Pont-Saint-Esprit - Le Pain Maudit

Ένας Αμερικανός ερευνητής δημοσιογράφος έχει αποκαλύψει στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η CIA μόλυνε τοπική τροφή με το παραισθησιογόνο φάρμακο LSD. 

Τη δεκαετία του ’50 η CIA μόλυνε την τροφή ενός Γαλλικού χωριού με LSD: Και να τι συνέβη

Το 1951, ένα γαλλικό χωριό ξαφνικά μαστίζεται από ψευδαισθήσεις και μαζική παραφροσύνη. Για δεκαετίες, θεωρήθηκε ότι το τοπικό ψωμί είχε δηλητηριαστεί με ψυχεδελική μούχλα, ωστόσο πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι αντ’ αυτού, η CIA μόλυνε το φαγητό του χωριού με LSD.

Η ανακάλυψη έγινε από τον συγγραφέα H.P Albarelli νεώτερο, ο οποίος δημοσίευσε ένα βιβλίο για το περιστατικό. Σύμφωνα με τον ίδιο, το περιστατικό ήταν μέρος των μυστικών πειραμάτων ελέγχου του νου της CIA που διεξήχθησαν με τη χρήση LSD τύπου φαρμάκου. 

Το χωριό αναφερόταν εδώ και πολύ καιρό στο περιστατικό ως το μυστήριο του Le Pain Maudit και έχει συνεχίσει να στοιχειώνει το χωριό εδώ και αρκετό καιρό. Αρχίζοντας στις 16 Αυγούστου 1951, οι χωρικοί ξαφνικά άρχισαν να έχουν παράξενες και τρομερές ψευδαισθήσεις φιδιών, δράκων και πυρκαγιάς. 

Δεκάδες τοποθετήθηκαν σε άσυλα και εκατοντάδες άλλοι είχαν διάφορα σημάδια και συμπτώματα τρέλας. Ένας άνδρας, ο Leon Armunier, ο οποίος εργαζόταν εκείνη την ημέρα, εξήγησε ότι: “Ήταν τρομερό. Είχα την αίσθηση συρρίκνωσης και συρρίκνωσης, και η φωτιά και τα φίδια να περιστρέφονται γύρω από τα χέρια μου”, θυμάται.

Ήταν τότε που έπεσε από το ποδήλατό του και μεταφέρθηκε γρήγορα σε ένα νοσοκομείο στην Αβινιόν. Μόλις έφτασε, τον έβαλαν σε ζουρλομανδύα και τον τοποθέτησαν σε ένα δωμάτιο με έφηβους που ήταν αλυσοδεμένοι στα κρεβάτια τους. “Μερικοί από τους φίλους μου προσπάθησαν να βγούν από το παράθυρο. Χτυπιόντουσαν άγρια ​​… ουρλιάζοντας, και ο ήχος των μεταλλικών κρεβατιών και το άλμα πάνω και κάτω … ο θόρυβος ήταν τρομερός. Θα προτιμούσα να πεθάνω αντί να περάσω ξανά από αυτό”. 

Ένας άλλος άνθρωπος προσπάθησε να πνιγεί, επειδή πίστευε ότι τον έτρωγαν φίδια. Ένας νεαρός έφηβος προσπάθησε να δολοφονήσει τη γιαγιά του, ενώ ένας άλλος άνθρωπος που πίστευε ότι ήταν αεροπλάνο πήδηξε από ένα κτίριο που είχε ως αποτέλεσμα να σπάσουν τα πόδια του.

Ωστόσο, αργότερα αποφασίστηκε ότι ένας τοπικός αρτοποιός δυστυχώς μολύνει το αλεύρι του ψωμιού με ερυσίβη, η οποία αποτελεί παραισθησιογόνο μούχλα που θα μπορούσε να προκαλέσει παρόμοια συμπτώματα. Τώρα, πάνω από πέντε δεκαετίες αργότερα, ο H.P Albarelli νεώτερος, έχει διερευνήσει το θέμα για το βιβλίο του. 

Σύμφωνα με τον ίδιο, το περιστατικό δεν είχε καμιά σχέση με το μολυσμένο ψωμί αλλά περισσότερο με ένα εξαιρετικά μυστικό πείραμα ελέγχου του νου που διεξήγαγε η CIA. 

Τα συμπεράσματά του βασίζονται σε έγγραφο της CIA με τίτλο “Re: Pont-Saint-Esprit and F. Olson Files. So Span/France Operation file, inclusion Olson. Intel files. Hand carries to Belin-tell him to see to it that these are buried.”

Ο Φ. Όλσον, σύμφωνα με το BBC, ήταν ο Φρανκ Όλσον ή ένας επιστήμονας της CIA που είχε οδηγήσει την έρευνα για τον οργανισμό που έψαχνε το LSD. Ο Ντέιβιντ Μπελίν εργάστηκε για την Επιτροπή Ροκφέλερ που είχε δημιουργήσει ο Λευκός Οίκος το 1975 για να εξετάσει τις διάφορες καταχρήσεις που διενήργησε η CIA. Επιπλέον, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η CIA διεξήγαγε μια ποικιλία πειραμάτων ελέγχου του νου με χρήση LSD σε όλο τον κόσμο με εμπλοκή της Βρετανίας και της Κορέας, ενώ οι εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου αυξάνονταν σταθερά. 

Ο Albarelli εξηγεί στο βιβλίο του «Ένα Τρομερό Λάθος: Η Δολοφονία του Frank Olson και τα Πειράματα Ψυχρού Πολέμου της CIA», ότι είχε μιλήσει με τους πρώην συνεργάτες του Φρανκ Όλσον που του είπαν ότι το περιστατικό Pont-Saint-Esprit ήταν απλά μέρος μιας ποικιλίας πειραμάτων ελέγχου του νου που είχε εκτελεστεί από τη CIA.

Ωστόσο, αυτό που δεν μπορούσε να βρει στην έρευνά του ήταν εάν οι γαλλικές αρχές γνώριζαν ή όχι την πραγματική φύση του συμβάντος. Σε διάφορες ειδησεογραφικές εκθέσεις περιλαμβάνονται αιτήματα από γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών που απαιτούν πληροφορίες από τη CIA σχετικά με τις δηλώσεις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Πολλοί άλλοι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επλήγησαν από το περιστατικό, ζήτησαν επίσης απαντήσεις. 

Ο Charles Granjoh εξήγησε σε ένα γαλλικό περιοδικό ότι «σχεδόν έφτασε στο θάνατο», συνεχίζοντας λέγοντας «θα ήθελα να μάθω το γιατί».