Αμβακούμ... o ιπτάμενος προφήτης

Ιπτάμενος Λευίτης λοιπόν ο Αββακούμ! Αεροπορικό ταξίδι, Ιερουσαλήμ-Βαβυλώνα μετ’ επιστροφής… με πτήση της air-angel! Κόμιστρο; "μανιταρόσουπα" που προκαλεί "ανορεξία" σε λιοντάρια!

Αβακούμ... o ιπτάμενος προφήτης και οι ανορεκτικοί λέοντες του Δανιήλ!

Του Μ. Καλόπουλου

Οι εκκλησιαστικοί σχολιαστές, αποδίδουν την σωτηρία του Δανιήλ και την βαριά ανορεξία των λεόντων, σε ουράνιο θαύμα: «δύναμη δε ουράνια, ενέφραξε το στόμα των λεόντων». Η ίδια η βίβλος, είναι πιο συγκεκριμένη: «άγγελος Κυρίου έφραξε τα στόματα των λεόντων»!

Επειδή όμως, πάει καιρός που ο κάθε βιβλικός "άγγελος" σ’ εμάς θυμίζει τον από μηχανής θεό της ελληνικής θεατρικής αρχαιότητας, έχει νομίζω ενδιαφέρον να δούμε πώς και από πού ήρθε αυτός ο "άγγελος" και με τι έφραξε τα στόματα των λεόντων!

Μετά το τέλος κάθε "θαύματος", στους ιεροσυντάκτες των βιβλικών αφηγημάτων, εμφανιζόταν το πρόβλημα της καταγραφής των πραγματικών συντελεστών του!

Πολλές φορές την αρχική ιδέα, είχε κάποιος που δεν ήταν κοντά στο συντελούμενο "θαύμα". Πώς θα μπορούσε αυτός να συμπεριληφθεί στους δοξασμένους αλλά και καταγεγραμμένους συντελεστές του θαύματος; Η βιβλική αφήγηση σε μια αδέξια προσπάθειά της να υπαινιχθεί τον αληθινό εμπνευστή του λάκκου με τα λιοντάρια, μας άφησε μια τελευταία κυριολεκτικά απίστευτη εικόνα!

Λίγο πριν τελειώσει το βιβλίο του Δανιήλ, και μαζί μ’ αυτό και ολόκληρη η Π. Διαθήκη, μας παρουσιάζει έναν ιπτάμενο (!) συνάδελφο του Δανιήλ, να του φέρνει ένα παράξενο φαγητό... όχι από κάποια γειτονιά της Βαβυλώνας... αλλά απ’ την μακρινή Ιουδαία: «στην Ιουδαία ζούσε τότε ο προφήτης Αμβακούμ (ή Αββακούμ). Είχε ψήσει έψεμα (μαγειρεύμα)... Τότε ένας άγγελος Κυρίου του είπε, δεν το πας αυτό το άριστο (κατάλληλο φαγητό) μέχρι την Βαβυλώνα; 

Ο Αββακούμ ξαφνιάστηκε και είπε: 

Μα Κύριε, εγώ ούτε ξέρω κατά που πέφτει η Βαβυλώνα. Τότε ο άγγελος, (απλοποιώντας τα πράγματα, του πρόσφερε ένα δωρεάν αεροπορικό ταξίδι με τις ανέσεις της εποχής... ως την Βαβυλώνα!) τον έπιασε απ’ τα μαλλιά (!) και βοηθούμενος από έναν δυνατό άνεμο (που φυσούσε ούριος εκείνη την ημέρα...) τον έφερε στην Βαβυλώνα. Ο Αββακούμ, (φτάνοντας στον λάκκο των λεόντων στην Βαβυλώνα) φώναξε τότε στον Δανιήλ. Δανιήλ Δανιήλ, λάβε (αυτό) το άριστον (το φαγητό δεν κατονομάζεται) που σου απέστειλε ο θεός». Δανιήλ Βηλ και Δράκων 37.

