William Harry McRaven

«Αν θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο, ξεκινήστε στρώνοντας το κρεβάτι σας»

Από ομιλία του William Harry McRaven, τετράστερου ναυάρχου του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Οστιν, Τέξας, 17 Μαΐου 2014

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ο William Harry McRaven γεννήθηκε το 1955 στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Συμμετείχε στον Πόλεμο του Κόλπου (2 Αυγούστου 1990 – 28 Φεβρουαρίου 1991), στον Πόλεμο του Αφγανιστάν, στον Πόλεμο του Ιράκ (άρχισε στις 7 Οκτωβρίου 2001) και στην επιχείρηση «Δόρυ του Ποσειδώνα», κατά την οποία εξουδετερώθηκε από τις Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ ο Οσάμα μπιν Λάντεν.

Λίγοι Αμερικανοί θυμούνται να πιστώσουν στον απόστρατο πλέον ναύαρχο τις πολεμικές δάφνες του, αλλά εκατομμύρια εξ αυτών τον μνημονεύουν για τη θρυλική συμβουλή που έδωσε στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Από την ημέρα που δημοσιοποιήθηκε το σχετικό βίντεο στην πλατφόρμα YouTube (αυτό έγινε δύο ημέρες μετά την ομιλία του ναυάρχου) έχουν καταγραφεί 12.994.162 αναπαραγωγές του. Κάτι τόσο απλό έκανε τεράστια εντύπωση, επειδή εκείνος που το είπε είχε το κύρος για να δείξει τη σημασία του.

Αν κάποιος άκαπνος, νωθρός, δειλός και «βολεψάκιας» ανθρωπάκος έλεγε στους νέους αλλά και στους μεγαλύτερους να στρώνουν τα κρεβάτια τους προτού αρχίσουν να… αλλάζουν τον κόσμο, δεν θα τον πρόσεχαν. Το μέσο είναι πάντοτε το μήνυμα και ένας τετράστερος ναύαρχος με έντονη πολεμική δράση αποτελεί εξαιρετικό μέσο για να πέμψει ένα σύστημα εξουσίας τα μηνύματά του στο κοινό.

Ο ναύαρχος McRaven δεν μίλησε αφοριστικά ούτε ξεφούρνισε την πρότασή του ως αξίωμα. Εξήγησε τη συμβουλή του με τα ακόλουθα: «Κάθε πρωί στη βασική εκπαίδευση των Ειδικών Δυνάμεων οι εκπαιδευτές μου, που τότε ήταν όλοι βετεράνοι του Βιετνάμ, εμφανίζονταν στο δωμάτιο του στρατώνα μου και το πρώτο πράγμα που θα επιθεωρούσαν ήταν το κρεβάτι. Αν το κάναμε σωστά, οι γωνίες ήταν τετράγωνες, τα καλύμματα τραβηγμένα σφιχτά, το μαξιλάρι κεντραρισμένο και αν η επιπλέον κουβέρτα τακτικά διπλωμένη. […]

Ήταν ένα απλό έργο – στην καλύτερη περίπτωση. Αλλά κάθε πρωί έπρεπε να φτιάχνουμε το κρεβάτι μας στην εντέλεια. Φαινόταν λίγο γελοίο εκείνη την εποχή, ειδικά υπό το φως του γεγονότος ότι φιλοδοξούσαν να γίνουμε πραγματικοί πολεμιστές, σκληροί βατραχάνθρωποι, σκληραγωγημένοι στη μάχη, αλλά η σοφία αυτής της απλής πράξης έχει αποδειχτεί πολλές φορές σε μένα.

Εάν φτιάχνετε το κρεβάτι σας κάθε πρωί, θα έχετε ολοκληρώσει το πρώτο καθήκον της ημέρας. Θα σας δώσει μια μικρή αίσθηση υπερηφάνειας και θα σας ενθαρρύνει να κάνετε ακόμα ένα έργο κι άλλο ένα, κι άλλο. Μέχρι το τέλος της ημέρας μια εργασία που θα ολοκληρωθεί θα έχει μετατραπεί σε πολλές εργασίες, που έχουν ολοκληρωθεί.

Η τακτοποίηση του κρεβατιού σας θα επιβεβαιώσει, επίσης, το γεγονός ότι τα μικρά πράγματα στη ζωή έχουν σημασία. Εάν δεν μπορείτε να κάνετε τα μικρά πράγματα σωστά, δεν θα κάνετε ποτέ τα μεγάλα πράγματα σωστά.

Και, εάν κατά τύχη έχετε μια άθλια μέρα, θα επιστρέψετε σε ένα κρεβάτι που θα είναι στρωμένο (το οποίο εσείς στρώσατε) και ένα τακτοποιημένο κρεβάτι θα σας δώσει την ελπίδα ότι το αύριο θα είναι καλύτερο».

Ζούμε σε μια εποχή που είναι όπως όλες οι άλλες, επειδή ο άνθρωπος είναι ένας υπαρκτικός τύπος, που αλλάζει λίγο εμφανισιακά και ελάχιστα -σχεδόν καθόλου- εσωτερικά. Η μόνη διαφορά των καιρών μας από τους παρελθόντες είναι ότι η εσωτερική, κάποτε βουβή και άδηλη απόγνωση και οργή των ανθρώπων έγινε ηχηρή και εκδηλώνεται καταιγιστικά από το διαδίκτυο και τα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όλοι απαιτούν άμεσες αλλαγές, ραγδαίες και επαναστατικές, σωτηρία από ψηλά, άμεση εξαφάνιση όσων θεωρούν αρνητικά και εξοβελισμό των κακών όσο χαμηλότερα γίνεται.

Εύχονται να έρθουν τα πάντα πάνω κάτω, δίχως, όμως, εκείνοι να υποχρεωθούν ν’ αλλάξουν. Και στην Ελλάδα έχουμε πολλούς που ονειρεύονται να πάρουμε την Πόλη, δίχως, ωστόσο, να υποχρεωθούν να θυσιάσουν έστω μία δεκάρα για τον ιερό -κατά τ’ άλλα- σκοπό.

Υπάρχουν κι άλλοι που λένε πως αγωνίζονται για σπάσιμο των αλυσίδων των εργατών και παύση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο – και μόλις τα πουν όλα τούτα και ξεσκάσουν, αρχίζουν το σλάλομ ανάμεσα στα χαρτόνια των αστέγων των Αθηνών, πάνε στο ΑΤΜ της Βουλής και σηκώνουν μερικά «ζεστά» χιλιάρικα για τα έξοδα της εβδομάδας.

Γι’ αυτό, προτού αρχίσουμε τη σωτηρία του κόσμου, ας στρώσουμε πρώτα τα κρεβάτια μας.