Bayraktar TB2

Ασχέτως με το τι θέλει να προωθεί η Τουρκία για τα μη επανδρωμένα αεροχήματα TB2 της εταιρείας Bayraktar που παράγει και «διαφημίζει» μέσω πολέμων, η ιστορία έχει δείξει ότι καταρρίπτονται συνεχώς όπου και εάν έχουν χρησιμοποιηθεί. Αυτό προκαλεί πολλά προβλήματα σε μία αμυντική βιομηχανία καθώς πέραν της κακής φήμης για την αποτελεσματικότητα τους που επηρεάζει τις πωλήσεις, όλη η τεχνογνωσία πίσω από τη κατασκευή τους πέφτει στα χέρια όποιου έχει πρόσβαση στα συντρίμμια.

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τι πληροφορίες μπορούμε να αποσπάσουμε από τις διαθέσιμες φωτογραφίες των TB2 που έχουν επιβεβαιωμένα καταρριφθεί έως σήμερα. Σύμφωνα με τη κατασκευάστρια εταιρεία, την εταιρεία Bayraktar, από το 2019 οι επιβεβαιωμένες καταρρίψεις θεωρούνται 31 σε Λιβύη, Ιράκ, Συρία, και Αρμενία, ενώ η Τουρκία διέθετε στο οπλοστάσιο της 110 τέτοια αεροσκάφη. Όπως αντιλαμβάνεστε, οι μη επίσημα επιβεβαιωμένες καταρρίψεις είναι άνω του διπλάσιου από αυτό το νούμερο και αυτό από μόνο του δείχνει ότι το TB2 ίσως να μην είναι όσο αποτελεσματικό θέλει να προωθεί η εταιρεία Bayraktar (ειδικά εάν το συγκρίνουμε με άλλα παρόμοια UAV της αγοράς σε συσχέτιση επιχειρήσεων και καταρρίψεων τους).

Παραπάνω βλέπετε φωτογραφίες από την Αρμενία όπου στρατιώτες κατέρριψαν ένα TB2 τα τέλη του Οκτωβρίου του 2020. Ανάμεσα σε άλλα φαίνεται ξεκάθαρα το σύστημα GNC 255 της αμερικανικής εταιρείας Garmin. Αυτό είναι ένα αυτόνομο σύστημα για πλοήγηση αεροσκαφών και επικοινωνία μέσω δέκτη GPS. Είναι ένα σύστημα που πωλείται και στη λιανική αγορά καθώς είναι δημοφιλές και σε πολιτικά μικρά αεροσκάφη. Διαβάζουμε ότι έχει αριθμό NSN 6605-27-066-9219 στη βάση δεδομένων του ΝΑΤΟ, κωδικό κατασκευαστή στο ΝΑΤΟ, δηλαδή NCAGE, T9710, και ημερομηνία κατασκευής Φεβρουάριο του 2020. Άρα γνωρίζουμε ήδη μία τεχνολογία κλειδί στη καρδιά του TB2.

Από κατάρριψη στην Αρμενία τον Οκτώβριο του 2020 έχουμε και την άνωθεν φωτογραφία. Εδώ βλέπουμε τα «μάτια» του αεροχήματος. Τον αισθητήρα εικόνας που δεν είναι άλλος από τον MX-15D-SW της καναδικής εταιρείας Wescam, κατασκευασμένο το Σεπτέμβριο του 2020. Αυτός ήταν και ο λόγος που όταν ο Καναδάς ανακοίνωσε εμπάργκο στην εξαγωγή εξοπλισμού προς τη Τουρκία ως αντίποινα για τη συμμετοχή της στη συμπλοκή Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας, δημιούργησε άμεσα πρόβλημα στην εταιρεία Bayraktar.

Στη παραπάνω φωτογραφία, επίσης από τον Οκτώβριο του 2020 στην Αρμενία, βλέπουμε ότι ο σκελετός του (ή τουλάχιστον μέρη του σκελετού του) φαίνεται να είναι κατασκευασμένος από κάποιο είδος ανθρακονήματος. Έχουμε τοποθετήσει σε κόκκινο πλαίσιο τα σημεία στο οποίο αυτό είναι ορατό.