Ναι, όποιος δεν πιστεύει ότι με την ανεξέλεγκτη πίστη του στην Βίβλο, συντηρεί την δισχιλιετή πνευματική μας αγκύλωση, ας πάρει οποιαδήποτε εγκεκριμένη Βίβλο των Εβδομήκοντα και ας διαβάσει αυτά τα γελοία ανατολίτικα παραμύθια... κι ας γελάσει ή καλύτερα ας κλάψει πικρά για την φρικτή μας κατάντια!

Αυτά λοιπόν τα παραμύθια, που ξεπερνούν κατά πολύ ακόμα και το μαγικό χαλί του Αλαντίν, στις «χίλιες και μια νύχτες»... εδώ και είκοσι αιώνες βρίσκονται εκεί στην Βίβλο των Εβδομήκοντα (Ο΄) που είναι: «η μόνη εγκεκριμένη Βίβλος από την ιερά σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος»! 

Φαντασθείτε... είκοσι αιώνες, βροντερά ψέματα και γελοίες υπερβολές που ξεπερνούν ακόμα και τα παραμύθια του Βαρώνου Μινχάουζεν!!!

Μπορείτε να υποθέσετε ό,τι θέλετε, αλλά παρακαλώ μην τολμήσετε να αμφισβητήσετε τις πτήσεις των προφητών, γιατί... το φαινόμενο επαναλαμβάνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο, όπως θα δούμε σε λίγο και στην Καινή Διαθήκη!

Και αφού δεν προλάβαμε την ιστορική μας αποχαύνωση, ας απολαύσουμε τουλάχιστον την διασκεδαστική εικόνα! Αν υποθέσουμε λοιπόν πως κατά την διάρκεια της πτήσης του για την Βαβυλώνα, ο ιπτάμενος αυτός άγγελος ως συνήθως παρέμενε ορατός... τότε χιλιάδες ευτυχείς παρατηρητές, κατά μήκος της πτήσης Ιουδαίας-Βαβυλώνας, (πτήση 1000 χιλιομέτρων!) την συγκεκριμένη μέρα, θα παρατήρησαν ένα μοναδικό θέαμα! Ένας ιπτάμενος άνδρας, πετούσε με ταχύτητα πάνω απ’ τα κεφάλια τους, κρεμασμένος απ’ τα μαλλιά του, κρατώντας μια κατσαρόλα... που μύριζε υπέροχα! Αν η πτήση ήταν πέρα απ’ τα όρια ξεκάθαρης παρατήρησης, τότε ο Αββακούμ ήταν το πρώτο... αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο!

Ποτέ δεν ξέρεις, ίσως οι αβάσταχτες αυτές γελοιότητες, να ξυπνήσουν σε κάποιους την αίσθηση, ότι το βιβλίο αυτό, ολοφάνερα πια μας κοροϊδεύει! Ίσως, ακόμα και κάποιοι καλοπροαίρετοι θεολόγοι, να νιώσουν επιτέλους, πως τέτοιες εικόνες, ξεπερνούν και το τελευταίο όριο ανεκτής θρησκευτικής παραμυθολαγνείας. Ίσως κάποιοι πιστοί να τρομάξουν, βλέποντας ότι η Βίβλος έγινε τελικά η αξεπέραστη τάφρος καταβαράθρωσης της νοημοσύνης μας.

Ίσως οι υπερβολές αυτές να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε επιτέλους ότι το βιβλίο αυτό, δεν είχε ποτέ καμμία σχέση με αληθινή θεοσέβεια και ευγενή θεολογία, αφού ολοφάνερα ξεχειλίζει από ανατολίτικα παραμύθια, χαλδαϊκή μαγεία, θεοκαπηλία, χονδροκομμένα ψέματα... αλλά πάνω απ’ όλα αποτελεί το διαχρονικότερο εχθρό και διώκτη του πολιτισμού και της νοημοσύνης μας!

