Συνέπεια κι Ασυνέπεια

“Ο πόλεμος είναι Ειρήνη.

Η Ελευθερία είναι σκλαβιά.

Η άγνοια είναι δύναμη.”

Υπουργείο Αλήθειας.

1984 / Τζωρτζ Οργουελ.

Μεγάλο μέρος της επιχειρηματολογίας του terrapapers εξαρτάται από το εάν αποδεχόμαστε πως τίποτε στην ύπαρξη μας δεν είναι πραγματικό. Εάν τίποτα το φαινομενικό δεν είναι πραγματικό, τότε καθετί το φαινομενικό είναι πραγματικά απατηλό; Αλλά, αν αποδεχτώ ότι τίποτα, εντός της φαινομενικής ύπαρξης δεν είναι πραγματικό, δεν μπορώ να αποδεχτώ πως ο,τιδήποτε μέσα σε αυτήν είναι πραγματικά απατηλό. Οπότε η αποδοχή μου είναι, σε συμφωνία με την γενικότερη φιλοσοφία της αλληλοσύνδεσης των αντιθέτων, (των δίπολων) ότι κάθε πράγμα που αντιλαμβάνονται οι (ελλιπείς και πετσοκομμένες) αισθήσεις μας, είναι πραγματικό-απατηλό που κυμαίνεται στο διάστημα μεταξύ αυτών των δύο άκρων συμφώνως προς τον οποιονδήποτε βαθμό φαινόμενης ατομικότητας κατέχει.

Οι φαινομενικά παρθενογενετικοί θρίαμβοι του ανθρώπινου νου είναι αυτοτροφοδοτούμενες ανοησίες. Οι μαθηματικοί είναι σωστοί σχετικά με την κατάσταση του όλου και το αναπαριστούν, με αυτό που για τους πιστούς σε κάθε δόγμα (θρησκείας ή επιστήμης) είναι η θεότητα, με τον κύκλο. 

Ο κύκλος το “τέλειο σχήμα” κατά τους μαθηματικούς, πολύ σωστά, συμβολίζει ότι δεν πας πουθενά. Η τέλεια φυλακή, όπου, σαν το χαμστεράκι τρέχεις επιτόπου.

Έτσι συλλαμβάνω την ύπαρξη μου, ως θετική-αρνητική, συνεπή -ασυνεπή, καλή-κακή, μηχανική-λειτουργική, περιθώριο-ηρωισμός, δηλαδή δίπολα σε συνεχή σύγκρουση, αλληλεξάρτηση κι αλληλοσυμπλήρωση. Το κύριο γνώρισμα τους είναι η συνδετική παύλα (-) κι ο συγκρητισμός τους. Κάθε τι που είναι συνεπές με κάτι είναι ασυνεπές με κάτι άλλο. Ανάλογα με τον χρονισμό και τον παρατηρητή. Το περιθώριο είναι πρότυπο για τους περιθωριακούς και ο Ηρωισμός είναι πρότυπο για τους Ήρωες. Όπως δεν προσθέτεις ανόμοια πράγματα, έτσι δεν μπερδεύεις το περιθώριο με τον Ηρωισμό. Το μόνο κοινό που έχουν είναι η συνδετική παύλα ανάμεσα τους, που τα χωρίζει.

Στην Ομηρικά Έπη, οι Ήρωες ήταν τα πρότυπα που εκπαίδευαν τις νεώτερες γενεές.

Σήμερα τα τηλε-σκουπίδια, εκπαιδεύουν τους τηλε-αρουραίους.

Είναι δυνατόν να δίνει μια δημόσια συχνότητα βήμα σε κάθε λούμπεν περιθωριακό τσοπανοτραβόλτα, όπως τα περιθωριακά υποκείμενα του Big Brother να εκστομίζουν περί βιασμού; Ποιος δίνει το δικαίωμα αυτής της μεταχείρισης, αυτού του σαδιστικού λόγου στις δημόσιες Ελληνικές συχνότητες; Πως είναι δυνατόν τέτοια παρακμιακή κατάντια στο δημοσιογραφικό όμιλο που έχει σαν ναυαρχίδα την δήθεν “έγκριτη” Καθημερινή και την ίδια στιγμή εμπορεύεται τέτοια τηλεσκουπίδια; Είναι δυνατόν σε τόσο κρίσιμες εθνικά και υγειονομικά στιγμές, ελληνικό δημόσιο κανάλι να προβάλει αυτού του είδους την παρακμιακή χυδαιότητα μέσα από την δημόσια συχνότητα;