Αντίστοιχα, στις φωτογραφίες αυτές από το Μάρτιο του 2020 στη Συρία σε άλλα καταρριφθέντα TB2 βλέπουμε και πάλι ότι φαίνεται πως ο σκελετός του είναι κατασκευασμένος από κάποιο είδος ανθρακονήματος. Μάλιστα το συγκεκριμένο κομμάτι στα δεξιά διαβάζουμε ότι προέρχεται από τη μπαταρία και έχει ημερομηνία κατασκευής 5 Αυγούστου του 2018.

Από μία εκ των καταρρίψεων της Αρμενίας εδημοσιεύθη και η φωτογραφία αυτή όπου βλέπουμε το πίνακα ελέγχου του TB2 ο οποίος βρίσκεται εντός της ατράκτου του. Το γυροσκόπιο του TB2 είναι το αμερικανικής κατασκευής LN-200 IMU της εταιρείας Northrop Grumman το οποίο επίσης έγινε γνωστό πρόσφατα. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό γιατί είναι η συσκευή εκείνη επάνω στην οποία βασίζεται η ελεγχόμενη πτήση του αεροχήματος.

Επάνω στο κινητήρα ενός TB2 που καταρρίφθηκε στην Αρμενία τον Οκτώβριο του 2020 είδαμε και το ακόλουθο αυτοκόλλητο. Παρότι ένα αυτοκόλλητο δε σημαίνει αυτομάτως κάτι, μας υποδεικνύει πιθανότατα το τύπο του κινητήρα. Το αυτοκόλλητο είναι της ολλανδικής εταιρείας Shell από το προϊόν AeroShell Sport Plus 4. Αυτό είναι ένα ειδικό λάδι για τετράχρονους βενζινοκίνητους κινητήρες ελαφρών αεροσκαφών.

Ο κινητήρας του φαίνεται αρκετά πιο καθαρά σε μία άλλη κατάρριψη στο Ιντλίμπ της Συρίας τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020. Όπως βλέπετε παρακάτω, είναι ένας τετράχρονος βενζινοκινητήρας 912-iS της αυστριακής εταιρείας Rotax Aircraft Engines. Είναι κινητήρας διαθέσιμος στη λιανική αγορά με ιπποδύναμη 100 ίππων, ηλεκτρονικό εγκέφαλο για διαχείριση καυσίμου, και άμεσο ψεκασμό καυσίμου (direct fuel injection). Το συγκεκριμένο μοντέλο, το 912-iS, δεν είναι πιστοποιημένο για επανδρωμένα αεροσκάφη αυτή τη στιγμή.

Παραμένοντας στο κινητήρα, παρακάτω έχουμε μία φωτογραφία από το Υπουργείο Αμύνης της Αρμενίας που δείχνει συντρίμμια από ένα TB2 το οποίο κατέρριψαν. Σε αυτή τη φωτογραφία βλέπουμε το ψυγείο του αεροχήματος, και ένα κομμάτι από το ντεπόζιτο καυσίμων του μαζί με μέρος της καλωδίωσης. Κάτω στα δεξιά με μπλε χρώμα είναι μέρος μίας αντλίας καυσίμου της βρετανικής εταιρείας Andair Precision Aircraft Components, και αριστερά του με κόκκινο χρώμα βλέπουμε ένα πιστόνι δισκόφρενου για το σύστημα πέδησης του αεροχήματος από την βρετανο-αμερικανική εταιρεία Beringer Aero.

Παρότι οι συντριβές αυτές μας προσφέρουν εξίσου σπουδαίες πληροφορίες και για τον οπλισμό του (κατά κανόνα βόμβες MAM-C και MAM-L που θα τις μελετήσουμε σε ανεξάρτητο άρθρο), στις 22 Οκτωβρίου του 2020, είδαμε κάτι που διέρρευσε μία δραστική βελτίωση των TB2 για εμβέλεια δράσης τους. Παρακάτω βλέπετε μία βόμβα MAM-L από το συγκεκριμένο TB2, αλλά στο πίσω μέρος φαίνεται ένα μεταλλικό κιβώτιο που αναγράφει ViaSat και από επάνω έχει το αυτοκόλλητο εγκατάστασης του από την εταιρεία Bayraktar.

