Ο «Ιαβέρης» Παπαγγελόπουλος, Ο Σημίτης, η Ζορμπά, ο Λιάκος, και ο Σωκράτης Κόκκαλης

του Γιάννη Ξένου.

Στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, εκ των βασικών στόχων του Μαξίμου είναι οι διαρκείς επιθέσεις στον χώρο του Πασόκ, εξαιτίας του φόβου ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει εκ νέου τον δεύτερο πόλο και να οδηγήσει στην εξαφάνιση τον Σύριζα. Σε μεγάλο βαθμό το Μαξίμου το πέτυχε, για ένα διάστημα το Πασόκ εμφάνισε δημοσκοπικά ποσοστά πάνω από 10%, αλλά γρήγορα ξεφούσκωσε.

Οι διώξεις κορυφαίων εκσυγχρονιστικών στελεχών της πασοκικής περιόδου 1996-2004 από τη μια γίνεται για να ωθήσει πολιτικά τη Φ. Γεννηματά όλο και πιο κοντά στον Ε. Βενιζέλο και τους λοιπούς εκσυγχρονιστές του Πασόκ, από την άλλη δεν θα μπορούσαν να μπουν στο στόχαστρο στελέχη, όπως οι προσκείμενοι στον Τσοχατζόπουλο, γιατί αυτοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκονται πια στον Σύριζα.

Μετά την προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου, ενός παλιού τέκνου του ΚΚΕ Εσ., που από τα τέλη του ’70 προσχώρησε στο Πασόκ, σειρά πήρε ο Κώστας Σημίτης. Η Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες προχώρησε στο άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του Κ. Σημίτη, της συζύγου του, του αδελφού του και δύο υπουργών των κυβερνήσεών του, του Μ. Χρυσοχοΐδη και του Ε. Μαλέσιου, αλλά και του μεσάζοντα οπλικών συστημάτων Λουκά Ρωμανού. Η διερεύνηση ξεκίνησε ύστερα από την κατάθεση του Γάλλου Μισέλ Ζοσράν, στελέχους της εταιρείας Thales που είχε αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών στην οποία υπάρχουν αναφορές περί του τότε πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών παραγόντων.

Τα ΜΜΕ του Σύριζα (Αυγή, Εφ. Συν., left.gr, ΕΡΤ, όμιλος 24/7 κ.ά.), υπό την καθοδήγηση του Μαξίμου και του Παπαγγελόπουλου, θυμήθηκαν ότι ο Σημίτης είναι «αρχιερέας της διαπλοκής». Για το «ρεπορτάζ» τους όμως θα έπρεπε να στραφούν στα δεκάδες στελέχη του εκσυγχρονιστικού Πασόκ που έχουν στις τάξεις του.

Πρώτα από όλα ο διώκτης της διαφθοράς Δ. Παπαγγελόπουλος να παραγγείλει στις διωκτικές αρχές να καλέσουν τη Μυρσίνη Ζορμπά, σημερινή υπ. Πολιτισμού, να καταθέσει για τον Σημίτη μιας και, όπως αναφέρει στο βιογραφικό της, «το χρονικό διάστημα 2009-2015 διετέλεσε Διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη», αλλά και ευρωβουλευτής του Πασόκ επί Σημίτη.

Στη συνέχεια να καλέσουν τον σύντροφό της Αντώνη Λιάκο, εκ των θεωρητικών του εκσυγχρονισμού, που επί χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του ιδρύματος του Σημίτη, ΟΠΕΚ. Ο Λιάκος, τα τελευταία χρόνια, που ανέβηκε στο τρένο του Σύριζα, έχει εξαλείψει από το βιογραφικό ότι για περίπου μια δεκαετία διετέλεσε πρόεδρος του ΟΠΕΚ, κάνοντας πράξη τη θέση του: «Η ιστορία γράφεται και ξεγράφεται κατά το δοκούν».

Μετά θα μπορούσαν να ζητήσουν τη συμβολή του καθηγητή και πρώην βουλευτή Επικρατείας του Σύριζα, Κων/νου Τσουκαλά, που ήταν εκ των στενότερων συνεργατών του Σημίτη.

