ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο ΓΕΩΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ

Ο άξονας της καταστροφής: Κίνα, Πακιστάν, Ιράν, Κατάρ, Τουρκία, Γερμανία

Ο ΓΕΩΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΔΑΚΤΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΡΙΜΛΑΝΤ ΜΕ ΤΟ ΙΡΑΝ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟΛΙΘΟ

Γράφει ο Χωριανόπουλος Άγγελος

Από την εποχή των ελληνιστικών χρόνων μέχρι σήμερα τεράστια σημασία δινόταν από τις δυνάμεις ισχύος στα μελλοντικά σχέδια των αναδυόμενων κρατών. Όπως το βασίλειο της Σπάρτης διεξήγαγε προληπτικό πόλεμο έναντι των εμπορικά αναδυόμενων Αθηνών έτσι και σήμερα στον πολυπολικό διεθνή κόσμο που ζούμε η αναδυόμενη Κίνα αμφισβητεί την εμπορικοπολιτική επιρροή των ΗΠΑ στον πλανήτη. 

Μέσω των εμπορικών συμφωνιών BRICS (Brazil, Russia, India, China, Saudi Arabia) καθώς και μέσω διμερών κρατικών επενδύσεων η Κίνα σχεδιάζει τον νέο χερσαίο και θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού για τα σχέδια παγκόσμιας επιρροής της.

Οι ζωτικοί της στόχοι για τον επόμενο αιώνα φαίνεται να είναι η εξαγωγή των απύθμενων τεχνολογικά ηλεκτρονικών-εξοπλιστικών τεχνολογιών της (βασισμένες σε τεχνητή νοημοσύνη), σε χώρες της Ευρασίας και της Λατινικής Αμερικής, αλλά και η προμήθειά φυσικού αερίου και πετρελαίου από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, με σκοπό την αέναη ενεργειακά πρόοδό της.

Ο Νοτιοανατολικός γεωπολιτικός κινεζικός δρόμος

Μία σειρά από οικονομικά βιώσιμες και τεχνολογικά απύθμενες κινεζικές διακρατικές επενδύσεις έρχονται να μετουσιώσουν τα κινεζικά σχέδια θέλοντας να προσπεράσουν πλήρως τον Νατοϊκό αποκλεισμό στην θάλασσα του ινδικού ωκεανού και της νότιας Κίνας. Τα σημεία κλειδιά αποτελούν οι δύο Κόλποι του Ομάν και του Αντέν που ενώνουν την εμπορική-ενεργειακή ροή της Ανατολικής Ασίας με την Μέση Ανατολή και εν τέλη με την Μεσόγειο θάλασσα. 

Στον κόλπο του Ομάν η Κίνα επιχειρεί την επιρροή της μέσω διμερών οπλικών και τεχνολογικών συνεργασιών με το Ιράν και το Πακιστάν, ως απώτερο σκοπό έχουν την μεταφορά πυραυλικής τεχνογνωσίας αντίστοιχης με εκείνη που εχρησιμοποιήθει από την Κίνα για την κατασκευή του πυραύλου DF-41 (φονέας αμερικανικών αεροπλανοφόρων). 

Στόχος της Κίνας είναι η δημιουργία ναυτικής βάσης στο νότιο Πακιστάν έτσι ώστε να υποστηριχθεί στρατιωτικά ο εν διαμορφώσει θαλάσσιος εμπορικός δρόμος αποκλείοντας τις νατοϊκές δυνάμεις.

Στον Κόλπο του Αντέν η κινεζική μεθοδολογία συνδυάζεται άμεσα με την αυξημένη ρωσική γεωπολιτική επιρροή στην περιοχή. Η Κίνα δημιουργώντας την τρομακτικά εξελιγμένη υπερπόντια ναυτική βάση στο Τζιμπουτί επιδιώκει και επισήμως να συνδεθεί στενότερα με τον Περσικό Κόλπο και την Ερυθρά θάλασσα. Ως φυσικό επακόλουθο έρχεται η θαλάσσια πορεία στην νότια Μεσόγειο με εξέχουσα επένδυση στρατηγικής σημασίας στο λιμάνι του Πειραιά και μετέπειτα στην υπόλοιπη Ευρώπη. 

