“Υπάρχεις αλλά δεν υπάρχει Εγώ”

“Υπάρχεις αλλά δεν υπάρχει Εγώ”

Όταν κάτι δεν πάει καλά, το σώμα ζητάει την προσοχή σου.

Αλλά όταν το σώμα είναι υγιές, το ξεχνάς.

Όταν το σώμα σου είναι υγιές γίνεσαι ασώματος, κι αυτός είναι ο μόνος ορισμός για την υγεία.

Υγεία είναι όταν δεν έχεις επίγνωση του σώματος.

Αν υπάρχει επίγνωση του σώματος, σημαίνει πως δεν είναι υγιές.

Το ίδιο ισχύει και για τον νου.

Όταν η επίγνωσή σου είναι υγιής, δεν υπάρχει Εγώ, δεν ξέρεις τίποτα για τον εαυτό σου.

Δεν θυμίζεις στον εαυτό σου “είμαι κάτι”, είσαι απλώς χαλαρός.

Υπάρχεις αλλά δεν υπάρχει Εγώ.

Είσαι απλά μια μη οντότητα, μια μη ύπαρξη, αλλά δεν υπάρχει Εγώ.

Όταν ταιριάζει το παπούτσι, ξεχνιέται το πόδι.

Όταν ταιριάζει η ζώνη, ξεχνιέται η κοιλιά.

Όταν η καρδιά είναι σωστή, τα υπέρ και τα κατά ξεχνιούνται.

Να θυμάσαι, όταν είσαι υγιής, δεν έχεις επίγνωση του σώματός σου.

Το σώμα ξεχνιέται.

Όταν είσαι άρρωστος δεν μπορείς να ξεχάσεις το σώμα.

Ξέρεις αν υπάρχει κεφάλι αν δεν έχεις πονοκέφαλο?

Όταν έχεις πονοκέφαλο δεν μπορείς να ξεχάσεις το κεφάλι.

Όταν το παπούτσι πιέζει, δεν ταιριάζει.

Όταν δεν έχεις πονοκέφαλο, που είναι το κεφάλι? Το ξεχνάς εντελώς.

Κάθε τι που είναι υγιές ξεχνιέται, αλλά ότι δεν είναι υγιές, το θυμάσαι,
συνεχίζει να σε παρενοχλεί, μια συνεχής ένταση στο κεφάλι.

Ο άνθρωπος της Φύσης δεν ξέρει τον εαυτό του.

Εσύ τον ξέρεις, επειδή είσαι άρρωστος.

Το εγώ είναι αρρώστια, πραγματική αρρώστια.

Επειδή πρέπει να θυμάσαι αδιάκοπα πως είσαι κάποιος.

Αυτό δείχνει πως είσαι άρρωστος. Η αρρώστια δημιουργεί το Εγώ.

Η υγιής φύση ξεχνιέται εντελώς.

Είναι σαν σύννεφο, σαν ελαφρύ αεράκι, σαν βράχος, σαν δέντρο, σαν πουλί, αλλά ποτέ σαν άνθρωπος.

Μόνο στην αρρώστια θυμάσαι.

Το να θυμάσαι είναι ένας μηχανισμός ασφάλειας και σιγουριάς.

Αν έχεις ένα αγκάθι στο πόδι, είσαι υποχρεωμένος να το θυμάσαι.

Ο νους πηγαίνει συνεχώς στο πόδι, επειδή το αγκάθι πρέπει να βγει από εκεί.

Αν το ξεχάσεις, το αγκάθι θα μείνει και θα είναι επικίνδυνο, μπορεί να δηλητηριάσει όλο το σώμα.

Αν υπάρχει πονοκέφαλος, το σώμα σου λέει να τον θυμάσαι, πως κάτι πρέπει να γίνει.

Αν τον ξεχάσεις, ο πονοκέφαλος μπορεί να γίνει επικίνδυνος.

Το σώμα σου λέει πότε υπάρχει αρρώστια.

Όταν κάτι δεν πάει καλά, το σώμα ζητάει την προσοχή σου.

Αλλά όταν το σώμα είναι υγιές, το ξεχνάς.

Όταν το σώμα σου είναι υγιές γίνεσαι ασώματος, κι αυτός είναι ο μόνος ορισμός για την υγεία.

Υγεία είναι όταν δεν έχεις επίγνωση του σώματος.

Αν υπάρχει επίγνωση του σώματος, σημαίνει πως δεν είναι υγιές.

Το ίδιο ισχύει και για τον νου.

Όταν η επίγνωσή σου είναι υγιής, δεν υπάρχει Εγώ, δεν ξέρεις τίποτα για τον εαυτό σου.

Δεν θυμίζεις στον εαυτό σου “είμαι κάτι”, είσαι απλώς χαλαρός.

Υπάρχεις αλλά δεν υπάρχει Εγώ.

Είσαι απλά μια μη οντότητα, μια μη ύπαρξη, αλλά δεν υπάρχει Εγώ.
Δεν υπάρχει αποκρυσταλλωμένο Εγώ. Ο εαυτός δεν είναι εκεί.

Αυτό είναι ένα από τα πιο βαθιά πράγματα που πρέπει να καταλάβεις.
Όταν η καρδιά είναι σωστή, όλα τα υπέρ και τα κατά ξεχνιούνται.

Όταν η καρδιά είναι λάθος, άρρωστη, είσαι συνεχώς φορτωμένος, ανησυχείς.

Αυτό είναι σωστό, αυτό είναι λάθος και πρέπει να κάνεις το σωστό και να αποφεύγεις το λάθος.

Όλη σου η ζωή μετατρέπεται σ’ ένα αγώνα, πως ν’ αποφύγεις το λάθος και πως να κάνεις το σωστό.

Δεν είναι αυτός ο δρόμος για να φτάσεις στο σωστό!!

Αυτός είναι ο δρόμος για να χάσεις το σωστό, για πάντα…”

Osho - Βιβλίο: « όταν ταιριάζει το παπούτσι»

http://dia-kosmos.blogspot.gr/