Ποιο EΣΡ κι απίδια μάντολες βρε μετεωρισμένοι; Στο θέμα της ξεφτίλας που λέγεται Big Brother, πολλοί και του κυβερνητικού εκπροσώπου περιλαμβανομένου, έμειναν στο τι είπε ένας όναγρος κι όχι στην ίδια την ύπαρξη των τηλεσκουπιδιών. Τώρα θα μου πεις πως, είναι αστείο το ότι ξαφνιάστηκαν αυτοί που βλέπουν αυτά τα σκουπίδια, γιατί όταν πηγαίνεις σε ένα σκυλάδικο δεν περιμένεις ν’ ακούσεις όπερα. Ό,τι μεταδόθηκε περί βιασμού, από τον ΣΚΑΙ δεν «ξέφυγε», επιλέχτηκε!

Όταν λοιπόν, δίνεις μικρόφωνο και φωνή στους τηλε-αρουραίους μην περιμένεις ν’ ακούσεις Καβάφη. Οι αρουραίοι ζουν στους υπονόμους, είναι συνεπείς με τα σκοτάδια. Αυτά τα σκοτάδια τα προβάλλουν, τα συστήνουν και τα φέρνουν στο φως οι διαπλοκές και τα κανάλια. Δείτε τους, μάθετε τους, συνηθίστε τους, συμπορευθείτε μαζί τους και αποδεχτείτε τους. Αποδεχτείτε ως κανονικούς τους τηλε-αρουραίους και τους τηλε-υπονόμους που τους προβάλλουν. Ξεδιαντροπιστείτε ελεύθερα. Αυτό έχει σημασία, χάστε κάθε αξιοπρέπεια και ντροπή, ξεβρακωθείτε ελεύθερα. Η ντροπή και η αξιοπρέπεια είναι αρνητικό χαρακτηριστικό για τους τηλε-αρουραίους των τηλεσκουπιδιών.

«Ζούμε την εποχή εκπούστευσης και εκπουτάνευσης του Έθνους» Σ. Kαργάκος

Ο Σαράντος Καργάκος ως διανοούμενος όλα τα χρόνια μίλαγε καθάρια για όλα, αρθρογραφούσε για την πολιτικοοικονομική κατάσταση και έδειχνε τα δεινά που θα έρχονταν αλλά κι αυτά που ζούσε καθημερινά. Δεν σίγησε όπως το σύνολο των δήθεν “διανοούμενων” και “καλλιτεχνών” για το προσωπικό του συμφέρον. Γι’ αυτό εξ’ άλλου δεν βαρύνεται με καμία διάκριση από την συντεχνία των υπηρετούντων διακόσια χρόνια τώρα τους εξουσιαστές.

Ο Σαράντος Καργάκος δεν ήταν απλά ένας καθηγητής και ιστορικός όπως τον παρουσιάζουν τα πιόνια της (παρά)πληροφόρησης, ήταν η φωνή που μίλησε γιατί είχε πολλά σημαντικά να πει. Δεν έχει σημασία ποιοι θα τον άκουγαν σήμερα, σημασία έχει πως ήταν ένα σημείο αναφοράς για αξιοπρέπεια. Γιατί ο Σαράντος Καργάκος ήταν ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που γνώριζε την αξία του καμάτου και αυτό προσπάθησε να βροντοφωνάξει, για να έχουμε δημοκρατία κι αξιοπρέπεια.

Αξιοπρέπεια χωρίς συναίσθηση, χωρίς εντροπή δεν νοείται. Χωρίς παίδευση, χωρίς κούραση μυαλού και σώματος οι “δημοκρατίες” είναι άνοα γλέντια στο Twitter και στο Facebook. Οι καιροί είναι πρόσφοροι για βδελύγματα τύπου Αντρέα Κάλβου. Ο Καργάκος, ο Καβάφης και ο Κάλβος, είναι βαρίδια και ίσως να μην έρθουν ποτέ οι καιροί μιας πραγματικής δημοκρατίας, αφού ως μαθητές τέτοιων δασκάλων οι αγελαίες ανθρωπόμαζες δεν πήραν χαμπάρι τίποτε.

