ”ανθρωπισμό” του Αλέξη Τσίπρα για τη Σαρία στη Θράκη.

Δεν τρέφω αυταπάτες για την Τουρκία και για τα συμφέροντά της απέναντι στην Ελλάδα. 

Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος για το ποιός κάνει πια κουμάντο μέσα στην Ελλάδα, μέσα στη χώρα μου.

Και είμαι εξαιρετικά ευαίσθητος όταν άλλοι, ξένοι υποκριτές, προβοκάτορες και κατασκευαστές πολέμων, προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους Έλληνες πολίτες παίζοντας με τα ήδη δυσάρεστα συναισθήματά τους για την γειτονική χώρα για τα δικά τους συμφέροντα. Θα συμβούλευα όσους ενδιαφέρονται για την αλήθεια να μην παρασύρονται, να μην κρίνουν από τα φαινόμενα, να συνδέουν τις κουκίδες, και πριν αντιδράσουν να απαντούν πρώτα στα 4 βασικά ερωτήματα:

Ποιός, πότε, πού, και γιατί.

Off the Record 

http://dia-kosmos.blogspot.gr/