Ενδιαφέρον έχει επίσης να μάθετε, ότι ο: «Αββακούμ (ήταν) εκ της φυλής Λεβή...» Δαν.(Θ) Βηλ και Δράκων t1. Ο άνθρωπός μας λοιπόν, ο "μάγειρας" Αββακούμ, δεν εμπλέκεται εδώ τυχαία. 

Ήταν άλλος ένας δηλητηριογνώστης ιερέας! 

Ο άγιος των ετοιμοπαράδοτων τροφών... ο πρώτος ιπτάμενος προφήτης, που παρέδιδε τα "άριστα" τρόφιμά του, ακόμα και σε ακτίνα 1000 χιλιομέτρων, ήταν ιερέας!!

Αλλά και οι αερογραμμές αγγέλων (angel-air) δεν πάνε πίσω σε εντυπωσιακές επιδόσεις! Θεωρητικά είναι η πρώτη ιπταμένη υπηρεσία, που μαζί με τα χαλαρωτικά εδέσματα, σας παραδίδει κάπως μαλλιοτραβηγμένο και τον φαρμακοτρίφτη μάγειρα! Πλεονεκτήματά της: οι γρήγορες παραδόσεις σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων απ’ την Παλαιστίνη! Το φαγητό παραδίδεται ζεστό στον δικό σας "λάκκο", σκηνή, ή παλάτι. Οι πτήσεις είναι αθόρυβες και κατά την διάρκειά τους ο κάθε πελάτης έχει... τον δικό του φύλακα άγγελο!

Υπάρχουν βέβαια και κάποια σημαντικά μειονεκτήματα: οι πτήσεις αυτές δεν είναι παντός καιρού! Ο ούριος άνεμος, απ’ τον ίδιο τον ιδρυτή των πτήσεων αυτών, κρίνεται απαραίτητος! Οι πτήσεις είναι μονοθέσιες... το πολύ διθέσιες, αφού ακόμα και οι άγγελοι δεν διαθέτουν περισσότερα από δύο χέρια. Λόγω της απόλυτης απουσίας καθισμάτων, υπάρχει διαπιστωμένη αδυναμία μεταφοράς... φαλακρών! 

Τα μαλλιά σας λοιπόν, πρέπει να είναι σε άριστη κατάσταση, διαφορετικά δεν θα αντέξουν το βάρος σας, καθώς θα είστε κρεμασμένοι απ’ αυτά, τουλάχιστον πέντε ολόκληρες ώρες. Λόγω της ανοικτής πτήσης, η ταχύτητα δεν μπορεί να ξεπεράσει τα διακόσια χιλιόμετρα την ώρα, γιατί οι αερομεταφερόμενοι πελάτες, θα κινδύνευαν από δύσπνοια! Γυαλιά και κασκόλ, κρίνονται απαραίτητα! Αυτά... για να διασκεδάσουμε λίγο τις πικρές διαπιστώσεις, μια και είναι δύσκολο να τσαλαβουτάμε ασταμάτητα στην ακριτομυθία και στην ανατολίτικη αμετροέπεια, χωρίς μια μικρή σατυρική ανάπαυλα!

Ο Αββακούμ όμως, φαίνεται πως δεν ήταν ο μοναδικός ιερέας στην υπόθεση αυτή! 

Αμέσως παρακάτω διαβάζουμε: «Άνθρωπός τις ην ιερεύς με τ’ όνομα Δανιήλ, υιός Αβάλ, συμβιωτής του βασιλέως Βαβυλώνος». Δαν.(Θ) Βηλ και Δράκων 1-3. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι και ο πολυτάλαντος ονειρογνώστης Δανιήλ, ήταν κι αυτός ιερέας!

Τώρα... γιατί τα "μαγειρέματα" του Αββακούμ, δεν ανάλαβε να τα φέρει μόνος του ο ίδιος ο άγγελος στην Βαβυλώνα, παρά έπρεπε να σέρνει κυριολεκτικά τον Αββακούμ κρεμασμένο απ’ τα μαλλιά... μόνο αν γίνουμε πονηροί σαν... προφήτες, θα καταφέρουμε να το υποθέσουμε!