Χαρακίρι έκαναν για λόγους ατίμωσης οι Ιάπωνες διότι δεν μπορούσαν να αντέξουν την ντροπή για ό,τι δεν ήταν συμβατό με τις αξίες, τις ιδέες και τον τρόπο ζωής τους. Πρέπει να ομολογήσουμε πως χρειάζεται περίσσευμα παλικαριάς για να σκίσεις τα σωθικά σου υπακούοντας στον άγραφο νόμο της αξιοπρέπειας.

Αξιοπρέπεια και Φιλότιμο είχε μια μερίδα ενός λαού που αποκαλούνταν Έλληνες και δεν χρειάζονταν να σκίζουν τα σωθικά τους σε περίπτωση ντροπής ή ατίμωσης. Απλά άλλαζαν στρατόπεδο, ιδέες, πεποιθήσεις, δράσεις. Το φιλότιμο ήταν μια κατάσταση που κουβάλαγε αυτός ο λαός για αιώνες και το έδειχνε έμπρακτα στις δύσκολες στιγμές της κοινωνίας, αλλά και στην καθημερινότητα όπου σκόνταφτες συνέχεια πάνω στον σεβασμό και την εντροπή, που είναι αδελφάκια του φιλότιμου. Με τα χρόνια χάθηκε το χαρακίρι από την Ιαπωνία γιατί χάθηκαν οι αξίες που το καθιστούσαν αναπόφευκτο. Έτσι χάθηκε και το φιλότιμο από την Ελλάδα γιατί χάθηκε η εντροπή και η αξιοπρέπεια.

Το μοναδικό σημαντικό ζήτημα είναι πως τα καθαρίζουμε αυτά τα σκουπίδια από την ζωή μας;

Ποιος θα γίνει ο σκουπιδιάρης;

Ποιός θα ξεθάψει από τους τόνους των σκουπιδαριών την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο;

Καλό είναι να αποφεύγεις τους ανθρώπους και την πολλή συνάφεια του κόσμου, όπως άψογα το αναφέρει κι ο Καβάφης. Άλλωστε το διατυμπανίζει πλέον και η εξουσία σου. Το πρόβλημα σου είναι πως σε έχουν μάθει αλλιώς και πρέπει να σε επανεκπαιδεύσουν. Εντάξει δεν είναι τόσο δύσκολο γι’ αυτούς να σε μετατρέψουν κατά πως γουστάρουν. Άλλωστε κι αυτό που είσαι τώρα, είναι δικό τους δημιούργημα. Το ότι φωνασκείς και κλαίγεσαι, είναι γιατί τίποτε άλλο δεν σε βολεύει, ειδικά αν σε ξεβολεύει από την κατάσταση του θύματος που σου αρέσει να σέρνεσαι. Είναι γνωστό ότι χειρότερο από την εκμετάλλευση είναι να μην θέλει κανένας να σε εκμεταλλευτεί … Είναι -για σένα και την αδυναμία σου- χειρότερο κι από θάνατο το να μην σου δίνει κανένας προσοχή. Έτσι κλαις νυχθημερόν και μας πρήζεις με την νοσηρή ξεδιαντροπιά, ανικανότητα κι αχρηστοσύνη σου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βαθύτερη φυσική επιδίωξη του μαζανθρώπου είναι η ικανοποίηση του Εγώ, (αυτού του σιχαμερού τέρατος με τα 5.000 κεφάλια που σαν άλλη Λερναία Ύδρα σε πνίγει καθημερινά και σε εμποδίζει να είσαι Άνθρωπος) πού ο Ρουσσώ αποκαλεί «Amour de soi» και πού αποτελεί το θεμέλιο του υλικού ανθρώπινου πλάσματος. Κάθε πλήρωση και ικανοποίηση του Εγώ, σαν βασικό κατώτατο ένστικτο πού είναι, προκαλεί και συντηρείται από το συναίσθημα της καλοσύνης – κακίας και σ’ αυτό ο άνθρωπος είναι πάντοτε πρόθυμος να θυσιάσει την αλήθεια μαζί με οτιδήποτε άλλο, δεν εξυπηρετεί αυτό το δίπτυχο.