Τα κινεζικά ναυτικά σχέδια εξοπλιστικά υποστηρίζονται από τον δορυφόρο Yaogan-3 ο οποίος σε συνδυασμό με τα ναυτικά ραντάρ δημιουργούν ένα ηλεκτρονικό αντιδυτικό μωσαϊκό παρενοχλώντας νατοϊκές βάσεις της περιοχής. Αναμφίβολα στο μωσαϊκό αυτό συμβάλει και η αυξανόμενη εμπλοκή της Ρωσίας μέσω του ‘’υπόγειου’’ διαδρόμου που σταδιακά δημιουργεί μεταξύ Συρίας, Ισραήλ, Σαουδικής Αραβίας και Αιγύπτου θέτοντας στην περιοχή ως κυρίαρχο άξονα τον ευρασιατικό έναντι του νατοϊκού. Για να παγιοποιηθούν σχεδόν εξ ολοκλήρου τα παραπάνω σχέδια εμπορικής-ενεργειακής ένωσης της Κίνας με τις νοτιοευρασιατικές δυνάμεις θεμέλιος λίθος τόσο χερσαία, όσο και θαλάσσια είναι το Ιράν.

Ένα Ιράν το οποίο πάλλεται μεταξύ ανατολικού και δυτικού άξονα εκμεταλλευόμενο την γεωπολιτική του θέση αλλά και θρησκευτική του επιρροή από τα σύνορα με το Πακιστάν μέχρι το διαιρεμένο Ιράκ.

Το γεωπολιτικό νατοϊκό αντίδοτο

Ο νατοϊκός άξονας εν έτη 2019 τρέχει να καλύψει ένα γεωπολιτικό-εξοπλιστικό κενό 16 ετών σύμφωνα με τον διοικητή διακλαδικών στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ. Στα κινεζικά θαλάσσια σχέδια στους Κόλπους του Ομάν και του Αντέν έρχονται να απαντήσουν οι ΗΠΑ μέσω διμερών οικονομικών συμφωνιών και τοπικών στρατιωτικών ενισχύσεων με χώρες όπως η Σομαλία, η Υεμένη, η Ινδία αλλά και η Τουρκία που λειτουργεί ως ‘’νατοϊκός φορέας σταθερότητας’’ στην περιοχή. 

Η αμερικανική ενίσχυση του ινδικού λιμανιού Cuahar έχει ως κύριο στόχο την ανακοπή του εμπορικού διαύλου Κίνας-Πακιστάν αλλά και την πιθανή μελλοντική επέκταση της Κίνας στα νοτιοϊρανικά λιμάνια θέτοντας τις ΗΠΑ ως κυρίαρχη δύναμη αλλά και το Ιράν ως θεμέλιο λίθο για το μέλλον της περιοχής. Εξοπλιστικά τα νατοϊκά σχέδια έπεται να υποστηριχτούν μέσω μίας μελλοντικά ανερχόμενης κινητής θαλάσσιας ‘’φυσαλίδας’’ που θα αποκόπτει ηλεκτρονικά και δορυφορικά οποιαδήποτε επαφή του εν διαμορφώσει ανατολικού άξονα με τα θαλάσσια αμερικανικά εμπορεύματα. 

Η ‘’φυσαλίδα’’ αυτή θα περιλαμβάνει ραντάρ κυβερνοπολέμου αλλά και μετάδοσης off data σημάτων με σκοπό την θαλάσσια νατοϊκή ανεξαρτητοποίηση. Ένας πρόσθετος δυτικός φορέας αποσταθεροποίησης της περιοχής φαίνεται να είναι οι τουρκόφωνοι πληθυσμοί που κατοικούν στις περιοχές (τουρκομάνοι) καθώς και οποιαδήποτε ισλαμικά ριζοσπαστική πληθυσμιακή ομάδα φίλα προσκείμενη με την Τουρκία.

Συμπεράσματα

Συμπερασματικά βλέπουμε πως ο εν διαμορφώσει ανατολικός ευρασιατικός άξονας έχει κάνει τεράστια οικονομικά και εξοπλιστικά ανοίγματα στην νότια Ευρασία. 

Τα βιώσιμα επενδυτικά σχέδια και δάνεια της Κίνας στην Μέση Ανατολή καθώς και ο ρόλος της Ρωσίας ως δούρειος ίππος σπεύδουν να θέσουν τις ΗΠΑ εκτός περιοχής.

Ο κινεζικός One Belt Road συνδέει μεθοδικά την θάλασσα της Μεσογείου με αυτήν της Νότιας Κίνας και εν τέλη με την φιλόδοξη προσθήκη της Λατινικής Αμερικής.

Το εξοπλιστικό προσωπείο του πάλαι κάποτε Σινοσοβιετικού άξονα φαίνεται να δένει αρμονικά με την εμπορική γεωπολιτική αρχιτεκτονική που δημιουργείται διά κινεζικού χειρός.

Σε ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα όπου όλοι οι δείκτες μεταβάλλονται μία είναι η σταθερά, η ιστορία και ως επικρατέστερος άξονας δύναται να μετουσιωθεί ο ορθότερος γνώστης της.

https://geoparatirisy.com/