Τελικά, πίσω απ’ την κωμική πλευρά του πράγματος, πρέπει να δούμε τον, ή τους συγγραφείς του βιβλίου του Δανιήλ, να πασχίζουν να κρύψουν με τον αδέξιο αυτόν τρόπο, έναν απλό υπαινιγμό για την σημαντική συμβολή του προφήτη Αββακούμ στο καλοστημένο θέατρο της αναμέτρησης του Δανιήλ με τα λιοντάρια!

Σε καιρούς που ο μύθος ήταν ακόμα βασιλιάς και όλα, μα όλα ήταν ακόμα πιστευτά, οι συγγραφείς της βίβλου κατέληξαν στην ξεκαρδιστική αυτή θεολογική παραμυθοπλασία, όπου ένας μάγειρας, με την κατσαρόλα του παραμάσχαλα, ταξιδεύει καβάλα στον άνεμο για την Βαβυλώνα, κρεμασμένος σαν υπερφυσικό κουτάβι απ’ τις πανίσχυρες τρίχες της κεφαλής του! Αυτή είναι κυριολεκτικά μια περίπτωση τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά!

Πίσω λοιπόν απ’ τα βιβλικά αυτά παραμύθια της Χαλιμάς, με τους ιπταμένους προφήτες, εμείς καταλαβαίνουμε το απλό ουσιαστικό μήνυμα: οτιδήποτε συνέβη στον λάκκο με τα ανόρεχτα λιοντάρια της Βαβυλώνας, σαν ιδέα πρωτογεννήθηκε στο κεφάλι και στην κατσαρόλα αυτού του ιπταμένου προφήτη Αββακούμ!

Αν και η ιδέα γεννήθηκε 1000 χιλιόμετρα μακριά απ’ την Βαβυλώνα, ο "άγγελος" Κυρίου, δηλαδή το μυστικό ιερατείο, έστειλε την συνταγή στην Βαβυλώνα! 

Όλα δείχνουν λοιπόν, ότι το μητρικό ιουδαϊκό ιερατείο, ποτέ δεν έπαψε να συνεργάζεται και να προσφέρει ιδέες στους ομόφυλούς τους στην Βαβυλώνα αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη παροικία!

Μάλιστα φαίνεται πως ο Αββακούμ, δεν περιορίστηκε να στείλει στον συνάδελφό του λευίτη Δανιήλ, μόνο την καταπληκτική ιδέα της επιβίωσης από τα μαγγανισμένα λιοντάρια, αλλά ενδεχομένως σ’ ένα "ταξίδι αστραπή" του έφερε αυτοπροσώπως από την Ιουδαία τα δυσεύρετα ως φαίνεται υλικά στην Βαβυλώνα, για την χαλαρωτική λιονταρο-τροφή, που στο κείμενο αναφέρεται συνθηματικά ως: «αυτό το άριστον»!

Και πραγματικά το μαγείρεμα του Αββακούμ, (ποιος ξέρει τι είδους κρεατο-μανδραγορό-σουπα!) απεδείχθη άριστο υλικό θεουργίας, αφού (μετά τις απαραίτητες δοκιμές, γιατί πρέπει να έγιναν και τέτοιες), κατάφερε όπως μαθαίνουμε να μετατρέψει τα άγρια και μονίμως πεινασμένα λιοντάρια... σε νυσταγμένα ανόρεχτα γατάκια!

Βέβαια η αφήγηση δείχνει τον Αββακούμ να προορίζει αυτή την τροφή όχι για τα λιοντάρια, αλλά για τον ίδιο τον Δανιήλ! Κάτι τέτοιο όμως, απλώς κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού ακόμα κι αν ερχόταν απ’ την Ιουδαία για να ταΐσει κρυφά τον Δανιήλ, είναι ανόητο να υποθέσουμε πως έφερε μαζί του φαγητό απ’ την πάμφτωχη Ιουδαία, λες και ήταν δυσεύρετο στην πλούσια Βαβυλώνα!