Ο Έλληνας Άνθρωπος, όταν αντιμετωπίζει μια δυσάρεστη κατάσταση δεν φωνάζει την μαμά του (πολιτεία) να καθαρίσει. Έχει μάθει να την διαχειρίζεται μόνος του. Ο Άνθρωπος φαίνεται από τον υψηλό βαθμό Αντιμετώπισης που διαθέτει. Η Αντιμετώπιση είναι που του προσφέρει την απαιτούμενη Δύναμη για ν’ ανταπεξέρχεται στα Εμπόδια της ζωής. Τα Εμπόδια είναι κύριο συστατικό της ζωής, (μαζί με τους Σκοπούς και τις Ελευθερίες) κι ο Άνθρωπος της Δύναμης, ο Έλληνας, γνωρίζει ότι η στρατηγική ζωή του τον συνδέει με την Δύναμη. Για τίποτε και για κανέναν λόγο δεν αφήνει τίποτε να του αποστραγγίσει αυτήν την Δύναμη.

Από την άλλη είναι γνωστό ότι ο αγελαίος μαζάνθρωπος αναμένει το κράτος-πατερούλη, να τον σώσει -όταν δεν αναμένει τον σωτήρα του Γιαχβέ. Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του μαζάνθρωπου είναι η “αναμονή” όπου πάντα περιμένει κάποιος να τον σώσει, κατά προτίμηση στην άλλη ζωή, αφού σε ετούτη πρέπει να σέρνεται, αμαρτωλός πιστός, ταπεινός και υπάκουος. Η τύχη, ο θεός, ο μπαμπάς, η μαμά, η πολιτεία, τα εμβόλια, η επιστήμη, η εκκλησία, ο Μέσι, τα χρωματιστά χαπάκια, οι χρωματιστές επαναστάσεις, οι χρωματιστές σημαιούλες και κάθε καρυδιάς εκτρωματικό απόβλητο…

Βασικό χαρακτηριστικό του αγελαίου είναι η ηλιθιότητα του να πιστεύει αυτούς που περιμένει να τον σώσουν.

Η πίστη είναι προϊόν της ηλιθιότητας.

Στην πίστη βασίζονται οι γιαχβεδιστές “Σωτήρες” κάθε κοπής, εποχής και είδους. Στην εμπιστοσύνη προς τα λεγόμενα τους, βασίζεται ο ΠΟΥ και ο ΟΗΕ για να κάνεις ότι σου λένε. Τα εμβόλια είναι η πίστη σου στην εξουσία τους. “Τα εμβόλια είναι εμπιστοσύνη” είπε ο ΟΗΕ δια στόματος του Γενικού Γραμματέα του. Εμπιστοσύνη σημαίνει τυφλή πίστη στα λεγόμενα κάποιου, είναι η βεβαιότητα κάποιου ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο έχει ορισμένη ικανότητα ή ιδιότητα (εντιμότητα, ειλικρίνεια συναισθημάτων, εχεμύθεια κτλ.) Αλήθεια πόση εντιμότητα, ειλικρίνεια, εχεμύθεια μπορεί να διαθέτει ο Νονός από την μαφία της γειτονιάς σου;

Λένε οι επιστήμονες-δημόσιοι υπάλληλοι, ότι η επιστήμη δεν είναι δόγμα κι άρα μπορούν να λένε κάτι σήμερα που να το αναιρούν μεθαύριο. Πόσο βολικό. Άρα σήμερα ένα εμβόλιο κάνει καλό και αύριο δεν κάνει καλό. Άρα ένα φάρμακο είναι καλό και το παίρνουν μερικές χιλιάδες πειραματόζωα σήμερα κι αύριο αποσύρεται αφού πρώτα σακατέψει ή και σκοτώσει κάμποσους. Εκπληκτικό, να το ακούς δημόσια, από χείλη επιστημόνων και μετά σου ζητούν να δείξεις εμπιστοσύνη (πίστη) και πειθαρχεία (πείθομαι=πιστεύω την αρχή) στα λεγόμενα τους!!!