Πολύτιμη θα ήταν και η συμβολή του νυν υπουργού, Στέργιου Πιτσιόρλα, που τις δεκαετίες του ’90 και αρχές του 2000, που έλυνε και έδενε στον ΣΥΝ, ήταν πιστά υπέρ της γραμμής σύγκλισης με το εκσυγχρονιστικό Πασόκ.

Όταν τελειώσει με αυτούς ο «Ιαβέρης» Παπαγγελόπουλος, μπορεί να αναζητήσει τον Σπύρο Σαγιά, πρώην γραμματέα της πρώτης κυβερνήσεως διαχρονικό νομικό σύμβουλο πληθώρας υπουργών του Πασόκ, αλλά και πλήθος άλλων, ειδικά στην Εφ. Συν. θα βρει πολλούς σημιτικούς… αλλά και τον Σωκράτη Κόκκαλη, εμβληματικό επιχειρηματία της εποχής Σημίτη, που τώρα έχει τις καλύτερες σχέσεις με τον Σύριζα.

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΚΚΑΛΗ

Να μιλήσουμε σήμερα για μια τεράστια μορφή της μεταπολεμικής Ελλάδος. Δεν είναι πολιτικός, ούτε καλλιτέχνης. Δεν είναι, λοιπόν, το λαϊκό όνομα της ακτινοβολίας Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Βουγιουκλάκη, Καραμανλή, Παπανδρέου. Είναι ο Σωκράτης Κόκκαλης. Το άτομο που έγινε γνωστό από τον Ολυμπιακό κι όχι γιατί επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλο τα... πολιτικά πράγματα της χώρας. Αυτή η ''παρατραβηγμένη'' εκτίμηση όπως ηχεί σήμερα θα δικαιωθεί στη αληθή διάσταση της μόνο από την Ιστορία, που θα γραφτεί όταν έρθει η ώρα.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Κώστας Σημίτης έχουν ένα κοινό. Οι πατεράδες τους ήταν αριστεροί. Μούρες δυνατές στο κόμμα. 

Και στο αντάρτικο, επί γερμανικής κατοχής. Και τόσο ο Σωκράτης, όσο και ο Κινέζος, δύο τετραετίες πρωθυπουργός, με σχέσεις ουσίας στην Γερμανία. Σάρωνε ως επιχειρηματίας ο Κόκκαλης. Και πριν ΠΑΣΟΚ και επί Σημίτη. Για πολλά χρόνια ήταν ο Νο 1 επιχειρηματίας στην Ελλάδα, η δε Ιντρακόμ η Νο1 επιχείρηση στην χώρα. Αυτές δεν είναι προσωπικές εκτιμήσεις, αλλά έγκυρες διαπιστώσεις κύκλων της διεθνούς οικονομίας.

Ο Καραμανλής ο μικρός, είναι αντιπολίτευση και χαλάει τον κόσμο. Μιλάει για διαφθορά και χαρακτηρίζει αρχιερέα της διαπλοκής τον Σημίτη. Και αρχινταβατζή του δημοσίου, δηλαδή αρχιδιαπλεκόμενο τον Κόκκαλη.

Έρχεται ο καιρός και ο ΟΠΑΠ προκηρύσσει το μεγαλύτερο διαγωνισμό στην Ευρώπη. Διεθνή διαγωνισμό, προκειμένου να οχυρωθεί αμυντικά και ηλεκτρονικά ο οργανισμός στοιχημάτων. 

Επί Σημίτη. 

Και εδώ είναι η αποκάλυψη του αποδυτηριάκια: 

Εντολή του πρωθυπουργού να στηθεί ο διαγωνισμός με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλεισθεί η Ιντραλότ του Κόκκαλη. Ό,τι λέω. Ό,τι διαβάζεις. Και δεν το συζητώ. Μην πέσουμε σε λεπτομέρειες και τι μεσολάβησε για να βάλει στο σημάδι ο πρωθυπουργός τον Κόκκαλη.