Αλλά και η ίδια η κίνηση της προσφοράς τροφής, σε έναν άνθρωπο, που έχει ριχτεί στον λάκκο των πεινασμένων λεόντων, είναι εντελώς ανεξήγητη... εκτός... κι αν ο φίλος μας ο Αββακούμ, σαν προφήτης που ήταν, είχε σίγουρο το θαύμα της επιβίωσης του Δανιήλ απ’ τα πεινασμένα λιοντάρια της Βαβυλώνας! Διαφορετικά, η προσφορά τροφής σ’ έναν που τον έριξαν ήδη στα πεινασμένα λιοντάρια... θα έμοιαζε σαν να έφερνε κάποιος, σ’ έναν πνιγμένο... μια πετσέτα για να σκουπιστεί!

Φυσικά δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τον λάκκο με τα λιοντάρια, αλλά και την μερίδα του λέοντος στα προνόμια που πάντα ακολουθούν ξωπίσω απ’ τα πετυχημένα αυτά "θαύματα"! Αν δεχθούμε, ότι όλα αυτά συνέβησαν μπροστά στον βασιλιά Κύρο τον Πέρση, τότε ο υπέργηρος πια Δανιήλ, όχι μόνο ανανέωσε την πνευματική του εξουσία πάνω στον θαυματολάτρη Κύρο, τον κατακτητή της Βαβυλώνας, αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην τελική απελευθέρωση των Ιουδαίων από την Βαβυλώνα! Με διάταγμα του Κύρου, εξασφάλισε την απελευθέρωση και επιστροφή των Ιουδαίων στην πατρίδα τους και το δικαίωμα ανοικοδόμησης του ναού τους, αλλά και την νομική προστασία και την οικονομική ενίσχυση αυτής της προσπάθειάς τους.

Πριν αφήσουμε τον λάκκο των λεόντων, ενδιαφέρον έχει να τονίσουμε, ότι η περίπτωση μαγγανισμού ζώων δεν είναι μοναδική στην Βίβλο. Μια παρόμοια κατάσταση που αξίζει να διαβάσετε, περιγράφεται στο Γ΄ Μακκαβαίων (5ο και 6ο κεφ.) όπου ελέφαντες που επιστρατεύονται για να ποδοπατήσουν Ιουδαίους, ποτίζονται για τον σκοπό αυτόν με «λιβάνι και άφθονο ανόθευτο κρασί» Γ΄Μακ.5.10. Δύο φορές όμως ένας ανεξήγητος ληθαργικός ύπνος, κατέλαβε τον ίδιο τον βασιλιά και η ώρα της εκτέλεσης παρήλθε, με τον βασιλιά παραδομένο σε θεόσταλτο ύπνο!

Ο Παυσανίας ο περιηγητής όταν επισκέφθηκε το ασκληπιείο της Σικυώνας έγραψε τα έξεις: «μπαίνοντας κανείς στον περίβολο έχει στα αριστερά του... το άγαλμα του ("θεού") Ύπνου... έπειτα ένα άγαλμα του ("θεού") ‘Ονείρου και μετά απ’ αυτό ένα σύμπλεγμα Όνειρος και Ύπνος κατακοιμίζων λέοντα που το αποκαλούν Επιδώτη» Παυσανίου Κορινθιακά 2.10.2.

Νομίζω πως η δήλωση: «ύπνος κατακοιμίζων λέοντα» τα λέει όλα! Μπορεί η δόση να ποικίλει, ανάλογα με το σωματικό βάρος, αλλά σήμερα γνωρίζουμε ότι κανένα ζώο δεν μπορεί να αντισταθεί στα διάφορα υπνοφόρα υλικά.