Αλλά κάθε επίγνωση που έχουμε σχετικά με τα διάφορα πλήθη από ανάγκες, κατηγορίες και υποκατηγορίες από στοιχεία, θεωρίες και ιδέες που υποδεικνύουν πιθανούς τρόπους ικανοποίησης αυτών των αναγκών, βρίσκει εχθρικά αντιμέτωπη -όχι την άκαμπτη δογματικότητα της θρησκείας- αλλά τους πουριτανούς της επιστήμης με την απογυμνωμένη, αποστεγνωμένη, αποκαρδιωτική και παγ(ι)ωμένη δογματικότητα της. Φυσικά και είναι δόγμα η επιστήμη. Μάλιστα είναι πολύ πιο πουριτανικό από το θρησκευτικό δόγμα.

Το κράτος και η εκκλησία του (ως θρησκεία ή ως επιστήμη) ορίζει ηθική και περιεχόμενο για τους αδύναμους αγελαίους… 

Είναι λοιπόν, εκπαιδευμένες οι αγέλες των ανθρωπόζωων να παραδίδουν τα κλειδιά στον πατερούλη-κράτος γιατί αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους, σαν άνθρωπος-πολίτης. Αρνούνται να σκεφτούν, αρνούνται να γνωρίζουν και επιλέγουν να πιστεύουν. Άλλωστε είναι επίσης γνωστό, ότι η Γνώση είναι Δύναμη και η πίστη αδυναμία. Όποιος πιστεύει, το οτιδήποτε, είναι αδύναμος και ηλίθιος. Τόσο απλά τόσο ξεκάθαρα. Έτσι ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι.

“Η σιγουριά της αμφιβολίας” είναι η κραυγή μάχης του terrapapers.-

Η καθολική αμφιβολία κι αμφισβήτηση σε οτιδήποτε απαιτεί την πίστη μας στο δόγμα του.

Και στο δόγμα της επιστήμης και στο δόγμα της θρησκείας.

Η κατεστημένα δογματική ερμηνεία των πραγμάτων είναι διάτρητη από παραλείψεις. Φαντάζει αδιανόητο ότι ένας νους αυτής της γης θα δενόταν πάνω της τόσο γερά χάρη σ’ αυτή την διάταξη με τα μεγάλα κενά. Μέχρι να θυμηθούμε ότι την ίδια διάταξη με μεγάλα κενά έχουν και τα δίχτυα. Οποιοσδήποτε ισχυρισμός, οποιασδήποτε πουριτανικά κατεστημένης θεωρίας, δεν είναι για εμένα παρά χειροπέδες της καρδιάς και ζουρλομανδύας του μυαλού. Δεν δίνω πεντάρα αν ένας ιός είναι τεχνητός ή φυσικός και μόνο με κάποιο θαυματουργό εμβόλιο θα σωθεί η κανονικότητα.

Αλλά αν έρθει κάποιος και με ύφος αυθεντίας και τόνο που δεν σηκώνει αμφισβήτηση και χωρίς κανένα περιθώριο αμφιβολίας μου πει ότι έσκασε μύτη στο παιχνίδι ένας ιός τεχνητός ή φυσικός και μόνο με κάποιο θαυματουργό εμβόλιο θα σωθεί η αφεντιά του, μη και χάσει η Βενετιά βελόνι, ε, τότε φουσκώνει μέσα μου το πνεύμα της αμφισβήτησης που έχω για τα πάντα -ειδικά για τα δόγματα και τις αυθεντίες της επιστήμης- κι εφαρμόζω τεχνικές για να σπάσω τις νοητικές χειροπέδες που προσπαθούν να μου φορέσουν. Πάντα θα βρω έναν τρόπο να ελιχτώ και να ξεφύγω ώστε να περισώσω τον νου και την καρδιά μου από τα δηλητήρια της δογματικής αυθεντίας.

Κάθε τι, το οποίο έχει σημάνει το ο,τιδήποτε, έχει στον ίδιο ακριβώς βαθμό σημάνει και κάτι άλλο. Κάθε τι που θεωρείται λογικό, κάπου δεν βρίσκεται σε συμφωνία με κάτι και κάθε τι που θεωρείται παράλογο κάπου βρίσκεται σε συμφωνία με κάτι. Μέσα σε μιά ψευδαίσθηση όπως η δική μας πραγματικότητα, μιά ύπαρξη αλληλοσυνδεόμενων αντιθέτων είναι αδύνατον να είναι κάποιος εντελώς λάθος ή εντελώς σωστός. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που είναι δύσκολο να μάθει κάποιος το ο,τιδήποτε. Είναι δύσκολο κι απαιτεί αυξημένη ενέργεια και δύναμη να υπερισχύσεις επάνω σε κάτι που δεν μπορεί να είναι εντελώς λάθος, μέσω ενός άλλου κάτι, που δεν μπορεί να είναι εντελώς σωστό.