Αυτό που βλέπουμε είναι δορυφορικό σύστημα της αμερικανικής εταιρείας ViaSat η οποία την ίδια και όλας ημέρα, στις 22 Οκτωβρίου του 2020, είπε ότι θα σταματήσει τη πώληση εξοπλισμού εις τη Τουρκία λόγω της παράνομης εμπλοκής της εις το πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Η συσκευή είναι ένα modem για δορυφορική επικοινωνία (τόσο εκπομπή, όσο και λήψη). Είναι ένα AMT (Airborne Modem Transceiver) με κωδικό 1113495 της σειράς EnerLinks III για ψηφιακή μετάδοση δεδομένων μέσω δορυφορικής επικοινωνίας.

Η δορυφορική κεραία του TB2 είναι αυτή που βλέπετε παρακάτω. Αναγράφει απλώς ότι είναι κεραία GNSS (Global Navigation Satellite System, Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης) χωρίς κάτι που να δείχνει ότι έχει αγοραστεί από κάποια άλλη εταιρεία όπως τα υπόλοιπα εξαρτήματα.

Στη συνέχεια βλέπουμε ακόμη ένα ενδιαφέρον εξάρτημα του συγκεκριμένου αεροσκάφους. Αυτό που βλέπετε να κρατά ο Αρμένιος στρατιώτης είναι ένα ηλεκτρονικό διασύνδεσης συσκευών που επικοινωνούν με το πρότυπο μετάδοσης δεδομένων MIL-STD-1553B (γνωστό και ως Milbus). Η συσκευή είναι διαθέσιμη και στη λιανική αγορά και προέρχεται από την αμερικανική εταιρεία ηλεκτρονικών MilesTek.

Το αερόχημα διαθέτει και διάφορους άλλους μικροελεγκτές, ηλεκτρονικά, κ.ά. Ωστόσο δε βρήκαμε φωτογραφικό υλικό που να μας επιτρέπει τη ταυτοποίηση τους με παρόμοιο τρόπο όπως κάναμε με τα προηγούμενα. Για παράδειγμα, παρακάτω βλέπετε κάποια από αυτά τα συστήματα που υπάρχουν εγκατεστημένα στο TB2 της εταιρείας Bayraktar.

Το σύστημα προσγείωσης-απογείωσης και η πτήση ελέγχονται από τους υπολογιστές που βλέπετε στη παραπάνω φωτογραφία μέσα στα χρυσαφί αλουμινένια κιβώτια. Στη συνέχεια είναι μία φωτογραφία από το Δεκέμβριο του 2019 εις τη Τρίπολη της Λιβύης όπου φαίνεται το σχετικά απλό σύστημα προσγείωσης του αεροχήματος στο οποίο μόνο η μπροστινή ρόδα είναι πτυσσόμενη και έχει την ικανότητα ελέγχου (στροφή, φρένο, κτλ.) πορείας.

Προτού κλείσουμε, βρήκαμε μία τρισδιάστατη αναπαράσταση του Bayraktar TB2 και έτσι κάναμε μία μικρή επεξεργασία εις την εικόνα και προσθέσαμε όσα ανακαλύψαμε από αυτή τη σύντομη ανάλυση του φωτογραφικού υλικού από τις καταρρίψεις που εντοπίσαμε.

Με δεδομένη την άμεση απειλή της Ελλάδος από τη Τουρκία, και την ευρεία χρήση των συγκεκριμένων UAV από τις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, θεωρούμε αυτονόητο ότι τας ελληνικάς υπηρεσίας πληροφοριών ήδη θα έχουν στη κατοχή τους συντρίμμια, αν όχι πλήρες λειτουργικά TB2 για αντίστροφη μηχανική, μελέτη, και ανάπτυξη κατάλληλων αντίμετρων που θα εκμεταλλεύονται κάθε αδυναμία τους. Ελπίζουμε αυτό το άρθρο μας να προσέφερε μία καλύτερη εικόνα στο μέσο αναγνώστη για τις τεχνολογίες και κάποια από τα εξαρτήματα που αποτελούν το συγκεκριμένο αερόχημα.

https://defensegr.wordpress.com/2020/10/26/ta-eskarthmata-tou-bayraktar-tb2/