Σ' έναν όροφο πάνω από τα γραφεία της Ελευθεροτυπίας, στο κτήριο της εφημερίδας συντάχθηκε με τέτοιες προδιαγραφές ο διαγωνισμός που από χέρι αποκλειόταν να προκριθεί η εταιρεία του Κόκκαλη, που μέχρι τότε δέσποζε στον ΟΠΑΠ. Για να μη χάσει το ματς ο παίκτης, ο πτυχιούχος μανουβραδόρος Κόκκαλης, καταφέρνει να τραινάρει τη διαδικασία. Με ποια προοπτική; Με ποια τύχη; Ο Καραμανλής που θα γίνει σίγουρα πρωθυπουργός δεν το κρύβει ότι θέλει να φάει ζωντανό τον Κόκκαλη. Αφού πρώτα τον ψήσει στα κάρβουνα.

Πρόεδρος στον ΟΠΑΠ με τη ΝΔ πια στην κυβέρνηση διορίζεται ο κοσμήτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Φιλιππίδης, που λέει στον Καραμανλή: “Να ακυρώσουμε τον διαγωνισμό της προηγούμενης κυβέρνησης, διότι είναι στημένος υπέρ του... Κόκκαλη!”. Ενώ ήταν στημένος από τον ίδιο τον Σημίτη εναντίον του τότε προέδρου του Ολυμπιακού. Και ποια ήταν η συνέχεια. Πώς τα κατάφερε ο Σωκράτης και γύρισε τούμπα το έργο;

Με τους κατάλληλους ανθρώπους ο Κόκκαλης παραμύθιασε τον αμερικάνικο κολοσσό G.TECH, τον άμεσο ανταγωνιστή του, τον οποίο στην Ελλάδα αντιπροσώπευε ο ορκισμένος εχθρός του, ο Φέσσας, πως έχει γίνει “μεθόδευση” να καταλήξει ο διαγωνισμός στον... Κόκκαλη. Τελικά; Επί Καραμανλή, τη δουλειά του αιώνος την πήρε ο Κόκκαλης(!), μάλιστα χωρίς διαγωνισμό!!!

Είπαμε. Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Να μιλήσουμε χωρίς φόβο και πάθος. Ο πυρήνας του ΟΠΑΠ ήταν η ΙΝΤΡΑΛΟΤ. Αν έφευγε από τον ΟΠΑΠ η εταιρεία του Κόκκαλη, τότε ο ΟΠΑΠ θα είχε καταντήσει ΟΔΙΕ. Μπάχαλο.

Το 1991 επί Μητσοτάκη και υπουργού οικονομικών Παλαιοκρασά “κρατικοποιείται” ο ΟΠΑΠ και κατάντησε μία προβληματική ΔΕΚΟ. Τι να λέμε. Δεν κάλυπτε ούτε τα λειτουργικά έξοδα. Επί Σημίτη και Γιάννου Παπαντωνίου ο ΟΠΑΠ γίνεται Α.Ε. και μπαίνει στο χρηματιστήριο. Είπαμε χωρίς φόβο και πάθος. Επί ΠΑΣΟΚ, επί προεδρίας Κοσκινά, του παλιού κολυμβητή του Ολυμπιακού, ο ΟΠΑΠ εξελίσσεται σε σύγχρονη λοταρία, άλλο ότι έγιναν... πολλά και διάφορα.

Η Ιντραλότ ιδρύθηκε το 1991 κι όταν μπουκάρει στον ΟΠΑΠ το 1995, τότε, η τεχνολογία του οργανισμού ήταν σε επίπεδο γλάστρας. Αυτοκόλλητα και με σάλιο τα δελτία, και το ένα απόκομμα κράταγε ο πράκτορας. Το έλλειμμα του κράτους το κάλυψε η ικανότητα του Κόκκαλη που ανταποκρίθηκε στις σύγχρονες ανάγκες του ΟΠΑΠ. Νταβατζής ο Κόκκαλης, διότι υπήρχε το κορίτσι του δρόμου, η ΟΠΑΠ Α.Ε.

Ο Κόκκαλης γεννήθηκε σα σήμερα 27 Μαΐου, το 1939 (Φώτο, με την σύζυγο του). Δεν είναι τυχαίο αυτό που έλεγαν. Πως όταν φταρνιζόταν ο Κόκκαλης, κρυολογούσε ο ΟΠΑΠ.