Δεν υπάρχει ούτε συνέπεια ούτε ασυνέπεια, ούτε αλήθεια ούτε ψεύδος, ούτε πληροφόρηση ούτε παραπληροφόρηση, σ’ αυτό το επίπεδο φαινομενικής ύπαρξης στο οποίο ζούμε και το οποίο χαρακτηρίζεται από τα δίπολα με την συνδετική παύλα (-) η οποία τα συνδέει και τα χωρίζει ταυτόχρονα. Το μόνο που υπάρχει είναι η συνέπεια και η ασυνέπεια. 

Ο,τιδήποτε είναι ασυνεπές με κάτι, είναι συνεπές με κάτι άλλο. Και τούμπαλιν. Μέσα σε αυτήν την ενότητα της ολότητας είμαι, σε κάποιον βαθμό, ένοχος για, ή μολυσμένος με, ή πάσχω από, ο,τιδήποτε είναι εκείνο στο οποίο επιτίθεμαι. Ο πουριτανός που κυνηγάει τα fake news δεν είναι αληθινός, είναι ο ίδιος δημιουργός fake news. Γιατί αυτό που θεωρεί ασυνεπές με κάτι, είναι συνεπές με κάτι άλλο.

Κάθε άποψη είναι θέμα αποδείξεων, αλλά κάθε απόδειξη είναι θέμα άποψης.

Η συνήθης μέθοδος μέσω της οποίας το ο,τιδήποτε μπορεί να “ταυτοποιηθεί” με ο,τιδήποτε άλλο είναι η τέχνη του να διαλέγουμε ό,τι είναι σύμφωνο με αυτό που λέμε εμείς και να παραβλέπουμε όλα τα υπόλοιπα. Έτσι το δίπολο συνεπές-ασυνεπές γίνεται δόγμα όπου κάθε αρνητής του καίγεται στην πυρά. Η σπουδαιότερη ψευδό-αρχή είναι πως οποιοσδήποτε τρόπος χρησιμεύει για να αποδειχτεί κάτι, μπορεί να χρησιμεύσει εξίσου καλά και για να αποδειχθεί ο,τιδήποτε άλλο. Ο τρόπος που επιλέγει η επιστήμη για να υπερθεματίσει μια θεωρία είναι ο ίδιος τρόπος που την αποδομεί και υπερθεματίζει το αντίθετο σκέλος. Έτσι έχουν όλοι δίκιο και οι πολεμοχαρείς και οι ειρηνοποιοί.

Μην μιλάτε για “κράτος” αυτοί που φαινομενικά κυβερνούν τις μάζες, είναι μαριονέτες-υπάλληλοι, διαχειριστές και θυρωροί της επιστήμης και της θρησκείας. Η “Mystery Babylon” αποφασίζει κι αυτοί παίρνουν διαταγές κι εκτελούν. Αν μπορέσουν με ΛΟΓΙΚΑ επιχειρήματα να μιλήσουν, είμαστε έτοιμοι ν’ ακούσουμε. Αλλά όχι, ακόμη και με καλή πρόθεση να θελήσουμε ν’ ακούσουμε δεν μας αφήνει η ανοησία τους. Όπως π.χ. σ’ ένα κατάστημα 40 τ.μ επιτρέπονται 2 άτομα, αλλά στις σχολικές αίθουσες ιδίου περίπου εμβαδού επιτρέπονται 27 μαθητές κι 1 εκπαιδευτικός.

Ο κοροϊδοϊός που έριξαν στο τραπέζι για να χειραγωγήσουν τις αγέλες, κυκλοφορεί μετά τις 12, σαν βρυκόλακας ή λυκάνθρωπος, ενώ μέχρι τις 11,59 δεν κυκλοφορεί. Κυκλοφορεί η korona τους, στα ασανσέρ, αλλά όχι στην αίθουσα του κινηματογράφου, κυκλοφορεί όταν χορεύεις, αλλά όχι όταν τρως … και μπόλικα τέτοια φαιδρά. Το ζητούμενο τους, είναι οι αγέλες να υποταχτούν στην παρανοϊκότητα των δογμάτων τους, όπου φυσικότατα ο μαζάνθρωπος υποκύπτει, γιατί στο κεφάλι του δεν υπάρχει νους εν λειτουργία, αλλά εγκεφαλικός χυλός.

Είναι οι αγελαίοι έτοιμοι, να ζητήσουν και να αποδεχτούν, από τον “Πάγκαλο” να βγει ξανά στους δρόμους και να μετράει φούστες… ή πιο όψιμα, μάσκες και συνωστισμό, με η χωρίς φιλότιμο…

Βλέπουμε λοιπόν, πόσο νοσηρό είναι το ελληνικό κοινό, οι τηλε-αρουραίοι που κάθονται και παρακολουθούν τα τηλεσκουπίδια -μάλιστα, ενίοτε, συμμετέχουν και σ΄ αυτά αυτοεξευτελιζόμενοι δημοσίως. Μία πανσπερμία χαρακτήρων προσεκτικά επιλεγμένων ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με τα πρότυπα του περιθωρίου κι ενώ σε άλλη εποχή θα είχαν προνομιούχο θέση σε ψυχιατρική κλινική ή θα ήταν παραδείγματα προς αποφυγή, σήμερα αντιπροσωπεύουν την αφρόκρεμα του κοινωνικού βίου των αγελαίων ανθρωπόζωων. 

Το περιθώριο είναι συνεπές με το περιθώριο και ασυνεπές με το πρότυπο. Το μπουζουξίδικο είναι συνεπές με το δικό του περιβάλλον και ασυνεπές με το Ηρώδειο. Κάτι που είναι συνεπές με κάτι είναι ασυνεπές με κάτι άλλο.

Τι πρότυπα θέλεις να έχεις ως κοινωνία ή ως άτομο;

Το περιθώριο ή το Ηρωικό;

Το δουλικό ή το Πολεμικό;

Με ποιους επιλέγεις να γίνουν συνεπείς τα παιδιά σου;

Για να είσαι συνεπής με το πρότυπο σου πρέπει να είσαι ασυνεπής με το αντίθετο του.

Γιατί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από το σκουπιδαριό του Βig Brother (και των συναφών τηλεοπτικών αποβλήτων) είναι η ακροαματικότητα του. Τα νούμερα τηλεθέασης του αποτελούν καθρέπτη της σήψης του νεοελληναρά, που κατεβαίνει συνεχώς στην σκάλα της παρακμής -που πλέον έγινε τσουλήθρα για να μην κουράζεται, δεν τον βοηθούν και τα κιλά του από τα πιτόγυρα και τις μπύρες. Καταπίνει τα νεοεποχίτικα πρότυπα, που έντεχνα η Σχολή της Φρανκφούρτης (η σχολή της κομμούνας) έχει απογυμνώσει από κάθε έννοια ηθικής-λογικής και συνέχειας, με αποτέλεσμα να παράγονται βδελυρά κι εκτρωματικά βλαχομπαρόκ υβρίδια σαν το Big Brother.

Σπουδαίους νέους έχει η Ελλάδα. Είναι άραγε, αυτοί που παρακολουθούν την τηλεοπτική χωματερή, οι απόγονοι του Λεωνίδα, του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και της Αθηνάς Παλλάδος; Είναι αυτοί είναι το παρόν και το μέλλον της; Λες να μην το γνωρίζουν τα μεμέτια; Δικές τους είναι οι παραγωγές-χωματερές στους Ελληνικούς σταθμούς.

Μην μπερδευόμαστε, λέγοντας Έλληνας, δεν νοείται ο ελληνόφωνος ορθόδοξος υποτακτικός πιστός του Γιαχβέ, ορθόδοξος χριστιανόπληκτος, σε καμία περίπτωση. Έλληνας και χριστιανός δεν υφίσταται ή το ένα είναι κάποιος ή το άλλο. Το αποκαλούμενο ως “ελληνοχριστιανικό” κάτι, είναι απλώς ένα υβρίδιο του τίποτα. Δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και τίποτε Ελληνικό στον σκοταδισμό και τον οχετό του Βυζαντίου.

Οι Αρχαίοι Έλληνες έβγαλαν τον άνθρωπο από τα σκοτάδια των Ατλάντιων, (Ιξώς, Αιγύπτιοι, Ινδοί, Κινέζοι, Τολτέκοι, Ατζέκοι κλπ) και των ερπετών, με την Στρατηγική του Πολέμου και της Νόησης.

Φυσικά δεν υπάρχουν μονάχα οι αυτοαποκαλούμενοι ως νεοέλληνες, οι πιστοί του μιασματικού Γιαχβέ, που τρέφονται με ψυχοτρονικά, νοητικά και διατροφικά σκουπίδια, υπάρχουν και οι άλλοι. Αυτοί οι άλλοι, οι Αληθινοί Έλληνες, είναι που κρατούν τον άνθρωπο στην θέση που του αξίζει και δεν τον έχουν ρίξει στην χωματερή του μολυσματικού Γιαχβέ. Οσο στέκει ο Παρθενώνας και η Ακρόπολη στην θέση τους -έστω και κουτσουρεμένα- υπάρχει ελπίδα για τον Έλληνα - Άνθρωπο και για την ανθρωπότητα στο σύνολο της.

Υπάρχει ελπίδα για τον Έλληνα Θεό και τους απογόνους του της Χρυσής Φυλής.

Η Ελληνίδα Αθηνά Παλλάδα, είναι η Θεά της Γνώσης, της Επίγνωσης, της Στρατηγικής και του Πολέμου.

Βεβήλωσαν οι μιαροί, τις Μυκήνες.

Αλήθεια ξέρεις γιατί; Γιατί τις Μυκήνες;

Η απάντηση είναι βαθιά και βαριά μεταφυσική. Έχει σχέση με τους Κύνες του Σειρίου, την αρχέγονη κληρονομιά των Ελλήνων Θεών και Ημίθεων. 

Θέλουν να αποκόψουν τις ρίζες, τον Ελληνικό DNA των Θεών του Ολύμπου και να κάνουν τα αγελαία ανθρωπόζωα ορδές Ινσμούθιων. 

Θέλουν να επιβάλλουν ως πρότυπα το περιθώριο, τον οχετό, κι όχι τον Αριστοκρατικό Ηρωισμό του Αχιλλέα ή την Πανουργία του Οδυσσέα.

Από τις Μυκήνες μπορείς να δεις -με την αληθινή Όραση που μονάχα ο Έλληνας Άνθρωπος κατέχει- τα Ολόφωτα Παλάτια και τους Παρθενώνες της κληρονομιάς μας.

Τα Παλάτια του Ολύμπου.

Ο Όλυμπος δεν είναι ένα βουνό της Ελληνικής γης αλλά ολόκληρος ο Πλανήτης μας. Ο πλανήτης των Ελλήνων Ανθρώπων, πριν επικρατήσουν οι μολυσματικές φυλές-ορδές των Αβυσσαίων Ατλάντειων. Τα καρκινώματα των Ατλάντων που επέζησαν της μεγάλης μάχης, εξαφάνισαν την ιστορία μας. 

Την Αληθινή Ιστορία των Ελλήνων-Ανθρώπων της Χρυσής Εποχής. Των Ολόλαμπρων Ολοζώντανων Ελλήνων Θεών και Ηρώων την αντικατέστησαν με τα εκτρωματικά αφηγήματα του Γιαχβέ-Χρηστού και τους μολυσματικούς μύκητες του, τους αγίους, πατέρες, αποστόλους, σωτήρες, κλπ.

Έτσι διέβρωσε η εκτρωματική “Mystery Babylon” το μεγαλείο των Ελλήνων Ανθρώπων και τους κατάντησε να εκλιπαρούν για τα διανοητικά τηλεοπτικά-ναρκωτικά του υπονόμου, που στην εικόνα τους βλέπεις το νεοελληνικό ζώο-αρουραίο.

Ξέρεις τι θα πάθουν από την Ύβρι που αποτόλμησαν οι μιασματικοί;

Μα ότι και οι προηγούμενοι, όταν προκάλεσαν την ματιά της Μέδουσας και τους περιέλαβε η Αθηνά Παλλάς.

ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΟΙ.

@Ηω Αναγνώστου / 2020 terrapapers.com